Σαντιάγο, Χιλή: Ανάληψη ευθύνης για την εκρηκτική έξοδο για την ημέρα των paco στο Universidad Academia de Humanismo Cristiano και διεθνές κάλεσμα για τον Μαύρο Μάη
Λάβαμε τις παρακάτω εικόνες και το κείμενο στα Ισπανικά, το μεταφράσαμε στα Ελληνικά και δημοσιεύουμε:
Την Πέμπτη 27 Απριλίου ως συνάφειες εισβάλαμε στην κανονική λειτουργία της πανεπιστημιακής αγωγής του UAHC για να γιορτάσουμε την ημέρα των paco [1] με τον τρόπο που μας αρέσει περισσότερο: με βία στο δρόμο. Στήσαμε ένα οδόφραγμα από συντρίμμια για να διακόψουμε την κυκλοφορία στην Condell για να καλέσουμε τους μπάσταρδους να τους πολεμήσουμε με βόμβες μολότοφ. Ενώ περιμέναμε, βάλαμε φωτιά στον στύλο του ηλεκτρικού ρεύματος μιας κάμερας παρακολούθησης στην οδό Obispo Salas και Condell. Σε αυτό το πλαίσιο, η απάντηση των ratis [2] δεν άργησε να έρθει – κράνη, καραμπίνες, αλεξίσφαιρα γιλέκα και μια ασπίδα καλύφθηκαν δειλά έξω από την πύλη τους για να εκφοβίσουν και να προκαλέσουν τη δράση μας. Δυστυχώς, δεν τσιμπήσαμε το δόλωμα και περιμέναμε την επίθεση της αστυνομίας για να μπορέσουμε να αντεπιτεθούμε με πιο βέλτιστο τρόπο, όχι ως ένδειξη δειλίας απέναντι στους ratis (πάντα πηγαίναμε κατευθείαν εναντίον τους, προκαλώντας τους ακόμα και με μερικές μολότοφ στο έδαφος και πέτρες), αλλά γνωρίζοντας ότι αν τους επιτεθόμασταν άμεσα θα εξαπολύαμε επίθεση με πυροβολισμούς και ο πανικός θα μπορούσε να προκαλέσει χειρότερο ατύχημα δεδομένου του πλήθους του κόσμου που βρισκόταν στο δρόμο.
Σε αυτό το πλαίσιο, η αναμονή για την επίθεση της αστυνομίας διήρκεσε σχεδόν δύο ώρες, γεγονός που επιδείνωσε το ηθικό αρκετών από εμάς. Κατά τη διάρκεια αυτής της αναμονής, ένας πολίτης-αστυνομικός μας απείλησε με ανόητο και αφελή τρόπο με σκοπό να μας χτυπήσει. Ακολούθησε μια σύντομη συμπλοκή, η οποία κατέληξε στο να τεθεί εκτός λειτουργίας το πολύτιμο αυτοκίνητό του χάρη σε μια μολότοφ που έβαλε φωτιά στο κάθισμα του οδηγού του αυτοκινήτου. Δεν έχουμε κανέναν ενδοιασμό να επιτεθούμε στα υλικά αγαθά όσων προσπαθούν να λειτουργήσουν ως αστυνομικοί χωρίς να φορούν στολή- το αξίζουν και με το παραπάνω.
Μετά από δύο ώρες μακράς και κουραστικής αναμονής, η αύρα που βρισκόταν στην Condell και Providencia άρχισε να προχωράει, ενώ μία άλλη αύρα προχωρούσε επίσης από την Rancagua και την Condell, προσπαθώντας να κάνει μια στρατηγική “παγίδας”. Ήταν σε αυτό το σημείο που ρίξαμε μερικές μολότοφ, οι οποίες προκάλεσαν την προέλαση των ratis, καλύπτοντας τους εαυτούς τους με την αύρα για να προχωρήσουν στην εκτέλεση περίπου 9 πυροβολισμών, οι οποίοι άφησαν ένα άτομο από το πανεπιστήμιο τραυματισμένο στο κρανίο του.
Μετά από αυτή την επίθεση, συνεχίσαμε την αντιπαράθεση με βόμβες μολότοφ στην περιοχή του πανεπιστημίου. Ήταν εκείνη τη στιγμή που η αύρα έριξε νερό κατευθείαν στο πρόσωπο ενός φοιτητή.
Πέρα από κάθε άχρηση θυματοποίηση, γνωρίζουμε ότι ενόψει της προκλητικής προβολής μας θα κάνουν το αδύνατο να μας δουν φυλακισμένα/νεκρά. Είμαστε περήφανοι εχθροί της εξουσίας και είμαστε συνεπείς με αυτό, η ζωή μας είναι πάντα ανοιχτή στη δυνατότητα φυλάκισης ή θανάτου. Επιπλέον, γνωρίζουμε επίσης ότι αυτά τα γεγονότα συμβαίνουν με αυτόν τον τρόπο, διότι η πολύτιμη κυβέρνηση της προοδευτικής αστικής τάξης έχει δώσει απεριόριστες εγγυήσεις στις δυνάμεις της τάξης, όλα αυτά κάτω από τη νεο-φαστική ρητορική της «ασφάλειας των πολιτών». Ο ετοιμοπόλεμος νόμος δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να αποδεικνύει την πολιτική κρίση του προοδευτισμού και την απεριόριστη ένωση ολόκληρης της πολιτικής τάξης. Ο προοδευτικός τομέας δεν κατάφερε να καταστείλει την ανατροπή κάτω από τους μηχανισμούς της κοινωνικής δημοκρατίας (ανάκαμψη, εκδημοκρατισμός, πολιτική λαϊκή, κλπ.) Και έδωσε έδαφος στη ρητορική του τιμωρητικού λαϊκισμού, που τους αφήνει μόνο μία επιλογή για να διασφαλίσει τη φήμη τους: Αυτο-διαιώνιση υπό την απειλή όπλου.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, επιπλέον, κατά τη διάρκεια αυτής της ημέρας, ταυτόχρονα αντιπαραθέσεις συνέβησαν στο Liceo Barros Borgoño (με ένα compa που τρέχει από τους μπάτσους), Liceo 1 (με αρκετούς κρατούμενους), Inba, Liceo de Aplicación, πρώην παιδαγωγό (πού οι μπάτσοι επιτέθηκαν στο πανεπιστήμιο), μεταξύ άλλων εγκαταστάσεων που είχαν επίσης καταληφθεί μετά τις ταραχές. Σε σχέση με όλα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια αυτής της ημέρας, αξίζει να προβληματιστούμε για τα μέσα επίθεσης που χρησιμοποιούμε ενόψει της ένοπλης απειλής της αστυνομίας στο πλαίσιο της ετοιμοπόλεμης συμπεριφοράς. Γνωρίζουμε ότι η αστυνομία πάντα μας πυροβολούσε τυχαία, ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να παραμείνει απλώς ένα ασήμαντο σύνθημα που λέει ότι «όλες οι σφαίρες θα επιστραφούν» ενώ στέκεται με αδράνεια. Είναι η βεβαιότητά μας ότι αυτές οι σφαίρες δεν επιστρέφουν μόνες τους και ότι, όταν το περιμένουν λιγότερο, τις επιστρέφουμε με αγριότητα και ότι σε εκείνες τις στιγμές παρουσιάζουν όλη τους τη δειλία όταν μας βλέπουν οπλισμένοι … ναι, αυτό αποτελεί επίσης απειλή. Είναι καιρός να μελετήσουμε νέα μέσα, νέους στόχους, να πληρούν τις προϋποθέσεις για την επίθεση, να χτυπήσουν σκληρότερα και αγριώτερα και να είναι απρόβλεπτα και αόρατα στα μάτια της εξουσίας. Με έναν αυτοκριτικό τρόπο πιστεύουμε ότι εάν πρέπει να κάνουμε εμπρηστικές εξόδους, δεν μπορούμε μόνο να οπλίσουμε τους εαυτούς μας με βόμβες μολότοφ, μπογιές ή πέτρες. Είναι απαραίτητο η επίθεση μας να θέτει σε κίνδυνο τις άθλιες ζωές τους και να αισθάνονται τη γεύση του αίματος στο στόμα τους. Αρκετά με την ανύψωση πανό περιμένοντας να σταματήσουν να πυροβολούν και να μας σκοτώνουν και ας πάρουμε τα όπλα όχι μόνο στις περιφερειακές περιοχές της πόλης, αλλά και στην καρδιά της μητρόπολης. Χωρίς ηγεσία, χωρίς πλατφόρμες, χωρίς πρωτοπορίες, χωρίς ηγέτες, ανεπίσημα και μεταξύ των ομοειδών ατόμων να απελευθερώσουν τον αναρχικό πόλεμο εναντίον όλων των υφιστάμενων. Για τους λόγους αυτούς και πολλά άλλα, ζητάμε τον πολλαπλασιασμό των αναρχικών αστικών ανταρτών δράσεων σε όλο τον κόσμο, κάνοντας μια διεθνιστική έκκληση για ένα μαύρο Μάιο στη μνήμη του συντρόφου Mauricio Morales και σε αλληλεγγύη με την Mónica Caballero και το Francisco Solar ως προφορική δίκη τους πρόκειται να Ξεκινήστε στις 19 Μαΐου. Σας αφήνουμε αυτά τα λόγια για να εξαπλωθούν γύρω από όλα τα μαύρα νήματα του κόσμου, αφιερωμένα σε όσους έχουν αυτιά για να τα ακούσουν, τα μυαλά για να προβληματιστούν και οι καρδιές να αναλάβουν δράση και να εκραγούν σε εξέγερση.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΕΝΟΠΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΕ ΤΟΥΣ MÓNICA, FRANCISCO, MAWUNKO, TOMÁS, ΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ SUSARON ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ GENDARMERÍA!
ΔΕΙΞΤΕ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ FRANSCISCA SANDOVAL ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ-ΔΙΑΚΙΝΗΤΩΝ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ!
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΚΟΥΡΑΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ALFREDO COSPITO!
ΝΑ ΕΝΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΠΟΛΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ!
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΑΥΡΟ ΜΑΗ ΓΕΜΑΤΟ ΕΚΡΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!
ΖΗΤΩ Η ΜΑΥΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ!
[1] Ως paco στα Χιλιανά αναφέρονται στους μπάτσους, ειδικά στους carabinero, οι αντίστοιχοι ματατζήδες της Χιλής. Η ημέρα του paco είναι ουσιαστικά η ημέρα εορτασμού της αστυνομίας από το Χιλιανό κράτος, που προέρχεται από τις ημέρες της στρατιωτικής χούντας, όπου γίνονται στρατιωτικού-τύπου παρελάσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Αυτή την μέρα, αναρχικοί και άλλοι επαναστάτες διαδηλώνουν και προκαλούν ταραχές στους δρόμους.
[2] Ratis είναι σλανγκ για τους μπάτσους, ειδικά για τους μπάτσους της PDI (Policía de Investigaciones de Chile) που είναι κάτι σαν την Χιλιανή εκδοχή του FBI.
Κάλεσμα στην απεργιακή συγκέντρωση της 1ης Μάη
Η φετινή Πρωτομαγιά, όπως και κάθε επέτειος, πέρα από την ενθύμηση περασμένων κοινωνικών και ταξικών αγώνων, τα απότοκα των οποίων απολαμβάνουμε (?) εμείς σήμερα, στοχεύει επίσης στην επανεξέταση των πολιτικών και κοινωνικών τεκταινόμενων και την αναδιαμόρφωση των θέσεων, της στοχοθεσίας και των αιτημάτων μας.
Κάνοντας την ανάλογη ανασκόπηση σήμερα, δύο μήνες μετά το τραγικό συμβάν στα Τέμπη, παρατηρούμε πολλές ομοιότητες με το Σικάγο του 1886 τόσο όσον αφορά στις συνθήκες διαβίωσης και την ασφάλειά μας, όσο και στο πόσο αυταρχικά και αδίστακτα το κράτος και το κεφάλαιο τρέχουν να συγκαλύψουν αβλεψίες δεκάδων χρόνων. Η ανευθυνότητα για απολύτως βασικές πτυχές της καθημερινής μας ζωής και οι ανθρωποθυσίες (όπως δήλωσαν πολιτικοί και δημοσιογράφοι) στον βωμό του κέρδους και της ιδιωτικοποίησης αποτελούν κανονικότητα για την Ελλάδα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Ωστόσο, μια γενικευμένη κρίση δεν αρκεί για να φορέσουμε παρωπίδες. Αν ο Μητσοτάκης είναι το δέντρο, τότε το σημερινό πολιτικό στερέωμα και η λειτουργία του κράτους γενικότερα στην εποχή του ύστερου καπιταλισμού είναι σίγουρα το δάσος.
Λίγες εβδομάδες πριν η ελληνική κοινωνία σπεύσει στις κάλπες για να ανατρέψει (ή να συντηρήσει) μια συνθήκη που επιφέρει εξαθλίωση, πείνα και θάνατο, πρέπει να αναλογιστούμε αν μια τέτοια πράξη λειτουργεί σαν παυσίπονο ή σαν πανάκεια. Στη χώρα που στρατευμένοι εμπειρογνώμονες και δημοσιογράφοι υποστηρίζουν δημόσια πως κύρια αιτία της ανεπάρκειας του σιδηροδρομικού δικτύου ήταν η ελαττωμένη χρήση του(!) και με επικοινωνιακά τεχνάσματα μεταθέτουν τις ευθύνες για μια ακόμα φορά στο κοινωνικό σύνολο, ενώ παράλληλα τα υπόλοιπα κομματικά μορφώματα καπηλεύονται ένα τέτοιο γεγονός με ψηφοθηρική λογική, ξεχνώντας το όταν πλέον αυτό δεν μπορεί να αντλήσει περαιτέρω εκλογική ισχύ, δεν επαναπαυόμαστε με καμία κυβέρνηση άσχετα με τις προοπτικές που φαίνεται να θέτει.
Γίναμε επίσης μάρτυρες τον τελευταίο καιρό, του κύκνειου άσματος της ακροδεξιάς και του κόσμου της. Πάντα νύχτα, με κουκούλες και μάσκες, βάφουν στοχάδια και σβάστικες, επιτίθενται σε εκθέσεις τέχνης αλλά και στους χώρους μας, κάνοντας επίδειξη δύναμης. Μια ιδεολογία εξουσιαστική από την φύση της που χρειάζεται πάντα όπως βλέπουμε ιστορικά μια κοινωνία σε βαθιά κρίση για να υπάρξει, δεν μας φαίνεται παράξενο πως προσπαθεί τώρα να αναδυθεί ξανά στη δημόσια σφαίρα.
Εμείς λοιπόν, απαντάμε πως τέτοιες καταστάσεις ανατρέπονται στον δρόμο, στις πόλεις και στις γειτονιές μας, μακριά από κοινοβουλευτικά έδρανα, αφού αντιλαμβανόμαστε πως μια κοινωνία που ζει μέσα στην φτώχεια και την ανέχεια, δεν σώζεται από ένα σύστημα που την φέρνει συνεχώς σε αυτήν την θέση προς όφελος του αλλά από το ίδιο το κοινωνικό σώμα με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις του.
ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Κάλεσμα στην απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ:
Δευτέρα 1η Μάη, 10.00, ΚΑΜΑΡΑ
Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μια έντονη επίθεση από κράτος και κεφάλαιο στα φτωχά και καταπιεσμένα κοινωνικά στρώματα. Μια επίθεση σε όλες τις πτυχές της ζωής και πολυεπίπεδη που προσπαθεί να στερήσει από τον κόσμο της εργασίας κάθε προοπτική αντίστασης και παράλληλα να ξεριζώσει κάθε εργασιακό δικαίωμα που έχει κερδηθεί τους προηγούμενους δύο αιώνες από το εργατικό κίνημα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μέσα σε αυτή τη συνθήκη η τωρινή ακροδεξιά κυβέρνηση έχει περάσει ένα μπαράζ καταστροφικών νομοσχεδίων, όπως αυτό της περιστολής των διαδηλώσεων, τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο, το εκπαιδευτικό νομοσχέδιο για την πανεπιστημιακή αστυνομία, καθώς και το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, το ασφαλιστικό και τη συνδικαλιστική δράση. Τα μέτρα αυτά έρχονται να συμπληρώσουν μια πολιτική χρόνων η οποία ακολουθεί το δόγμα της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης της κρίσης του καπιταλισμού -ακολουθώντας τις στρατηγικές επιλογές όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων- δηλαδή οικονομικά και διοικητικά μέτρα αναδιάρθρωσης του κράτους με στόχο την επιβίωση του μηχανισμού του, συνεχής ενίσχυση και ελάφρυνση του μεγάλου κεφαλαίου και συνεχής υποτίμηση της ζωής των κατώτερων τάξεων, μέτρα που εφαρμόστηκαν από κάθε κυβέρνηση από το 2010 μέχρι και σήμερα και παρουσιάζονται ως μέτρα για την «οικονομική ανάπτυξη».
Η διαχείριση και οι καταστροφικές πολιτικές που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια όπως και σε άλλες περιπτώσεις οδήγησαν στον θάνατο αθώων ανθρώπων, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την κρατική δολοφονία στα Τέμπη. Όπως και στην πανδημία, όπως και στις πυρκαγιές, όπως και στους χιλιάδες νεκρούς που πεθαίνουν καθημερινά στα σύνορα, όπως και στα εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα και τις καθημερινές γυναικοκτονίες. Ένα σύστημα και ένα κράτος που λειτουργεί με βάση το κέρδος και τα συμφέροντα της ελίτ, εγκληματεί διαρκώς ενάντια στην κοινωνία, τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες.
Όλη αυτή η κατάσταση δημιουργεί και μια σειρά εξελίξεων που έρχονται να επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τις ήδη υποτιμημένες ζωές των κατώτερων κοινωνικά στρωμάτων. Κατακόρυφη αύξηση των τιμών στα βασικά κοινωνικά αγαθά και σε σημαντικά προϊόντα, όπως τα καύσιμα, το ηλεκτρικό ρεύμα, η θέρμανση, το ψωμί κτλ. έρχονται να οξύνουν περαιτέρω τις ήδη δυσβάσταχτες συνθήκες ζωής κι επιβίωσης της κοινωνικής βάσης μετά από δύο και πλέον χρόνια έξαρσης της πανδημίας του κορονοϊού. Στο διάστημα αυτό φάνηκε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο η εγκληματική φύση του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος και οι βασικές προτεραιότητές του, δηλαδή η υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής σε βαθμό απαξίωσης, η μεγιστοποίηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, η αναβάθμιση της καταστολής απέναντι σε οποιαδήποτε κοινωνική-ταξική αντίσταση και η προληπτική επέκτασή της στο κοινωνικό σώμα.
Για εμάς ο μόνος δρόμος είναι η οργάνωση στη βάση με ελευθεριακά χαρακτηριστικά. Με αλληλεγγύη, αλληλοβοήθεια, αυτοοργάνωση ενάντια σε ρατσισμό, σεξισμό και κάθε μορφής διακρίσεων. Για να υπερασπιστούμε τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, τις ανάγκες, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας .
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
Ελευθεριακή συνέλευση για την ταξική οργάνωση στη βάση
Αντιπληροφόρηση Μάρτη, Απρίλη
Στα πλαίσια της αντιπληροφόρησης τους μήνες Μάρτη Απρίλη παρεμβηκαμε σε σχολεία, πλατείες και σταθμούς του μετρό στην περιοχή του Περιστερίου με αφισοκόλληση, stencil, συνθήματα στους τοίχους, πανό και αυτοκόλλητα ενάντια στην κρατική δολοφονία στα Τέμπη και τη γενικότερη υποτίμηση των ζωών μας.
