Posts

Posted on

Χιλή: Η πληγή αιμορραγεί ακόμα και το φυτίλι καίει ακόμα. Μια νέα 29η Μαρτίου. Κείμενο του αναρχικού φυλακισμένου Aldo Hernandez

Μέταλλο εναντίον μετάλλου, βαριά χτυπήματα στην είσοδο του κτιρίου όπου εκείνη τη νύχτα κοιμόμουν με την αγαπημένη μου κόρη και τον αδελφό μου, η αντίδραση που είχα μπροστά στα πολυβόλα τους και την επικείμενη βία στην οποία θα υποβαλλόμασταν ήταν να ξυπνήσω και να ντύσω την κόρη μου και να της πω ότι η αστυνομία έρχεται για μένα, κατάφερα να της πω ότι την αγαπώ για πάντα, να είναι δυνατή και να είναι ήρεμη. Στάθηκα μπροστά της μπροστά στα όπλα και την αλαζονεία τους.

Καταραμένοι δειλοί, με ερευνούσαν για περισσότερο από ένα χρόνο, με ακολουθούσαν, τοποθέτησαν κάμερες, με φωτογράφιζαν, με άκουγαν … ενώ ήταν στα πόδια μου και προτίμησαν να εκθέσουν ένα ανήλικο στη βίαιη επιδρομή που ζήσαμε εκείνο το πρωινό της 22ας Δεκεμβρίου 2022. Κατάπτυστα όντα που μόνο λόγω του φόβου τους δεν με σταμάτησαν πριν, ήταν σαφές ότι αυτό το άτομο δεν θα τους υποδεχόταν με καλό τρόπο, αλλά αντίθετα, με όλο το θάρρος που κουβαλάμε όσοι από εμάς κουβαλάμε την αντιπαράθεση με την εξουσία και τους υπηρέτες της, αυτό το θάρρος που τρέχει στις φλέβες μας, που οι εχθροί δεν θα μπορέσουν ποτέ να καταλάβουν. Με το καθαρό ύφος του φασισμού της D.I.N.A. ή της C.N.I. ήρθαν σε μένα, δεν μπορώ να συγχωρήσω και πολύ περισσότερο να ξεχάσω ότι υπέβαλαν την κόρη μου σε μια “λεπτή ανάκριση”. Τους μισώ κάθε δευτερόλεπτο λίγο περισσότερο, θυμάμαι ότι το σώμα μου είναι αυτό που είναι φυλακισμένο σήμερα, οι ιδέες και τα σχέδιά μου συνεχίζουν να ταξιδεύουν παράνομα στους δρόμους αυτής της επικράτειας με την επιθυμία να συγκεκριμενοποιήσω στην πράξη αυτά που έχω προβληματιστεί με διάφορους συντρόφους και αδελφές και αδελφούς.

Στέλνω αγκαλιές σε αυτόν τον μήνα που σημαδεύτηκε με το αίμα μας στην ιστορία της οποίας είμαι κι εγώ μέρος. Ενθάρρυνση και δύναμη σε όσους κάνουν τη μνήμη καθημερινή άσκηση για να μας θρέψουν. Σε ορισμένες ημερομηνίες οι δρόμοι είναι δικοί μας και μπορούμε να δώσουμε χώρο στην πιθανότητα επίθεσης εναντίον των διαφόρων αστυνομικών, αυτών που κουβαλούν στην ιστορία και τις στολές τους το αίμα και τον πόνο που έχουμε αναγκαστεί να νιώσουμε για την απώλεια όμορφων αγαπημένων προσώπων.

ΦΩΤΙΆ ΚΑΙ ΕΚΡΉΞΕΙΣ ΣΤΑ ΚΡΗΣΦΎΓΕΤΑ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΎ. ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΊ ΚΑΙ ΕΚΡΉΞΕΙΣ ΣΤΙΣ ΣΤΟΛΈΣ ΤΟΥΣ. ΟΙ ΝΈΟΙ ΜΑΧΗΤΈΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ, ΤΟΥ ΣΉΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΎΡΙΟ ΘΑ ΣΥΝΕΧΊΣΟΥΝ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΠΑΡΌΝΤΕΣ, ΣΤΟΥΣ ΔΡΌΜΟΥΣ ΜΆΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΘΆΡΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΤΙΚΉΣ ΜΑΣ ΠΕΠΟΊΘΗΣΗΣ. ΣΤΙΣ 29 ΜΑΡΤΊΟΥ ΚΑΝΕΊΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΈΤΑΙ.

Τους θερμότερους χαιρετισμούς μου και τη συνενοχή μου στον όμορφο και ιστορικό πληθυσμό της La Victoria, στην αγαπημένη Villa Francia όπου τα λόγια της Luisa Toledo και του Manuel Vergara είναι ηχώ που αντηχεί δυνατά σε κάθε πέρασμα και λεωφόρο για πάντα, στα αδέλφια της Lo Hermida και της Peñalolen που δημιουργούν σενάρια αντιπαραθέσεων, στη La Pincoya που δεν ξεχνά τον ανατρεπτικό και επαναστατικό της χαρακτήρα.

Aldo Hernández Valdés

Αναρχικός κρατούμενος
Κέντρο εξόντωσης και απομόνωσης “La Gonzalina”.
Rancagua-$hile Μάρτιος 2023

Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Posted on

Χιλή:Απαραίτητα λόγια. 15 χρόνια φυλάκιση. Κείμενο του συντρόφου Marcelo Villarroel

Βρίσκομαι στη φυλακή επί 15 συνεχή χρόνια. 22 μήνες στην Παταγονία, έδαφος που κατέχει το κράτος της Αργεντινής, όπου κρατήθηκα και τα υπόλοιπα 13 χρόνια και 2 μήνες στα τμήματα υψίστης και υψηλής ασφαλείας του Σαντιάγο και της Ρανκάγκουα, όπου βρίσκομαι σήμερα την ώρα που γράφονται αυτές οι επιστολές.

Απαραίτητες επιστολές ως αναπόφευκτη αναφορά στο πέρασμα του χρόνου και τις επιπτώσεις του.

Ως αναπόφευκτο ίχνος μιας λαδωμένης μνήμης, η Kon la gazolina ke έχει ανάψει χιλιάδες οδοφράγματα και εκδικητικές φωτιές απαιτώντας την απελευθέρωση αναρχικών και ανατρεπτικών κρατουμένων μέσα στα χρόνια του αγώνα και της αντίστασης μέσα στις φυλακές της Χιλής.

Ζω εδώ και 15 χρόνια σε καθεστώτα εγκλεισμού υψηλής και υψίστης ασφαλείας στα οποία η στέρηση των αισθήσεων τείνει να εξομαλυνθεί, καθώς και οι εχθρότητες του περιβάλλοντος, της δομής και της εσωτερικής τάξης ολόκληρης της φυλακής καθημερινά, όπου ο στόχος είναι να σπάσουν τη θέλησή σου και να σε κάνουν κρατούμενο πολίτη που σέβεται όλη την κατασταλτική και αυταρχική εσωτερική της τάξη που έχει χτιστεί για να σπάσει το αδάμαστο πνεύμα όσων από εμάς περπατάμε όρθιοι, αξιοπρεπείς και χωρίς φόβο μέσα στην πραγματικότητα της φυλακής από την οποία χρειάστηκε να περάσουμε.

Ακόμη και από την αιχμαλωσία είδα και έζησα τη λήθη και την αμνησία των πλειοψηφιών, την άνεση και τις ευκολίες των πολλών, τη συνένοχη σιωπή και την έντεχνη επίθεση του Τύπου και της αστυνομίας, των πολιτικών τους και όλων εκείνων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μας έκαναν αόρατους, μας συκοφάντησαν και μας επιτέθηκαν από την άνεση ενός υπολογιστή, από τις ζώνες άνεσής τους, από τις προνομιούχες θέσεις τους ως ακίνδυνοι πολίτες υποταγμένοι στην κανονικότητα του υπάρχοντος.

Αλλά είμαι ακόμα εδώ!

Έχοντας επίγνωση ότι δίνω καθημερινά έναν αγώνα για τη ζωή και την ελευθερία μαζί με την αγέλη μου, τους συντρόφους και τους συγγενείς μου που βρίσκονται διασκορπισμένοι σε διάφορα μέρη του πλανήτη.

Έχοντας επίγνωση της κρατικής εκδίκησης που διαιωνίζει τη φυλάκισή μου χρησιμοποιώντας τα χαμηλότερα τεχνάσματα που χρησιμοποιεί η εξουσία για να δικαιολογήσει μια ισόβια κάθειρξη εν κρυπτώ που ούτε καν δικαστικά δεν μπορούν να την εξηγήσουν παρά μόνο να την εφαρμόσουν για να έχουν τον έλεγχο της χώρας και το μονοπώλιο της βίας που έχει μετατραπεί σε νόμο.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σήμερα δεν είμαι φυλακισμένος από το χιλιανό κράτος δικαίου, αλλά έχω απαχθεί για κρατικούς λόγους στη Χιλή του Μπόριτς.

Όταν δεν υπάρχει νομικός λόγος και χρησιμοποιείται κατά το δοκούν της κυριαρχίας για να εξοντωθεί η αντίσταση που ενσαρκώνεται σε ανθρώπους που αγωνίζονται σε όλα τα σενάρια χωρίς να λυγίζουν, αυτό συμβαίνει επειδή η κρατική απόφαση είναι πάνω από κάθε δημοκρατική θέση για την οποία καυχώνται όλοι όσοι επιβεβαιώνουν τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων, συμπεριλαμβανομένων των θέσεων δικαιολόγησης της σημερινής κυβέρνησης και του λειτουργικού σκατά των πολιτών της στο status quo που επιτρέπει την κατάφωρη πρόοδο της αστυνομοκρατικοποίησης της ζωής που υποθέτει ότι η κοινωνική ηρεμία βασίζεται στην επέκταση των κατασταλτικών νόμων μαζί με τη διατήρηση ενός μεγάλου κατασταλτικού μηχανισμού μεταμφιεσμένου σε δημοκρατική σταθερότητα προφανώς για να διαιωνίζονται τα προνόμια της άρχουσας τάξης.

Με τη δύναμη και τη διαύγεια που μου έδωσε η κάθε μια από τις συμμέτοχες καρδιές από διαφορετικά μέρη και περιοχές, με την απαραίτητη εγκράτεια για να διατηρήσω την ανατρεπτική αντιεξουσιαστική αντίσταση στη φυλακή με την καρδιά και το μυαλό μου χαιρετώ και αγκαλιάζω με όλη την επαναστατική αγάπη κάθε σύντροφο και αδελφή που ποτέ δεν κατέβασε τα χέρια της σε αυτόν τον αγώνα μέχρι θανάτου ενάντια στο κράτος, τη φυλακή και το Κεφάλαιο.

Σε όλους όσους ήταν μαζί μου όλα αυτά τα χρόνια της φυλάκισης, σε όσους δεν σταματούν σε χειρονομίες και πράξεις άμεσης αλληλεγγύης, σε όσους αγωνίζονται από καρδιάς για την έξοδό μου στο δρόμο και το τέλος της σάπιας κληρονομιάς του Πινοτσέτ και της στρατιωτικής του δικαιοσύνης που συνυπάρχει άνετα με τη δημοκρατία της συναίνεσης, σε όλους τους συναγωνιστές μου αντιεξουσιαστές φυλακισμένους που υψώνουν επάξια τη φωνή τους ανεξάρτητα από το κελί ή τη φυλακή όπου βρίσκονται… Μια δυνατή και σφιχτή αγκαλιά γεμάτη συναινετική πίστη.

Στους εχθρούς του χθες και του σήμερα, ούτε νερό!

Για τον Alfredo Cospito, φως του παγκόσμιου αγώνα ενάντια στην κοινωνία των φυλακών…

Για όλους τους αναρχικούς, ανατρεπτικούς, αντιεξουσιαστές συντρόφους φυλακισμένους όλων των τάσεων στην Ελλάδα, την Ιταλία, τη Χιλή, την Ισπανία, τη Λευκορωσία, τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και όλο τον κόσμο…

Για το λαό των Μαπούτσε και τις κοινότητές τους στην Αντίσταση και τους φυλακισμένους weichafes τους…

Για εκείνους που δεν είναι εδώ αλλά είναι ακόμα δυνατοί στη μνήμη μας της ανατρεπτικής αντίστασης!

Όλη μου η αγάπη και η ακούραστη πίστη μέχρι να επιστρέψουμε στις κοιλάδες!!!

Για την ακύρωση των καταδικαστικών αποφάσεων της στρατιωτικής δικαιοσύνης του Πινοσέτ που εξακολουθούν ντροπιαστικά να ισχύουν!!!

Όσο υπάρχει μιζέρια, θα υπάρχει εξέγερση!

Ανατρεπτικοί αντιεξουσιαστές, αναρχικοί και φυλακισμένοι mapuche έξω από τις φυλακές τώρα!!!

Marcelo Villarroel Sepúlveda

Φυλακές La Gonzalina de Rancagua

Έδαφος που κατέχει το χιλιανό κράτος.

15 Μαρτίου 2023.

Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Posted on

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΡΑΜΑΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΡΑΜΑΣ

Στις 16 Μαρτίου, 11 άτομα ξεκίνησαν απεργία πείνας στο κέντρο κράτησης της Δράμας. Το αίτημα τους είναι η άμεση απελευθέρωση τους και δε θα σταματήσουν μέχρι να ελευθερωθούν. Οι συνθήκες διαβίωσης τους είναι απάνθρωπες και δε διαφέρουν πολύ από μεθόδους βασανισμού: δεν υπάρχει ποιοτικό φαγητό και το μόνο καθαρό πόσιμο νερό πρέπει να αγοραστεί έναντι 2,50 ευρώ/λίτρο, δεν υπάρχει ζεστό νερό, οι συνθήκες είναι παντελώς ανθυγιεινές και τα κελιά γεμάτα κατσαρίδες και κοριούς. Οι άνθρωποι βιώνουν συνεχές παρενοχλήσεις και βία από τους μπάτσους και δεν υπάρχει καμία νομική διαβεβαίωση για το πότε θα αφεθούν ή τι συμβαίνει με τις υποθέσεις τους. Το κράτος χρησιμοποίησε την πανδημία ως δικαιολογία για να χειροτερεύσει την κατάσταση στα κέντρα κράτησης, αρνούμενο στα κρατούμενα το δικαίωμα να λαμβάνουν υλική στήριξη ή να δέχονται επισκέψεις, συνθήκη που παραμένει παρότι οι περιορισμοί που σχετίζονται με τον covid έχουν αρθεί.

Καλούμε σε ανοιχτή συνέλευση για να οργανώσουμε δράσεις στήριξης με τα άτομα που βρίσκονται σε απεργία πείνας ώστε να γνωστοποιήσουμε και να κάνουμε ορατό τον αγώνα τους, καθώς και να εντείνουμε τους αγώνες του κινήματος ενάντια στα κέντρα κράτησης-φυλακές.

Posted on

[Θεσσαλονίκη] Νέα έκδοση για 1821

Μέσα στο «εορταστικό», πατριωτικό κλίμα των ημερών, η ομάδα του Boycott ’21 που στεγάζεται στην κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ προχωρά στην έκδοση της μπροσούρας «1821: Εγχειρίδιο διάρρηξης των εθνικών επετείων» -μία άτυπη συνέχεια/ολοκλήρωση της δουλειάς που ξεκίνησε με τα τρία τεύχη του ομώνυμου περιοδικού που κυκλοφόρησαν την άνοιξη-καλοκαίρι του 2021.

Η μπροσούρα διακινείται με ελεύθερη συνεισφορά μέσα από κινηματικούς χώρους και η ηλεκτρονική της έκδοση μπορεί να βρεθεί εδώ:

https://yfanet.espivblogs.net/files/2023/03/Boycott21WEB-1.pdf

Όποιος κινηματικός χώρος επιθυμεί να διακινήσει το βιβλίο (σε περίπτωση που δε σας βρούμε εμείς πρώτοι δηλαδή!) ή αν χρειαστεί η οποιαδήποτε επαφή, ας επικοινωνήσει στο mail contact[at]yfanet[dot]net με την ένδειξη «για την ομάδα του Boycott ‘21».

Ακολουθεί το απόσπασμα που βρίσκεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Η μπροσούρα αυτή εφορμά από το γεγονός ότι η επίσημη ιστορία που μας σερβίρεται θεωρείται από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας ως δεδομένη, ως ένα κείμενο που μας έχει παραδοθεί από το παρελθόν και δεν επιδέχεται αμφισβητήσεων, διαφωνιών ή κριτικών αντιπαραθέσεων.

Ποιο ήταν ακριβώς αυτό το κοινωνικό-πολιτικό μόρφωμα που κρύβεται πίσω από τον βολικά γενικευτικό τίτλο της «τουρκοκρατίας» και των «400 χρόνων σκλαβιάς»; Ήταν ο ρόλος της ορθόδοξης εκκλησίας υποστηρικτικός ή αντιδραστικός απέναντι στις ιδέες της εθνικής αφύπνισης και της ίδιας της επανάστασης του ‘21; Η τελευταία ήταν όντως ένας «πανεθνικός ξεσηκωμός» ή κάποια κομμάτια των ελληνόφωνων, χριστιανικών κοινοτήτων έμειναν ασυγκίνητα απέναντι στα πατριωτικά κελεύσματα; Όσοι και όσες πήρανε τα όπλα μιλούσανε την ίδια γλώσσα, είχανε τα ίδια κίνητρα και πράξανε κατά τον ίδιο τρόπο;

Μπορεί το 2021 να πέρασε, και μαζί του και η επέτειος των 200 χρόνων από την επανάσταση του ‘21, αλλά τα μηνύματά του θα μείνουν ολοζώντανα, να νεκρανασταίνονται κάθε Μάρτιο όπως γίνεται εδώ και πολλά-πολλά χρόνια. Συνεπώς, αυτή η έκδοση κοιτάει και προς το μέλλον -προς τις επετείους που ακολουθούνε, προς τα νέα πρόσωπα του εθνικισμού που θα συναντήσουμε, προς τις προκλήσεις που ίσως να μην μπορούμε να φανταστούμε, αλλά για τις οποίες από σήμερα οφείλουμε να προετοιμαστούμε.