Ανακοίνωση λήξης της απεργίας πείνας του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων

Μετά από 48 μέρες αγώνα τερματίζουμε την απεργία πείνας που πραγματοποιήσαμε από κοινού με άλλους πολιτικούς κρατούμενους, ενάντια στη νομική έκφανση της αντεπαναστατικής και ευρύτερα αντικοινωνικής στρατηγικής του κράτους εκφραζόμενη μέσω των ειδικών νομοθεσιών εξαίρεσης.

Ύστερα από την χθεσινή ολοκλήρωση της διαδικασίας στην ολομέλεια της βουλής, σημαντικό μέρος των αιτημάτων που τέθηκαν από το πλαίσιο του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων, εν μέρει κατακτήθηκαν.

Συγκεκριμένα:

-Αποσύρθηκε το νομικό πλαίσιο που ορίζει την λειτουργία των φυλακών τύπου Γ’.

-Καταργήθηκε η επιβαρυντική διάταξη για πράξεις που τελέστηκαν με καλυμμένα χαρακτηριστικά (κουκουλονόμος) για τις διαδηλώσεις και για τις ληστείες μειώθηκε το ελάχιστο όριο ποινής απο 10 χρόνια στα 5 χρόνια κάθειρξη(αφήνοντας το στη κρίση του δικαστή, στα πλαίσια αξιολόγησης των συνθηκών τέλεσης της πράξης)

-Ορίστηκε η εμπλοκή ανεξάρτητου πραγματογνώμονα από το πρώτο στάδιο συλλογής DNA όπως επίσης έγινε ένα πρώτο βήμα  όσον αφορά την οριοθέτηση της βίαιης λήψης του.

–Εφαρμόζεται η κατ’ οίκον κράτηση του Σάββα Ξηρού (ποσοστό αναπηρίας 98%) ώστε να μπορεί να λάβει την απαιτούμενη νοσηλεία, πράγμα που θα ισχύσει και για όλους τους κρατούμενους που έχουν ποσοστό αναπηρίας πάνω απο 80%.

Όλοι οι απεργοί πείνας με τις συντρόφισσες και τους συντρόφους εκτός των τειχών δώσαμε με αξιοπρέπεια αυτόν τον δύσκολο και επίπονο αγώνα. Το καθεστώς εξαίρεσης ρηγματώθηκε και πλέον ο δρόμος έχει ανοίξει για την πλήρη κατάργησή του. Αυτές οι 48 μέρες ανυποχώρητου αγώνα έληξαν με μια θετική έκβαση σε τακτικό επίπεδο το οποίο καρπώνονται όλοι οι «από κάτω». Μια θετική έκβαση για τον συνολικό αγώνα ενάντια στον κόσμο των αφεντικών και του νέου ολοκληρωτισμού που επιβάλλουν. Ο στόχος μας είναι να εκμεταλλευτούμε το έδαφος που κερδήθηκε ώστε να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί, πιο επικίνδυνοι για την εξουσία. Για να φτάσουμε ακόμη ένα βήμα πιο κοντά στην αταξική κοινωνία.

Μοιραζόμαστε τις ζωογόνες φλόγες της ικανοποίησης με όλες και με όλους που ένιωσαν αυτή τη μάχη ως κοινή υπόθεση.

Υ.Γ. Σε μετέπειτα χρόνο θα τοποθετηθούμε διεξοδικά ως προς τα ζητήματα που άνοιξε ο αγώνας αυτός. Για τα όριά του και τις διάφορες εκβάσεις που θα μπορούσε να είχε, δεδομένων των νέων πολιτικών και κινηματικών συνθηκών που ο ίδιος ανέδειξε και με τις οποίες πορεύτηκε. Γιατί μόνο μέσα από τον έντιμο απολογισμό και τον κριτικό διάλογο θα εξασφαλίσουμε ακόμα πιο νικηφόρους αγώνες.

ΥΓ2: Την ημέρα που ψηφίστηκε το νομοσχέδιο στη Βουλή, η “αριστερή” κυβέρνηση έδειξε ξεκάθαρα το πραγματικό πρόσωπο της εξουσίας. Η πρωινή εκκένωση της κατειλημμένης Πρυτανείας και η σύλληψη των συντρόφων που βρίσκονταν μέσα είναι η ζωντανή απόδειξη οτι πάντα η εξουσία(αριστερή και δεξιά) θα ενοχλείται από τους αδιαμεσολάβητους αγώνες που στοχεύουν ενάντια στην ίδια τη φύση του συστήματος που υπηρετούν. Αλληλεγγύη και δύναμη σ όλους τους συντρόφους που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια αυτού του αγώνα.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΣΚΥΒΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

Οι συμμετέχοντες στο Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων απεργοί πείνας,

Αντώνης Σταμπούλος, Γιώργος Καραγιαννίδης, Φοίβος Χαρίσης, Αργύρης Ντάλιος, Άκης Σαραφούδης, Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος, Δημήτρης Πολίτης ,  Γιάννης Μιχαηλίδης

Κατάληψη στον “Κένταυρο” μέσα στο άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας

Από σήμερα το πρωί, τελεί υπό κατάληψη ο εγκαταλελειμμένος χώρος του Κενταύρου στο Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας.

Ακολουθεί το κείμενο της κατάληψης:

ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΕΝΤΑΥΡΟ

Δημιουργούμε έναν ανοιχτό κατειλημμένο χώρο που σημαίνει εξωστρέφεια, σεβασμός και χώρος στην διαφορετικότητα. Σημαίνει να αγωνίζεσαι ενάντια στην ιδιώτευση που επιβάλλουν οι καιροί, μέσω της συμμετοχής σε πολιτικές διαδικασίες που στοχεύουν στην αυτοοργάνωση και την αυτοδιαχείριση. Σημαίνει να δημιουργείς δομές και τομές, από την τοπική κοινωνία μέχρι το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Να παίρνεις θέση και να δημιουργείς τις συνθήκες αυτές ώστε να μην υπάρχει κανένας αμέτοχος. Καλούμε και χρειαζόμαστε σε αυτό το εγχείρημα όσους και όσες διακατέχονται από τις βασικές αξίες της ισότητας, της αλληλεγγύης και της ελευθερίας. Είμαστε ανοιχτοί για όλους όσους διαθέτουν συλλογική συνείδηση και εχθρικοί σε αυτούς που δημιουργούν και συντηρούν τις κοινωνικές ανισότητες.

Δημιουργούμε έναν κοινωνικό χώρο γιατί στοχευμένα επιβάλλεται ένα μοντέλο διαβίωσης βάρβαρο κοινωνικά, βασισμένο σε ένα αξιακό σύστημα που στην κεφαλή έχει την επιδίωξη του μέγιστου ατομικού κέρδους με κάθε μέσο. Με κάθε μέσο και εμείς οφείλουμε από την πλευρά μας να αγωνιστούμε ενάντια στην εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο και να ανταγωνιστούμε κοινωνικά όσους εχθρεύονται την ελευθερία. Ο μόνος τρόπος που είμαστε βέβαιοι ότι λειτουργεί και προτάσσουμε είναι αυτός της αυτοδιαχείρισης, που δε βασίζεται στη λογική της ανάθεσης αλλά ο κάθε ένας από μας, μέσα από συλλογικές διαδικασίες παίρνει τη ζωή του στα χέρια του και εγγυάται το ίδιο και για τον διπλανό του. Που αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι μπορούν να οργανωθούν διαφορετικά και ενάντια στο υπάρχον, έξω και απέναντι από θεσμούς και επίσημους φορείς και να οικοδομήσουν ξανά την κοινωνία οριζόντια και όχι κάθετα.

Δημιουργούμε έναν χώρο γιατί είτε μεταφορικά είτε κυριολεκτικά κάθε αγώνας έχει έναν πυρήνα και ένα σημείο αναφοράς. Ένα χώρο αντίστασης και αγώνα στη γεωγραφία και στην ιστορία του κάθε τόπου. Μέχρι σήμερα ο Κένταυρος ήταν ένας χώρος που δεν είχε εξυπηρετήσει με κοινωνικά κριτήρια την τοπική κοινωνία της Νέας Φιλαδέλφειας. Στο παρελθόν λειτούργησε σα δημοτικό αναψυκτήριο με επενοικίαση σε ιδιώτη όπου στο δήμο γύριζε μέρος μόνο των κερδών και αργότερα κατόπιν ενδομικροπολιτικών συμφερόντων εγκαταλείφθηκε οριστικά και ρήμαξε.

Αποφασίσαμε να ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ τον χώρο και να τον κάνουμε άμεσα δημόσιο, λειτουργικό και χρηστικό. Να τον μετατρέψουμε σε κέντρο κοινωνικών-ταξικών αγώνων καθώς και να δημιουργήσουμε δομές αλληλεγγύης-αυτοοργάνωσης-ισότητας, αναγκαίες για τη μη εξαθλίωση των ζωών μας.

ΚΑΛΟΥΜΕ την κοινωνία της Ν. Φιλαδέλφειας-Ν. Ιωνίας και των γύρω περιοχών, να βρεθεί δίπλα μας και να επανανοηματοδοτήσουμε τις λέξεις αλληλεγγύη και ελευθερία στην πράξη. Να αποδείξουμε εν τέλει στους εαυτούς μας και σε όσους σταθούν δίπλα μας ότι… αν ξυπνήσεις μονομιάς, θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς.

ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο Κένταυρος

Κυριακή 19/4 στις 7μμ: Bauhaus: Μοντέρνα τέχνη και αρχιτεκτονική / Αμφισβήτηση, καταστολή και ενσωμάτωση στον νεωτερικό καπιταλισμό του μεσοπολέμου

Untitled-2 copy

– Εισήγηση: Η περίπτωση της σχολής Bauhaus

– Προβολή: “Paul Klee, η σιωπή του αγγέλου”

– Πειραματισμοί: Η μορφή και το χρώμα σύμφωνα με τα μαθήματα του Paul Klee στη σχολή Bauhaus

Ποτέ ξανά δεν έπεσε τόσο “φως” για να καλύψει το πιο βαθύ σκοτάδι (αφίσα για την υπόθεση του Β. Γιακουμάκη)

 

vaggelis_giakoumakis_afisa_thersitis_4_15

 

 

 

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ ΤΟΣΟ “ΦΩΣ” ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΘΥ ΣΚΟΤΑΔΙ…

Με την εξαφάνιση του Βαγγέλη Γιακουμάκη ενεργοποιούνται οι μιντιακές μηχανές του θεάματος και της υποκρισίας που αναλαμβάνουν να καθηλώσουν το θανατολαγνικό τηλεοπτικό κοινό στους δέκτες του με όρους σίριαλ, ενώ κάθε είδους “ευαίσθητοι” υπόσχονται να ρίξουν άπλετο φως στην υπόθεση. Με την αποκάλυψη των τραμπουκισμών από παλικαράδες συμφοιτητές του -εξευτελισμούς, ταπεινώσεις, ξυλοδαρμούς- αρχίζει να διαμορφώνεται το τέλειο σχήμα αφήγησης της ιστορίας, στη βάση του απλουστευτικού διπόλου “θύμα-θύτης”: εκείνοι, οι επιθετικοί, οι δυνατοί, κι εκείνος ο πολύ ευαίσθητος, ο αδύναμος, ο εσωστρεφής: το τέλειο “θύμα” για να προσαρμοστούν πάνω του οι νεοεισαγόμενοι λόγοι περί bullying. Το “καθάρισμα” της υπόθεσης με ψυχολογικούς όρους, με την παθολογικοποίηση των υποκειμένων και τον υποβιβασμό της ως ακόμη ένα περιστατικό σχολικού εκφοβισμού καταφέρνει να συγκαλύψει τις πολιτικές και κοινωνικές της διαστάσεις. Παράλληλα, δίνει για μια ακόμη φορά την ευκαιρία για θεσμική παρέμβαση “προστατευτικού-διορθωτικού” χαρακτήρα, με σχετικό νομοσχέδιο για την πάταξη του φαινομένου. Για να βασιλεύσει και πάλι η τάξη και η ασφάλεια στα σχολικά ιδρύματα. Για να μην διαταραχτεί η ροή των κυρίαρχων νοημάτων, για να μπορέσει να βρει τον ύπνο της ακόμα και η …χαροκαμένη μάνα, αφού τα “ένοχα” μυστικά του αυτοκτονημένου γιού της μπορούν να θαφτούν μαζί του. Και η παράσταση κλείνει με την κηδεία του Βαγγέλη με μπαλωθιές, αφού έπρεπε οπωσδήποτε να αποκατασταθεί ως “παλικάρι”, μιας που δεν κατάφερε να είναι τέτοιο όσο ζούσε. Πόση κακοποίηση μπορεί να δεχτεί ένα σώμα;

Πολλά ειπώθηκαν για να μην ειπωθεί τελικά τίποτα. Και δεν θα πούμε και εμείς τι ήταν και τι δεν ήταν ο Βαγγέλης. Θα μιλήσουμε όμως για τη δική μας βιωμένη εμπειρία, αυτής του διάχυτου σεξισμού, της θεσμισμένης επιβολής συγκεκριμένων μάτσο αρρενωποτήτων, που έρχονται να πνίξουν οτιδήποτε ξεφεύγει από τις κυρίαρχες νόρμες, για τους δυνατούς, τους θαρραλέους, τους κάθε λογής παλικαράδες, για τη διάχυτη ομοφοβία, την επιβεβλημένη ετεροφυλοφιλία, την πνιγηρή πραγματικότητα των έμφυλων ανισοτήτων, για το ότι ο σεξισμός έχει λέξεις, βλέμματα, χειρονομίες, κακοποίηση, βιασμούς, αμέτρητους θανάτους. Για το ότι όλα αυτά γεννιούνται και αναπαράγονται μέσα από την ασφυκτική κανονικότητα της οικογένειας, τις διδαχές του σχολείου, το μηχανισμό του στρατού, τα πρότυπα της βιομηχανίας του θεάματος… Για το ότι σιχαθήκαμε τις κυρίαρχες αφηγήσεις και τα “αθέατα” του πατριαρχικά δομημένου κόσμου. Να μιλήσουμε εμείς για εμάς. Να επιτεθούμε σε οτιδήποτε μας περιορίζει.

…ΤΟΣΗ “ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ” ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΕΠΑΣΕΙ ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ΤΩΝ “ΚΑΝΟΝΙΚΩΝ”

αναδημοσίευση από το site του Θερσίτη