Με αφορμή το εκατοστό τεσσαρακοστό χιλιοστό χτύπημα (ή αλλιώς “140.000 views”) του “πραγματικού βίντεο της ανασκαφής της Αμφίπολης”, ο Τομέας Θεσσαλονίκης της ΣΥΝ-ΤΕΧΝΙΑΣ-ΠΛΗΝ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
Μετά την ιδιαίτερα θερμή υποδοχή του πρόσφατου πονήματός μας από όλα σχεδόν τα αναγουλιαστικά ΜΜΕ (διαδικτυακά και μη), χαιρετίζουμε τα λιγοστά πατριωτικά sites, που με τα οξυμένα εθνικιστικά αντανακλαστικά τους υπήρξαν τα μόνα που αντίκρισαν την πραγματικότητα στο πραγματικά πραγματικό βίντεο, περιγράφοντάς τη με ακρίβεια:
“ένα βίντεο που εκθέτει την ανασκαφή της Αμφίπολης”
“ντροπιαστικό και βλακώδες”
“βλάσφημο”
“κομπλεξικό”
και βέβαια
“σίγουρα έργο γυφτοσκοπιανών”
Εν ολίγοις, διέγνωσαν ορθά ότι πρόκειται για έργο υποκειμένων που δυσκολεύονται να αναπνεύσουν μέσα στη μπόχα του εθνικισμού, ιδιαίτερα όπως το Θέαμα τον αναπαράγει, φορώντας του κάθε φορά ένα διαφορετικό ένδυμα, στην περίπτωσή μας αυτό της αρχαιολογικής επιστήμης.
Ο ΝΕΚΡΟΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ
ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΓΩΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΑΜΑΤΟΣ
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Είναι κοινός τόπος ότι για να επιβιώσει ένα έθνος, πρέπει να καλλιεργηθεί μεταξύ των μελών του μια αίσθηση σύνδεσης σε κάτι κοινό, σε κάτι που διαφέρει σημαντικά από τα χαρακτηριστικά των “άλλων” εθνών. Ο πιο σύντομος δρόμος γι αυτό, περνάει από την ανάδειξη συγκεκριμένων συμβόλων ως “δικών μας”, τα οποία αντιπαρατίθενται στα σύμβολα των “ξένων”.
Όπως στο παρελθόν συμβολοποιήθηκε ο δεκαεξάκτινος ήλιος και αναδείχθηκε ο τάφος της Βεργίνας ως τόπος εθνικής υπερηφάνειας, έτσι και η Αμφίπολη έγινε ορόσημο της κατασκευής του εθνικού μύθου για την αναζήτηση της ιστορικής συνέχειας μεταξύ των αρχαίων Μακεδόνων και των κατοίκων της σύγχρονης Ελλάδας. Στο σημείο αυτό υπήρξε καθοριστικός ο ρόλος της αρχαιολογίας, η οποία ήρθε ως πρόσφορος ιδεολογικός μηχανισμός να εδραιώσει το ελληνικό φαντασιακό, με την ερμηνεία του υλικού πολιτισμού μέσα από επιλεκτικές αναφορές σε “βολικούς” προγόνους.
Καθώς όμως τα εθνικά σύμβολα πρέπει να γίνονται αντιληπτά ως τέτοια από όλους και όλες χωρίς αμφιβολίες και εξαιρέσεις, ανατίθεται στο Θέαμα η θεμελίωση του κορμού πάνω στον οποίο θα χτιστεί με ασφάλεια η εθνική αφήγηση. Το Θέαμα ως κοινωνική σχέση διαμεσολαβημένη από εικόνες, χρησιμοποιεί μια γλώσσα που απογυμνώνει τις έννοιες και τα πράγματα από την ιστορικότητα και τις ιδιότητες που φέρουν και τους δίνει ένα νέο νόημα. Αυτό το νέο νόημα παρουσιάζεται ως διαχρονικό και απόλυτο, με μια αυτονόητη και αυθύπαρκτη φυσικότητα που δεν επιδέχεται διαπραγμάτευση. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας, η εικόνα έχει οριστικά υποκαταστήσει το περιεχόμενο της έννοιας που αρχικά περιέγραφε.
Η δύναμη του Θεάματος και η ευκολία με την οποία προσπαθεί να αφομοιώσει τα πάντα, ακόμα και τα επιθετικά προς αυτό στοιχεία, έλαμψε βέβαια και στην περίπτωση της χαμηλής “αντιληπτικής” ικανότητας των κυρίαρχων μέσων που αναπαρήγαγαν με τόση ευκολία το “πραγματικό βίντεο της ανασκαφής”…
ΩΣΤΟΣΟ
Μπροστά στις οθόνες συνεχίζουν να στέκονται ανθρώπινα όντα που, παρ’ όλο το πληροφοριακό σφυροκόπημα που δέχονται καθημερινά, συνεχίζουν -ευτυχώς- να σκέφτονται. Αυτή η διαπίστωση στηρίζει και την επιλογή μας να οργανώνουμε τον λόγο μας με επικοινωνιακές επιθέσεις μέσα από εικόνες που κυκλοφορούν ελεύθερα και κατά συνέπεια έχουν και τη δυνατότητα να διεισδύουν στο Θέαμα. Κρατώντας όμως μια ξεκάθαρη θέση μάχης και χωρίς να αποζητούμε ούτε μία στιγμή από την αίγλη του. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή που θα περνούσε μέσα από την παραμικρή συνδιαλλαγή με τα κυρίαρχα μέσα (ακόμη και στο όνομα μιας υποτιθέμενης επίθεσης “εκ των έσω”) δεν θα λειτουργούσε παρά νομιμοποιητικά για τον μηχανισμό που επιχειρείται να αμφισβητηθεί συνολικά από την κίνησή μας.
Έχουμε πίστη στη δύναμη του λόγου/ εκτιμάμε τους κινδύνους/ μετράμε τα αποτελέσματα.
Το στοίχημα είναι ανοιχτό και η συζήτηση για την επιλογή των εργαλείων μας δεν θα σταματήσει ποτέ.
+τεχνία-
Τομέας Θεσσαλονίκης
Υ.Γ. 1. Όλη μέρα την περνάτε στο internet, μπορούσατε τουλάχιστον να γκουκλάρετε για να δείτε ότι η ατάκα είναι του Ντεμπόρ…
Υ.Γ. 2. Το αυτό ισχύει και για την ταυτότητα της άγνωστης συν-τεχνίας-πλην.
