Πλακάτ από την χτεσινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα που διοργανώθηκε ενάντια στο νομοσχέδιο του Α. Μπαλτά για την παιδεία, το οποίο συζητιόταν την ίδια ώρα στη Βουλή.

 EΔΩ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ…

Η Γη της επαγγελίας ,η Ευρώπη των Εθνών και των ευκαιριών που μετατρέπεται σε προοπτική θανάτου είτε σε κάποιο σημείο της Μεσογείου είτε σε κάποιο χερσαίο τμήμα μεταξύ της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Βουλγαρίας. Η ευρωπαϊκή πολιτική αποτροπής της εισόδου των μεταναστών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το κύκλωμα διακίνησης τους. Ένα κύκλωμα, στο οποίο συμμετέχουν μπάτσοι, στελέχη της ε.υ.π., μεσάζοντες, δουλέμποροι, ντόπια αφεντικά, θεσμικοί παράγοντες, δημιουργώντας τους όρους εκείνους, με τους οποίους το κέρδος υπερκαλύπτει μερικές δολοφονίες στα νερά της μεσογείου.

Οι εικόνες των χιλιάδων νεκρών μεταναστών στις παραλίες της Ιταλίας, της Ελλάδας και της Ισπανίας χρησιμοποιήθηκαν με τον πλέον χυδαίο τρόπο έτσι ώστε να ενδυναμωθεί η «Ευρώπη φρούριο». Η χρήση του θανάτου ως μέσο διαχείρισης πληθυσμών, αποτροπής εισόδου στον ευρωπαϊκό χώρο και ως φυσική εξόντωση σε όσους περισσεύουν.

Μια κοινή ευρωπαϊκή  πολιτική που, από τη μια καταδικάζει τις εικόνες της θρησκευτικής βίας στις χώρες προέλευσης και από την άλλη διοχετεύει στις οθόνες μας τις εικόνες των δολοφονιών εκείνων των κοινωνικών κατηγοριών που δεν είναι «άξιες»  να εισέλθουν στα χερσαία και μη εδάφη της, εξαντλώντας τις ευθύνες σε ένα ορατό κύκλωμα διακίνησης και εκμετάλλευσης αόρατων ανθρώπων των οποίων η υπόσταση τους περιορίζεται στην εικόνα του θανάτου τους.

Μια ευρώπη, λοιπόν, που δεν οργάνωσε μόνο τις ζωές που αξίζουν να ζουν εντός των τειχών της αλλά και τις εικόνες των νεκρών έξω από τα εδάφη της, τακτοποιώντας τα πτώματα και νοικοκυρεύοντας τους χώρους ταφής τους, καθιστώντας σαφές ότι ο «ανθρωπιστικός» παράδεισος υπάρχει μόνο για όσους το αξίζουν, για όσους μπορούν και αντέχουν, για όσους είναι άξιοι να μετέχουν και να ζουν μέσα σε αυτόν. Ο ανθρωπισμός που αρχίζει στο 0:01 και τελειώνει στο 01:00, όσο διαρκεί ενός λεπτού σιγή. Ούτως ή άλλως, ο Άλλος είναι ήδη νεκρός εδώ, παραγωγικά, οικονομικά και ηθικά.

Με τη λήξη του υποκριτικού πένθους, η πραγματικότητα που επιφυλάσσει η Ε.Ε. είναι η εντονότερη στρατικοποίηση των συνόρων των κρατών-μελών της με τριπλασιασμό των οικονομικών κονδυλίων για την ενίσχυση των επιχειρήσεων «Τρίτων» και «Ποσειδών» του υπερεθνικού μηχανισμού καταστολής της FRONTEX, μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) για τον εντοπισμό από αέρους, βυθίσεις σκαφών, στρατιωτικές επεμβάσεις. Με αυτό τον τρόπο, η Ε.Ε. μετατρέπει τα θαλάσσια σύνορα των χωρών της Μεσογείου σε τόπους μαζικής δολοφονίας μεταναστών.

…ΚΑΙ Η ΚΟΛΑΣΗ ΕΔΩ

Η συνέχεια για όσους επιζήσουν και από αυτόν το δεύτερο «πόλεμο» είναι στρατόπεδα συγκέντρωσης, χαρτογράφηση και φακέλωμα μέσω απόσπασης δακτυλικών αποτυπωμάτων, στυγνή εκμετάλλευση από ντόπια αφεντικά, κυκλώματα διακινητών/μεσαζόντων σε συνεργασία με την αστυνομία, επιχειρήσεις σκούπα, επιθέσεις από φασίστες. μία αέναη ομηρία στους καπιταλιστικούς παραδείσους.

Το ελληνικό κράτος, σταθερός αρωγός στις αποφάσεις της Ε.Ε. όσον αφορά τη μεταναστευτική πολιτική, εδώ και δεκαετίες στηρίζει, αποφασίζει και συμμετέχει, με τους φράχτες στον Έβρο, τις επιχειρήσεις της Frontex και τις σκούπες και τις δολοφονίες στα σύνορα. Παράλληλα, η αριστερή εκδοχή του κράτους συνεχίζει το έργο αυτό, συντηρώντας και επενδύοντας στα μικροαστικά αντανακλαστικά, συναινώντας στο διαχωρισμό των οικονομικών μεταναστών και των προσφύγων (υποβιβάζοντας ακόμα περισσότερο την κατηγορία των μεταναστών, καθιστώντας τους πλέον a priori παράνομους), συνεχίζοντας τη συναυτουργία στις επιχειρήσεις του στρατού της Frontex και τις «σκούπες» των μπάτσων.

Απέναντι στη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι σύγχρονοι κολασμένοι, προτάσσουμε τον κοινό αγώνα ντόπιων και μεταναστών ενάντια σε κάθε είδους εκμετάλλευση, απέναντι σε ντόπια και υπερεθνικά αφεντικά, στις μαφίες και στα κυκλώματά τους, στα κράτη και τις πολιτικές τους,  στους φασίστες και τους ρατσιστές, μέχρι να κάνουμε το δικό μας παράδεισο, δική τους κόλαση.

Αλληλεγγύη στις/ους μετανάστριες/ες

Χορός της καρμανιόλας

 

Mπορείτε να κατεβάσετε την αφίσα σε pdf εδώ

[Αναδημοσίευση από Χορός της Καρμανιόλας]

Στρατιωτική δύναμη στο Κουμάνοβο

Γράμμα γεμάτο κρίση από τη Μακεδονία

Το γενικόΠΛΑΙΣΙΟ

Εδώ και μία εβδομάδα γίνονται πορείες στα Σκόπια της Μακεδονίας. Οι πορείες είχαν ως αφορμή την δημοσίευση από την αντιπολίτευση μαγνητοφωνημένων συνομιλιών που αφορούσαν τη συγκάλυψη της δολοφονίας από αστυνομικό 21χρονου το 2011. Η επίσημη δικαιολογία τότε ήταν ο αστυνομικός ήταν εκτός υπηρεσίας άρα δεν τίθεται θέμα αστυνομικής βαρβαρότητας. Οι πορείες συνεχίστηκαν και πήραν αντικυβερνητικό χαρακτήρα, ενώ η αντιπολίτευση-η οποία εδώ και 2 μήνες περίπου δημοσιεύει μαγνητοφωνήσεις αξιωματούχων όταν το κρίνει πολιτικά σκόπιμο για αυτή- προσπαθεί να καπηλευθεί το ζήτημα των πορειών. Παρόλα αυτά, οι πορείες συσπείρωσαν αρκετό κόσμο, με τη συμμετοχή και νεοσύστατων αριστερών οργανώσεων. Οι πορείες κράτησαν από τις 5 Μαϊου μέχρι τις 9, με την τελευταία να είναι πλήρως ειρηνική. Οι διαδηλωτές πέταξαν αβγά στο κοινοβούλιο, και συγκρούστηκαν με την αστυνομία. Παρόλα αυτά, στη Δημοκρατία της Μακεδονίας η κατάσταση εξακολουθεί να είναι τεταμένη, είναι εμφανές ότι η κυβέρνηση είναι αδύναμη και ο κόσμος ο οποίος συμμετέχει στο μακεδονικό κίνημα το τελευταίο χρόνο προσδοκά ότι οι πορείες θα συνεχιστούν με κοινωνικά αιτήματα.

Οι συγκρούσεις

Ως προς το ζήτημα των συγκρούσεων στις πορείες, ενώ ήταν πολλές, φάνηκε ότι ο κόσμος δεν ήταν πλήρως έτοιμος να συγκρουστεί. Έτσι μετά τη πρώτη μέρα που τα πράγματα ήταν κάποιος πιο συλλογικά, (βίντεο 1, 2, 3, 4) τις επόμενες μέρες οι πορείες ήταν ειρηνικές ενώ άτομα που προσπάθησαν να επιτεθούν στην αστυνομία απομονώθηκαν από το πλήθος ως «προβοκάτορες». Οι απόψεις μεταξύ των διαδηλωτών πάνω στο θέμα της βίας διαφέρουν ριζικά και δίνουν έδαφος σε σενάρια συνωμοσίας. Άλλοι υποστηρίζουν ότι οι βίαιοι διαδηλωτές είναι απλά «θερμόαιμοι», άλλοι τους κατηγορούν ως προβοκάτορες του κυβερνώντος κόμματος που θέλουν να συκοφαντήσουν τους διαδηλωτές και να προκαλέσουν καταστολή από την αστυνομία, άλλοι ως γηπεδικούς χούλιγκανς και ακροδεξιούς κτλ. Πιθανότατα όπως συμβαίνει σε τέτοιες διαδικασίες μάλλον είναι λίγο απ’ όλα. Το ενδιαφέρον δεν ειναι «συνομοσιολογικά» το ποιοι ειναι «αυτοί» αλλά οι αντιδράσεις που προκαλούν και το πως αρθρώνονται με το πλήθος. Για ακόμα μια φορά, σε καταστάσεις μαζικής κοινωνικής ανυπακοής εμφανίζεται αυτή η τάση-βασισμένη σε μια διατήρηση της ταυτότητας του «πολίτη» και του «δημοκρατικού ανθρωπισμού» που θεωρεί ότι η βία «συκοφαντεί» την πορεία, γιατί κανονικά πρέπει η πορεία να επιδείξει τον δημοκρατικό της χαρακτήρα-συνταγματικά κατοχυρωμένο[1]- και συνεπώς ότι αρνητικό κάνει η αστυνομία, πιστώνεται αυτόματα στο δημοκρατικό έλλειμμα της κυβέρνησης, άρα υπάρχει ζήτημα αντιπροσώπευσης. Από την άλλη η μάζα των συγκρουόμενων ταραχοποιών δεν έρχεται σε σύγκρουση απαραίτητα με την αστική δημοκρατία και την έννοια της αστικής ισότητας και αντιπροσώπευσης. Αντίθετα αντικατοπτρίζει μια πιο βίαιη εκδοχή του αισθήματος ότι η «παρούσα κυβέρνηση δεν μας εκπροσωπεί». Αυτό είναι ορατό καθώς άσχετα με τις αλληλοκατηγορίες περί προβοκατόρων ή όχι κοινό αίτημα των διαδηλωτών είναι η παραίτηση της κυβέρνησης.Οι συγκρούσειςΑΝ και έχουν παρόμοια αφορμή, διαφέρουν ριζικά από αυτές της Βαλτιμόρης και του Φέργκιουνσον. Εκεί οι διαδηλωτές ξέρουν ότι είναι «πλεονάζον πληθυσμός» που ο ρόλος του είναι να είναι «πλεονάζον» και τίποτα παραπάνω, ξέρουν ότι δεν υπάρχει τίποτα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αντίθετα στη Μακεδονία έχουμε μια επανάληψη του σεναρίου των πλατειών. όπου διαταξικά (με όρους σχέσεων παραγωγής) και αταξικά(με όρους άρνησης των αστικών υποκειμενοποιήσεων) ο κόσμος εγκαλεί τη «δημοκρατία» ως τέτοια.

Το περιστατικό στο Κουμάνοβο.

Στο Κουμάνοβο, 23 χιλιόμετρα από τα Σκόπια η μακεδονική αστυνομία «εντόπισε»  και ενεπλάκη σε ανταλλαγή πυροβολισμών με «ομάδα τρομοκρατών από γειτονική χώρα» στις 9 Μαϊου, τη στιγμή που στα Σκόπια διεξαγόταν πορεία. Η ανακοίνωση της αστυνομίας αναφέρει ότι 14 τρομοκράτες και 5 αστυνομικοί είναι νεκροί. Το Κουμάνοβο έχει περίπου 40% Αλβανικό πληθυσμό. Στη εθνοτικά τεταμένη δημοκρατία της Μακεδονίας, μετά την έναρξη των πορειών. Όπως φαίνεται από τα γεγονότα η σύγκρουση ήταν αρκετά μεγάλη, με καπνούς να αναδύονται από γειτονίες της πόλης. Πλέον οι εναπομείναντες ένοπλοι έχουν περιοριστεί σε μια γειτονία  της πόλης και έχουν ταμπουρωθεί εκεί. Παραμένει ασαφές αν είναι ομάδα ακροδεξιών Αλβανών  του μακεδονικού κλάδου του UCK ή αν πρόκειται για αποτυχημένη ενορχήστρωση κλιμάκωσης της εθνοτικής έντασης από τη κυβέρνηση με σκοπό να κηρύξει «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης» και να αποσύρει νόμιμα το δικαίωμα των πολιτών σε δημόσιες διαμαρτυρίες. Το δεύτερο συνομοσιολογικό σενάριο προωθείται τόσο από δημοσιογράφους, αναλυτές, τον απλό κόσμο αλλά κυρίως από την αντιπολίτευση. Παρόλα αυτά είναι μάλλον απίθανο μια τόσο μεγάλη και αιματηρή επίθεση να είναι οργανωμένη από το κυβερνών κόμμα. Αντίθετα μάλλον πρόκειται για επανεκκίνηση της εθνικιστικής βίας από τη πλευρά εθνικιστικών κύκλων που βλέπουν τη κυβέρνηση Γκρούεφσκι σε δύσκολη θέση. Το Κουμάνοβο αυτή τη στιγμή είναι σε στρατιωτικό κλοιό υπό στρατιωτικό νόμο. Ταυτόχρονα πολλοί αλβανοί της περιοχής ξεκίνησαν να μεταναστεύουν προς την Αλβανία ή το Κόσοβο φοβούμενοι κλιμάκωση της κατάστασης ενώ η Σερβία ενέπτηξε σχετικές δυνάμεις στα σερβο-μακεδονικά σύνορα ώστε να μειώσει το μεταναστευτικό κύμα, καθώς υπάρχουν φόβοι για ευρύτερη αποσταθεροποίηση. Παρόλα αυτά το γεγονός όντως  ωφελεί τη παρούσα κυβέρνηση. Επίπρόσθετα, όπως τονίζει πλήθος πηγών αλλά και επαφών, η εθνοτική ένταση είναι στη χώρα  στο χαμηλότερο σημείο των τελευταίων ετών, και ο κόσμος, τόσο στις πόλεις όσο και στα χωριά, δεν αντέδρασε εθνικιστικά ως προς το γεγονός.

η Αντιπολίτευση

Το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της αντιπολίτευσης, ετοιμάζει μεγάλη πορεία για τις 17 Μαϊου. Δήλωσαν ότι θα έρθουν ως «υποστηρικτές της λαϊκής δυσαρέσκειας» και όχι ως οργανωτές ενώ δεν θα έχουν πολιτικά σύμβολα και σημαίες. Είναι εμφανές ότι η αντιπολίτευση προσπαθεί-και θα καταφέρει- να κεφαλαιοποιήσει την κοινωνική αναταραχή που επικρατεί. Η εξωκοινοβουλευτική αριστερά και ομάδες αναρχικών βρίσκονται σε περίσκεψη για τοΑΝ, και σε πιοΠΛΑΙΣΙΟ θα συμμετάσχουν σε μια τέτοια πορεία, ποιοι είναι οι στόχοι τους κτλ. Το όλο πλαίσιο όμως της ταυτότητας του πολίτη, παρά τις εμφανείς διαφοροποιήσεις που έχει ανά χώρα (βλ Ελλάδα, Ουκρανία, Ισπανία, Βουλγαρία, Ρουμανία κτλ) δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ριζοσπαστική πολιτική. Η αντιπολίτευση από την άλλη βρίσκεται δομικά σε θέση ισχύος για να κεφαλαιοποιήσει το αποτέλεσμα. Ουσιαστικά οι πορείες, ακόμα και από ανένταχτους πολίτες, όταν ζητούν και εγκαλούν τη κυβέρνηση να παραιτηθεί, όταν το όριο του αγώνα γίνεται άμεσα και μόνο πολιτικό, τότε ακόμα και αν δεν το λένε, καλούν κάποιον άλλο να κυβερνήσει. Η αντιπολίτευση το έχει αναγνωρίσει αυτό, και ακριβώς γιαυτό προωθεί θεωρίες συνωμοσίας τις οποίες στηρίζει σε επιλεκτικό μαγνητοφωνημένο υλικό που δημοσιεύει επιλεκτικά σε σε συγκεκριμένες συγκυρίες. Αυτός ειναι και ο λόγος που ανακοίνωσαν ότι έχουν ηχητικό υλικό για την περσινή υπόθεση «τρομοκρατίας» για ισλαμισμό αλβανών, που είχε διχάσει τη χώρα και είχε οδηγήσει σε συγκρούσεις εντός της πόλης των Σκοπίων. Ο βαθμός απόκλισης ή σύγκλησης με την αντιπολίτευση  εντός των μακεδονικών «πλατειών» μένει να φανεί. Επίσης αν και τώρα δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο, το κίνημα δεν έχει τέτοια χαρακτηριστικά το αν θα αναδυθεί μια σύγκρουση σε βάθος χρόνου πάνω στην εθνική αντίθεση, παραμένει ζήτημα ανοιχτό.

[1] Χαρακτηριστικό είναι ότι οι πολίτες τη δεύτερη μέρα, στις 6 Μαη, κινήθηκαν προς το δικαστικό μέγαρο της πόλης των Σκοπίων για να κάνουν μήνυση στη κυβέρνηση για παραβίαση του συντάγματος, καθώς θεωρούσαν ότι τους στερεί-λόγω αστυνομικής παρουσίας- το συνταγματικό δικαίωμα να διαμαρτύρονται.

Περισσότερες φωτογραφίες, και εδώ  .

Πηγή:   ourbabadoesntsayfairytales

Το κράτος έχει συνέχεια. Και εκείνο το πεδίο της πολιτικής εξουσίας που άπτεται των εθνικών θεμάτων, του μιλιταρισμού, των γεωστρατηγικών σχεδιασμών, της στρατιωτικής θητείας -με λίγα λόγια το πεδίο του υπουργείου εθνικής άμυνας- είναι αυτό που συμπυκνώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο αυτή τη συνέχεια.

Μία συνέχεια σε επίπεδο πολιτικών: το ελληνικό κράτος χειρίζεται στην εξωτερική του πολιτική τη γεωστρατηγική του θέση και τους ενεργειακούς αγωγούς για να ανοικοδομήσει παλιές και να χτίσει νέες συμμαχίες (και ισσοροπίες). Απειλεί τους ευρωπαίους συμμάχους του με «επέλαση τζιχαντιστών», υποστυλώνοντας τον σύγχρονο αντι-ισλαμισμό, διεκδικώντας ως προκεχωρημένο φυλάκιο της αντιμεταναστευτικής πολιτικής μίας ευρώπης-φρούριο περισσότερα κονδύλια, χρηματική και υλική ενίσχυση της Frontex, αυτού του στρατιωτικο-αστυνομικού μηχανισμού που εποπτεύει τα θαλάσσια και χερσαία σύνορα του ελληνικού κράτους. Επικυρώνει τη συνεργασία με το ισραηλινό κράτος και δεν διστάζει να έχει εγκάρδιες συναντήσεις με το δικτατορικό καθεστώς της Αιγύπτου. Συνεχίζει τις υπέρογκες δαπάνες για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, όπως με την πρόσφατη αγορά εξοπλισμού ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ, μόνο που τώρα (αγαπητοί πατριώτες…) θα ευνοούνται οι εγχώριες πολεμικές βιομηχανίες, στο πλαίσιο πάντα της χιλιοειπωμένης παραγωγικής ανασυγκρότησης. Εξακολουθεί ο στρατός και η ιδεολογία του να αποτελεί πυλώνα του εθνικισμού και του πατριωτισμού, οι παρελάσεις εμπλουτίζονται με χορούς και πανηγύρια αντί να καταργηθούν, όπως διεκδικούσε επί δεκαετίες η αριστερά ως αντιπολίτευση, οι άστεγοι και οι άποροι παίρνουν ένα πιάτο φαΐ μέσα σε στρατιωτικές σκηνές, από τα χέρια καραβανάδων, οι πασχαλινές φιέστες του υπουργείου επιδιώκουν τον συγχρωτισμό του στρατού με την κοινωνία. Δεκάδες βουλευτές της κυβέρνησης προσαρμόζονται στον κυνισμό των καιρών, υιοθετώντας τη θέαση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας ως… «δημιουργικό πεδίο» για τη νεολαία, και με ερωτήσεις τους στον αρμόδιο υπουργό ζητούν απλά μία επιλεκτική… μείωση του διοικητικού προστίμου των 6.000 ευρώ στους ανυπότακτους, ανάγοντάς την στρατιωτική καταστολή σε ζήτημα οικονομικό και όχι πολιτικό.

Μία συνέχεια σε επίπεδο προσώπων: Δεν μας εξέπληξε που στο πλαίσιο της συγκυβέρνησης το υπουργείο εθνικής άμυνας ανέλαβε ο ακροδεξιός Καμμένος, ο πρώην στρατιωτικός Τόσκας και ο πατριδολάγνος πρώην εργατοπατέρας Ήσυχος. Ήταν το σινιάλο που χρωστούσε η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστερά» προς εκείνους τους μηχανισμούς του βαθέως κράτους για να εφησυχαστούν και να είναι σίγουροι ότι οι ισορροπίες όχι μόνο θα διατηρηθούν αλλά και θα βελτιωθούν. Είναι κάτι που χτίστηκε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες, ανεξαρτήτως σοσιαλδημοκρατικής ή δεξιάς διαχείρισης, ο στρατός παραμένει στρατός. Ανέπαφος οργανικά και ιδεολογικά.

Και έτσι, λοιπόν, αφού η συνέχεια του κράτους επετεύχθη, έχουμε και τα ορατά της αποτελέσματα. Ο μιλιταρισμός βασιλεύει πάνω από το Αιγαίο, υπόσχεται στεφάνια στη μνήμη νεκρών για την μαμά πατρίδα. Και χτίζει την φιλανθρωπία του τσουγγρίζοντας πασχαλινά αυγά με τους απόκληρους αυτής της πόλης. Η διαχείριση του θανάτου (από παθολογικά αίτια και κυρίως από τη δολοφονική άρνηση της περίθαλψής του) ενός στρατιώτη από τα Καμίνια που υπηρετούσε στην Σπάρτη αρχίζει με τετριμμένες ΕΔΕ και τελειώνει σε αποφυγή απαντήσεων για λόγους «εθνικής ασφάλειας».

Μία συνέχεια στην καταστολή των ολικών αρνητών: Αυτοί οι οποίοι αρνούνται να υπηρετήσουν τη θητεία τους για πολιτικούς λόγους, οι ολικοί αρνητές στράτευσης, εξακολουθούν να δέχονται διαφόρων ειδών πιέσεις από τις αστυνομικές και στρατολογικές αρχές, να τους επιβάλλονται νέα ή πολλαπλά διοικητικά πρόστιμα των 6.000 ευρώ, να σέρνονται σε στρατοδικεία και να κάνουν παρέα με συνεχείς καταδίκες. Στις 14 Μάη, ο Μιχάλης Τόλης δικάζεται στο στρατοδικείο των Ιωαννίνων για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο για την πολιτική του επιλογή να αρνηθεί να υπηρετήσει τη θητεία του (ενώ του έχει επιβληθεί εις διπλούν το πρόστιμο των 6.000 ευρώ, με τον ίδιο να αρνείται συνειδητά την αποπληρωμή του). Ο Κων/νος Σώλος, δικάζεται εις διπλούν στις 28 Απρίλη (Ρουφ) και στις 21 Μάη (Ιωάννινα), και με δημόσια τοποθέτησή του αρνείται να παρουσιαστεί στις δίκες, όπως επίσης αρνείται και την αποπληρωμή του προστίμου των 6.000 ευρώ. Λίγο αργότερα, στις 17 Ιούνη ένας ακόμα ολικός αρνητής στράτευσης, ο Θάνος Χατζηαγγέλου, θα δικαστεί στην Αθήνα, υπερασπιζόμενος την επιλογή του να αρνηθεί να υποκύψει στους χακί εκβιασμούς. Οι υποθέσεις αυτές δεν είναι οι μόνες. Εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο που αφορά στη σαφή όξυνση της στρατιωτικής καταστολής ενάντια στους ολικούς αρνητές στράτευσης, με τουλάχιστον δέκα διαφορετικές εν ενεργεία διώξεις κατά την τρέχουσα περίοδο και αρκετές ακόμη στα σκαριά. Παράλληλα, η κρατική καταστολή εξακολουθεί να στοχοποιεί τους ολικούς αρνητές στην καθημερινότητά τους, με πιο ενδεικτική την πρόσφατη εισβολή αστυνομικών δυνάμεων στο σπίτι του ολικού αρνητή Θάνου Νεδελκόπουλου, στην Αλεξάνδρεια Ημαθείας, στις 29 Απρίλη, μετά από ενεργοποίηση εντάλματος σύλληψης για την ανυποταξία του.

Αλήθεια, αναρωτάται κάποιος μετά τα παραπάνω για το εάν υπάρχουν ακόμη λόγοι να αρνούμαστε να υπηρετήσουμε τη στρατιωτική μας θητεία; Για το εάν υπάρχουν λόγοι να στεκόμαστε απέναντι από τον μιλιταρισμό και τις ιδεολογικές του προεκτάσεις; Αναρωτιέται ακόμη κάποιος ή κάποια για το εάν ο Καμμένος στο υπουργείο εθνικής άμυνας είναι μία ακροδεξιά παρένθεση και όχι η απόληξη ενός αριστερού πατριωτισμού (που κάποιοι αγκιτάτορές του είναι σε υπουργικές θέσεις τώρα, όπως ο Νίκος Κοτζιάς ή ο Κώστας Ήσυχος) που κυβερνάει εδώ και κάποιους μήνες; Οι ολικοί αρνητές στράτευσης εναντιώνονται στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, στις εθνικές αυταπάτες, στον πόλεμο και την ειρήνη των αφεντικών. Σε ένα περιβάλλον συστημικής αστάθειας, η στάση τους αυτή γίνεται όλο και περισσότερο ενοχλητική στη γενικευμένη σιωπή και καθυπόταξη που επιχειρείται. Γι΄ αυτό και η καταστολή βρίσκει τη συνέχειά της -αν όχι και την ποιοτικοποίησή της- στις εναλλαγές της διαχείρισης της πολιτικής εξουσίας. Για ακόμα μία φορά, η αλληλεγγύη και ο διαρκής αγώνας ενάντια στη μιλιταριστική μηχανή θα βρεθούν απέναντι στον κόσμο του εθνικισμού, της υποτέλειας, της πειθαρχίας, της πατριαρχίας και του οργανωμένου θανάτου.

Κάτω τα κράτη, τα έθνη και οι στρατοί

Αλληλεγγύη στον Μιχάλη Τόλη που δικάζεται στο στρατοδικείο των Ιωαννίνων (συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 8:30πμ)

Αλληλεγγύη σε όλους τους διωκόμενους ολικούς αρνητές στράτευσης

[Αναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης]

Κείμενο από το Ρεσάλτο:

Πως γίνεται ένας μηχανισμός όπως ο στρατός να είναι τόσο δολοφονικός και τόσο εχθρικός απέναντι στον άνθρωπο, και να τυγχάνει παράλληλα τόσο ευρείας αποδοχής από το κοινωνικό σύνολο? Ένας μηχανισμός που σκοπός του είναι να βρίσκει τρόπους να σκοτώνει πιο γρήγορα, πιο αποτελεσματικά, πιο μαζικά. Να επιβάλλεται πάνω στα σώματα των στρατευμένων η μη, πειθαρχώντας και εξουσιάζοντάς τα. Ένας μηχανισμός που συμπυκνώνει με το πιο ωμό και βίαιο τρόπο, την υπακοή, την υποταγή, την πίστη στους ανωτέρους και που τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της κρίσης και του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί, αναβαθμίζεται συνεχώς ο ιδεολογικός και κατασταλτικός του ρόλος.[συνέχεια του κειμένου εδώ…]

15/5, 19:30 Εκδήλωση – Συζήτηση: Οι κυρίαρχοι λόγοι περι bullying & οι πολιτικές και κοινωνικές διαστάσεις του

22/5, 19:30 Προβολή της ταινίας: Boys don’t cry (για την πνιγηρή κανονικότητα των φύλων και των επιβαλλόμενων σεξουαλικών ταυτοτήτων)