Posts

Posted on

Ποτέ ξανά δεν έπεσε τόσο “φως” για να καλύψει το πιο βαθύ σκοτάδι (αφίσα για την υπόθεση του Β. Γιακουμάκη)

 

vaggelis_giakoumakis_afisa_thersitis_4_15

 

 

 

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ ΤΟΣΟ “ΦΩΣ” ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΘΥ ΣΚΟΤΑΔΙ…

Με την εξαφάνιση του Βαγγέλη Γιακουμάκη ενεργοποιούνται οι μιντιακές μηχανές του θεάματος και της υποκρισίας που αναλαμβάνουν να καθηλώσουν το θανατολαγνικό τηλεοπτικό κοινό στους δέκτες του με όρους σίριαλ, ενώ κάθε είδους “ευαίσθητοι” υπόσχονται να ρίξουν άπλετο φως στην υπόθεση. Με την αποκάλυψη των τραμπουκισμών από παλικαράδες συμφοιτητές του -εξευτελισμούς, ταπεινώσεις, ξυλοδαρμούς- αρχίζει να διαμορφώνεται το τέλειο σχήμα αφήγησης της ιστορίας, στη βάση του απλουστευτικού διπόλου “θύμα-θύτης”: εκείνοι, οι επιθετικοί, οι δυνατοί, κι εκείνος ο πολύ ευαίσθητος, ο αδύναμος, ο εσωστρεφής: το τέλειο “θύμα” για να προσαρμοστούν πάνω του οι νεοεισαγόμενοι λόγοι περί bullying. Το “καθάρισμα” της υπόθεσης με ψυχολογικούς όρους, με την παθολογικοποίηση των υποκειμένων και τον υποβιβασμό της ως ακόμη ένα περιστατικό σχολικού εκφοβισμού καταφέρνει να συγκαλύψει τις πολιτικές και κοινωνικές της διαστάσεις. Παράλληλα, δίνει για μια ακόμη φορά την ευκαιρία για θεσμική παρέμβαση “προστατευτικού-διορθωτικού” χαρακτήρα, με σχετικό νομοσχέδιο για την πάταξη του φαινομένου. Για να βασιλεύσει και πάλι η τάξη και η ασφάλεια στα σχολικά ιδρύματα. Για να μην διαταραχτεί η ροή των κυρίαρχων νοημάτων, για να μπορέσει να βρει τον ύπνο της ακόμα και η …χαροκαμένη μάνα, αφού τα “ένοχα” μυστικά του αυτοκτονημένου γιού της μπορούν να θαφτούν μαζί του. Και η παράσταση κλείνει με την κηδεία του Βαγγέλη με μπαλωθιές, αφού έπρεπε οπωσδήποτε να αποκατασταθεί ως “παλικάρι”, μιας που δεν κατάφερε να είναι τέτοιο όσο ζούσε. Πόση κακοποίηση μπορεί να δεχτεί ένα σώμα;

Πολλά ειπώθηκαν για να μην ειπωθεί τελικά τίποτα. Και δεν θα πούμε και εμείς τι ήταν και τι δεν ήταν ο Βαγγέλης. Θα μιλήσουμε όμως για τη δική μας βιωμένη εμπειρία, αυτής του διάχυτου σεξισμού, της θεσμισμένης επιβολής συγκεκριμένων μάτσο αρρενωποτήτων, που έρχονται να πνίξουν οτιδήποτε ξεφεύγει από τις κυρίαρχες νόρμες, για τους δυνατούς, τους θαρραλέους, τους κάθε λογής παλικαράδες, για τη διάχυτη ομοφοβία, την επιβεβλημένη ετεροφυλοφιλία, την πνιγηρή πραγματικότητα των έμφυλων ανισοτήτων, για το ότι ο σεξισμός έχει λέξεις, βλέμματα, χειρονομίες, κακοποίηση, βιασμούς, αμέτρητους θανάτους. Για το ότι όλα αυτά γεννιούνται και αναπαράγονται μέσα από την ασφυκτική κανονικότητα της οικογένειας, τις διδαχές του σχολείου, το μηχανισμό του στρατού, τα πρότυπα της βιομηχανίας του θεάματος… Για το ότι σιχαθήκαμε τις κυρίαρχες αφηγήσεις και τα “αθέατα” του πατριαρχικά δομημένου κόσμου. Να μιλήσουμε εμείς για εμάς. Να επιτεθούμε σε οτιδήποτε μας περιορίζει.

…ΤΟΣΗ “ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ” ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΕΠΑΣΕΙ ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ΤΩΝ “ΚΑΝΟΝΙΚΩΝ”

αναδημοσίευση από το site του Θερσίτη

Posted on

Οι πρυτάνεις, οι ξεριζωμένοι, οι συγγενείς και οι “τελευταίοι”…

…και οι πρυτάνεις πρυτανεύουν της χυδαιότητας


Πρώτη είδηση σήμερα, η ανακοίνωση των πρυτάνεων για … τον κίνδυνο νεκρών από ναρκωτικά μέσα στην κατειλημμένη πρυτανεία. Προφανώς, οι εκατοντάδες τοξικοεξαρτημένοι που χτυπάνε τις ενέσεις τους στη μέση του δρόμου στο κέντρο της πόλης δεν χρήζουν καμίας απολύτως κοινωνικής αγωνίας. Αυτοί και αυτές αποτελούν «φυσική απόρροια» μιας επιλεγμένης κυριαρχικής κανονικότητας. Αποτελούν τα θύματα ενός καλά ενορχηστρωμένου και προσοδοφόρου καθεστώτος ψευδαισθήσεων που αποτελεί δυναμική συνιστώσα της κανονικότητας. Αυτή λοιπόν η αόρατη και θανάσιμη «μεταβλητή» φωτίζεται από τον προβολέα του θεάματος και χρησιμοποιείται φορτισμένη με όλη την επιτηδευμένη κοινωνική αγωνία που θα μπορούσε να της αναλογεί μόνο όταν συγχέεται με καταστάσεις που απειλούν την ίδια την κανονικότητα. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με την συκοφάντηση και την υπονόμευση μιας κατάληψης: της κατάληψης της Πρυτανείας. Αφού έχουν εξαντληθεί όλα εκείνα τα πολιτικά επιχειρήματα που θα ήταν ικανά να επαναφέρουν την «ομαλότητα» στο «ίδρυμα», επιστρατεύεται η απειλή για την «δημόσια υγεία» και η αγωνιώδης «έκκληση» στον πρωθυπουργό προκειμένου να εμπεριστατωθεί η απαιτούμενη προσχηματικότητα και να δρομολογηθεί η πολυπόθητη καταστολή. Εδώ δεν πρυτανεύει η λογική αλλά η μικροψυχία και η χυδαιότητα. Με φυσικούς φορείς τις κεφαλές των πνευματικών αξιών αυτού του πολιτισμού.  Ως φυσική επιβεβαίωση της απόλυτης παρακμής του.

… και οι ξεριζωμένοι ριζώνουν στον βάλτο του φόβου


Δεύτερη είδηση σήμερα, η «εισβολή» εκατοντάδων προσφύγων ως «φυσική καταστροφή» των τελευταίων ημερών. Η ατζέντα του φόβου συναθροίζεται με την ατζέντα της τρύπιας ελπίδας για να μολύνουν την καθημερινή μας ζωή. Η ξεφτιλισμένη Δύση αδειάζει τον πολιτισμό της με βόμβες στα κεφάλια των «υπανάπτυκτων» και γεμίζει με ρατσισμό τα κεφάλια των υποτελών της τάξεων. Η λεηλασία εκατομμυρίων ξεριζωμένων ξεκινάει από τους κρατήρες, τα γεωτρύπανα και τους αποκεφαλισμούς, συνεχίζεται από τους δουλέμπορους και ολοκληρώνεται στα εργοτάξια εκμετάλλευσης και καταπίεσης του «διαφωτισμένου» κόσμου. Εν τω μεταξύ, τα πολιτικά παιχνίδια αποτελούν το εκ των ων ουκ άνευ φόντο αυτής της προδιαγεγραμμένης «Οδύσσειας». Ξαφνικά -και ενώ η φρούρηση των συνόρων αποτελεί αρμοδιότητα της πανευρωπαϊκής Frontex- αντιλαμβανόμαστε ότι τα μέτρα «παρεμποδισμού» των προσφύγων περιεστάλησαν χωρίς να γίνεται σαφές αν αυτό οφείλεται σε εντολή της κυβερνοαριστεράς (οπότε εμφανίζεται αυτή η προϋπάρχουσα αδρανοποιημένη πολιτική δυνατότητα) ή σε επιλογή του «βαθέος κράτους» (προκειμένου να δημιουργηθεί πολιτική κρίση). Όπως και να έχει, ακόμη κι αν όλη αυτή η κατάσταση έχει προκληθεί από μια κυβερνοαριστερά που –με τραγική της ευθύνη-  δεν είχε προβλέψει μια τέτοια κραυγαλέα πιθανότητα, τα όρια της έμπρακτης κοινωνικής αλληλεγγύης πρέπει να διασταλούν και να μην επιτρέψουν στον «εθνικό κορμό» να ενεργοποιήσει την μισανθρωπία του πάνω στους ξεριζωμένους.

… και οι συγγενείς συγγενεύουν με τα πρωτοσέλιδα των στερεότυπων


Τρίτη είδηση σήμερα,  η «απειλή» των συγγενών των απεργών πείνας αγωνιστών κρατουμένων ότι αν έστω κι ένας απεργός πείνας περάσει στην ανήκεστο βλάβη τότε η κυβέρνηση θα έχει να αντιμετωπίσει τον χειρότερο της «Δεκέμβρη»… όπως εκείνον του 2008. Συμμεριζόμενοι/ες την αγωνία των συγγενών των απεργών πείνας, σε ό,τι μας αφορά δεν κραδαίνουμε τον Δεκέμβρη ως διαπραγματευτικό χαρτί για την δικαίωση των αιτημάτων μας. Η μεγαλύτερη εξέγερση από καταβολής του ελληνικού κράτους, όπως αυτή του Δεκέμβρη 2008, η μόνη αναφομοίωτη εξέγερση από την καπιταλιστική ηγεμονία των τελευταίων δεκαετιών, αποτελεί την πιο κοντινή μας άμεση προοπτική. Όχι γιατί είμαστε καταστροφολάγνοι, όπως πιθανόν να προστρέξει η πιο στενή σοσιαλδημοκρατική συνηγορία της νεοφιλελεύθερης ρητορείας, αλλά γιατί θέλουμε να συνεχίσουμε από εκεί που έχουμε αφήσει το μεγάλο αυτό πείραμα της εξεγερσιακής ανασυγκρότησης για την καθολική κοινωνική απελευθέρωση. 

… και οι τελευταίοι έσονται πρώτοι για να αφανίσουν τον πολιτισμό πρώτων και τελευταίων

 

Posted on

Ανακατάληψη της Acta et Verba / Κουρεμένου 5 στα Γιάννενα

Στη γειτονιά μας, τους ανθρώπους που κατοικούν στην περιοχή του Πλατάνου, του Άλσους και της Καραβατιάς, η κατάληψη της εγκαταλελειμμένης μονοκατοικίας στον αριθμό πέντε της οδού Κουρεμένου είναι γνωστή εδώ και ένα περίπου μήνα. Η πολιτική και δημόσια αυτή πράξη ήταν προϊόν της ανάγκης μας να στεγαστούμε, αλλά και της επιθυμίας μας ν΄αποτελέσουμε, με το λόγο και τις πρακτικές μας, ένα ακόμη ζωντανό πολιτικό κύτταρο στον ιστό της πόλης των Ιωαννίνων.

Μπήκαμε σ’ ένα σπίτι που έστεκε παρατημένο εδώ και 15 τουλάχιστον χρόνια, δουλεύοντας εντατικά και συλλογικά, ώστε ν’ αποτελέσει μία ζωντανή κατοικία, ανθρώπων που είτε είναι επισφαλώς εργαζόμενοι, είτε άνεργοι. Αντίθετα με το κράτος και τους τραπεζίτες, εμείς δεν πετάξαμε ανθρώπους στο δρόμο, ούτε «πήραμε» το σπίτι κανενός. Στεγαστήκαμε, κόντρα στους εκβιασμούς των δανείων και των ενοικίων, κόντρα στη λογική που θέλει τη στέγη και όλα τα αναγκαία προς επιβίωση αγαθά ως εμπορευματοποιημένα προϊόντα, ανταλλάξιμα με πολυετή μόχθο.

Τι έγινε στις 6 Απρίλη;

Στις 6 Απριλίου, την πόρτα του σπιτιού χτύπησαν οι δυνάμεις του νόμου και της τάξης – αυτοί που διατείνονται πως υπερασπίζονται το δίκαιο. Σ’ αυτή την περίπτωση, το δίκαιο, την εκκένωση δηλαδή ενός σπιτιού που ανακαινίστηκε με κόπο ώστε να χρησιμοποιηθεί απ’ αυτούς που το έχουν ανάγκη και την παράδοση του, και πάλι, στη φθορά του χρόνου και της εγκατάλειψης, ανέλαβαν να εκπροσωπήσουν ο πληρεξούσιος δικηγόρος Χ.Κακοσίμος, η εισαγγελέας Σωτηρίου και πλήθος αστυνομικών δυνάμεων.

Τη στιγμή που ένας εξ ημών που βρισκόταν στο σπίτι αρνούνταν να διαφύγει, όπως τον προέτρεψε η εισαγγελέας, και επέλεξε να υπερασπιστεί δημόσια, με τη σύλληψη του, την πολιτική πράξη της κατάληψης στέγης, ο νόμος φορούσε κράνη και κρατούσε κλομπ, στρατιωτικοποιώντας τη γειτονιά.

Η αστυνομική συμμορία, λοιπόν, έδεσε με χειροπέδες έναν από εμάς και αφού έψαξε όλο το σπίτι, διαλύοντας το πρόχειρο νοικοκυριό που είχαμε στήσει, πέταξε τα πράγματα έξω απ’ αυτό. Κάποια από τα όργανα  της «τάξης» μάλιστα αποδείχθηκαν μακρυχέρηδες, αδυνατώντας ν’ αντισταθούν στη  θέα του αστρονομικού ποσού του αστρονομικού ποσού των 90 ευρώ που βρήκαν σε κουτί οικονομικής ενίσχυσης της αντιεξουσιαστικής εφημερίδας Άπατρις, διαπράττοντας οι ίδιοι αυτό που προσάπτουν σ’ εμάς, δηλαδή την κλοπή. Δε δίστασαν να επιτεθούν με αγριότητα  στις αλληλέγγυες και τους αλληλέγγυους που  συγκεντρώθηκαν έξω απ’ το σπίτι διαταράσσοντας  οι ίδιοι την οικιακή και κοινωνική ειρήνη, για την οποία κατηγορούν το άτομο που συνέλαβαν. Εν κατακλείδι, για να επανέλθει η…τάξη κι η ασφάλεια στην γειτονιά, χρειάστηκε να πέσει κάμποσο ξύλο, να πάει μια συντρόφισσα στο νοσοκομείο με ράγισμα στο χέρι, να γίνει μια προσαγωγή και μία σύλληψη.

Απάντηση μας η ανακατάληψη της Acta et Verba / Κουρεμένου 5

Δεν ήρθαμε στην Κουρεμένου 5 για πλάκα. Δεν πρόκειται να αφήσουμε το μεράκι και τον κόπο μας να πάνε χαμένα.. Με τη βοήθεια και την αλληλεγγύη των συντρόφων/ισσών μας, στις 11 Απρίλη, ξαναμπήκαμε στο σπίτι και θα συνεχίσουμε χωρίς κανένα άγχος τις δουλειές που είχαμε δρομολογήσει. Εξάλλου οι καταλήψεις δεν στηρίζονται μονο απο αυτούς κι αυτές που κατοικούν σ’ αυτές κι αυτό καλά θα κάνουν να το υπολογίζουν κράτος-μπάτσοι και δικαστές. Δε μας φοβίζουν ουτε οι συλλήψεις, ουτε τα δικαστήρια, ουτε οι τραμπουκισμοί. Αφού άνοιξαν πόλεμο μαζί μας…«ας πρόσεχαν»*!

ΔΕΝ ΤΟ ΚΟΥΝΑΜΕ ΡΟΥΠΙ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ – Η ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΥ 5 ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ   κατάληψη στέγης Acta et Verba / Κουρεμένου 5

*η φράση που χρησιμοποίησε η εισαγγελέας όταν διαμαρτυρηθήκαμε για το ψείρισμα των χρημάτων του ταμείου