espivblogs.net

Περισσότερα από 400 άτομα συμμετείχαν χτες στην πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Ν. Ρωμανό. Από τις 6μμ άρχισαν να συγκεντρώνονται διαδηλωτές στον σταθμό του Μετρό στο Αιγάλεω και στις 7μμ ξεκίνησε η πορεία. Μέσω της Ιεράς Οδού με παλμό και δύναμη κατέληξε στον σταθμό του μετρό στην Αγ. Μαρίνα. Η παρουσία της αστυνομίας ήταν διακριτική και δεν είχε καμία επαφή με την διαδήλωση. Γράφτηκαν πολλά συνθήματα σε τοίχους και τράπεζες σε όλο το μήκος της διαδρομής.

Η κίνηση αυτή εντάσσεται σε μια συνθήκη όπου εκδηλώθηκαν και εκδηλώνονται πολύμορφες δράσεις αλληλεγγύης. Έχουν γίνει καταλήψεις στο ΕΜΠ και την ΓΣΕΕ, στην διοίκηση των ΤΕΙ Αθήνας, στο Παράρτημα στην Πάτρα, στα δημαρχεία Αγ. Παρασκευής, Ν. Φιλαδέλφειας, Βύρωνα, Κομοτηνής, Ρεθύμνου, Ηρακλείου Κρήτης, Μυτιλίνης, στο Ολύμπιον στη Θεσσαλονίκη, στην πρυτανεία του ΑΠΘ, έχουν γίνει πολλές συγκεντρώσεις και παρεμβάσεις σε πολλές πόλεις της επικράτειας αλλά και στην Κοπεγχάγη, στις Βρυξέλλες, στο Παρίσι, στην Βαρκελώνη, στο Σαντιάγο. Όλα είναι σε εξέλιξη.

Μέσα σε ένα κλίμα όξυνσης που πυροδοτείται εμμενώς από τις κινήσεις του κρατικού μηχανισμού, η αντίθεση μπαίνει στον αστερισμό της 6ης Δεκέμβρη. Με τη σειρά της πυροδοτεί ήδη τα περιεχόμενα της “επετείου” που αποκτά πολλές και ανεξέλεγκτες μεταβλητές. Η -προφανώς στημένη, λόγω επιλογής από την ακροδεξιά διακυβέρνηση της συγκεκριμένης ημερομηνίας- επίσκεψη του τούρκου πρωθυπουργού, επιτρέπει όλα τα προσχήματα για την επιβολή μιας κατοχικής κατάστασης στο κέντρο της Αθήνας. Κρατική προκλητικότητα σε πολλά μέτωπα που συμπυκνώνει την κατασταλτική της στρατηγική σε 7.000 μπάτσους που θα ξεχυθούν στους δρόμους της πόλης.

Όλα είναι ανοιχτά.

H υπόθεση του Νίκου Ρωμανού έχει ήδη καθορίσει τη φυσιογνωμία της “6 Δεκέμβρη” του 2014. Ο αδιάλλακτος αγώνας του Ρωμανού έχει απέναντί του ένα κράτος που πήρε την απόφαση να αφήσει ανοιχτή την συγκεκριμένη σύγκρουση να εξελιχθεί μέσα στον αστερισμό των δεκεμβριανών. Στα Μέσα, με σημείο αναφοράς την απεργία πείνας, έχει ήδη επισημανθεί ένας διχασμός στην “ελληνική κοινωνία”. Με αυτό το δεδομένο, είναι γεγονός ότι η επιλογή της ακροδεξιάς διακυβέρνησης να δημιουργήσει μια ζώνη κατεχόμενων στα Εξάρχεια τις τελευταίες μέρες αλλά και να κατεβάσει στους δρόμους 7.000 αστυνομικούς το Σάββατο 6 Δεκέμβρη, δεν είναι παρά μια κίνηση είσπραξης πολιτικής υπεραξίας από την συσπείρωση όλου του δεξιού μετώπου της ελληνικής κοινωνίας. Από τη διάχυση του φόβου έως την σιδηρά πυγμή, το αίτημα της ασφάλειας με κάθε τίμημα και της νομιμότητας με όρους μηδενικής ανοχής, συνιστά –έτσι κι αλλιώς εδώ και καιρό- την κυρίαρχη πολιτική θέση. Η θέση αυτή, στο προκείμενο, αποβλέπει στην όξυνση του κοινωνικού διχασμού αφού υπάρχει η εκτίμηση ότι η υπόθεση Ρωμανού είναι ικανή να εκθέσει τις αριστερές δυνάμεις. Μια απεργία πείνας είναι ένας πολιτικός αγώνας και δεν μπορεί παρά να ιδωθεί στο συνολικότερο πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εξελίσσεται.

Η πορεία στην οποία έχουμε καλέσει σήμερα μαζί με αυτοοργανωμένες ομάδες φοιτητών από τα ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά και από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο εντάσσεται ήδη στον αστερισμό των δεκεμβριανών και των συνακόλουθων επιλογών τόσο των κυρίαρχων όσο και των αλληλέγγυων. Θέλουμε η πορεία να αποτελέσει μια συλλογική πολιτική υποδομή προκειμένου να μαξιμάρει την συμμετοχικότητα ανθρώπων των τριγύρω περιοχών και των φοιτητών. Προφανώς, θεωρούμε ότι δεν έχει μαξιμαριστεί η κοινωνική συμμετοχικότητα γύρω από την συγκεκριμένη υπόθεση και με συγκεκριμένα αυτοοργανωμένα και αδιαμεσολάβητα χαρακτηριστικά και πρέπει να υπάρξει μια ευθεία αναλογία της δυναμικής των κοινωνικών αντιστάσεων και της κλιμάκωσης της απεργίας πείνας του Ν. Ρωμανού.

Σε αυτή την κατεύθυνση συνεχίζουμε.

Ραντεβού στο μετρό Αιγάλεω σήμερα στις 6μμ

Τα Δεκεμβριανά του 1944 είναι μπουκωμένα από Εξουσία. Το αντικομμουνιστικό μίσος των επιθανάτιων αποικιοκρατών Βρετανών, η επιτηδευμένη αφέλεια της πολιτικής ηγεσίας του ΕΛΑΣ, η αδιάφορη σοβιετική ένωση του Στάλιν, τα “λάθη”… Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε για μια ακόμη φορά ποιοί και ποιές τα πλήρωσαν με την ίδια τους τη ζωή…

Ας παραθέσουμε μια φωνή από τα βάθη της αμφιβολίας για την αυταπάτη των εθνικών ιδεωδών. Τη φωνή του Βρετανού στρατιώτη Ράϊζ που υπηρετούσε τότε στην Ελλάδα όπως μας την μεταφέρει ο Τάσος Βουρνάς στο βιβλίο του “Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, 1940-1945”:

“Ντρέπομαι, ντρέπομαι τρομερά για το ρόλο που παίζει εδώ η Βρετανία…Θα ήθελα να ήμουνα στη Βουλή των Κοινοτήτων και ν’ ακούσω και να μπω στη συζήτηση… Θα εκσφενδόνιζα την ντροπή των πράξεών μας στο πρόσωπο της κυβέρνησης που είναι υπεύθυνη γι αυτά τα εγκλήματα. Η δημοκρατία μας μπουκώνεται στον ελληνικό λαό με τις σφαίρες. Για ποιο λόγο αποχωριστήκαμε, γιατί αποχωρίστηκα από τα παιδιά; Για ποιο λόγο έχει η χώρα μας ολοκληρωτικοποιηθεί; Για ποιο λόγο έχει η χώρα μας ματώσει, βομβαρδιστεί και ο Θεός ξέρει τι άλλο; Ειλικρινά, είμαι βαθιά κλονισμένος από τις εξελίξεις που έχουν πάρει τα πράγματα – και δεν είμαι μόνος…”»

Τεύχος 02 – Φθινόπωρο 2014 Περιεχόμενα:

– αντί εισαγωγής

– έχω μια κιβωτό που πιάνει τα εκατό

– τι γυρεύουν οι έμποροι στην Αγ. Λαύρας;

– Αγ. Σπυρίδωνας σημαίνει προσφυγιά

– αυτοί είμαστε! (για την ισοπέδωση του κτιρίου της Villa Amalias)

– αγγίζοντας τους ανέγγιχτους

– η άδηλη Δήλος…

– μετάφραση: τελευταία προειδοποίηση στο φανταστικό κόμμα (σχετικά με το δημόσιο χώρο)

– Α.Ο.Ζ.: τι χρώμα έχει ο βυθός;

– βιομηχανικό κεφάλαιο, εργατικοί αγώνες και η γέννηση της σύγχρονης πολεοδομίας

– καφεπαντοπωλείον “η μοναξιά”…

Μπορείτε να το κατεβάσετε σε μορφή .pdf εδώ: Carex Flacca #2

[Το παρόν έντυπο εκδίδεται από την ομάδα Carex Flacca της κατάληψης Σινιάλο και διακινείται χέρι με χέρι, χωρίς αντίτιμο, με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά. Το δεύτερο φύλλο τυπώθηκε τον Νοέμβρη του 2014 σε 600 αντίτυπα. Η φωτογραφία του εξωφύλλου τραβήχτηκε στον καταυλισμό των Ρομά στο Χαλάνδρι όταν μπουλντόζες με τη συνοδεία των ΜΑΤ επιχείρησαν να τον κατεδαφίσουν.

site & e-mail επικοινωνίας: http://sinialo.espiv.net | sinialo@espiv.net]

διεύθυνση: Καποδιστρίου & Θεσσαλονίκης, Αιγάλεω