Την Πέμπτη 18/9/2014 βρεθήκαμε στους δρόμους του Κερατσινίου, ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά. Ήμερα μνήμης και αγώνα ενάντια στον φασισμό. Κατεβήκαμε στον δρόμο συνειδητά και οργανωμένα – σε μπλοκ με πανό και περιφρουρήσεις- υπερασπιζόμενοι, για ακόμη μια φορά, τις συλλογικές μας αποφάσεις, δηλαδή αυτοοργανωμένα δίχως κομματικές διαμεσολαβήσεις.
Ενώ η πορεία των χιλιάδων αντιφασιστών βάδιζε στους δρόμους του Κερατσινίου, το μπλοκ των αυτοοργανωμένων συλλογικοτήτων δέχτηκε την επίθεση των δυνάμεων καταστολής, χωρίζοντάς το ουσιαστικά σε 2 κομμάτια. Ο συγκεντρωμένος κόσμος δεν πτοήθηκε συνεχίζοντας δυναμικά με συνθήματα και παλμό υπερασπίζοντας την παρουσία του στο δρόμο, με σκοπό να ενωθεί και πάλι με το κυρίως σώμα της πορείας. Σταθήκαμε αξιοπρεπώς απέναντι στις πολυάριθμες δυνάμεις των ΜΑΤ που πλεύρισαν ασφυκτικά προκαλώντας διαρκώς, μέχρι την ολομέτωπη, πλέον, επίθεση που δεχτήκαμε λίγα λεπτά αργότερα.
Δακρυγόνα, ξυλοδαρμοί, εξύβριση, κατέληξαν σε δεκάδες προσαγωγές στο σωρό που οδηγήθηκαν με το γνωστό πλέον χολιγουντιανό τρόπο στη ΓΑΔΑ.
Μετά από αρκετές ώρες παραμονής εκεί, μάς ανακοινώνεται πως 64 από αυτές έχουν μετατραπεί σε συλλήψεις (61 πλημμεληματικού χαρακτήρα και 3 κακουργηματικού). Η τυχαία επιλογή και το ανυπόστατο των κατηγοριών φαίνεται εξόφθαλμα από το ότι άτομα που προσήχθησαν σε διαφορετικό σημείο έχουν ενταχθεί σε κοινές ομάδες κατηγοριών, χωρίς κανένα στοιχείο απέναντί τους.
Ο ψυχολογικός πόλεμος, οι τραμπουκισμοί σε συντρόφους, οι ατελείωτες ώρες κωλυσιεργίας των διαδικασιών, η απαγόρευση της επικοινωνίας με τους δικηγόρους και πολλές άλλες παρατυπίες ούτε μας λύγισαν, ούτε μας ξάφνιασαν.
Δε μας λύγισαν γιατί το δυνατότερο όπλο μας είναι οι δεσμοί συντροφικότητας και αλληλεγγύης που ισχυροποιήθηκαν αυτές τις δύο μέρες που βρεθήκαμε όμηροι στα χέρια του κράτους, καθώς είχαμε ο ένας τον άλλο και όλοι μαζί τους δεκάδες αλληλέγγυους που με τα συνθήματα και τις υψωμένες γροθιές εκμηδένιζαν τους τοίχους και τους μπάτσους που μας χώριζαν.
Δε μας ξάφνιασαν, καθώς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο φασισμός δεν εμφανίστηκε ξαφνικά με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ούτε φυσικά και τελείωσε με τις θεαματικές συλλήψεις των χρυσαυγιτών από το “αντιφασιστικό” κράτος.
Η ουσία και τα περιεχόμενά του, άλλωστε μάς είναι ξεκάθαρα μέσα από αναρίθμητες περιπτώσεις, όπως ο βασανισμός των 15 αντιφασιστών της μοτοπορείας, τα καθημερινά πογκρόμ μεταναστών και ρομά στους δρόμους των μητροπόλεων καθώς και οι εκατοντάδες δολοφονίες και βασανισμοί τους σε Α.Τ. και στρατόπεδα συγκέντρωσης, η δημόσια διαπόμπευση οροθετικών, η ποινικοποίηση κάθε ριζοσπαστικής αντίληψης.
Για εμάς ο πόλεμος ενάντια στον φασισμό δεν τελειώνει με μία διαδήλωση, ούτε περιορίζεται σε καταγγελτικές δηλώσεις. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι και θα πρέπει να παραμείνει διαρκής, ολομέτωπος μέσα σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας. Στις σχέσεις, στα σχολεία, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, ο φασισμός αντιμετωπίζεται συλλογικά και αδιαμεσολάβητα μέχρι την οριστική εξάλειψή του.
ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙ
ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 2/10 ΣΤΗ 1μμ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
Συνέλευση συλληφθέντων της αντιφασιστικής πορείας στις 18/9/2014 στο Κερατσίνι
