Το πανηγύρι των εκλογών τελείωσε. Και μη φανταστεί κανείς ότι το πανηγύρι αυτό κράτησε μια δυο βδομάδες. Το πανηγύρι αυτό σκοπό δεν έχει μόνο να αναδιατάξει τους πολιτικούς διαχειριστές του καπιταλισμού αλλά να “αιχμαλωτίσει” και τις κοινωνικές αντιστάσεις. Και όπως είδαμε, αντί να αντιστέκεται ο “λαός” ενάντια στα απεχθή μέτρα… όχι μόνο δεν κουνήθηκε ρούπι αλλά ασχολήθηκε επί μήνες με την εκλογική του αυταπάτη.
Στο τέλος, ο ίδιος ο “λαός” αυτοσαρκάστηκε σχολιάζοντας το γεγονός ότι κατέβηκε στις εκλογές και “η κουτσή Μαρία”. Και είναι αλήθεια ότι 300.000 υποψήφιοι σε 1040 συνδυασμούς σημαίνει αξιοσημείωτη ενσωμάτωση στο πανηγύρι των εκλογών. Την ίδια στιγμή, όμως, εκατοντάδες χιλιάδες “ψηφοφόροι” δεν μπόρεσαν -ακόμη κι αν ήθελαν- να πάνε να ψηφίσουν αφού, εν μέσω κρίσης, ακόμη κι αυτό έχει αποδειχτεί ακριβό σπόρ. Από τη μία λοιπόν ενσωμάτωση ενός κομματιού του “λαού” κι από την άλλη αποκλεισμός ενός άλλου. Δημοκρατικές “ισορροπίες”!
Προφανώς, με 40% αποχή από το εκλογικό πανηγύρι η εξουσία δεν είναι κοινωνικά νομιμοποιημένη. Η εξουσία, πάραυτα, κουνάει τα πολύχρωμα πλαστικά της σημαιάκια με παιάνες αυταρέσκειας είτε στους ρυθμούς του εθνικού ύμνου είτε της “διεθνούς των εργατών”. Κανένα πρόβλημα. And the show goes on με φόντο τις αυτοκτονίες, τα συσσίτια και τις ουρές στον ΟΑΕΔ.
Στο Αιγάλεω… είχαμε την τύχη να κερδίσουν οι προοδευτικές δυνάμεις! Τα όψιμα οικολογικά πεζοδρόμια του Καρδαρά δεν τον γλίτωσαν από την γενικευμένη απαξία των εκλογικών παιχνιδιών. Ο καινούργιος δήμαρχος με την υποστήριξη τροτσκιστών, μαοϊκών, πασόκων, του μητροπολίτη και του συλλόγου των “φίλων της αστυνομίας” και με σύνολο 25 δημοτικών συμβούλων έναντι 16 του συνόλου όλων των άλλων παρατάξεων θα μας ταράξει στις ασκήσεις σοσιαλδημοκρατίας. Η ταξική φύση του δήμου Αιγάλεω θα μείνει αλώβητη. Τα προσκυνήματα στα συμφέροντα των ΙΚΕΑ, River West, Carrefour, στις βαριά μολύνουσες βιομηχανίες του Ελαιώνα, στον εμπορικό σύλλογο και, γενικώς, σε κάθε είδους μικρή και μεγάλη ομάδα συμφερόντων θα φτάσουν σε βαθμό οσφυοκαμψίας. Ωστόσο, η νέα δημοτική αρχή έχει δεσμευτεί: τα ψίχουλα που θα πέφτουν από το τραπέζι των αφεντικών θα μοιράζονται “δίκαια” στη “χειμαζόμενη πλέμπα” των Ρώσικων, του Αη-Σπυρίδωνα και των εργατικών πολυκατοικιών. Κανείς κολασμένος παραπονεμένος!
Ο στόχος δεν είναι μόνο να διασωθεί ο καπιταλισμός – έστω και στη μικρή κλίμακα της πόλης μας – αλλά να ενσωματωθούν σε αυτόν όλες οι “από τα κάτω” κινήσεις έμπρακτης αλληλεγγύης και αντίστασης. Αυτό θα πεί ανάπτυξη: Να αδειάσει το Αιγάλεω από αυτοοργανωμένες αντιστάσεις και να γεμίσει “κοινωφελείς επιχειρήσεις” υπό τον έλεγχο της τοπικής εξουσίας!
Υπάρχει επίσης η επίμονη… “δέσμευση” (απέναντι σε ποιούς άραγε αφού οι κάτοικοι -αλλά και η απλή τυπική λογική- διαφωνούν;) να τσιμεντοποιηθεί το Πατινάζ μέσα στο Μπαρουτάδικο!
Εκείνο ακόμη που δεν ξέρουμε είναι πώς θα φερθεί η “ριζοσπαστική αριστερά” του δημαρχείου σε εκείνες στις ακηδεμόνευτες δυνάμεις της πόλης που θα συνεχίσουν να αντιστέκονται στην εξουσία της. Που θα συνεχίσουν να αντιμάχονται τα μεγάλα και μικρά αφεντικά και θα τους πετάνε τα ψίχουλα στα μούτρα.
Η Ιστορία αποκτά όλο και περισσότερο ενδιαφέρον. Πόσω μάλλον όταν είμαστε αποφασισμένοι να βάλουμε και τη δική μας υπογραφή.
Ιούνης 2014
Κατάληψη Σινιάλο
