Posts

Posted on

Εργατικη Αντιφασιστικη Δραση, Γεναρης 2013

ead2

(αφίσα που κολλήσαμε σε γειτονιές της Αθήνας τον Ιανουάριο του 2013)

Απ’ τη μια μεριά, οι επίσημοι θεσμοί των αφεντικών, δηλαδή το κράτος, τα μμε, τα κόμματα, η εκκλησία στο όνομα της “διαχείρισης της κρίσης” μεθοδεύουν τη χωρίς έλεος πτώχευσή μας, γαρνιρισμένη με φιλανθρωπία και έωλες υποσχέσεις κάποιου καλύτερου (μακρινού) μέλλοντος. Continue reading “Εργατικη Αντιφασιστικη Δραση, Γεναρης 2013”

Posted on

Για τη στοχοποίηση της κατάληψης Σινιάλο

Χτες στο δελτίο ειδήσεων των 8 του καναλιού Αnt1 στοχοποιήθηκαν 6 καταλήψεις στην Αττική στο πλαίσιο των αμέσως επόμενων κατασταλτικών κινήσεων της ολοκληρωτικής δημοκρατίας. Μεταξύ αυτών είχε την «τιμητική» της και η κατάληψή μας, το Σινιάλο.

Καταρχήν, παρακολουθούμε με «δέος» όλες αυτές τις μέρες τον τρόπο με τον οποίο σύσσωμα τα ΜΜΕ οργανώνουν την επικοινωνιακή διαλεκτική με σαφή ακροδεξιόστροφη κατεύθυνση. Έχουν, ευθύς εξαρχής, διαστρεβλώσει συστηματικά την πραγματικότητα των καταλήψεων και έχουν αποδομήσει τα χαρακτηριστικά τους για να νοηματοδοτήσουν τα απελευθερωτικά εχγειρήματα ως «εστίες ανομίας» ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την καταστολή τους. Στη συνέχεια δεν σταμάτησαν να «αστυνομεύουν» την αστυνομία όσον αφορά την αυστηρή τήρηση της κατασταλτικής στρατηγικής. Η ανακατάληψη της Βίλας από συντρόφους και συντρόφισσες προβλήθηκε ως εκτροπή από την κατασταλτική αποφασιστικότητα «ρίχνοντας το γάντι» στο υπουργείο δημόσιας τάξης που δεν θα μπορούσε παρά να το «σηκώσει» εκκενώνοντας άρον-άρον μια άλλη κατάληψη την ίδια μέρα το μεσημέρι. Με αυτόν τον τρόπο κινείται η διαλεκτική της φαινομενικότητας για να εμφανίζεται ως κοινωνική αναγκαιότητα η ακροδεξιά ατζέντα της ολοκληρωτικής δημοκρατίας.

Η αναφορά στην ολοκληρωτική δημοκρατία δεν αποτελεί άσκηση νεολογισμού αλλά αποτυπώνει με σαφήνεια την απονομιμοποίηση κάθε έννοιας αυτοπροσδιορισμού ατόμων και κοινωνικών ομάδων μέσα σε μια φενακισμένη κυριαρχική συγκρότηση «ισονομίας και ελεύθερης διακίνησης ιδεών».  Αφανίζεται κάθε αμφισβήτηση του κυριαρχικού μοντέλου και επιβάλλεται η ωμή εκπειθάρχηση στις επιλογές εγχώριων και διακρατικών διευθυντηρίων εξουσίας και, φυσικά, των ομάδων μεγάλων συμφερόντων.

Είναι πολύ πιθανόν η επώνυμη αναφορά από το κανάλι στις 6 καταλήψεις που θα εκκενωθούν να συνιστά επιτηδευμένα δημόσια και ανοιχτή στόχευση από τον κρατικό μηχανισμό προκειμένου να προσμετρηθούν τα αντανακλαστικά από τη μία των κοινωνικών αντιστάσεων και από την άλλη το βάθος των κοινωνικών ριζωμάτων των συγκεκριμένων εγχειρημάτων. Είναι πιθανόν αυτό να μην ισχύει και στη βάση της επιδεικτικής αλαζονείας της ακροδεξιάς διακυβέρνησης των ημερών μας να έχουμε μία άμεση επέμβαση και στην κατάληψή μας. Τελευταία εκδοχή είναι να πρόκειται για πρόχειρο ρεπορτάζ με τυχαίες αναφορές ονομάτων εγχειρημάτων. Με δεδομένες, όμως, σχεδόν ταυτόχρονες αναφορές της εφημερίδας «Τα Νέα» για 40 καταλήψεις που θα εκκενωθούν άμεσα… όλα δείχνουν να είναι απολύτως μεθοδευμένα.

Όπως και να’ χει είναι αδύνατον για ένα κράτος με τέτοια χαρακτηριστικά να εκκενώνει δύο καταλήψεις στο κέντρο της Αθήνας με το πρόσχημα των «εστιών ανομίας» και να αφήνει ανενόχλητες τις καταλήψεις στα προάστια. Ο φασισμός -κεκαλυμμένος ή μη- είναι πάντα συνεπής στην μισανθρωπία και την μικροψυχία του και λάτρης της ψυχρής συμμετρίας. Όσο «προπολιτικός» και να είσαι όμως  δεν μπορείς να απαξιώνεις τον -μέντορα του «ηγεμόνα»- Μακιαβέλι και το βασικό του δόγμα που έχει περισώσει τις αστικές δημοκρατίες ανά τους αιώνες: «δεν μπορείς να κυβερνάς με ξιφολόγχες». Το αμερικανόφερτο δόγμα της «μηδενικής ανοχής» που γοητεύει και «ανακαινίζει» τον «μεταμοντέρνο» φασισμό των ημερών μας… αφορά την χαμηλή παραβατικότητα των μητροπόλεων κι όχι τις πολιτικές αντιλήψεις στα νότια των Βαλκανίων.

Η πικρή αλήθεια για τις «ξιφολόγχες» του Σαμαρά είναι ότι τα προάστια, οι συνοικίες και οι γειτονιές αποτελούν -άλλου είδους- δύσκολο αντίπαλο. Μετατοπίζοντας τα μέτωπα της μάχης με τις υποτελείς τάξεις στα εδάφη που ζουν κι όχι στα εδάφη που διασχίζουν είναι πασιφανές ότι οι μεταβλητές αποκτούν χαρακτήρα πυροκροτητή για την πολιτική αποσταθεροποίηση του Συστήματος.

Ελάτε λοιπόν να μας επιβάλλετε τους «νόμους της ξιφολόγχης» σας!

Εδώ που μεγαλώσαμε, εδώ που μας μεγάλωσαν, εδώ που περπάτησαν τα παιχνίδια μας και πέταξαν οι έρωτές μας, εδώ που μας αγάπησε η παρρησία και η ανυποταγή, εδώ που οι ταξικές μνήμες μάς εγκαλούν σε κάθε στροφή, εδώ που οι φίλοι δεν χρειάζονται να είναι σύντροφοι για να ματώνουν δίπλα-δίπλα, εδώ που τα σοκάκια είναι ο παράδεισός μας… και η κόλασή σας!

Σας περιμένουμε…