Και ξαφνικά τις τελευταίες βδομάδες – πόσο μάλλον μετά τα αποτελέσματα του α’ γύρου των δημοτικών εκλογών- υπάρχει πρόβλημα με ακροδεξιές ομάδες σε περιοχές και γειτονιές της Αθήνας. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης «αποκαλύπτουν» το επικίνδυνο φαινόμενο της ανόδου της ακροδεξιάς στη μητρόπολη και σε συγκεκριμένες περιοχές της. Ο φόβος των νεοναζί και των ρατσιστικών παραληρημάτων τους γίνεται ένα από τα πρώτα θέματα στις ειδήσεις, στις εφημερίδες, στα μεσημεριανά προγράμματα. Πάντα υπάρχει ένας διαχωρισμός: οι επιτροπές κατοίκων (που «ανησυχούν» για το φαινόμενο της «λαθρομετανάστευσης») και οι ομάδες φασιστών που «παρεισφρύουν» σε αυτές και ασκούν βία σε κάθε τι διαφορετικό, σε κάθε άτομο που δεν τους γεμίζει το μάτι. Κοινωνιολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες, ψυχολόγοι και πάσης φύσεως ειδήμονες αναλαμβάνουν για άλλη μια φορά να αναλύσουν και να ρίξουν φώς σε αυτή την κατάσταση.
Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική… Η κατάσταση στον άγιο Παντελεήμονα και την πλατεία αττικής δεν αποτελεί μια έκπληξη για όσες και όσους είτε ζουν σε αυτές τις περιοχές είτε ασχολούνται με το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό ζήτημα. Η κατάσταση αυτή έχει δημιουργηθεί εδώ και περίπου τρία χρόνια, όταν συγκεκριμένα άτομα και ομάδες του ακροδεξιού χώρου (από το λα.ο.σ. μέχρι τη χρυση αυγή) εμφανίστηκαν ως κάτοικοι των περιοχών αυτών ώστε να συσπειρώσουν γύρω τους και γύρω από τα ναζιστικά τους προτάγματα ανθρώπους που ζουν σε αυτές τις περιοχές. Τα ρατσιστικά αντανακλαστικά των κατοίκων αγκαλιάστηκαν από τους φασίστες και βρήκαν σώμα σε επιθέσεις σε καταστήματα, σπίτια και τζαμιά μεταναστών. Αρωγοί σε αυτό το πογκρόμ ήταν από την αρχή οι μπάτσοι της περιοχής (ας μη ξεχνάμε τους βασανισμούς αφγανών μεταναστών στο τμήμα του αγ. Παντελεήμονα το 2004).
Μέσα στα χρόνια αυτά οι συγκεκριμένες «επιτροπές κατοίκων» άρχισαν να περιφέρονται και σε άλλες περιοχές έχοντας αναλάβει ένα ρόλο «καθαρισμού» και προστασίας στο κέντρο της Αθήνας. Σχεδόν καθημερινό φαινόμενο αποτελούν οι ξυλοδαρμοί και οι έφοδοι σε σπίτια μεταναστών, οι «περιπολίες» ομάδων φασιστών στο τόξο μεταξύ σταθμού Λαρίσης (όπου βρίσκονται πλέον τα γραφεία της χρυσής αυγής) μέχρι σχεδόν την ομόνοια. Οι «εθνοφυλακές» αυτές στηρίζονται και βρίσκουν ως άρμα τις επιτροπές που εμφανίζονται σε αυτές τις περιοχές και έχουν σαν στόχο μετανάστες και μετανάστριες, άτομα με διαφορετικές πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις, ακόμα και όσες και όσους μέσα σε αυτά τα πλαίσια καθημερινού πολέμου επιλέγουν να εναντιωθούν στις επιθέσεις αυτών των ομάδων. Ιδιαίτερα, τον τελευταίο καιρό, οι επιθέσεις αυτές έχουν πολλαπλασιαστεί και αναβαθμίσει το επίπεδο βίας τους, με ένα από τα τελευταία παραδείγματα την απόπειρα εμπρησμού τζαμιού στην πλ. Αττικής στις 30 οκτώβρη, όπου πρώτα προσπάθησαν να εγκλωβίσουν μέσα στο τζαμί αρκετούς μετανάστες, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό δυο μεταναστών. Στη συγκεκριμένη μάλιστα ενέργεια, οι φασίστες απεκάλυψαν και την ταυτότητα τους κολλώντας στην πρόσοψη του χώρου προεκλογικά αυτοκόλλητα του συνδυασμού που στήριζε η χρυσή αυγή στις δημοτικές εκλογές του δήμου αθηναίων. Πέρα από το συγκεκριμένο περιστατικό, οι κοινότητες μεταναστών μιλούν για πάνω από δέκα περιστατικά δολοφονικών επιθέσεων σε άτομα τον τελευταίο ένα μήνα.
Οι γνωστοί «αγανακτισμένοι πολίτες» και οι «επιτροπές κατοίκων» ρίχνουν τη μάσκα τους και αποκαλύπτουν τη ρατσιστική νοοτροπία που γεννιέται και αναπαράγεται, έμμεσα ή άμεσα, μέσα στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας. Πλέον, δε μιλάμε μόνο για τις συμμορίες της χρυσής αυγής ή κάποιους γραφικούς «πατριώτες», αλλά για τους κόλπους που τους δέχονται και τους υποστηρίζουν, για τα κομμάτια αυτά της ελληνικής κοινωνίας που αντί να αναζητήσουν τις πραγματικές κοινωνικοπολιτικές αιτίες των «δεινών» τους, αποσπασματικά και «κυρίαρχα» καταφεύγουν σε ρατσιστικές τοποθετήσεις και ιδεολογήματα για να αποφανθούν μέσα στις αντιφάσεις του καπιταλισμού. Είναι αυτά τα κομμάτια που κλείνουν το μάτι στα μαχαιρώματα, που γελάνε όταν καίγεται ένα τζαμί που μέσα του έχουν εγκλωβιστεί άνθρωποι, που αναζητούν τα λάθη και τις αιτίες στα θύματα και όχι στο νοσηρό μυαλό ενός φασίστα. Είναι αυτά τα κομμάτια που πλέον ξεκάθαρα έχουν πάρει θέση και σίγουρα βρίσκονται απέναντί μας..
Αλληλεγγύη σε όλους-ες τους μετανάστες-τριες
«Καθαρές» γειτονιές υπάρχουν μόνο σε βρώμικα μυαλά.
