[Νίκαια] Παρέμβαση με αφορμή ρατσιστικές επιθέσεις στην πλ. μετρό

Στις 12/3 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με τρικάκια και πανό στην πλατεία του μετρό στη νίκαια έπειτα από ρατσιστικές επιθέσεις. Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης.

ΟΥΤΕ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ, ΟΥΤΕ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ ΣΦΑΓΕΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΠΛΑΤΕΙΑ

Από τον Ιούλιο του 2020 και το άνοιγμα του σταθμού του μετρό Νίκαιας, η πλατεία του αγ. Νικολάου έχει φανερώσει για τα καλά τις κοινωνικές συγκρούσεις που προϋπήρχαν στην ευρύτερη περιοχη. Η τοπική εξουσία, τα αφεντικά και η αστυνομία επιχειρούν με τακτικά και σταθερά βήματα, το σχέδιο τους για τον εκτοπισμό όσων δεν ταιριάζουν στα ιδανικά της ανάπτυξης και της καθαρότητας, δηλαδή κυρίως των μη λευκών μεταναστών και των καταπιεσμένων, που αποτελούν εδώ και δεκαετίες τον κύριο κορμό της γειτονιάς.

Η τελευταία εκδοχή αυτής της πίεσης εκφοβισμού και εκτοπισμού , ήταν η ρατσιστική επίθεση που δέχτηκαν μετανάστες από το Πακιστάν το σαββατοκύριακο 27-28 Φλεβάρη από 15μελη ομάδα εφήβων, με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό τριών εξ αυτών (με πολλαπλά κατάγματα στη γνάθο μεταξύ άλλων), χωρίς καμιά άλλη αφορμή πέρα από το χρώμα του δέρματός τους και την καταγωγή τους. Οι έφηβοι (ηλικίας από 13 ως 17 χρόνων) χρησιμοποιώντας τα ξύλινα στηρίγματα των νέων δέντρων της πλατείας, επιχείρησαν με αυτόν τον τρόπο τον “έλεγχό” της, σε μια εφαρμογή του δόγματος “εδώ μόνο εμείς” και με μια πρακτική που θυμίζει ανησυχητικά τις προ λίγων ετών επιθέσεις των νεοναζί στους ίδιους ανθρώπους της ίδιας πλατείας, με τα γνωστά σε όλους επακόλουθα.

Κι αν η δράση των νεοναζί ταγμάτων εφόδων μοιάζει άγνωστη για την πλειοψηφία των σημερινών εφήβων (που το 2011-2013 ήταν ίσως πολύ μικροί για να την θυμούνται), τα όνειρά τους για πλατείες “μόνο για έλληνες”, θα καταλάβουν ότι γρήγορα μετατρέπονται σε εφιάλτες. Κάθε παρόμοια απόπειρα θα αντιμετωπίζεται από τους ντόπιους και τους μετανάστες με τον ίδιο τρόπο που αντιστοιχεί στους φασίστες και στους μιμητές τους. Στην πλατεία του αγ. Νικολάου, στους δρόμους και στις γειτονιές της Νίκαιας, ο φόβος δεν θα επιστρέψει.

Δεν υπάρχει κανένας χώρος για το φασιστικό ρατσιστικό δηλητήριο, κανένα έδαφος για ξενοφοβικά πογκρόμ, καμιά πλατεία για το ακροδεξιό ακροατήριο της μισαλλοδοξίας που χωρίζει τους ανθρώπους σε φυλές, φύλα, σεξουαλικές προτιμήσεις και σωματικά πρότυπα, για να οδηγήσει σε κοινωνικό κανιβαλισμό τους καταπιεσμένους, ανοίγοντας τον δρόμο στη διεύρυνση της εκμετάλλευσής τους από τα αφεντικά, στην πειθάρχησή τους από το κράτος. Οι σχέσεις αλληλεγγύης με τους μετανάστες, η καθημερινή οικειοποίηση του δημόσιου χώρου κάθε πλατείας και γειτονιάς, η συλλογική μαχητική υπεράσπιση των ζωών μας μπροστά σε απειλές, τραμπουκισμούς, ξυλοδαρμούς και δολοφονικές επιθέσεις, είναι τα αναχώματα που έχουμε ήδη στήσει απέναντι στον φασιστικό οχετό του παρελθόντος και σε κάθε πιθανή απόπειρα επιστροφής του.

Πάρτε το λοιπόν χαμπάρι!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Πάροδος αυτοοργανωμένος χώρος έκφρασης αλληλεγγύης και σύγκρουσης

parodos@espiv.net

parodos.espivblogs.net

[Μυτιλήνη] Περιοδικό “κλάξον”: Με μια ψύχραιμη ματιά… RESPECT!

Σε βίντεο από τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης βλέπουμε τα εξής ξεκάθαρα:

Ένστολος κρατάει δεμένο πισθάγκωνα κάποιον. Μία γυναίκα κάνει το αυτονόητο για κάθε νοήμονα άνθρωπο, δηλαδή υπερασπίζεται (άοπλη) τον “δεμένο πισθάγκωνα”. Ρίχνει δύο φάπες στον πάνοπλο και ένα λάκτισμα. Σημείωση: Από τη γλώσσα του σώματος συμπεραίνουμε ότι την πνίγει το δίκιο και μια σχετική αφοβία, χαρακτηριστικό περιστάσεων στις οποίες σε πνίγει το δίκιο. Δεν νομίζετε;

Ακολουθεί το λιντσάρισμα της γυναίκας από άλλους εποχούμενους πάνοπλους, οι οποίοι προφανώς πάνε να σώσουν τον εν κινδύνω από τις φάπες και το λάκτισμα συνάδελφό τους. Ακούγεται γενικά ότι η συγκεκριμένη Άφοβη, δεχόταν επί τρεις-τέσσερις μέρες απειλές παντός είδους από αντράκια παλιάς-βεβαίως βεβαίως-κοπής. Εξαιρετικά πιθανό, δεν νομίζετε; Παρεμπιπτόντως, μαθαίνουμε ότι οι φοιτήτριες του ΑΠΘ αυτές τις μέρες ακούγανε διάφορα χυδαία από τους ένστολους άντρακλες που σταθμεύσανε στο πανεπιστήμιο. Αυτά τα χυδαία που ακούνε οι γυναίκες κάθε μέρα στο δρόμο, στη δουλειά, στην επιστροφή για το σπίτι μετά τη δουλειά, στο σπίτι, στο στο στο στο!

Το εξαιρετικό της υπόθεσης είναι πως αυτό το βίντεο το πλασάρουν οι πάνοπλοι ως απόδειξη ότι “εμείς δεν φταίγαμε”, “αυτή το ξεκίνησε”. 

Εν τω μεταξύ θυμηθήκαμε κάτι “σοκαριστικές” στιγμές, δεκαετίες πριν, αλλού, όπου εκπαιδευμένοι πάνοπλοι άντρες του καθήκοντος υπήρξαν “θύματα ύπουλων θηλυκών συμπεριφορών”. Βιετνάμ, 1967:

Σημείωση: Οι “ατρόμητοι” εμφιλοχωρούν παντού και κοκορεύονται μέχρι τη στιγμή που θρυμματίζεται με πάταγο η εικόνα. Οι Άφοβες, απλά Είναι.

πηγή

Ενδεικτικά

Ενδεικτικά, πληροφορία από γονιό:

5ο Λύκειο Αιγάλεω σήμερα, 5 καθηγητές θετικοί τον κορονοϊό