Καλωσήρθατε στο Gentrification

2014_05_27_gentrification_afisa_end

WINNER: ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ, ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

THENEWBLOCKBASTARD

Καλωσήρθατε στο Gentrification

«Η ζωη σας δεν θα είναι ποτε ξανα η ιδια!»paraexalli

Υπόθεση

Νέοι, εναλλακτικοί, κεφάτοι καλλιτέχνες και καινοτόμοι επιχειρηματίες ανακαλύπτουν μια φτωχογειτονιά στο κέντρο της πόλης και στεγάζουν τις γκαλερί, τα μπαρς και τα στούντιό τους ανάμεσα σε βουλκανιζατέρ, αποθήκες, σπίτια μεταναστών και ντεκαντάνς βιοτεχνίες. Tο εναλλακτικό θέαμα προσελκύει νέα στυλάτα υποκείμενα, η δημιουργικότητα της περιοχής γίνεται εμπόρευμα και αφιέρωμα στα free press περιοδικά. Οι ιδιοκτήτες γης ξυπνούν και τα ενοίκια παίρνουν φωτιά. Άστεγοι και λοιπά «κοινωνικά αποβράσματα» παίρνουν πόδι. Καλωσήρθατε στον υπέροχο κόσμο του gentrification!

Η Θεσσαλονίκη θέλει να γίνει αλλιώς και σ’ αυτήν ταιριάζουν μόνο: η πρόθυμη, δραστήρια, επισφαλής εργαζόμενη, ο πρόσχαρος, νέος και δημοφιλής αφεντικός, ο αγανακτισμένος πολίτης εν δυνάμει μπράβος-κυνηγός τρανς και ο εθελοντής για την καθαριότητα. Όσοι και όσες δεν επιτελούν τα παραπάνω προφίλ, πετιούνται έξω από τα όρια της νέας κανονικότητας. Αυτοί που ασφυκτιούν, θα αναζητήσουν τρόπους να τα βάλουν με τον βούρκο της αφομοίωσης και να διεκδικήσουν την πόλη των αναγκών και των επιθυμιών τους. Θα τα καταφέρουν τελικά;

Η συνέχεια στη γειτονιά σας.

Είδος: Κοινωνικό δράμα

Πρωταγωνιστές: χαϊβανο-χίπστερ, γιάπης, κλαρινογαμπρός, μετανάστρια, γνωστός, άγνωστη

Σκηνοθεσία/Παραγωγή: Κράτος και Κεφάλαιο

Make-upArtist: Δήμαρχος

Προβάλλεται σε : Λονδίνο, Βερολίνο, Βαρκελώνη, Ιστάνμπουλ, Αθήνα και τώρα και στη Θεσσαλονίκη!

Αξιολόγηση: *****

Μπάσταρδες με Μνήμη reloaded

(σε dvd & blue ray με greek suptitles)

*Αναδημοσίευση από το blog Μπάσταρδες με Μνήμη

Η ταινία “Louise Michel – La Rebelle” στον Black-Τracker σε μορφή .torrent

Το La Rebelle αποτελεί τη βιογραφική ταινία της Λουίζ Μισέλ, γυναίκας επαναστάτριας που συμμετείχε στην Παρισινή Κομμούνα.

Βγήκε το 2009 και αναφέρεται στη ζωή της Λουίζ από τη στιγμή της καταδίκης της και της εξορίας της στην Ωκεανία ως την επιστροφή της στη διδασκαλία όταν έγινε η γενική αμνηστία. Επικεντρώνεται στη σχέση που αναπτύσσει με τους συντρόφους της στη διάρκεια του εγκλεισμού της και στη σχέση με τους ιθαγενείς και τη συμμετοχή της στην αντίστασή τους στην αποικιακή Γαλλία.

Η μετάφραση και ο υποτιτλισμός έγινε από την Κατάληψη Σινιάλο τον Μάη του 2014, όπου και προβλήθηκε στο πλαίσιο των γενεθλίων για τα 4 χρόνια της κατάληψης.

 

Το torrent περιέχει 3 αρχεία:

– το αρχείο της ταινίας (.avi)

– αρχείο υπότιτλων για ακούοντες (.srt)

– αρχείο υπότιτλων για κωφούς (.srt)

 

για να κατεβάσετε την ταινία σε μορφή .torrent, κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://black-tracker.gr/details.php?id=571

Εκδήλωση-Πορεία ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης 31/5 & 5/6

ekdilosi_poreia_stratopeda_sygentrosis_dytika

 

 

ΟΥΤΕ ΛΟΙΜΩΔΩΝ ΟΥΤΕ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ, ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

Στις γειτονιές μας, της δυτικής Αθήνας, στις παλιές εγκαταστάσεις του ΟΑΕΔ στη Λεωφόρο Σχιστού 1 (πάνω από τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά) και στο Γενικό Νοσοκομείο «Αγ. Βαρβάρα» (Λοιμωδών) το «αντιναζί» κράτος σχεδιάζει νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών εργατών και προσφύγων πολέμου.

Οι συγκεκριμένες εκτάσεις μαζί με τα κτίσματά τους έχουν ήδη παραχωρηθεί στο υπουργείο δημόσιας τάξης, το οποίο αναφέρεται στη δημιουργία «δομών φιλοξενίας για ευπαθείς ομάδες». Αυτή, όμως, είναι η ορολογία που χρησιμοποιούν οι κρατικές υπηρεσίες για τα κέντρα κράτησης μεταναστών «χωρίς χαρτιά» (δομές «πρώτης υποδοχής» και «φιλοξενίας»). Απλά στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτές οι δομές «φιλοξενίας» θα αφορούν «ευπαθείς oμάδες», όπως ασυνόδευτοι ανήλικοι, μονογονεϊκές οικογένειες κλπ, που βάσει ευρωπαϊκών οδηγιών και του νόμου του ελληνικού κράτους ν.3907/2011 (ο οποίος αναφέρεται στην ίδρυση-αποστολή-συγκρότηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης), πρέπει να κρατούνται χωριστά από τους υπόλοιπους έγκλειστους μετανάστες.

 

ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

Η θέληση των μεταναστών να ζήσουν τους αναγκάζει να αψηφούν φράκτες και σύνορα ρισκάροντας την ίδια τη ζωή τους. Προσπαθώντας να ξεφύγουν από έναν οικονομικό ή στρατιωτικό πόλεμο στις χώρες προέλευσής τους (πολέμους στους οποίους συμμετέχουν ενεργά οι δικές μας δυτικές «δημοκρατίες»), τον βρίσκουν πάλι μπροστά τους εδώ. Εντός της Ελλάδας-Ευρώπης φρούριο. Μαζικές δολοφονίες στα σύνορα από έλληνες συνοριοφύλακες και ευρωπαίους μισθοφόρους της Frontex. Βασανιστήρια από μπάτσους και ανθρωποφύλακες στα ΑΤ και στα κέντρα κράτησης. Επιχειρήσεις «Ξένιος Δίας» και φασιστικά πογκρόμ στις γειτονιές μας. Σφαίρες στο ψαχνό από αφεντικά στην κάθε Μανωλάδα.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι η διαχείριση ενός τμήματος της κοινωνίας, αποστερημένου από τα περίφημα ανθρώπινα και πολιτικά «δικαιώματα». Είναι ο αυθαίρετος εγκλεισμός των μεταναστών χωρίς καν την τέλεση κάποιας «αξιόποινης πράξης» ή τη διεξαγωγή κάποιας δίκης. Χωρίς καν το πρόσχημα του «σωφρονισμού» και της «ένταξης» στην κοινωνία. Χωρίς καν να είναι καθορισμένο το χρονικό όριο εγκλεισμού (πρόσφατα το νομικό συμβούλιο του κράτους κρίνοντας ως μη «αποτελεσματική» την ύπαρξη χρονικού ορίου στον αυθαίρετο εγκλεισμό των μεταναστών «χωρίς χαρτιά» πρότεινε την επ’ αόριστον κράτησή τους, προεκτείνοντας την ήδη αδιανόητη 18μηνη φυλάκισή τους). Είναι η εκπαίδευση μιας ολόκληρης κοινωνίας στον αυταρχισμό, στην αδιαφορία για τον διπλανό μας, στις δολοφονίες, στα βασανιστήρια. Είναι η διαμόρφωση μιας κοινωνίας στην οποία αναθρέφονται σήμερα οι αυριανοί ατομιστές, ρατσιστές, κανίβαλοι και βασανιστές. Που στοχεύει στο μυαλό μας και στις συνειδήσεις.

 

ΑΠΟ ΤΟ «ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ» ΣΤΟ «ΚΡΑΤΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ»

Το κλείσιμο νοσοκομείων και ψυχιατρικών κλινικών και η δημιουργία νέων στρατοπέδων συγκέντρωσης και κάθε είδους φυλακών δεν είναι σύμπτωση. Είναι το πιο εξόφθαλμο παράδειγμα που μαρτυρά το σύγχρονο μοντέλο διακυβέρνησης. Της διαχείρισης των πιο ευάλωτων κοινωνικών στρωμάτων όχι πια στο πλαίσιο του «κράτους πρόνοιας» (δικαίωμα στην εργασία, στην υγεία, επιδόματα κλπ) αλλά του «κράτους της ασφάλειας» και της καταστολής (εγκληματοποίηση της φτώχειας, περισσότεροι μπάτσοι και φυλακές), του δόγματος «Νόμος και Τάξη». Της επιβολής της ταξικής/κοινωνικής ειρήνης όχι πλέον με παραχωρήσεις αλλά με την κρατική/εργοδοτική/φασιστική τρομοκρατία. Της πολιτικής που γεννάει αναλώσιμους και περισσευούμενους είτε πρόκειται για ντόπιους (άστεγους, άνεργους, ανασφάλιστους) είτε για μετανάστες.

 

ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

Η δημιουργία όμως ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης δε θα μπορούσε να γίνει έτσι από το πουθενά. Για να είναι κάτι τέτοιο εφικτό έχει προηγηθεί πάραπολύ και μεθοδική «δουλειά» από τα αφεντικά, το κράτος και τα μιντιακά φερέφωνά τους. Μαγειρεμένες επίσημες στατιστικές και εκτενή ρεπορτάζ που παρουσιάζουν τους μετανάστες σαν εγκληματίες και εγκαθιδρύουν τον φόβο, την ίδια στιγμή που οι μαφίες λειτουργούν με κρατικές πλάτες. Κρατικοί φορείς και στελέχη κυβερνήσεων που αναπαριστούν τους μετανάστες ως «υγειονομικές βόμβες» και απειλή για τη δημόσια υγεία την ίδια ώρα που κόβουν κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες υγείας. Τόνους χυμένο δημοσιογραφικό μελάνι και φοβικά-ρατσιστικά ρεπορτάζ που παρουσιάζουν τη μετανάστευση ως αιτία για την ανεργία, για τα χαμηλά μεροκάματα, για κάθε «κακό» την ίδια στιγμή που αποκρύπτεται η σχέση της ανεργίας και συνολικά της υποτίμησης των ζωών μας με την κρίση και τον καπιταλισμό. Την ίδια στιγμή που οι επίδοξοι «σωτήρες» μας, περνάνε με το κιλό τα αντιεργατικά μέτρα και σαρώνουν κάθε κατάκτηση που κερδήθηκε με αγώνες και αίμα. Κι αν το πιο ωμό να «ξεβρωμίσει ο τόπος» της χρυσής αυγής είναι απλά ένα μισανθρωπικό σύνθημα των νεοναζί δολοφόνων ας το θυμηθούμε κάπως αναδιατυπωμένο ως «να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας» από τα χείλη του νυν πρωθυπουργού.

Η στοχοποίηση και ο στιγματισμός ολόκληρων κοινωνικών ομάδων ως δημόσιου κινδύνου (εγκληματίες, απειλή για τη δημόσια υγεία, υπεύθυνοι για την εξαθλίωση των υπολοίπων) αποτελεί στρατηγική επιλογή των κυρίαρχων. Στοχεύει στον «εμφύλιο» μεταξύ των φτωχών και των «απόκληρων» και προλαμβάνει την απειλή μαχητικών-αγωνιστικών διασταυρώσεων των «από κάτω» απέναντι στον κοινό μας εχθρό. Ο διαχωρισμός μεταξύ «ντόπιου» και «ξένου» είναι συμπληρωματικός σε αυτόν του δημόσιου και ιδιωτικού, κακοπληρωμένου και καλοπληρωμένου, εργαζόμενου και άνεργου κλπ. Επιτρέπει στο κράτος και τα αφεντικά να απομονώνουν και να χτυπάνε με ευκολία πότε τη μία και πότε την άλλη κοινωνική ομάδα.

 

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Από την άλλη η επιλογή του μεγαλύτερου τμήματος της αριστεράς να «παίζει» με τη μετανάστευση απλά με όρους ανθρωπισμού είναι απαραίτητη και συμπληρωματική προς τις επιδιώξεις του κράτους και των αφεντικών. Αποφεύγει κάθε σύνδεση της μετανάστευσης με τις αιτίες που τη δημιουργούν. Κεντράρει μόνο στο αν για παράδειγμα οι συνθήκες κράτησης είναι ανθρώπινες. Στον αν οι μετανάστες πρέπει να έχουν δικαίωμα στην αίτηση ασύλου και όχι αν πνίγονται στα σύνορα κλπ. Στην καλύτερη περίπτωση, όταν δεν πρόκειται απλά για ένα ψηφοθηρικό παιχνίδι, απλά παρουσιάζει τους μετανάστες ως θύματα. Αντί να αναγνωρίζει την πολυεθνική φύση της σύγχρονης εργατικής τάξης και να τους εντάσσει στην πλευρά των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων που όλοι μαζί -και άρα με πολύ καλύτερους όρους- πρέπει να πολεμήσουν τον κοινό εχθρό, τους πετάει έξω από το κοινωνικό σώμα ως ξένο κομμάτι που χρήζει «ειδικής» διαχείρισης. Τελικά, παρουσιάζει τους ίδιους τους μετανάστες ως πρόβλημα που χρειάζεται λύση.

 

ΜΙΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΘΩΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όμως, αν το σύστημα καταφέρνει να ρίχνει τις ευθύνες του στους ώμους των μεταναστών, αν το κράτος μπορεί να τσακίζει με ευκολία κάθε αγώνα των μεταναστών, να τους κρατάει φοβισμένους και φρόνιμους, να τους μεταχειρίζεται ως αναλώσιμους, να τους δείχνει ως ανεπιθύμητους και να πείθει για τις πρακτικές του… Αν όλα αυτά και πολλά άλλα είναι δυνατόν να συμβαίνουν δεν αρκούν μόνο ο λόγος και οι ενέργειες των κυρίαρχων. Απαιτούνται επιπλέον τόσο οι αντίστοιχες κοινωνικές συμμαχίες όσο και οι αντίστοιχες κοινωνικές συμπεριφορές και νοοτροπίες.

Η αντιμεταναστευτική πολιτική συνολικά είναι μία τεράστια μπίζνα και μάλιστα πολύ πιο κερδοφόρα εν μέσω κρίσης. Γιατί δεν είναι μόνο το κρατικό ταμείο και το ταμείο της αστυνομίας που γεμίζει χρήματα από τα ευρωπαϊκά κονδύλια προς το ελληνικό κράτος σε ρόλο μπάτσου της Ευρώπης. Είναι -δίπλα στα μεγάλα- και τα πολλά μικρά αφεντικά που μπορούν να απολαμβάνουν την ευεργεσία της παράνομης και ημιπαράνομης απλήρωτης και χωρίς δικαιώματα εργασίας των μεταναστών. Είναι δικηγόροι που πουλάνε ακριβές ελπίδες. Τεχνικές εταιρείες και επιχειρήσεις σίτισης που κάνουν χρυσές δουλειές. Σεκιουριτάδες, μισθοφόροι καραβανάδες, μπάτσοι, συνοριοφύλακες και ανθρωποφύλακες που βρίσκουν την προσωπική λύση στην ανεργία. Ολόκληρες τοπικές κοινωνίες που περιμένουν να πέσει κάποιο ψίχουλο από την εμπορική δραστηριότητα που φέρνει ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Αλλά κυρίως χρειάζονται οι κατάλληλες συνειδήσεις. Χρειάζονται αυτιά εκπαιδευμένα και έτοιμα να ακούν ότι τους λένε οι κυρίαρχοι. Χρειάζονται μάτια που να βλέπουν ως κίνδυνο και αιτία για την υποβάθμιση των ζωών τους, τους μετανάστες και όχι τους πραγματικούς υπεύθυνους. Χρειάζεται ο διάχυτος κοινωνικός ρατσισμός στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία, παντού. Χρειάζεται αδιαφορία και ατομισμός.

Και όσοι σήμερα αδιαφορούν ή χειροκροτούν την ύπαρξη στρατοπέδων συγκέντρωσης είναι το απαραίτητο άλλοθι, η καθαρή συνείδηση και οι πλάτες των βασανιστών. Είναι οι πλάτες του ανθρωποφάγου συστήματος. Αποτελούντην αναγκαία και ικανή συνθήκη για τη νομιμοποίηση και εγκαθίδρυση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού που σήμερα χτίζεται πάνω στα σώματα των μεταναστών για να συμπεριλάβει τις στρατιές των ανέργων, των αστέγων και των περιθωριοποιημένων.

 

Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΓΙΔΑ, ΟΙ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΤΡΙΔΑ

Όσο εμείς οι «από κάτω» δε βλέπουμε αυτά που μας ενώνουν αντί να ακούμε όσους μας λένε τι μας χωρίζει. Όσο εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε την πολυεθνική καταγωγή της τάξης μας και δε δημιουργούμε τις δικές μας κοινότητες αγώνα κόντρα στον κοινό εχθρό. Όσο δε σπάμε τον φόβο και την απομόνωση και δε δημιουργούμε δεσμούς αλληλεγγύης, τόσο θα κοιτάμε ανήμποροι το παρόν των μεταναστών κι εκεί θα βλέπουμε και το δικό μας μέλλον.

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ 
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ 

Εκδήλωση, Σάββατο 31/5, 7.00μμ, κατάληψη ΠΑΠΟΥΤΣΑΔΙΚΟ, Δαβάκη 20 – Χαϊδάρι

 
Διαδήλωση, Πέμπτη 5/6, 6.30μμ, ΜΕΤΡΟ ΑΙΓΑΛΕΩ 

Αγρός (Πάρκο Τρίτση, Ίλιον), Θερσίτης (Ίλιον), Antifascist Action (Περιστέρι), Παπουτσάδικο (Χαϊδάρι), Σινιάλο (Αιγάλεω), Pasamontana (Κορυδαλλός), μπλόκο στην εξουσία (Νίκαια), Ρεσάλτο (Κερατσίνι), Πρωτοβουλία αναρχικών Περάματος, Αντιφασιστική συνέλευση Πειραιά

Αλληλεγγύη στους καταληψίες της Villa Amalias

 

13062014 (1)

 

Ποιος είναι αυτός που θα μας κρίνει αν και γιατί διαταράσσαμε τη σιωπή;

Ποιος είναι αυτός που χτυπάει και απαιτεί σκασμό και υπακοή;

Ποιος είναι αυτός που νομίζει ότι μπορεί να νικήσει το κρυστάλλινο βλέμμα της ανυποταξίας,

το βλέμμα της σιγουριάς ότι ο αγώνας για να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας ειναι δίκαιος και πάντα επίκαιρος;

Και τότε και τώρα και αύριο και πάντα.

 

Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και η απεμπλοκή της χώρας από το οικονομικό αδιέξοδο, είναι ένα ακόμη βήμα για την υλοποίηση του κρατικού στρατηγικού σχεδιασμού που οδηγεί σε ένα σύγχρονο ολοκληρωτικό σύστημα διαχείρισής της. Με παντιέρα την ιδέα της εθνικής ενότητας και σωτηρίας, κράτος και αφεντικά σε αγαστή συνεργασία προχωρούν στην υποτίμηση -με κάθε τρόπο- της ζωής μας, για την υπερτίμηση του ευρω και της ευρωπαϊκής ένωσης. Καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων, χιλιάδες απολύσεις, επιστρατεύσεις εργαζομένων, εκατομμύρια άνεργοι, άστεγοι, άποροι, οικογένειες που υποσιτίζονται, ένα σύστημα υγείας να βρίσκεται με μηχανική υποστήριξη, χιλιάδες χρεωμένες οικογένειες, χιλιάδες αυτοκτονίες, λεηλασία της γης και των πόρων της, ιδιωτικοποίηση κοινωνικών αγαθών, πολυάριθμοι φορολογικοί δασμοί, πογκρόμ και διώξεις μεταναστών.

Ο ξεσηκωμός του κόσμου και η εναντίωσή του σε όλα τα προαναφερόμενα ήρθαν μέσα από πολυπληθείς διαδηλώσεις, απεργιακές κινητοποιήσεις, καταλήψεις, άρνηση πληρωμών, οργάνωση των αγώνων του. Παλεύει και αντεπιτίθεται με τα μέσα αγώνα που διαθέτει απέναντι σε ένα κρατικό και μεγαλοκεφαλαιουχικό μηχανισμό που χρόνια τώρα του έχει κηρύξει ένα ανελέητο πόλεμο, ηθικής και υλικής υπόστασης. Παλεύει για όλα εκείνα που θεωρεί αυτονόητα, αλλά που από ό,τι αποδεικνύεται τίποτα δεν είναι αυτονόητο σε έναν κόσμο που το χρήμα και η εξουσία κατέχουν, έστω και αν είναι οξύμωρο, την πρώτη θέση στην κλίμακα αξιών.

Το κράτος απέναντι στις αντιδράσεις του κόσμου, οι οποίες διαταράσσουν την κοινωνική ομαλότητα και θέτουν σε επισφάλεια το πλαίσιο κοινωνικής αποδοχής που χρειάζεται για να συνεχίσει το βδελυγμιαίο και «σωτήριο» έργο του, προχωρά στη χρήση μέσων, όπως επιβολή φόβου, καταστολή και ιδέες ανάκαμψης και ανάπτυξης, που αποδίδουν -κατά αυτό- τα μέγιστα για τους σκοπούς του, με κύρια  όργανα υλοποίησης των προαναφερόμενων την αστυνομία, το δικαστικό σύστημα και τα μμε. Οποιοσδήποτε αντιστέκεται, και ιδιαίτερα σε μεγαλύτερη κλίμακα αυτοοργανωμένα και αντιιεραρχικά, δέχεται την καταστολή, τη δίωξη, την ποινικοποίηση, τη διαπόμπευση, την αλλοίωση των χαρακτηριστικών και των προταγμάτων του αγώνα του.

Η VillaAmalias αποτελεί ένα από τα πιο ηχηρά παραδείγματα του προαναφερόμενου συνδυασμού μέσων χειραγώγησης του κοινού και η εκκένωσή της στις 20/12/2012 δεν ήταν μια τυχαία, χρονικά και τακτικά, επιλογή. Ανεξαρτήτως υπουργού και δημάρχου ή οποιουδήποτε άλλου πιονιού της πολιτικής σκακιέρας, που επιλέχτηκαν για αυτή τη δουλειά, ο σχεδιασμός καταστολής, σπίλωσης και διασποράς του φόβου με το χτύπημα αυτό στη Villa, διαφαίνεται να αριθμεί χρόνια πριν. Με την επιλογή μας να αντισταθούμε και να αντιπαρατεθούμε σε ανοιχτό δημόσιο πεδίο με κράτος, παρακράτος και λοιπούς νταβατζήδες, απέναντι στην επέλασή τους με τον πιο ύπουλο και απάνθρωπο τρόπο και στα σχέδια τους για εκμετάλλευση της περιοχής και των ανθρώπων που ζουν σε αυτήν, μπήκαμε ακόμη περισσότερο στο μάτι τους και στο μυαλό τους για το πως θα απαλλαγούν από την παραφωνία στο εργάκι τους. Αναπτυξιακά σχέδια ανάπλασης και οικονομικής ανάπτυξης του κέντρου (μεταφρ. σε δισεκκατομύρια ευρώ), οικονομική υποβάθμιση και ξεπούλημα της περιοχής, εσκεμμένη συγκεντροποίηση μεγάλου αριθμού μεταναστών και άλλων «περιθωριοποιημένων» ομάδων ανθρώπων στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας, κρατική επιλογή εμφάνισης των φασιστών -ανεξαρτήτου κομματικής απόχρωσης- και ανάδειξής τους σε σωτήρες και μετέπειτα βουλευτές, είναι μερικά από τα κεφάλαια του έργου.

Κράτος και φασίστες στοχοποίησαν τη Villa, μέσα σε ένα ευρύτερο πεδίο στοχοποίησης των αυτοοργανωμένων, αναρχικών και αντιεξουσιαστικών εγχειρημάτων και δομών, και με τις συνεχόμενες κρατικές και παρακρατικές δολοφονικές επιθέσεις εναντίον των καταληψιών και τη συνεχή σπίλωση και υπονόμευση της κατάληψης, μέσα από τα μμε και τους λοιπούς παρατρεχάμενους «αγανακτισμένους κατοίκους», προετοίμασαν το έδαφος κοινωνικής αποδοχής αυτής της εκκένωσης και ευχαρίστησαν τα συντηρητικά, φοβισμένα, εχθρικά προς αυτή και με μνήμη χρυσόψαρου τμήματα της κοινωνίας.

Η πολιτική διαχείριση του γεγονότος για κράτος, κόμματα και δήμο αποδεικνύονται, και συνεχίζουν να είναι, αντίστοιχα των εξουσιαστικών λογικών τους. Το κράτος χρησιμοποίησε τα σκυλιά του, αστυνομία και μμε, για να ενισχύσει και να περιφρουρήσει τη δράση του. Μέσα σε ένα όργιο δημοσιότητας η κατάληψη χαρακτηρίστηκε εστία ανομίας, εργαστήριο παρασκευής μολότοφ, οι συλληφθέντες καταληψίες πρεζόνια. Τα ματ περιφρουρούν νυχθημερόν και για μήνες το κτήριο, ενώ μετά την ανακατάληψή του από 92 συντρόφους-ισσες και τη σύλληψή τους,  ενισχύθηκαν οι φόβοι τους ότι θα ξαναπαρθεί η Villa, και πέραν της φύλαξης έχτισαν τα πάντα στο κτήριο. Ενάμιση χρόνο σχεδόν από την εκκένωση το κράτος συνεχίζει να οργιάζει και να θριαμβολογεί για την πάταξη της ανομίας και να χρησιμοποιεί ακόμη τη Villa -μέσα και έξω από τη βουλή- όταν θέλει να δείξει έργο και να αντιπαρατεθεί στην αριστερά, ο δήμαρχος  αθηναίων, που στην αρχή δήλωνε άσχετος και άμοιρος ευθυνών, ικανοποιημένος πλέον από την κίνηση νομιμοποίησης του ακινήτου του καμαρώνει για αυτό που έγινε επί των ημερών του, ο φασιστικός άξονας των κομμάτων του συνταγματικού τόξου -και μη- χαμογελά και κλείνει το μάτι στην κυβέρνηση για το δωράκι και ο σύριζα συνεχίζει στο παιχνίδι χρησιμοποιώντας τη villa, όποτε τον βολεύει, ως ένα ακόμη πεδίο αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση. Και όλα αυτά γιατί; Για το μέγιστο πολιτικό όφελος, για όλους τους παραπάνω, που πάντα συγκλίνει σε ένα σημείο: στην εξουσία, είτε διατήρησής της είτε ανάληψής της.

Η κίνηση εκκένωσης και κοινωνικής νομιμοποίησης της ολοκληρώνεται με την ανακοίνωση του δήμου αθηναιών ότι η Villa θα γίνει σχολείο (για 150 μαθητές), την απόφαση χρηματοδότησης γι αυτό από το ΕΣΠΑ με περίπου 3 εκατ.€, και την εκκίνηση εργασιών, όλως τυχαίως, κατά την προεκλογική περίοδο. Η πολιτική και υλική αμοιβή για τον «άσχετο» δήμαρχο αθηναίων και για την παροχή υπηρεσιών του (εκκένωση βιλας, μαζικές συλλήψεις μεταναστών, πάταξη μικροπωλητών, περιθωριοποίηση ανθρώπων, άστεγοι, άποροι, εκατοντάδες σπίτια χωρίς ρεύμα κλπ), ξεκίνησε τον απρίλη του 2012 με την έγκριση χορήγησης κονδυλίου 120 εκατ.€ για την ανάπλαση και ανάπτυξη του δήμου. Επιδεικνύοντας προεκλογικά ένα ακόμη ανύπαρκτο έργο εκβιάζει για ψήφους μιας και -κατά τα λεγόμενά του- το μέλλον του δήμου εξαρτάται από αυτόν και τα λεφτά που προσωπικά πήρε! Χωρίς αυτόν και την κυβέρνηση που τον στηρίζει ο δήμος αθηναίων δε θα πάρει φράγκο, οι δημότες του ας τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Σε μια περιοχή που έχει αφεθεί σκοπίμως να διαφεντεύεται από μπάτσους, νταβατζήδες και μισάνθρωπους φασίστες, ο δημοτικός άρχοντας εξαργυρώνει τα αργύρια της δόξας του πάνω στο αίμα ανθρώπων, πάνω στη σύνθλιψη της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Καμαρώστε τον λοιπόν που τον επανεκλέξατε!
Εν κατακλείδι…
Ως Villa Amalias δεν έχουμε να πούμε κάτι παραπάνω πέρα από αυτά που λέμε και στηρίζουμε όλα αυτά τα χρόνια, με ή χωρίς κτήριο. Θα συνεχίσουμε να είμαστε κομμάτι του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου, άνθρωποι που επιλέξαμε το δρόμο της συλλογικής αντίστασης και του αδιαμεσολάβητου αγώνα, της αυτοοργάνωσης των αναγκών και των επιθυμιών μας, που προτάσσουμε το δικό μας πολιτισμό μακριά από life style πρότυπα εναλλακτισμού και υπερκατανάλωσης. Θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε αλληλέγγυοι και να είμαστε ίσοι με όλους τους τελευταίους της ταξικής πυραμίδας, μακριά από ψευδόπλαστους διαχωρισμούς φυλής, φύλου, έθνους. Θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε και να ορθώνουμε αναχώματα ενάντια σε κάθε ρατσιστική και φασιστική λογική και πρακτική, όποιο προσωπείο φορά αυτή για να μας ξεγελάσει, θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε ενάντια σε αυτούς που θέλουν να απομυζήσουν κάθε μέρα και πιο πολύ την ύπαρξή μας και να μας ωθήσουν στον κανιβαλισμό…
Όλα αυτά αποτελούν την πραγματική αιτία για την οποία στις 13/06/2014 καλούμαστε να δικαστούμε και όχι οι γελοίες κατηγορίες που μας αποδίδονται. Η πραγματική αιτία είναι ο φόβος της εξουσίας απέναντι σε αυτό που υπάρχει και που τείνει να γιγαντωθεί. Και είναι διαφορετικό από εκείνη.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους/στις συλληφθέντες-είσες  καταληψίες 

από την εκκένωση της Villa Amalias

  Δικαστήρια Ευελπίδων (κτ.9) – 13/6/2014 – 09.00

αναδημοσίευση απο το blog της Villa Amalias