espivblogs.net

Θέλετε να παίξουμε ένα “παιχνίδι” ;

Φανταστείτε τον/την εαυτό/εαυτή σας στο εξής σενάριο:

Είσαι μετανάστης/μετανάστρια πρώτης γενιάς. Έχεις βιώσει 3 δεκαετίες σκληρό μεροκάματο, δύσκολες εργασιακές συνθήκες, αμέτρητες υπερωρίες και ακραία εκμετάλλευση. Έχεις δώσει τις τρίχες της κεφαλής σου όλα αυτά τα χρόνια για να πληρώσεις παράβολα ώστε να βγάλεις άδειες παραμονής τις οποίες μάλιστα τα τελευταία χρόνια της παραλαμβάνεις μετά από πάρα πολύ καιρό και ληγμένες! Κι όμως, προσπαθείς, θες και σου αξίζει, να είσαι ισότιμος πολίτης αυτής της χώρας.

Έχεις φτάσει 60 χρονών, και μπαίνεις στη διαδικασία να διαβάσεις μια ανεκδιήγητα μεγάλη ύλη για να δώσεις εξετάσεις για την πολυπόθητη Ιθαγένεια. Περνάς άπειρες ώρες προσπαθώντας να θυμηθείς και να αποστηθίσεις ημερομηνίες, ονόματα, ορολογίες, γεγονότα κλπ σε μια γλώσσα που έμαθες να μιλάς και να κουτσογράφεις, κατά βάση στα πλαίσια του μεροκάματού σου. Το διάβασμα σου το κάνεις συνήθως μετά από το μεροκάματο, που είναι εξαντλητικό.

Και έρχεται η μέρα που πας να δώσεις τις εξετάσεις με αυτή την αδιανόητα αόριστη και χαοτική ύλη, έχοντας σπαταλήσει άπειρα χρήματα σε ιδιαίτερα μαθήματα, βιβλία κ.ο.κ. και μερικές από τις ερωτήσεις που θα ορίσουν αν σου αξίζει να πάρεις την ιθαγένεια είναι αυτές…

Και σε ρωτάμε, τι κάνεις;

Παράδοξο: Για το ελληνικό κράτος, αν έχεις 250.000€, χωρίς να πρέπει να αποδείξεις ούτε πως τα απέκτησες, και ουτε καν να έχεις ζήσει ποτέ στην χώρα, έχεις το νόμιμο δικαίωμα να εξαγοράσεις την ιθαγένειά της.

Disclaimer: Παρόλη την «ευκολία» που μπορεί να εμπνέουν οι εξής ερωτήσεις, δεν αποτελούν τις συνήθεις ερωτήσεις. Επιπλέον, η διαδικασία εξέτασης αλλά και συνολικά η διαδικασία της πολιτογράφησης δεν παύει να είναι μια εξαιρετικά ψυχοφθόρα διαδικασία που είναι δομημένη έτσι ώστε να αποτύχουν σε αυτή όσο πιο πολλά άτομα γίνεται, αγνοώντας πλήρως τις ενταξιακές ανάγκες της πρώτης γενιάς μεταναστριών/μεταναστών.

Shqip

Dëshironi të luajmë një “lojë”?

Imagjinoni veten në skenarin e mëposhtëm:

Jeni një emigrant/e i/e brezit të parë. Keni përjetuar 3 dekada pagash të vështira, kushte të vështira pune, orë të panumërta jashtë orarit dhe shfrytëzim ekstrem.

Keni dhënë “qimet e kokës” gjatë gjithë këtyre viteve për të paguar tarifa për të marrë leje qëndrimi të cilat shpeshherë i merrni pas shumë kohësh dhe të skaduara!

E megjithatë, përpiqeni, dëshironi dhe meritoni të jeni qytetar i barabartë i këtij vendi.

Keni mbushur moshën 60 vjeç dhe jeni në proces të leximit të një materiali të gjatë të pashpjegueshëm për të marrë provimin e lakmuar të Shtetësisë. Shpenzoni orë të panumërta duke u përpjekur të mbani mend dhe të mësoni përmendësh datat, emrat, terminologjinë, ngjarjet, etj. në një gjuhë që keni mësuar të flisni dhe të shkruani, kryesisht në kontekstin e nevojave ditore.

Zakonisht e bëni leximin pas punës, gjë që është rraskapitëse.

Dhe vjen dita kur shkon për të dhënë provimin me këtë material të paimagjinueshëm të paqartë dhe kaotik, duke harxhuar para pafund për mësime private, libra etj. dhe disa nga pyetjet që do të përcaktojnë nëse e meritoni shtetësinë janë këto…

Dhe ne ju pyesim, çfarë jeni duke bërë?

Paradoksi: Për shtetin grek, nëse ke 250,000 euro, pa pasur nevojë të provosh se si i ke fituar, dhe as që ke jetuar ndonjëherë në vend, ke të drejtën ligjore të blesh shtetësinë.

Mohim përgjegjësie: Pavarësisht nga “lehtësia” që mund të frymëzojnë pyetjet e mëposhtme, ato nuk janë pyetjet e zakonshme. Për më tepër, procesi i provimit dhe procesi i natyralizimit në përgjithësi vazhdon të jetë një proces jashtëzakonisht shkatërrues shpirtëror, i ndërtuar në mënyrë që sa më shumë njerëz të dështojnë në të, duke injoruar plotësisht nevojat integruese të brezit të parë të emigrantëve.