[Θερσίτης] Αφίσα κ συζήτηση για την “νεανική βία” ΚΥΡΙΑΚΗ 4/2 6μμ
Ένας συρφετός δηµοσιογράφων, «ανήσυχων γονέων», ειδικών, ψυχολόγων µιλούν για την «αθωότητα που χάνεται», για την «αχαλίνωτη βία των ανηλίκων», ενώ καθηµερινές είναι οι αστυνοµικές επιχειρήσεις για την αποτροπή της «νεανικής παραβατικότητας» σε πλατείες και µέρη που αράζουν παρέες. Μια από αυτές εξάλλου έγινε πριν λίγο καιρό στα escape, δίπλα στο πάρκο τρίτση (δεκάδες εξακριβώσεις και προσαγωγές) µε τους µπάτσους να δηλώνουν πως «απέτρεψαν σύγκρουση συµµοριών νεαρών»… Την ίδια στιγµή -έπειτα από πρόταση του υπουργείου αστυνοµίας- συστήνονται εκ νέου τα Τοπικά Συµβούλια Πρόληψης της Παραβατικότητας, στα οποία θα συµµετέχουν δήµοι, τοπικά αστυνοµικά τµήµατα, αλλά και φορείς, «ειδικοί», σύλλογοι γονέων και κηδεµόνων, εµπορικοί σύλλογοι κτλ. Τα συµβούλια αυτά αποτελούν σε τοπικό επίπεδο την κοινωνική συµµαχία της αστυνοµίας στο δόγµα «µηδενικής ανοχής».
Ο νέος ποινικός κώδικας που ετοιµάζεται και στοχεύει στην αυστηροποίηση -µε ποινές πραγµατικής φυλάκισης- της αντιµετώπισης της λεγόµενης «χαµηλής παραβατικότητας» (εδώ προφανώς θα ενταχθεί και η αντιµετώπιση της «νεανικής παραβατικότητας») έρχεται να επισφραγίσει χωρίς προσχήµατα ποιες είναι οι επικίνδυνες τάξεις: αυτές και αυτοί που δεν τα βγάζουν πέρα και κάπως πρέπει να ζήσουν, που έχουν βρεθεί να ζουν στο όριο, που έχουν «κακές συνήθειες», που δεν υπακούουν, που αντιστέκονται. Αυτές που συµπυκνώνουν το γενικευµένο αίσθηµα κοινωνικής ασφυξίας που πρέπει µε κάθε µέσο να αποτραπεί από το να εκραγεί.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η αναζήτηση «εγκληµατικής οργάνωσης» πίσω από τα γεγονότα στου Ρέντη δεν είναι παρά η τελευταία πράξη της σταθερής απόπειρας εκ µέρους των εξουσιαστικών επιτελείων να παρουσιαστεί η προλεταριακή βία ως ένα περιθωριακό φαινόµενο, έξω και πέρα από την κοινωνία που τη γεννάει.
Ο «ηθικός πανικός» για την «κατάντια της νεολαίας» δεν είναι καινούριο φρούτο. Δεκαετίες τώρα τα µµε και οι κρατικοί µηχανισµοί πιπιλάνε την καραµέλα της νεανικής παραβατικότητας: «ναρκωτικά, σεξ, βία και καταλήψεις» ήταν οι τίτλοι στην δεκαετία του ‘90 και του 2000. Η αστυνοµική διαχείριση πλέον, της παρουσίας των νεανικών παρεών στον δηµόσιο χώρο εµπλουτίζεται µε νέα περιεχόµενα. Η περίοδος της καραντίνας και οι κατασταλτικές επιχειρήσεις ενάντια σε όσ@ την έσπαγαν ήταν απλά ο δοκιµαστικός σωλήνας. Γιατί κάποιες παρέες δεν συµµορφώνονται σε κανονικότητες «ευπρέπειας», δεν καταναλώνουν στα κωλοµάγαζα που έχουν καταλάβει τις πλατείες, είναι γενικά «προβληµατικές», χαλάνε την εικόνα των καθαρών πόλεων και κινούνται πολύ. Γι’ αυτό και αντιµετωπίζονται ως εν δυνάµει κίνδυνοι µέσα σε πόλεις όπου όλα οφείλουν να είναι ελεγχόµενα: ησυχία, τάξη, ασφάλεια, εργασία, κατανάλωση…
Αυτά τα ερωτήµατα για το «ποιος φταίει για τη νεανική βία» είναι στηµένα ερωτήµατα για να φτιάξουν τον ίδιο τον όρο «νεανική παραβατικότητα», να καλέσουν σε κοινωνική συστράτευση ενάντια στη «νέα απειλή», να ανανεώσουν τους όρους επιτήρησης «µιας νεολαίας που χάνει τον δρόµο της». Είναι στηµένα ερωτήµατα από εκείνους που έχουν ως όραµα τη γενίκευση του ελέγχου και της φυλακής ως όρων ζωής.
Οι δρόμοι, οι πλατείες, τα πάρκα μάς ανήκουν και διάλογο δεν θα ανοίξουμε
ΔΙΑΛΟΓΟ με τους (κάθε λογής) ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΕΤΡΕΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 4/2/2024, 6 μ.μ.
-συναντήσεις ραδιουργίας #3-
Συζήτηση: “Οι διαδρομές της «νεανικής βίας» και η ανάγκη διαρκούς καταγραφής της”
Χώρος Ραδιουργίας και Ανατροπής
Podcast #2 Ανατιμήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης
Αυτό είναι το δεύτερο podcast της αναρχικής ομάδας A Batalha. Σε αυτό το podcast θα ακούσετε λίγα λόγια και τις απόψεις μας με αφορμή τι ανατιμήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης.
Στέλνουμε το πρώτο μήνυμα ότι θα υπερασπιστούμε το βουνό μας
Νότιο Πήλιο. Ανάμεσα σε δύο θάλασσες, Δίρφυς Παρνασσός και Όθρυς στο βάθος, Σκόπελος και Σκιάθος αριστερά, Τισσαίο στο κέντρο δεξιά. Αυτή την μια σταλιά γη, θέλουν να την παλουκώσουν με 50 θηριώδεις βιομηχανικές ανεμογεννήτριες. Αύριο Δευτέρα, τελευταία μέρα της δημόσιας διαβούλευσης για τις 7 Α/Γ στην Αργαλαστή. Τίποτα δεν έχουμε να χάσουμε αν αφιερώσουμε 15 λεπτά για τη συμμετοχή μας. Στέλνουμε το πρώτο μήνυμα ότι θα υπερασπιστούμε το βουνό μας, ότι θα σταθούμε δίπλα του, όπως φρόντιζε πάντα και αυτό εμάς. Πληροφορίες συμμετοχής εδώ 
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=350497194392267&id=100082959686659
Απεργία 50 μεταναστών/στριών εργατών/τριών κοντά στην Αθήνα [scroll for greek, english, french]
Απεργία 50 μεταναστών/στριών εργατών/τριών κοντά στην Αθήνα
scroll for greek, english, french
Πριν από λίγες μέρες, αργά το βράδυ της 23ης Ιανουαρίου και ξημερώματα της 24ης Ιανουαρίου, μια ομάδα 40-50 εργαζομένων από διάφορες χώρες που ζουν στο στρατόπεδο προσφύγων της Ριτσώνας, απέργησαν αφού το αφεντικό τους επανειλημμένα απέφυγε να πληρώσει τους μισθούς τους.
Οι μετανάστες εργάτες/τριες κατάφεραν να αναγκάσουν το αφεντικό να πληρώσει μερικά από τα χρήματά τους, μπλοκάροντας το λεωφορείο που τους φέρνει από το στρατόπεδο στο χώρο εργασίας, που βρίσκεται στη βιομηχανική ζώνη Ασπρόπυργου-Μαγούλας.
Παρά το γεγονός ότι το αφεντικό απείλησε να εγκαταλείψει τους/τις εργαζόμενες μέσα στη νύχτα στη βιομηχανική περιοχή που εργάζονται έξω από την Αθήνα, αυτοί/ες κατάφεραν επίσης να αναγκάσουν την εταιρεία να παράσχει λεωφορείο για να επιστρέψουν στο camp.
Ο αγώνας δεν σταματά ποτέ. Η εργασιακή εκμετάλλευση και ο ρατσισμός μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με αγώνα και αλληλεγγύη!
—
A few days ago, late at night on January 23 and the dawn of January 24, a group of 40-50 workers from different countries living in Ritsona refugee Camp went on strike after their boss repeatedly avoid to paid their salaries.
They managed to force the boss to pay some of their money, by blocking the bus which bring them from the camp to the workplace from the camp to the workplace, which is located in aspropurgos-magoula industrial zone.
Despite the boss threaten to abandon them in the middle of the night in the industrial area they work outside Athens, they also managed to force the company to provide a bus to go back to the camp.
The struggle never stops. Work exploitation and racism can only be fought through struggle and solidarity!
—-
Il y a quelques jours, tard dans la nuit du 23 janvier au 24 janvier, un groupe de 40 à 50 travailleurs de différents pays vivant dans le camp de réfugiés de Ritsona se sont mis en grève contre leur patron qui ne leur avait pas payé leurs salaires à plusieurs reprises.
Ils ont réussi à forcer le patron à payer une partie de leur salaire en bloquant le bus qui les amène du camp au lieu de travail, situé dans la zone industrielle d’Aspropurgos-magoula. Malgré cela, le patron a menacé de les laisser en pleine nuit dans la zone industrielle où ils travaillent à l’extérieur d’Athènes. Ils ont réussi à forcer l’entreprise à fournir un bus pour retourner au camp. La lutte ne s’arrête jamais.
L’exploitation et le racisme au travail ne peuvent être combattus que par la lutte et la solidarité !
Solidarity with migrants