Ενημέρωση από τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στους/στις απολυμένους/ες της εταιρείας TaskUs στη Θεσσαλονίκη

Φωτογραφίες από την συγκέντρωση εδώ:

https://www.facebook.com/estovskg/posts/pfbid02M4TQtYHdhqpLCgQr7cgnwVKVdBsJnaXUXfco7B3SuNYTdqVp93sX1Pmn2JW1EEs5l

Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε με αφορμή τις τελευταίες εκδικητικές απολύσεις στην πολυεθνική εταιρεία TaskUs .

Οπως αναφέρουν και οι εργαζόμενοι, ειχε προηγηθεί η ανακοίνωση ότι το τμήμα στο οποίο εργαζόταν θα κλείσει και ακολούθως οι καθησυχαστικές υποσχέσεις για την απορρόφησή τους σε άλλα πρότζεκτ.

Στηρίζουμε τα αιτήματα των εργαζομένων:

  • Αμεση ανάκληση των απολύσεων.
  • Αύξηση των μισθών.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΤΗΣ TASKUS

Οργάνωση στη βάση και αγώνας στους χώρους της δουλειάς .

Εδώ η ανακοίνωση των εργαζομένων:

https://athens.indymedia.org/post/1628455/

Για την υπόθεση της Έλενας Φραντζή

Η Έλενα Φραντζή βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της και ο θάνατός της χαρακτηρίστηκε «αιφνίδιος». Στην πραγματικότητα ο θάνατος ήταν προδιαγεγραμμένος, αργός και βασανιστικός. Η Έλενα στην ηλικία των τεσσάρων ετών είχε δοθεί από τις κρατικές υπηρεσίες σε ανάδοχη οικογένεια για να απομακρυνθεί από τη μητέρα της η οποία ήταν χρήστης ναρκωτικών. Μια μητέρα που μπροστά στα μάτια της είχε δει τον πατέρα της να δολοφονεί την μητέρα της.
Ο θετός πατέρας της Έλενας είναι ιερέας και όπως αποδείχθηκε στο δικαστήριο κακοποιούσε σεξουαλικώς το κορίτσι από την ηλικία των τεσσάρων ετών με συνεργό την πρεσβυτέρα σύζυγό του.
Η Έλενα όταν έγινε 10 ετών κατήγγειλε την κακοποίηση της στις κρατικές υπηρεσίες ευημερίας μέσω του σχολείου της αλλά κανείς δεν την πίστεψε και ο φάκελος της υπόθεσης «χάθηκε».
Παρέμεινε στην ανάδοχη οικογένεια του ιερέα, ο οποίος συνέχισε να την κακοποιεί μέχρι την ενηλικίωσή της.
Η Έλενα έκανε νέα καταγγελία και έπειτα από πολύ κόπο κατάφερε να πείσει στο δικαστήριο για τα όσα βίωνε.
Ο ιερέας καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση το 2013 και το 2015 αποφυλακίστηκε.
Αντί όμως να απομακρυνθεί από την Εκκλησία, επανήλθε στα καθήκοντά του και ο Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής Ησαΐας, του παραχώρησε δωρεάν σπίτι δίπλα σε νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο.
Ταυτόχρονα του ανέθεσε καθήκοντα ιερέα σε γυναικείο μοναστήρι! Τον Αύγουστο του 2015 ο Μητροπολίτης Ησαΐας δήλωνε στο protothema.gr ότι είναι άλλη η δικαιοσύνη της Πολιτείας και άλλη της Εκκλησίας.
Μάλιστα όταν ρωτήθηκε γιατί του παραχωρήθηκε σπίτι κοντά σε σχολεία και τοποθετήθηκε σε μοναστήρι γυναικών απάντησε: «Ποιο το πρόβλημα;»
Η Έλενα Φραντζή μετά την καταδίκη του θετού της πατέρα, άρχισε να σπουδάζει κοινωνική λειτουργός ώστε μέσα από τη δική της εμπειρία να βοηθήσει άλλα παιδιά. Μετά την αποφυλάκιση του ιερέα και την επιστροφή του στα ιερατικά καθήκοντα εγκατέλειψε τις σπουδές της και απομονώθηκε, αντιμετωπίζοντας σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία τελικώς την οδήγησαν στον θάνατο.
Basileio Fanarakis, fb

 ΑΥΤΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ PULL THE PLUG

ΑΥΤΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ

PULL THE PLUG

ΑΥΤΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ Το φθινόπωρο του ’22 δημιουργήσαμε τη συναυλιακή ομάδα Pull the Plug. Μετά από τις πρώτες συναυλίες μας καταφέρνουμε να οργανώσουμε και να διατυπώσουμε τις πρώτες μας σκέψεις όσον αφορά την λειτουργία και τις θέσεις μας. Είμαστε μια συναυλιακή ομάδα που οργανώνεται οριζόντια και κινείται με βασικό γνώμονα τον αντι-καπιταλισμό υπό την μορφή της αντι-εμπορευματικότητας, της αυτο-οργάνωσης και της αντι-εξουσίας ως διαδικασία. Κατά προέκταση μας συνδέουν ο αντι-φασισμός και ο αντι-σεξισμός. Το Pull the Plug είναι κομμάτι τη κατάληψης του κτήματος Πραποπούλου λαμβάνοντας κι αυτό μέρος στην αυτο-διαχείριση του χώρου μαζί με τις υπόλοιπες συλλογικότητες και ομάδες που συ-στεγάζονται στη κατάληψη.

Οι αυτο-οργανωμένες συναυλίες λειτουργούν για εμάς σαν ανάσα μέσα στην φρενώδη καθημερινότητα. Είναι ένας κοινός τόπος διασκέδασης, κοινωνικοποίησης και πολιτικής ζύμωσης. Τις βλέπουμε σαν ζωτικό εργαλείο για την διάδοση και διαιώνιση της πολιτικής μουσικής σκηνής, μακριά από ροκ σταρ, χορηγούς και μπράβους. Σε μια συγκυρία που οι χώροι μας μειώνονται αλλά η επιθυμία για αδιαμεσολάβητη έκφραση μεγαλώνει προσπαθούμε να στεγάσουμε τα όνειρά μας μέσα σε μια κατάληψη και να στήνουμε συναυλίες. Γι’ αυτό και θέλουμε να είμαστε ενεργό κομμάτι στην οργάνωση και στήριξή τους, χρησιμοποιώντας και εξελίσσοντας όλα τα εργαλεία που ιστορικά έχουν παράξει οι αυτο-οργανωμένες ομάδες.

ΑΝΤΙΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Από την στιγμή που έχουμε θέσει ως άμεσο στόχο την διοργάνωση συναυλιών, η ανάμειξή μας με τον κύκλο του εμπορεύματος και της αγοράς είναι αναπόφευκτη. Το δικό μας πρόταγμα είναι η εναντίωση στις σχέσεις που έχουν επικρατήσει και δομούν την εμπορευματική κοινωνία. Είμαστε μέρος μιας κατάληψης κάνοντας χρήση και φροντίζοντάς την χωρίς αυτό να γίνεται με όρους ιδιοκτησίας. Η κατάληψη δεν είναι για μας άλλος ένας συναυλιακός χώρος, αλλά ένας πολιτικός και κοινωνικός χώρος, μέρος του πολύμορφου καταληψιακού κινήματος. Πλαισιώνει έναν κοινωνικό τόπο και έναν κοινωνικό χρόνο που δημιουργεί συνθήκες πολιτικής συνάντησης, ζύμωσης και οικοδόμησης αμοιβαίων κοινωνικών σχέσεων πέραν των κυρίαρχων.

Κατά τη διάρκεια των συναυλιών μας λειτουργεί και μπαρ. Για να καταργήσουμε τον οικονομικό αποκλεισμό και να θέσουμε ανάχωμα στις απρόσωπες σχέσεις κατανάλωσης και αντιτίμου χρησιμοποιούμε το εργαλείο της ελεύθερης συνεισφοράς. Τα χρήματα που μαζεύονται από τις συναυλίες μας επιδιώκουμε να «κοινωνικοποιούνται», δηλαδή να επιστρέφονται πίσω στον ευρύτερο ανταγωνιστικό χώρο και την μουσική σκηνή του. Αυτό γίνεται υπό τη μορφή οικονομικής ενίσχυσης για πολιτικά και δικαστικά έξοδα που προκύπτουν ανά περιόδους, στη κάλυψη μεταφορικών εξόδων των μπαντών, στον εξοπλισμό της ομάδας, της κατάληψης κ.α. Όσον αφορά τις οικονομικές ενισχύσεις δεν θέλουμε να έχουμε, λόγω της θέσης μας, τον αποκλειστικό ρόλο του διαχειριστή αυτού του χρήματος. Μας ενδιαφέρει πάνω απ’ όλα να δημιουργήσουμε συντροφικές σχέσεις. Γι’ αυτόν τον λόγο, η επιστροφή αυτού του χρήματος στις ανάγκες του ανταγωνιστικού και αυτό-οργανωμένου χώρου επιθυμούμε να γίνεται συν-διαμορφώνοντας.

Για το μπαρ προμηθευόμαστε τα απαραίτητα από το κύκλο της αγοράς. Φαντασιωνόμαστε την οικεία κοινότητα να παράγει τα δικά της ποτά ή τον δικό της ηχητικό εξοπλισμό, παρ’ όλα αυτά ο στόχος αυτός φαίνεται να μην τίθεται ως ρεαλιστικός στο πλαίσιο της καθημερινότητας, τουλάχιστον ακόμη. Ο ανταγωνισμός που επιβάλλει η καπιταλιστική αγορά δεν διευκολύνει την ανάδειξη μιας αγοράς με όρους αυτο-οργάνωσης.

Στο παρελθόν, το εγχείρημα έχουν στηρίξει κυρίως μπάντες της αυτο-οργανωμένης σκηνής. Θέλουμε όμως να δώσουμε πάτημα και σε μπάντες που δεν διατηρούν αποκλειστική σχέση με αυτή. Επιδιώκουμε να γνωριστούμε με τις μπάντες, να χτίσουμε και να ανταλλάξουμε εμπειρίες. Ενάντια στις πελατειακές και υπηρεσιακές σχέσεις θέτουμε ως πρόταγμα τις σχέσεις κατανόησης, συνδιαμόρφωσης και συνεργασίας ώστε να διοργανωθεί, να στηθεί και να περιφρουρηθεί από κοινού η συναυλία. Η αυτο-οργανωμένη σκηνή αποτελεί για μας μια διεκδίκηση χώρου και χρόνου στον αντίποδα της μουσικής βιομηχανίας. Αποτελεί πεδίο συνάντησης που χτίζει τη δική της ιστορία. Θέλουμε με τις μπάντες και τις ομάδες να συν-διαμορφώσουμε και να διαδώσουμε τις ιδέες της αυτο-οργάνωσης.

Δεν έχουμε βρει κάποια λύση, από την άλλη, δε πιστεύουμε πως για να σχηματιστούν αυτό-οργανωμένες συναυλιακές ομάδες θα πρέπει πρώτα αυτή να βρεθεί. Αυτό που μοιάζει σαν «λύση» είναι για μας περισσότερο μια διαδικασία, παρά ένα αποτέλεσμα. Είναι ένα μέσον που είναι παράλληλα και σκοπός. Μια διαδικασία τόσο πάλης με τις εσωτερικές μας αντιφάσεις, όσο και μια πάλη με τον κόσμο της κυριαρχίας και του εμπορεύματος συνολικότερα. Εμμένουμε στο ότι το ψάχνουμε και αρνούμαστε την ύπαρξη μιας καθαρής και ατόφιας κίνησης ή ταυτότητας. Αναγνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε μεταξύ πολλών και ποικιλόμορφων αντιφάσεων όχι μόνο στο κύκλο του εμπορεύματος και των κρατικών σχέσεων, αλλά και σε κάθε άλλη πτυχή της πραγματικότητας που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.

ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΝΤΙ-ΕΞΟΥΣΙΑ Μέσα στο αντιφατικό αυτό τοπίο της καθημερινότητας, με την εναντίωσή μας στο κράτος και τις καπιταλιστικές παροχές του, δεν επιθυμούμε την αναπαραγωγή μιας καθαρής ταυτότητας. Διεκδικούμε έναν χώρο έκφρασης εντός του ανταγωνιστικού κινήματος, όπου οι ανάγκες και οι επιθυμίες μας βρίσκουν το έδαφος για να ανθίσουν μέσα από, αλλά και ξεπερνώντας την αντιφατικότητά τους.

Οι αυτο-οργανωμένες δομές αποδεικνύουν στη πράξη πως το κράτος εκπληρώνει όχι απλώς μερικώς, αλλά κακά, στραβά και ανάποδα τις ανάγκες μας και πως η ζωή πέρα από τη κυρίαρχη κοινωνική οργάνωση είναι εφικτή. Η αυτο-οργάνωση ενσαρκώνει για μας μια βίαιη σύγκρουση. Την σύγκρουση των επιθυμιών και των αναγκών μας με αυτές που επιβάλλει η καπιταλιστική πραγματικότητα. Και μιλάμε για επιβολή καθώς η οποιαδήποτε απόπειρα αντίστασης στη λογική του ατομισμού και του εμπορεύματος που καλλιεργεί ο νεοφιλελευθερισμός καταδικάζεται ως ρομαντική, πλανερή, αποτυχημένη και καταστέλλεται βίαια. Ο μηδενισμός κάθε ελπίδας πέραν του καπιταλιστικού μονοδρόμου είναι για μας τρομοκρατία. Η σύγκρουση που επιδιώκουμε θέλει να προκαλέσει ρωγμές στον πολιτισμό του εμπορεύματος και στις απαντήσεις που προωθεί για την επιτέλεση της ζωής μας. Μέσα από την αυτο-οργάνωση ερευνούμε, αναθεωρούμε, καταργούμε και εφευρίσκουμε νέες ανάγκες και επιθυμίες. Αυτό συμβαίνει τόσο στο επίπεδο των βασικών υλικών αγαθών όσο και στο επίπεδο των κοινωνικών. Η αυτο-οργάνωση παράγει λοιπόν αυτο-οργανωμένα υλικά αγαθά, γεγονότα, αλλά και κοινωνικές σχέσεις. Κόντρα στις ανάγκες που μας πλασάρονται έτοιμες, μασημένες και με ετικέτα, η αυτο-οργάνωση προσπαθεί να βρει τα πατήματα για μια νέα κοινωνία ξεκινώντας από τα πιο ρεαλιστικά σχέδια.

Οι αυτο-οργανωμένες δομές αποτελούν κατά τη γνώμη μας μία άμεση έκφραση της αντί-εξουσιαστικής διαδικασίας. Μέσα από αυτές τις δομές επιδιώκουμε την εξάλειψη των ανταγωνιστικών σχέσεων μεταξύ μας. Συνελευσιάζουμε οριζόντια προσπαθώντας να γεφυρώσουμε τα γνωστικά και εμπειρικά χάσματα που αναπόφευκτα υπάρχουν μεταξύ μας καλλιεργώντας τη λογική της ανάθεσης και οδηγώντας σε έναν πάγιο και χωρίς δυναμικότητα καταμερισμό της εργασίας. Σε αυτή την κατεύθυνση προσπαθούμε να κάνουμε γνωστά αυτά τα χάσματα και να αναγνωρίσουμε τις υπό-ομάδες συγγένειας με σκοπό να εκμηδενίσουμε την ιεραρχική δομή που τα παραπάνω μπορεί να εμφανίσουν στο εσωτερικό μας. Στις διαδικασίες μας γνωριζόμαστε, κουβεντιάζουμε, δημιουργούμε δεσμούς, γελάμε, θυμώνουμε, νευριάζουμε, γουστάρουμε, ή δεν γουστάρουμε. Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι στο περιβάλλον αυτό καταφέρνουμε να ορίσουμε συλλογικά τους όρους με τους οποίους κάνουμε τα παραπάνω και τελικά οργανώνουμε τις συναυλίες μας προσπαθώντας να συγχρονίσουμε τις γνωστικές και εμπειρικές διαφορές μας.

ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΑ Ο τόπος έκφρασής μας βρίσκεται στις καταλήψεις και στους εν δυνάμει ελεύθερους χώρους που μπορούν να δώσουν πάτημα για έκφραση, δημιουργία και αλληλεγγύη. Στόχος μας είναι η δημιουργία και στη συνέχεια η συντήρηση μιας καταληψιακής δομής που να ενισχύει πολιτικά, πολιτισμικά και οικονομικά τους σκοπούς της κοινότητας του ανταγωνιστικού κινήματος ανάλογα τη συγκυρία και τις ανάγκες της. Βασικό μας μέλημα για τον πρώτο κύκλο συναυλιών μας ήταν να αποκτήσουμε τον βασικό ηχητικό εξοπλισμό για τις συναυλίες μας και γενικότερα για κινηματική χρήση. Αυτό το πετύχαμε εξ΄ ολοκλήρου. Παράλληλα συνεισφέρουμε στην κάλυψη δικαστικών, πολιτικών εξόδων και εξόδων διαβίωσης.

Η Κυριακή απόγεμα επιλέγεται για να αποφεύγουμε τη βραδινή λειτουργία

Κυριακή μια φορά τον μήνα…7 ΝΤΑΝ

0€/kWh !!!

αποδιοργανωμένη συναυλιακή ομάδα

pull the plug

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ

PULL THE PLUG, SHUT IT DOWN

Για την αντιφασιστική πορεία της 20/1 στο Χαϊδάρι

Το απόγευμα του Σαββάτου 20 Γενάρη περισσότερα από 500 άτομα συμπορευτήκαμε στη διαδήλωση που καλέστηκε στο Χαϊδάρι από αντιφασίστες και αντιφασίστριες της περιοχής. Η πορεία ξεκίνησε από την πλατεία Ηρώων και κινήθηκε μέσω των οδών Καραϊσκάκη, Παύλου Μελά, Αγωνιστών Στρατοπέδου Χαϊδαρίου, Χίου και Κολοκοτρώνη για να καταλήξει στο σταθμό μετρό Αγ. Μαρίνα. Σε όλη τη διαδρομή υπήρξε παλμός από τη διαδήλωση και μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα. Δεν υπήρξε – εμφανής τουλάχιστον – αστυνομική παρουσία. Τίποτε δεν τελείωσε, το μήνυμα στάλθηκε και έπεται η σχετική συνέχεια.

Το κείμενο που μοιράστηκε:

ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ
Η πόλη μας είναι ένας ιστορικός τόπος με χνάρια αγώνων, έχει σύμβολο το ΜΠΛΟΚ 15 – το κολαστήριο του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου, τόπος που βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν άνθρωποι γιατί θέλαν να ‘ναι ελεύθεροι.
Φασίστες δεν πάτησαν και δεν θα πατήσουν ΠΟΤΕ.
Το τελευταίο διάστημα συναντάμε στις γειτονιές μας ναζιστικά σύμβολα και ρατσιστικό λόγο.
Παρατηρούμε πως οι φασίστες νεοναζί ξεμύτισαν απ’ τις τρύπες τους και εμφανίζονται σε πλατείες και δημόσιους χώρους προσπαθώντας να σκορπίσουν τρόμο με προπηλακισμούς, τραμπουκισμούς και ρατσιστικές επιθέσεις, μολύνοντας τα πάρκα και τους δρόμους μας με φασιστικά σύμβολα και για «φινάλε» φωτογραφίζονται χαιρετώντας ναζιστικά για τις ανάγκες των “social media”. Νομίζουν πως έτσι καταλαμβάνουν χώρο στην πόλη μας, ενώ στην πραγματικότητα επιβεβαιώνουν τα αυτονόητα – ότι κινούνται με όρους συμμορίας, κρυμμένοι, εξυπηρετώντας ένα σύστημα που καλλιεργεί το φόβο για να ξαναγυρίσουν τελικά στις τρύπες τους-γιατί αυτές είν’ ο χώρος τους.
Η επανεμφάνιση των φασιστών δεν είναι σημείο των καιρών αλλά εφεδρεία του συστήματος που τους διαχειρίζεται και τους θρέφει.
Ζούμε όλοι μαζί σ’ αυτή την πόλη, σ’ αυτές τις γειτονιές, εδώ κυκλοφορούμε καθημερινά για να δουλέψουμε, να πάμε βόλτα το σκύλο μας, να πιούμε έναν καφέ, ν’ ακούσουμε μουσική….
Δεν φοβόμαστε. Αντιστεκόμαστε σε κάθε βαρβαρότητα.
Οι καταλήψεις και τα στέκια μας είναι χώροι ελευθερίας, αλληλεγγύης, καθημερινής πολιτικής και κοινωνικής ζύμωσης, είναι πυρήνες αντιφασισμού και αντίστασης στην κρατική εξουσία, το κεφάλαιο, τον ολοκληρωτισμό, το παρακράτος. Οι επιθέσεις των νεοναζί στους χώρους μας αποδεικνύουν πως αυτές οι συμμορίες είναι αναπόσπαστο κομμάτι του συστήματος καταπίεσης, ενός συστήματος που φοβάται οτιδήποτε ελεύθερο, αυτοοργανωμένο και συλλογικό.
Είμαστε εδώ, όπως ήμασταν πάντα, ζούμε, μεγαλώνουμε και συλλογικοποιούμαστε σε αυτές τις γειτονιές, τα πάρκα, τις πλατείες. Ως αντιφασίστριες και αντιφασίστες ανανεώνουμε τη δέσμευση μας:
Φασίστες στο Χαϊδάρι;
ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ
ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ.
ΚΑΛΟΥΜΕ σε ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ το Σάββατο 20/1/2024,
στην πλατεία Ηρώων στο Χαϊδάρι, στις 18:00.
Αντιφασίστριες/ες Χαϊδαρίου
ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΧΑΙΔΑΡΙ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΧΑΙΔΑΡΙ ΠΟΛΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΣΑΣ

ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ

σε αλληλεγγυη με τον αγωνα των παλαιστινιων.

 

11/01_ΟΜΑΡ

25/01_ΤΗΕ ARCHITECTURE OF VIOLENCE

* θα ακολουθήσει συζήτηση