Ιταλία: Δελτίο Τύπου μετά το τέλος της απεργίας πείνας του Alfredo Cospito

Ήταν 20 Οκτωβρίου 2022 όταν ο Alfredo Cospito, κατά τη διάρκεια της πρώτης ακρόασης στην οποία είχε δικαίωμα συμμετοχής μετά τη μεταφορά του στο καθεστώς απομόνωσης 41bis στις 4 Μαΐου 2022, δήλωσε την πρόθεσή του να ξεκινήσει απεργία πείνας. Οι λόγοι της διαμαρτυρίας έγκεινται στη σκληρή κριτική του αναρχικού για το καθεστώς 41bis και την ισόβια κάθειρξη χωρίς μείωση.

Από τις 20 Οκτωβρίου έχουν περάσει 181 ημέρες, κατά τις οποίες ο Cospito, μέσα από ένα όλο και πιο αδύναμο και αδύναμο σώμα, αποκάλυψε τι σημαίνει το ειδικό καθεστώς κράτησης με συγκεκριμένους όρους: παράλογες στερήσεις που επιβάλλονται στους κρατούμενους, σκληροί περιορισμοί χωρίς νόμιμο σκοπό, στέρηση αισθήσεων, ένα οργουελικό περιβάλλον στο οποίο κάποιος παρακολουθείται και ακούγεται συνεχώς από κάμερες και μικρόφωνα. Και όχι μόνο: η αδυναμία ανάγνωσης, μελέτης και πολιτιστικής ανάπτυξης, καθώς και η αδυναμία λήψης βιβλίων και περιοδικών από το εξωτερικό, ακόμη και όταν αυτά αποστέλλονται από τους ίδιους εκδότες- ηλικιωμένοι κρατούμενοι που εμποδίζονται επί δεκαετίες να αγκαλιάσουν ή ακόμη και να αγγίξουν τα παιδιά τους, τους συζύγους, τα αδέλφια τους…

Χάρη στη διαμαρτυρία του Cospito, στις κινητοποιήσεις του ποικίλου κόσμου του εξωκοινοβουλευτικού πολιτικού ακτιβισμού, του αναρχικού κινήματος, των διανοουμένων που πήραν θέση υπέρ των λόγων της διαμαρτυρίας, του κόσμου των μέσων ενημέρωσης που επέτρεψε σε αυτά τα άβολα ζητήματα να φτάσουν στα σπίτια των ανθρώπων, εκατομμύρια άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των μέσων ενημέρωσης, μπόρεσαν να κάνουν αυτά τα άβολα ζητήματα γνωστά στο κοινό, εκατομμύρια άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων πολλών από τη νέα γενιά, έχουν κατανοήσει το ασυμβίβαστο του 41bis με τις αρχές της ανθρωπιάς της τιμωρίας και, ως εκ τούτου, με το Σύνταγμα που γεννήθηκε από τον αντιφασιστικό αγώνα.

Χάρη στην ιστορία του Cospito, το 41bis γίνεται όλο και λιγότερο ανεκτό από μια κοινή γνώμη που τους τελευταίους μήνες καλείται να παίξει ενεργό ρόλο για να ξεπεράσει την αδιαφορία της απέναντι στον Άλλο.Σε αυτό το άμεσο αποτέλεσμα πρέπει να προστεθεί και ένα άλλο: το γεγονός ότι η προσφυγή που προτάθηκε από τη δικηγόρο Antonella Mascia του Στρασβούργου και εμένα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία στόχευε ακριβώς στο διαφοροποιημένο σωφρονιστικό καθεστώς που προβλέπει το άρθρο 41bis του ιταλικού ποινικού κώδικα, έγινε δεκτή προς επεξεργασία. Η προσφυγή, η οποία κατήγγειλε τις σοβαρές παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, θα αξιολογηθεί στα επόμενα δύο ή τρία χρόνια (κανονικός χρόνος για μια ποινή) και θα μπορούσε να αποτελέσει το νομικό κλειδί για την κατάργηση του απάνθρωπου μέσου του 41bis, όπως συνέβη με την ισόβια κάθειρξη χωρίς μειώσεις.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί η αντικειμενική νίκη που επιτεύχθηκε με τη χθεσινή απόφαση, 18 Απριλίου 2023, του Συνταγματικού Δικαστηρίου, το οποίο, όπως μπορεί να διαβάσει κανείς στην επίσημη ανακοίνωση, δεν αποφάσισε απλώς για την τύχη του αναρχικού κρατούμενου, αλλά προέβη σε δήλωση αντισυνταγματικότητας της απαγόρευσης εφαρμογής κάθε είδους ελαφρυντικού, σε περίπτωση επανειλημμένης υποτροπής, για όλα τα εγκλήματα των οποίων η μέγιστη ποινή είναι καθορισμένη και προβλέπει αποκλειστικά ισόβια κάθειρξη.

Συμπερασματικά, μπορεί να ειπωθεί ότι ο αγώνας που ξεκίνησε ο Cospito πέτυχε τους στόχους του. Οι χρόνοι αναμονής για την απόφαση του ΕΔΔΑ, σε αντίθεση με εκείνους του Συνταγματικού Δικαστηρίου, οι οποίοι είναι πολύ πιο περιορισμένοι, δεν είναι συμβατοί με την απεργία πείνας, αν και αξίζει να περιμένουμε την απόφαση του Στρασβούργου.

Έτσι, ο Alfredo Cospito, μετά από 180 ημέρες απεργία πείνας και έχοντας θέσει σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή, έχοντας χάσει 50 κιλά και έχοντας θέσει σε κίνδυνο τις κινητικές του λειτουργίες ως αποτέλεσμα της βλάβης στο περιφερικό νευρικό του σύστημα, αποφάσισε να τερματίσει την απεργία πείνας στις 19 Απριλίου 2023. Λαμβάνοντας αυτή την απόφαση, ο Alfredo Cospito ευχαριστεί όλους εκείνους που κατέστησαν δυνατή αυτή την επίμονη και ασυνήθιστη μορφή διαμαρτυρίας.

Πηγή: Athens Indymedia

[Ιταλία] Σταματάει την απεργία πείνας ο αναρχικός Α. Cospito

Ιταλία ΕΚΤΑΚΤΟ: Σταματάει την απεργία πείνας ο αναρχικός Α. Cospito μετά από θετική απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου της Ρωμης!
Μια σημαντική νίκη πέτυχε ο Ιταλός αναρχικός κρατούμενος A. Cospito, αφού μετά από έναν σκληρό αγώνα 181 ημερών απέναντι στο απάνθρωπo καθεστώς φυλάκισης 41bis, το συνταγματικό δικαστήριο της Ρώμης αποφάσισε πως η μη αναγνώριση κανενός ελαφρυντικού στην υπόθεσή του ήταν παράνομη και αντισυνταγματική.
Υπενθυμίζουμε πως η αρχική απόφαση του δικαστηρίου ήταν τα 15 χρόνια κάθειρξη, κάτι που στην συνέχεια άλλαξε και μετατράπηκε σε ισόβια, μετά από προσφυγή του γενικού εισαγγελέα του Τορίνο στο ακυρωτικό δικαστήριο, με την προσχηματική χρήση ενός νόμου κατά της Μαφίας, που είχε να εφαρμοστεί 30 τουλάχιστον χρόνια, ενώ προκρίθηκε και η μη αναγνώριση ελαφρυντικών. Εν τέλει, σύμφωνα με τα τελευταία νέα, το Συνταγματικό δικαστήριο διαφώνησε με την απόφαση αυτή και την μη αναγνώριση των ελαφρυντικών, κάτι που ουσιαστικά και τυπικά θα πρέπει να εκκινήσει τις διαδικασίες που θα απομακρύνουν τον Cospito από το καθεστώς 41bis.
Μετα από αυτές τις εξελίξεις ο Alfredo σταμάτησε την απεργία πείνας ενημερώνοντας και τον συνήγορο του F. R. Albertini, ο οποίος χαρακτήρισε την υπόθεση ως “μια μεγάλη επιτυχία για την υπόθεση του A. Cospito και για τον νόμο” που “αποκαθιστά την αξιοπρέπεια στα νομικά ζητήματα που σχετίζονται με τις υποθέσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων”.
Το κίνημα αλληλεγγύης παραμένει σε επιφυλακή για την τήρηση όλων των απαραίτητων ενεργειών από το Ιταλικό Κράτος.
Να βγει άμεσα ο Alfredo Cospito από το καθεστώς 41bis!
Αναρχική Ομάδα Ελευθεριακής Ανάβασης

(πληροφορίες από ιταλικά καθεστωτικά μέσα και συντροφικά προφίλ)

“ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΙ” ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΕΠΙ ΧΟΥΝΤΑΣ

Το κράτος που δημιουργήθηκε μετά το 1821, στηρίχτηκε σε εθνικοθρησκευτικά και άλλα παραμύθια και ψέματα (δήθεν ευγενή καταγωγή των βαλκάνιων κατοίκων του από τους αρχαίους έλληνες, ύψωση λαβάρου στην Αγία Λαύρα, κρυφά σχολειά κ.λπ.).
Στο άρθρο αυτό θα επικεντρωθούμε κυρίως στον καλλιτεχνικό τομέα, στη στάση και στα πεπραγμένα των σημαντικότερων ηθοποιών και τραγουδιστών της εποχής εκείνης, τόσο κατά τη διάρκεια της Χούντας όσο και αργότερα κατά τη Μεταπολίτευση.

Η μέγιστη πλειοψηφία των καλλιτεχνών κατά την Επταετία ήταν …
υποστηρικτές της Χούντας.

Ας ξεκινήσουμε με ένα χαρακτηριστό παράδειγμα, τον Κώστα Καζάκο. Συμμετείχε στο κινηματογραφικό πάρτι της Επταετίας πρωταγωνιστώντας σε ταινίες πατριωτικού περιεχομένου, που κοντράρονταν θεματολογικά και σε εισιτήρια με αυτές του Κώστα Πρέκα.

Προς το τέλος της Χούντας, όπως πολλοί άλλοι, όταν μύρισε χουντικό …ψοφίμι άρχισε μερικές παραστάσεις που ήξερε πως θα του δημιουργούσαν μικρά, μα διαχειρίσιμα προβλήματα με τη λογοκρισία, για να έχει μετέπειτα δημοκρατικό άλλοθι.

Σαφώς πιο πονηρεμένος από τον Κώστα Πρέκα που δεν «διάβασε σωστά» τους καιρούς, ο Κώστας Καζάκος έπαιξε το χαρτί του δημοκρατικού συναισθήματος. Μάλιστα, η συμμετοχή του σε αυτές τις ταινίες και στο star system της χουντικής φιλμογραφίας, ξεπλύθηκε μια χαρά με τη συμμετοχή του στην ταινία «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο», που ιστορικά διαπραγματευόταν τις τελευταίες ημέρες του Νίκου Μπελογιάννη. Μαζί με τέτοιες ταινίες ξεπλενόταν και μια ολόκληρη χώρα, η οποία δεν αντιστάθηκε ποτέ πραγματικά στη Χούντα, πέραν μερικών μικρών εξαιρέσεων.

Από αυτό το ξέπλυμα γρήγορα–γρήγορα δημιουργήθηκε ένα νέο σύστημα καλλιτεχνών με «ένσημα» στον αγώνα, που κυριάρχησαν στα πασοκικά χρόνια που ακολούθησαν, τα οποία και οδήγησαν τη χώρα στην παρακμή. (Βλ. Δ. Μαρκόπουλου: «Τι κάνατε στη Xούντα κύριε Καζάκο;», protothema.gr, 7.6.2017).

IMAGE DESCRIPTION


Άγγελος Αντωνόπουλος. Γνωστός ηθοποιός, που ευνοήθηκε όσο λίγοι. Συνέτρωγε με τη Δέσποινα Παπαδοπούλου στο σπίτι του διευθυντή της ΥΕΝΕΔ υποστράτηγου Τρ. Αποστολόπουλου κι έλαβε το ρόλο του συνταγματάρχη Βαρτάνη στο χουντικό σίριαλ «Άγνωστος Πόλεμος», που τον έκανε γνωστό. Μετά το 1974, δήλωνε ότι προέβαινε σε «χειρονομίες που τεκμηριώνουν την αντίθεσή του προς το καθεστώς!».


Θεόδωρος Αγγελόπουλος. «Αριστερός» σκηνοθέτης, που παρά ταύτα, επεξεργαζόταν το χουντικό πρόγραμμα του Υπ. Προεδρίας για την ανάπτυξη του κινηματογράφου.


Αλέξης Μινωτής. Γνωστός επισκέπτης του Υφυπουργείου Προεδρίας. Τον Ιανουάριο του 1973 πήρε από τη Χούντα το βραβείο σκηνοθεσίας, που ήταν 500.000 δρχ.


Αιμιλία Υψηλάντη. «Κομμουνίστρια», που παρόλα αυτά, ήταν τηλεοπτική εκφωνήτρια της χουντικής ΥΕΝΕΔ και πρωταγωνίστρια σε πολλές πολεμικές ταινίες εθνικού περιεχομένου υπό την αιγίδα του Υπ. Προεδρίας.


Ο Γιάννης Μιχαλόπουλος, ο «Κύριος Συνήγορος» του Κώστα Πρετεντέρη, που μεταδιδοταν απο την ΥΕΝΕΔ από το 1970 έως το 1972, έλεγε αργότερα για την Επταετία: «Τότε περνούσαμε ωραία και δεν είχαμε το σημερινό χάλι.»

IMAGE DESCRIPTION

IMAGE DESCRIPTION

Τόσο ο Κ. Καζάκος όσο και η πλειοψηφία των ηθοποιών της εποχής εκείνης, δεν θυσιάστηκαν για κάποιο σκοπό. Ορισμένοι δικαιολογήθηκαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. Δεν διέκοψαν όμως καν την καριέρα τους ως ένδειξη διαμαρτυρίας στη Δικτατορία. Δεν βγήκαν να αγωνιστούν. Αντίθετα, τους βλέπουμε σήμερα σε παλιές φωτογραφίες να ποζάρουν χαριτωμένα και με χαμόγελα με τους πραξικοπηματίες. Πολλοί έστελναν κι επιστολές προς τη σύζυγο του δικτάτορα, Δέσποινα Παπαδοπούλου, που κινούσε τα νήματα σε αυτόν τον τομέα, με τις οποίες είτε ζητούσαν ρουσφέτια είτε εξέφραζαν γλοιώδεις ευχαριστίες κ.λπ..

Πολλοί από αυτούς τους ίδιους ηθοποιούς, μετά την πτώση της Χούντας έδρεψαν δάφνες, προφασιζόμενοι εκ των υστέρων τους αντιστασιακούς. Αργότερα, βολεύτηκαν στο σύστημα ΠΑΣΟΚ έχοντας ορισμένοι καλλιεργήσει και το μύθο του αντιστασιακού καλλιτέχνη, ένα μύθο χρήσιμο και συμβατό με τον πασοκικό λαϊκισμό.

Σύμφωνα με τον Γιάννη Βόγλη, «ο Λάμπρος Κωνσταντάραςήταν βασιλικός και πολύ φίλος με τον δημοσιογράφο Σάββα Κωνσταντόπουλο (ακροδεξιός, εκδότης του «Ελεύθερου Κόσμου», ο οποίος αποκλήθηκε «ο θεωρητικός της χούντας»).

»Ο Ντίνος Ηλιόπουλος ήταν πάρα πολύ δεξιός, όπως κι ο Παντελής Ζερβός. 

»Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος μετά το 1967, όποτε τον έβλεπα στα γυρίσματα ή συναντιόμασταν έξω, έλεγε συνέχεια: «Επιτέλους φύγανε οι κερατάδες οι πολιτικοί και βρήκαμε την ησυχία μας».

»Αυτός μαζί με τον Γιάννη Γκιωνάκη ήταν κάργα «χουντικοί» και οι δυο τους!».


Γιάννης Βόγλης: «Επί Χούντας γυριστήκανε πολλά έργα και πολεμικά και ωραίες κωμωδίες. Η Χούντα βοήθησε όσους σκηνοθέτες ή παραγωγούς γυρίζανε τέτοια έργα. Λεφτά έβγαλα με τη Χούντα».

 
Ο Κώστας Πρέκας ήταν και παρέμεινε φανατικός «Παπαδοπουλικός», δηλώνοντας: «Η Επταετία υπήρξε το πιο υγιές κομμάτι της σύγχρονης Ελλάδος».


Η Βίκυ Μοσχολιού ήταν υπέρ της Χούντας κι είχε συγγένεια με τον Ιωάννη Λαδά. Εδώ εικονίζεται με τον αδελφό του Γ. Παπαδόπουλου και τον Υπουργό Βιομηχανίας Κ. Κυπραίο. Μετά τη Χούντα, κατέβαινε με εικονίσματα στο Σύνταγμα στις ομιλίες του Κ. Καραμανλή.


Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: «Eπιτέλους μπήκε μια τάξη και βρήκαμε την ησυχία μας, σωθήκαμε από το χάος, την αναρχία και τους κομμουνιστάς».


Η Ρένα Βλαχοπούλου ήταν τόσο δηλωμένη υπέρ της Χούντας, που η Μελίνα Μερκούρη την αποκαλούσε «παλιοχουντικιά». Κι εκείνη της ανταπέδωσε αποκαλώντας την «παλιοπ@τάνα».


O Γιώργος Ζαμπέτας πάντα τραγουδούσε τον ύμνο της 21ηςΑπριλίου, όταν πήγαιναν στο κέντρο του Απριλιανοί.








Από την πληθώρα επιστολών καλλιτεχνών προς τον Γ. Παπαδόπουλο και τη σύζυγό του.
Πηγή (όπως κι ορισμένων ακόμα φωτογραφιών και στοιχείων του άρθρου): Μ. Χατζηδάκη: «Αποκαλύπτουμε την «Αντίσταση» 1967-1973», έκδ. «Πελασγός», Αθήνα, 2017.



Πολλοί καλλιτέχνες συμμετείχαν σε γιορτές της Χούντας.
Στη φωτογραφία ο Γιάννης Πάριος τραγουδάει σε γιορτή για την επέτειο της 21ης Απριλίου στο Βόλο.
(Πηγή: Τ. Πανανίδη: «Αυτόπτης φωτομάρτυρας στην οδό Ονείρων». έκδ. «Τόπος», lifo.gr).



Ο Γιώργος Νταλάρας τραγουδάει σε γιορτή της Χούντας στο Βόλο.
Μεταπολιτευτικά, όταν επίμονα φιλοτέχνησε το προφίλ του αριστερού, του κοινωνικού και πολιτικού αγωνιστή κ.λπ., τραγούδησε επίσης σε πάρα πολλές αντιχουντικές εκδηλώσεις,
για τους «νεκρούς του Πολυτεχνείου» κ.ά…


Πάρα πολλές ταινίες εθνικοπατριωτικού περιεχομένου γυρίστηκαν επί Χούντας.
Αν και ήταν πλούσιες υπερπαραγωγές με πολλούς κομπάρσους, με σκηνές μάχης, εκρήξεις κ.λπ., στοίχιζαν ελάχιστα στους παραγωγούς.
Πάγια τακτική της Χούντας ήταν να τους παρέχει όλα τα απαιτούμενα μέσα. (Βλ. επάνω δεξιά την εμπιστευτική Πάγια Διαταγή υπ. αριθμ. 5/1970 του Αρχηγείου Ενόπλων Δυνάμεων, που ίσχυε τότε)
Αυτό σήμαινε ότι παρείχε μονάδες ολόκληρες με τους αξιωματικούς τους και τους στρατιώτες σε ρόλους κομπάρσων,
με τις στολές και τον οπλισμό τους, με άρματα, τροχιοδεικτικά βλήματα, βομβίδες κρότου-λάμψης για εφέ κ.λπ..
Πολλοί άνθρωποι του κινηματογράφου έγιναν γνωστοί, έκαναν καριέρα κι έβγαλαν πολλά λεφτά εκείνη την εποχή.




Γενικές οδηγίες «επί της παραγωγής ταινιών διαφωτιστικού και ενημερωτικού περιεχομένου» της Πάγιας Διαταγής 5/1970.
Ο όρος «διαφωτιστικό περιεχόμενο» χρησιμοποιείται όταν κάνουμε κάτι εμείς. Όταν ο εχθρός κάνει τα ίδια ακριβώς, ο όρος που χρησιμοποιείται τότε, είναι «προπαγανδιστικό περιεχόμενο».
Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ διαφωτισμού και προπαγάνδας.



Τελικές διατάξεις της Πάγιας Διαταγής 5/1970 του τότε Αρχηγού Ενόπλων Δυνάμεων, Οδ. Αγγελή.


Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας και η Ζωή Λάσκαρη
με την Δέσποινα Παπαδοπούλου.


Η Νανά Μούσχουρη με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο.


Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης
σε χειραψία με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο.



Η Δέσποινα Παπαδοπούλου με τους Αλέκο Σακελλάριο, Λάμπρο Κωνσταντάρα, Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Κώστα Παπαχρήστο, Διονύση Παπαγιαννόπουλο και Άλκη Στέα.


Ο Κώστας Βουτσάς χαμογελαστός,
τσουγκρίζει αυγό με τον δικτάτορα.



Ο Μάνος Χατζιδάκης με τον Νικ. Μακαρέζο.

 

πηγή

Σχετικά με την ακρόαση στο Συνταγματικό Δικαστήριο για τις καταδίκες των αναρχικών Alfredo Cospito και Anna Beniamino στη δίκη Scripta Manent (Ρώμη, 18 Απριλίου 2023)

Πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Συνταγματικό Δικαστήριο ακρόαση για την υπόθεση του Alfredo Cospito και της Anna Beniamino σχετικά με την κατηγορία της πολιτικής σφαγής (άρθρο 285 του Ποινικού Κώδικα) στη δίκη Scripta Manent.

Ο ισχύων νόμος Cirielli (έτος 2005, κυβέρνηση Berlusconi) εμποδίζει τις ελαφρυντικές περιστάσεις να υπερκεράσουν τις επιβαρυντικές περιστάσεις σε περίπτωση υποτροπής. Στην περίπτωση του Alfredo Cospito, ειδικότερα, αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να επιβληθεί ορισμένη ποινή ισόβιας κάθειρξης σε βάρος του, παρά το γεγονός ότι η πράξη για την οποία κατηγορούνται ο ίδιος και η Άννα δεν προκάλεσε θύματα.

Ως εκ τούτου, το δικαστήριο έκρινε τον κανόνα αυτό αντισυνταγματικό. Επιπλέον, διαβάζοντας το σύντομο δελτίο Τύπου που βγήκε από το μέγαρο, το δικαστήριο φαίνεται να έχει εγείρει αμφιβολίες για τη συνταγματικότητα γενικά κατά όλων εκείνων των περιπτώσεων στις οποίες η καθορισμένη ποινή είναι μόνο ισόβια κάθειρξη.

Ας θυμηθούμε ότι ο Alfredo Cospito έκανε απεργία πείνας για σχεδόν έξι μήνες ακριβώς κατά του 41 bis και της εχθρικής ισόβιας κάθειρξης. Ένας αγώνας για τον οποίο ο σύντροφός του διακινδυνεύει τη ζωή του και κατά τη διάρκεια του οποίου μπορεί ήδη να έχει υποστεί μόνιμη νευρολογική βλάβη. Ένας αγώνας που ο Alfredo επαναλαμβάνει πάντα ότι δεν είναι μόνο για τον εαυτό του, αλλά για όλους, ιδιαίτερα σε αλληλεγγύη με τους αναρχικούς, κομμουνιστές και επαναστάτες κρατούμενους. Η σημερινή απόφαση θα έχει συνέπειες όχι μόνο για την τύχη του συντρόφου μας, αλλά αποτελεί ένα πλήγμα, έστω και περιορισμένο, στο θεσμό της ισόβιας κάθειρξης σε αυτή τη χώρα.

Ενώ επαναλαμβάνουμε ότι δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στους θεσμούς του κράτους, γνωρίζουμε την αλαζονεία και την υποκρισία αυτών των χαρακτήρων: χωρίς την απεργία πείνας του συντρόφου και τη διεθνή αλληλεγγύη που εκφράστηκε, είμαστε σίγουροι ότι κανένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν θα ήταν ποτέ δυνατό. Το κράτος θα είχε αμαυρώσει τους κρατούμενους και θα προσπαθούσε να εξοντώσει το κίνημα.

Μια κρατική βεντέτα διεξάγεται εναντίον του Αλφρέντο, η οποία έχει σκοπό να αποτελέσει προειδοποίηση για όποιον συνεχίζει να δρα, δηλαδή να αγωνίζεται με γεγονότα και όχι με λόγια, ενάντια στην τρέχουσα κοινωνική τάξη πραγμάτων. Η σημερινή ημέρα το επιβεβαιώνει αυτό. Αυτή την προειδοποίηση το αναρχικό κίνημα κατάφερε να την επιστρέψει στον αποστολέα με αποφασιστικότητα και συνείδηση. Περιμένουμε τις επόμενες ώρες για να κατανοήσουμε τις αποφάσεις του Alfredo και για περαιτέρω σχόλια.

Ο αγώνας συνεχίζεται.
Έξω ο Alfredo από το 41 bis!
Ενάντια στο 41 bis και την εχθρική ισόβια φυλάκιση!
Αλληλεγγύη με όλους τους αναρχικούς, κομμουνιστές και επαναστάτες κρατούμενους στον κόσμο!

Πηγή: La Nemesi
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

[Βοτανικός] Για την εργατική δολοφονία στην EMFI (πρώην ΕΒΓΑ)

Σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη 24ωρη απεργία στην ΕΜΦΙ (πρώην ΕΒΓΑ) που ανήκει στον όμιλο Φιλίππου. Ένας συνάδελφος εργάτης, ο Βαγγέλης,έπεσε νεκρός σε ώρα εργασίας. Είχε ξεκινήσει να δουλεύει στο εργοστάσιο μετά τα 20 του χρόνια,είχε φτάσει στα 51 και δεν έφυγε ζωντανός. Δούλευε συνεχόμενα 12ωρα, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις του ότι κανείς δεν αντέχει τέτοιους εξοντωτικούς ρυθμούς. Έλεγε στην οικογένεια του ότι είναι κουρασμένος. Η εργοδοσία έκανε πως δεν άκουγε τις προειδοποιήσεις του σωματείου και τις εκκλήσεις των εργαζομένων και δεν προσλάμβανε προσωπικό για τα τμήματα, με αποτέλεσμα να τα ωράρια να γίνονται εξοντωτικά.. Για να μεγαλώνουν τα κέρδη της. Τα ίδια γίνονται σε όλα τα εργοστάσια του ομίλου Φιλίππου (EMFI –ΦΑΓΕ – ELBISCO –KANAKI- ΜΙΜΙΚΟ): Η ένταση της δουλειάς για να βγούν τα κέρδη της εργοδοσίας έχει χτυπήσει κόκκινο. Η εργασία επιβαρύνεται ιδιαίτερα και λόγω ελλιπούς συντήρησης ακόμη και σε καινούρια μηχανήματα καθώς η αγορά τους επιδοτείτε αλλά η συντήρηση όχι. Για τον νεκρό εργάτη δεν νοιάστηκε κανείς. Όπως δεν νοιάζονται για τους τόσους νεκρούς νεκρούς εργάτες ανακοινώνονται κάθε λίγο. Όπως δεν νοιάστηκαν για την ασφάλεια στα τρένα, με αποτέλεσμα το έγκλημα στα Τέμπη. Το κράτος τους απέδειξε όμως ότι όχι μόνο υπάρχει αλλά υπερλειτουργεί για τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε: Να υπερασπίζεται την εργοδοσία. Έστειλε κατευθείαν τα ΜΑΤ να τρομοκρατήσουν τους απεργούς. Στο μεταξύ, ενώ έχει περάσει πάνω από μία βδομάδα από το θάνατο του εργαζόμενου εν ώρα εργασίας, σύμφωνα με καταγγελίες των εργαζομένων, ακόμα η Επιθεώρηση Εργασίας δεν έχει κάνει αυτοψία στο χώρο που σκοτώθηκε ο εργάτης.
@praxis_review