Η Σιμίν και ο Νάντερ είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι και ζουν με την κόρη τους, Τερμέ, στην Τεχεράνη. Η Σιμίν αποφασίζει να εγκαταλέιψει τη χώρα, κάτι που ο Νάντερ δε θέλει. Επιπλέον, ο πατέρας του Νάντερ έχει Αλτσχάιμερ. Όταν τελικά η Σιμίν αποφασίζει να φύγει, ο Νάντερ κάνει αίτηση διαζυγίου. η Σιμίν φεύγει και η Τερμέ μένει με τον πατέρα της.
Ο Νάντερ, για να βοηθήσει τον πατέρα του, προσλαμβάνει τη Ραζί, μία έντονα θρησκευόμενη γυναίκα που είναι είναι παντρεμένη με τον οξύθυμο Χοτζάτ. Μετά από λίγο καιρό, η Ραζί μένει έγκυος. Μία μέρα, η Ραζί δεν μπορεί να βοηθήσει τον άρρωστο και όταν γυρνά στο σπίτι ο Νάντερ βρίσκει τον πατέρα του λιπόθυμο. Όταν η Ραζί γυρίζει στο σπίτι, ο Νάντερ τη διώχνει και την κατηγορεί ότι έκλεψε χρήματα. Αργότερα, η αδερφή του Χοτζάτ τους ενημερώνει ότι η Ραζί απέβαλε.
Στον Νάντερ ασκείται δίωξη με την κατηγορία ότι προκάλεσε της αποβολή της Ραζί. Ο Χοτζάτ γίνεται όλο και περισσότερο οξύθυμος και επιθετικός, ενώ αποκαλύπτεται ότι την ημέρα που απέβαλε, η Ραζί άφησε τον πατέρα του Νάντερ για να πάει σε γιατρό. Ο Νάντερ, συνδυάζοντας αυτά τα δύο γεγονότα, υποπτεύεται ότι ο Χοτζάτ είναι βίαιος σύζυγος και ότι αυτός προκάλεσε την αποβολή.
Στη συνέχεια, η Τερμέ κάνει ψευδή κατάθεση για να προστατέψει τον Νάντερ, ενώ η Σιμίν του λέει να τους δώσει χρήματα. Ο Νάντερ στην αρχή εξοργίζεται, καθώς θεωρεί ότι αυτό είναι μια παραδοχή ενοχής. Ωστόσο, η Ραζί αποκαλύπτει στη Σιμίν ότι έχει αμφιβολίες αν οι ενέργειες του Nader προκάλεσαν την αποβολή, σκεπτόμενη ότι είχε χτυπηθεί πιο πριν από ένα αυτοκίνητο και είχε αισθανθεί από τότε ότι μπορεί να αποβάλει. Επίσης, η Ραζί φοβάται ότι αν δεν πάρει τα χρήματα του Νάντερ, δε θα μπορέσει ο Χοτζάτ να αποπληρώσει τους οφειλέτες του, καταστρέφοντας την οικογένειά τους. Στην πορεία, η Σιμίν εξαναγκάζει την Τερμέ να φύγει μαζί της. Ο Νάντερ συμφωνεί να πληρώσει και ζητά από τη Ραζί να ορκιστεί στο Κοράνι ότι αυτός είναι η αιτία που απέβαλε. Δεδομένου ότι έχει αμφιβολίες, αρνείται, αν και ο Hodjat προσπαθεί να την αναγκάσει να ορκιστεί, για να αποφύγει την ατίμωση μπροστά στους πιστωτές του.
Στο τέλος, στο δικαστήριο, επανέρχεται η υπόθεση του διαζυγίου, το οποίο οριστικοποιείται. Η Τερμέ πρέπει να αποφασίσει με ποιον από τους γονείς της θέλει να μείνει και λέει στον δικαστή να περιμένουν και οι δύο έξω από την αίθουσα, πριν του πει την απόφασή της.
Ένα ζευγάρι, όπως αυτό της ταινίας, που κάποτε αγαπήθηκε και τώρα βρίσκεται σε ανελέητη σύγκρουση, τον άκρατο εγωϊσμό που διέλυσε το κάποτε κοινό τους όραμα και απειλεί το παιδί τους, τις ταξικές διαφορές και τις θρησκευτικές αγκυλώσεις στην καθημερινότητα.
Η ταινία είχε βραβευτεί, το 2011, με το Οσκαρ καλλίτερης ξενόγλωσσης ταινίας, με την Χρυσή Αρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου, με τη Χρυσή Σφαίρα καλλίτερης ξενόγλωσσης ταινίας και με το βραβείο Σεζάρ καλλίτερης ξενόγλωσσης ταινίας.
Μετά τη προβολή θ΄ ακολουθήσει συζήτηση