Έμπρακτη αλληλεγγύη στον Alfredo Cospito
Πριν από λίγες ημέρες, έλαβα την είδηση ότι ο απείθαρχος Alfredo Cospito ξεκίνησε απεργία πείνας, προκειμένου να σταματήσουν να εφαρμόζουν το νόμιμο καθεστώς βασανιστηρίων 41 bis.
Για όσους δεν γνωρίζουν τον Alfredo Cospito, είναι ένας αναρχικός σύντροφος που έχει απαχθεί από το ιταλικό κράτος από το 2012, για την επίθεση εναντίον ενός από τους υπεύθυνους για την πυρηνική καταστροφή στη Φουκουσίμα. Η εν λόγω δράση έγινε από τη φράξια Olga FAI-IRF και η ευθύνη της ανελήφθη από τον Alfredo.
Μετά από αυτή την καταδίκη του συντρόφου, ο οποίος έχει διωχθεί και σε διάφορες άλλες κατασταλτικές επιχειρήσεις, όπως οι Scripta Manent & Sibilla, στις οποίες έχουν καταφέρει να τον καταδικάσουν ξανά και έχουν προσθέσει περισσότερα χρόνια στην ήδη μακρά ποινή του συντρόφου.
Το 41 bis είναι βασικά ένα καθεστώς απόλυτης απομόνωσης, στο οποίο ο κρατούμενος περιορίζεται και λογοκρίνεται σε όλες τις επικοινωνίες του. Η λογοκρισία είναι ένα από τα κύρια κίνητρα που είχε το ιταλικό κράτος για να εφαρμόσει το 41 bis στον Alfredo, ο οποίος όποτε είχε την ευκαιρία, έχει διαδώσει άτυπες αναρχικές ιδέες που προτρέπουν σε δράση, όπως με τον ίδιο τρόπο, έχει επιδιώξει να είναι μέρος των συζητήσεων που προωθούν διάφορες ομάδες και άτομα σε διαφορετικές περιοχές.
Με αυτόν τον τρόπο ο Alfredo, παρ’ όλες τις δυσκολίες, συνεχίζει να είναι ένας ενεργός και πολύτιμος σύντροφος στην κατασκευή καταστροφικών ιδεών. Οι ισχυροί γνωρίζουν ότι η πένα του Alfredo είναι επικίνδυνη, για αυτό καλύτερα να τον αφήσουν σε ένα κλουβί όσο το δυνατό μικρότερο και με τον μεγαλύτερο αριθμό ματιών να μπορούν να ελέγχουν κάθε του κίνηση.
To 41 bis γεννήθηκε για να εξαρθρώσει εγκληματικές συμμορίες, τη μαφία, υποτάσσοντας τους αρχηγούς τους, οι οποίοι αποδεχόμενοι τη μετάνοια και εγκαταλείποντας την οργάνωσή τους θα είχαν ως αντάλλαγμα την αποχώρηση από αυτό το καθεστώς φυλάκισης. Είναι απαραίτητο και επείγον να καταγγείλουμε ότι ένας κρατούμενος μπορεί να πεθάνει, όπως έχει ήδη συμβεί εξαιτίας του 41 bis, απομονωμένος σε ειδικό σωφρονιστικό καθεστώς που, μεταξύ άλλων περιορισμών, περιλαμβάνει 22ωρη απομόνωση ημερησίως, με δυνατότητα μίας μόνο επίσκεψης από μέλος της οικογένειάς του μία φορά το μήνα, με μέγιστη διάρκεια μίας ώρας μέσω διαχωριστικού τζαμιού, χωρίς σωματική επαφή. Με απαγόρευση λήψης βιβλίων και κάθε άλλου είδους εγγράφων από τον έξω κόσμο.
Σύμφωνα με τις τελευταίες τροποποιήσεις του 2009, ο/η Υπουργός Δικαιοσύνης μπορεί να διατάξει αυτή την ποινή φυλάκισης, για κάθε κρατούμενο/η, κατηγορούμενο/η για εγκλήματα που σχετίζονται με το οργανωμένο έγκλημα, μέσω ενός πρώτου διατάγματος για περίοδο τεσσάρων ετών, με δυνατότητα ανανέωσης κάθε δυο χρόνια και επ’ αορίστου χρόνου.
Στην περίπτωση του Alfredo, η υποχώρηση αυτή είναι κάπως πιο περίπλοκη, αφού δεν ανήκει σε καμία οργάνωση και αν μετανοούσε, θα έπρεπε να απαρνηθεί την Αναρχία.
Ο Alfredo ήταν πολύ ξεκάθαρος στη θέση του κατά του καθεστώτος των φυλακών, η αταλάντευτη απάντησή του να μην υποταχθεί, να μην μετανοήσει, να διατηρήσει την προθυμία του να πολεμήσει, να χρησιμοποιήσει το σώμα του ως εργαλείο είναι ένα ακόμη παράδειγμα των ισχυρών ανατρεπτικών πεποιθήσεων που τον διακατέχουν.
Με αυτά τα λόγια, θέλω να απευθύνω κάλεσμα σε όλους/ες/α όσοι/ες/α ενώνονται με τον Alfredo να διαδώσουν την κατάστασή του, να δείξουν αλληλεγγύη και πάνω απ’ όλα να δράσουν εναντίον εκείνων που τοποθετούν περισσότερους κρίκους στην αλυσίδα του Cospito.
Δράττομαι αυτής της ευκαιρίας για να στείλω μια μεγάλη αγκαλιά συνενοχής στον σύντροφό μου Juan Sorroche, ο οποίος εντάχθηκε στην κινητοποίηση του Alfredo. Ο Alfredo και ο Juan, οι πράξεις και η συνέπειά τους, γεμίζουν περηφάνια τις αντιεξουσιαστικές καρδιές!
Για την καταστροφή όλων των μορφών κυριαρχίας,
Φωτιά στις φυλακές,
Τέλος στο 41 bis.
Ζήτω η αναρχία!
Monica Caballero Sepulveda
Αναρχική Κρατούμενη
Νοέμβριος 2022
Πηγή: lapeste
Mετάφραση: radiofragmata