Η εισαγγελία της Μπολόνια προχωρά στην έρευνα για το 270bis εναντίον 19 αναρχικών συντρόφων από τη Μπολόνια και το Τρεντίνο, προχωρώντας αυτή τη φορά σε υποχρεωτικό αίτημα για λήψη DNA που υπογράφει η GIP Roberta Malavasi.
Στα μέσα Νοεμβρίου 2023 έγιναν έρευνες στα σπίτια των ίδιων 19 ατόμων και ζητήθηκε από όλους να υποβληθούν σε εθελοντική δειγματοληψία DNA. Μετά την άρνηση (σχεδόν) όλων των υπόπτων να δώσουν στη δημοσιότητα το DNA τους, η εισαγγελία προχώρησε γρήγορα σε αίτημα για αναγκαστική συλλογή βιολογικών δειγμάτων.
Υπενθυμίζουμε εν συντομία ότι από τους 19 συντρόφους που ερευνώνται, οι 11 κατηγορούνται για συνεργασία με σκοπό την ανατροπή της δημοκρατικής τάξης (270bis) και διάφορα γεγονότα, πιο συγκεκριμένα: για την απόπειρα ζημιάς σε ορισμένα οχήματα MARR, για τον εμπρησμό ορισμένων αναμεταδοτών, για την διακοπή μίας θείας λειτουργίας, για την κατάληψη ενός γερανού και για τον αποκλεισμό ενός δρόμου με φλεγόμενους κάδους. Δεν έχει νόημα να αναφερθούμε σε λεπτομέρειες, παρά μόνο να πούμε ότι είναι χειρονομίες που θεωρούμε σωστές και απολύτως κατανοητές μέσα στο κλίμα αγώνα στο οποίο εκφράστηκαν ή στο πλαίσιο της κινητοποίησης αλληλεγγύης στο πλευρό του Alfredo Cospito κατά του 41 bis. .
Άλλα 8 άτομα μεταξύ των ερευνητών βρίσκονται υπό έρευνα αποκλειστικά για τη συμμετοχή τους στη διαδήλωση αλληλεγγύης που έγινε με αφορμή την κατάληψη γερανού στο κέντρο της Μπολόνια, από την οποία κατέβηκε ένα μακρύ πανό με τις λέξεις «ΤΟ 41 BIS ΣΚΟΤΩΝΕΙ, ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ALFTEDO, ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ».
Μετά τη συλλογή από το ROS ορισμένων υπό έρευνα υλικών, τον Ιούλιο διενεργήθηκαν έρευνες (ανεπανάληπτες και μη) σε αυτά από το RIS της Πάρμας, για αναζήτηση βιολογικών ιχνών και δακτυλικών αποτυπωμάτων. Μόλις ολοκληρώθηκαν οι έρευνες, ούτε οι ύποπτοι ούτε οι δικηγόροι ούτε ο εμπειρογνώμονας του κόμματος (παρών κατά τις έρευνες) ενημερώθηκαν για τα αποτελέσματα αυτών των επιχειρήσεων. Μόνο μέσω της εντολής υποχρεωτικής συλλογής που υπέγραψε το GIP το αντιληφθήκαμε, ανακαλύπτοντας ότι τα μόνα ίχνη οποιουδήποτε ερευνητικού ενδιαφέροντος βρέθηκαν «σε έναν αναπτήρα που βρέθηκε κοντά στην τοποθεσία των γεγονότων [ σε σχέση με τη φωτιά των αναμεταδοτών του Μόντε Capra] , βρέθηκε ότι ανήκει (το προφίλ) σε άγνωστο αρσενικό υποκείμενο». Για το συγκεκριμένο γεγονός, μόνο 5 από τους 19 συντρόφους βρίσκονται υπό έρευνα, αλλά η απόσυρση επιβάλλεται σε όλους γιατί, σύμφωνα με τον δικαστή, είναι απολύτως απαραίτητο να εξακριβωθεί «εάν ο αναπτήρας που βρέθηκε στο σημείο της εμπρηστικής επίθεσης είναι που αποδίδεται άμεσα ή έμμεσα (για τις γυναίκες) στους σημερινούς υπόπτους ή σε άλλα άτομα που ανήκουν στον αναρχο-εξεγεριακό χώρο που ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση».
Πιστεύουμε ότι δεν χρειάζεται να είναι κανείς νομικός εμπειρογνώμονας για να καταλάβει ότι σε αυτό το θέμα η υποχρεωτική λήψη DNA έχει μόνο εν μέρει να κάνει με την κατασκευή του «ένοχου», αλλά αντιπροσωπεύει ένα επικίνδυνο προηγούμενο στην ομαλοποίηση του έργου της γενετικής αρχειοθέτησης σε ιδεολογική βάση .
Αν στην αναρχική καταστολή και όχι μόνο αυτού του είδους η μέθοδος είναι κάθε άλλο παρά καινοτόμος (με τολμηρές κλοπές οδοντοβουρτών και κυνήγι ανάμεσα στα αποτσίγαρα), πιστεύουμε ότι αυτή η υπόθεση αντιπροσωπεύει μια περαιτέρω, σοβαρή, πρόοδο στην καταστολή κάθε διαφωνίας.
Τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα: το να «ανήκει κανείς στον αναρχο-εξεγερσιακό χώρο» είναι επαρκής λόγος για να ερευνηθεί κανείς ή σε κάθε περίπτωση να θεωρηθεί ύποπτος για οποιαδήποτε έκδηλη έκφραση εναντίωσης, και για να επανέλθει σε αυτόν τον χώρο αρκεί η συμμετοχή σε οποιαδήποτε δημόσια πρωτοβουλία.
Αυτό το γεγονός δεν είναι πρόβλημα μόνο για εμάς τους αναρχικούς, που έχουμε ήδη υποστεί τόση καταστολή, αλλά είναι πρόβλημα για όποιον αισθάνεται ότι πρέπει να εκφράσει τη διαφωνία του με τις μονολιθικές κρατικές αποφάσεις. Ο κύκλος στον οποίο η καταστολή θέλει να περιορίσει τους αναρχικούς είναι όλο και πιο στενός εδώ και χρόνια. Δεν παραπονιόμαστε γι’ αυτό, αν μη τι άλλο, μας ενδιαφέρει πολύ να σημειώσουμε ότι η εξουσία εισάγει αδιακρίτως σε αυτήν την κατασταλτική τσιμπίδα όχι μόνο τους λίγους συνήθεις υπόπτους, αλλά μια ολόκληρη σειρά ανθρώπων που κάποια στιγμή υποστήριξαν, ο καθένας σύμφωνα με τα δικά του συναισθήματα, ένα συγκεκριμένο αίτημα.
Αυτή τη φορά είναι για το αν ένας αναρχικός θα παραμείνει ή όχι σε ένα καθεστώς λευκών βασανιστηρίων, αλλά τι άλλο έρχεται αύριο;
Σε περιόδους πανδημίας έχουμε γίνει μάρτυρες της αυταρχικής διαχείρισης κάθε πτυχής της ύπαρξής μας, συμπεριλαμβανομένου του εάν και πώς να θεραπευτούμε ή να προστατευτούμε από έναν ιό. Καθημερινά βλέπουμε τις πιο ακραίες συνέπειες της συστημικής πατριαρχικής βίας να ξεδιπλώνονται. Από το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, υποφέρουμε τις έμμεσες συνέπειες της επικίνδυνης μιλιταριστικής δίνης στην οποία εμπλέκεται ενεργά η Ιταλία και η οποία τους τελευταίους μήνες, στην Παλαιστίνη, έδειξε την ωμή και απλή ουσία κάθε πολέμου: τη γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού.
Μπροστά σε όλα αυτά, είναι όντως δυνατό να συνεχίσουμε να νιώθουμε ασφαλείς απλώς και μόνο επειδή είμαστε ικανοποιημένοι να ζούμε σιωπηλά τις ολοένα και πιο άθλιες ζωές μας;
Alcunx indigatx
Πηγή: Il Rovescio
Μετάφραση: Ευλογημένη Η Φλόγα
Την Τετάρτη 6 Δεκέμβρη έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 86 ετών ο αναρχικός επαναστάτης Alfredo Bonanno. Γεννήθηκε στις 4 Μάρτη του 1937 στην Κατάνια της Σικελίας και από τα νεανικά του χρόνια ανέπτυξε πλούσια δράση που του στοίχισαν διώξεις, συλλήψεις, καταδίκες και φυλακίσεις. Πρόκειται για έναν άνθρωπο με πολυετή και πολύμορφη συμβολή στο διεθνές αναρχικό ανατρεπτικό ρεύμα της διάχυτης εξεγερσιακής τάσης του αναρχικού χώρου.
Στις αρχές του 1993 θα βρεθεί στην Ελλάδα στα πλαίσια εκδηλώσεων-συζητήσεων που είχαν διοργανωθεί από πρωτοβουλία αναρχικών στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα και θα παρουσιάσει μια εισήγηση με τίτλο «η καινούργια μεταλλαγή του καπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο».
Την 1η Οκτώβρη 2009 συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται μαζί με τον Χρήστο Στρατηγόπουλο για ληστεία τράπεζας που είχε πραγματοποιηθεί νωρίτερα την ίδια ημέρα στα Τρίκαλα. Ο Στρατηγόπουλος αναλαμβάνει προσωπικά την ευθύνη της ενέργειας, ενώ ο Bonanno αρνείται τις κατηγορίες. Ήδη κατά τον εγκλεισμό του στις φυλακές της Άμφισσας και του Κορυδαλλού o Alfredo αντιμετώπιζε σοβαρότατα προβλήματα υγείας. Συγκεκριμένα, καρδιακή ανεπάρκεια, σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση και σοβαρά μυοσκελετικά προβλήματα.
Πέρα από την πολύχρονη δράση του που περιλαμβάνει συλλήψεις και φυλακίσεις, έχει εκδόσει σειρά άρθρων, δοκιμίων, περιοδικών, μπροσουρών και βιβλίων, όπως: “Θεωρία και πρακτική της εξέγερσης”, “Κυριαρχία και εξέγερση στη μεταβιομηχανική κοινωνία”, “Απ’ τις ταραχές στην εξέγερση”, “Ας καταστρέψουμε την εργασία”, “Ασθένεια Και Κεφάλαιο”, “Εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας, εθνικισμός και ταξική συνείδηση”, “Η Ένοπλη Χαρά”, “Καταστροφή Του Κεφαλαίου Και Γενικευμένη Αυτοδιαχείριση”, “Μηδενισμός και θέληση για δύναμη”, “Ξέρω ποιος σκότωσε τον επιθεωρητή Λουίτζι Καλαμπρέζι”, ‘Τί είναι η εξέγερση;”, “Ο Μαλατέστα και η έννοια της επαναστατικής βίας”, “Οι μάζες”, “Οι νέοι σε μια μεταβιομηχανική κοινωνία”, “Πόλεμος και παγκοσμιοποίηση”, “Ρέκβιεμ για τα μέσα επικοινωνίας”, “Τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, ο πόλεμος και το κράτος”, “Πλασματικό κίνημα και πραγματικό κίνημα”, “Μερικές σύντομες σημειώσεις για τον Sacco και τον Vanzetti”, “Νέος κόσμος από την ανατροπή του καπιταλισμού”, “Μια κριτική των μεθόδων των Σωματείων”, “Ένοπλη πάλη και επαναστατικό κίνημα” κ.α.