Ιταλία: ΕΞΩ Ο ΑΛΦΡΕΝΤΟ ΑΠΟ ΤΟ 41 BIS ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ 41 BIS ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΕΞΩ Ο ΑΛΦΡΕΝΤΟ ΑΠΟ ΤΟ 41 BIS
ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ 41 BIS
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια προσπάθεια του κράτους να εξοντώσει τον σύντροφό μας Alfredo Cospito, θάβοντάς τον στο διαβόητο καθεστώς φυλάκισης 41 bis για να εκδικηθεί για τις πράξεις του και να τον εμποδίσει να διαδίδει τις ιδέες του έξω.
Ως εκ τούτου, εμείς, οι αναρχικοί, θεωρούμε ότι είναι μια επιτακτική ανάγκη να ξεκινήσουμε, αρχίζοντας από τώρα, μια ευρεία κινητοποίηση για την μετεγκατάστασή του.
Πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο να αναπτύξουμε μια σειρά από πρακτικές, η καθεμία σύμφωνα με τις δικές της εντάσεις, προκειμένου να αναγκάσουμε το κράτος να απομακρύνει τον επαναστάτη σύντροφο Alfredo Cospito από το 41 bis.
Έχουμε επίγνωση της μερικής φύσης αυτού του αγώνα, αλλά ο κατασταλτικός στραγγαλισμός είναι τέτοιος που πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο να του αντιταχθούμε με όλες μας τις δυνάμεις, επειδή το βλέπουμε ως μια προσπάθεια του κράτους να υπονομεύοσει, για όλους, τις δυνατότητες να αγωνιστούν ενάντια σε αυτό το σύστημα. Είμαστε πεπεισμένοι ότι πρέπει να υπερασπιστούμε τις επιλογές του συντρόφου και τις πρακτικές για τις οποίες καταδικάστηκε, πρακτικές που ανέκαθεν ανήκαν στον αναρχισμό. Το 41 bis είναι ένα βασανιστικό καθεστώς, που έχει δημιουργηθεί για να φιμώσει, να απομονώσει και να εξαναγκάσει σε συνεργασία με τους θεσμούς: πρέπει να γκρεμιστεί μαζί με όλες τις φυλακές.
Ενώ το κράτος προσπαθεί να μας εξοντώσει, εμείς γνωρίζουμε ότι η καλύτερη άμυνα είναι πάντα η επίθεση.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

Μετάφραση : Δ.Ο. ΕΗΦ
Πηγή: DarkNights

Treviso, Ιταλία : Ο Juan καταδικάστηκε σε 28 χρόνια φυλάκισης. Με αίμα στα μάτια μας

Ο Juan καταδικάστηκε σε 28 χρόνια φυλάκισης.

Με αίμα στα μάτια μας

Το Σάββατο 9 Ιουλίου, το δικαστήριο του Τρεβίζο καταδίκασε τον φίλο και σύντροφό μας Χουάν σε 28 χρόνια φυλάκισης (συν τρία χρόνια αναστολή, 30.000 ευρώ αποζημίωση στη Λίγκα και 17.000 ευρώ δικαστικά έξοδα) επειδή θεωρήθηκε υπεύθυνος για την επίθεση στο Τρεβίζο του Carroccio τον Αύγουστο του 2018. Μετά την πρόσφατη διαμόρφωση της κατηγορίας της “πολιτικής σφαγής” – που προβλέπει ισόβια κάθειρξη – για μια επίθεση με εκρηκτικά στο στρατώνα των καραμπινιέρων στο Φοσάνο που αποδίδεται στους αναρχικούς Άννα και Αλφρέντο, αυτή είναι η υψηλότερη ποινή, στη μνήμη μας, που έχει επιβληθεί ποτέ στην Ιταλία για μια άμεση δράση που δεν είχε ως αποτέλεσμα τραυματισμούς.

Ανάμεσα στα άπειρα δυνατά παραδείγματα, μπορεί να παρατηρηθεί ότι η κατηγορία της “πολιτικής σφαγής” δεν ασκήθηκε καν κατά της σφαγής του Καπάτσι, [1992, ο δικαστής κατά της μαφίας Τζιοβάνι Φαλκόνε, η σύζυγός του και τρεις αστυνομικοί που τον συνόδευαν, σκοτώνονται σε έκρηξη στον αυτοκινητόδρομο κοντά στο Παλέρμο της Σικελίας και άλλα επτά άτομα τραυματίζονται], ενώ ο φασίστας Τραϊνί καταδικάστηκε σε 12 χρόνια για πυροβολισμούς εναντίον μεταναστών, τραυματίζοντας έξι από αυτούς, (και εναντίον ενός κτιρίου του PD [Δημοκρατικού Κόμματος]…). Οι επιβαρυντικές περιστάσεις της “τρομοκρατίας” (και των “σφαγών” χωρίς νεκρούς ή τραυματίες) ισχύουν για τους επαναστάτες γενικά και τους αναρχικούς ειδικότερα. Θα μπορούσαμε επίσης να θυμηθούμε τι ειπώθηκε σε τόσο μεγάλο μέρος της λεγόμενης κοινωνίας των πολιτών το 2018 για τον κρατικό ρατσισμό, για τους μετανάστες που διαχωρίζονται στα πλοία στα λιμάνια, για τις δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών Σαλβίνι.

Λέμε επίτηδες δηλώσεις, γιατί η πραγματική πρακτική του κρατικού ρατσισμού, των εγκληματικών συμφωνιών με τη Λιβύη κ.λπ. δεν έχει αλλάξει ποτέ από την όποια κυβέρνηση έχει αναλάβει. Αλλά η κοινωνική συναίνεση προς τον θεσμικό ρατσισμό δεν είναι απλή μικροπράξη: τα καθημερινά tweets του Λοχαγού [Σαλβίνι, Λέγκα του Βορρά, αντι-μεταναστευτικός πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εσωτερικών] παρήγαγαν ένα διάταγμα ασφαλείας που αύξησε τις πιθανές ποινές για διαδηλώσεις και αποκλεισμούς δρόμων στα 12 χρόνια. Όπως συμβαίνει στην Ιταλία από το 1975 -σε αυτό το μοναδικό κείμενο ασφαλείας που ξεκίνησε με τον νόμο Reale και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ- οι “έκτακτες” ρυθμίσεις πολλαπλασιάζονται χωρίς καμία δημοκρατική κατακραυγή να οδηγεί ποτέ στην παραμικρή κατάργηση. Ενώ αυτές τις μέρες ανακαλύπτουμε το προφανές: ότι πίσω από τους κανόνες ανταγωνισμού των ταξί κρύβεται η πολιτική πίεση μιας πολυεθνικής όπως η Uber, προσποιούμαστε ότι το θέμα της “ασφάλειας” είναι αντίθετα “τεχνικό”. Λες και η αυστηροποίηση των κυρώσεων κατά των περιφρουρήσεων των εργαζομένων δεν ήταν παραγγελία των αφεντικών των logistics. Αν μέχρι τώρα κανείς δεν είχε φάει 28 χρόνια φυλάκιση για μια δράση όπως αυτή στο Τρεβίζο, αυτό δεν οφείλεται σε νομικούς περιορισμούς (με την επιβαρυντική περίσταση της “τρομοκρατίας” που εφαρμόζεται στα επιμέρους τμήματα που συνθέτουν μια δράση – συσκευασία, μεταφορά, χρήση “θανατηφόρων” υλικών – μπορεί κανείς να φτάσει κοντά σε ισόβια κάθειρξη), αλλά σε κοινωνικούς περιορισμούς.

Για τον ίδιο λόγο που κανένας δεν έχει ακόμα καταδικαστεί σε 12 χρόνια φυλάκιση για μια διαδήλωση (αν και ο νόμος που το επιτρέπει είναι εκεί, έτοιμος για χρήση). Εδώ είναι: ένα σύστημα σε πόλεμο, το οποίο πηγαίνει από Έκτακτη Ανάγκη σε Έκτακτη Ανάγκη, το οποίο μετατρέπει τις καταστροφές του σε αφορμές για περαιτέρω τεχνο-στρατιωτικές περιπέτειες, τείνει να υπερβεί τα όρια που ήταν αποτέλεσμα προηγούμενων κύκλων αγώνων – καθώς και της καπιταλιστικής αξιοποίησης -. Υπό αυτή την έννοια, ανακύπτει ένα επείγον πρόβλημα συλλογικής αυτοάμυνας.

Η στοχοποίηση των αναρχικών και των επαναστατικών αναρχικών έχει σίγουρα τη δική της ιδιαιτερότητα. Η προθυμία ανάληψης ρίσκου που επέδειξαν αυτές τις δεκαετίες της κοινωνικής ειρήνευσης, καθώς και η απουσία παραδείσιων αγίων μεταξύ των πολιτικών και πνευματικών τάξεων, τους καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτους σε χτυπήματα.

Αλλά όποιος στους κύκλους των “ανταγωνιστών” παραμένει αδιάφορος για τα 41bis για τον Alfredo, για τις πιθανές ποινές ισόβιας κάθειρξης τόσο γι’ αυτόν όσο και για την Anna, για τα 28 χρόνια για τον Juan, όχι μόνο θα αποκαλύψει τη δική του ηθική ανεπάρκεια, αλλά θα κάνει πραγματικά λάθος στους λογαριασμούς του. Ασφαλείς από την καταστολή είναι πλέον μόνο όσοι παραιτούνται.

Όσο για εμάς, αφού τον είχαμε στο πλευρό μας για είκοσι χρόνια, δεν θα αφήσουμε τον Χουάν μόνο του αυτή τη στιγμή. Δεν είναι μόνο το μίσος απέναντι στην κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στον άνθρωπο και τη φύση που κάνει το αίμα να ανεβαίνει στα μάτια μας, αλλά και η αγάπη για έναν σύντροφο του οποίου το θάρρος, τη σεμνότητα και την ευγένεια έχουμε γνωρίσει.

Για να του στείλετε γράμμα:
Juan Antonio Sorroche
Casa circondariale
Str. delle Campore, 32
05100 Terni TR

Μετάφραση : Δ.Ο. ΕΗΦ
Πηγή: DarkNights

Χιλιάδες Ήλιοι της Νύχτας : Ανάληψη ευθύνης για την εμπρηστική επίθεση στη Real Group – Η φύση εκδικείται

Ανάληψη ευθύνης για την εμπρηστική επίθεση στη Real Group – Η φύση εκδικείται

“…ο χειμώνας πέρασε, η άνοιξη πέρασε, το καλοκαίρι ήρθε, το φθινόπωρο θα έρθει κι ο χειμώνας θα έρθει ξανά, οι εποχές θα περάσουν, αλλά εμείς θα παραμείνουμε εδώ”

-ρητό Κούρδων ανταρτών

Οι ζωές των ανθρώπων στις μεγαλουπόλεις έχουν καταντήσει να είναι τόσο άδειες. Οι άνθρωποι έχουν καταλήξει να περιφέρουν τα κουφάρια τους μέσα σε μια καθημερινή ταλαιπωρία και μια διαρκή απόγνωση απλά για να φωτογραφίσουν στο τέλος της ημέρας έναν λογαριασμό της ΔΕΗ και να τον ανεβάσουνε στα social media με ψηφιακές κραυγές ματαιότητας για έναν κόσμο που δεν οδηγεί πουθενά και μια πραγματικότητα που τους είναι αφόρητη μέσα στην καπιταλιστική μηχανή. Τα μάτια των ανθρώπων έχουν εκπαιδευτεί να παραμένουν προσκολλημένα στις οθόνες με τις εγκεφαλικές τους λειτουργίες να χάνουνε την επαφή με τα συναισθήματά τους, την οργή, το μίσος για την κατάντια αυτού του σάπιου κόσμου, τον πόνο για τον διπλανό τους, την Ιστορία, την μνήμη, την φύση. Οι άνθρωποι έχουν εκπαιδευτεί στο να παρακολουθούν τον κόσμο μέσα σε μια ψηφιακή πραγματικότητα που τρέχει με όλο και μεγαλύτερες ταχύτητες και καταλήγουν να είναι αδρανοποιημένα όντα σε αυτήν την ψηφιακή τους κατανάλωση δίχως να διαμορφώνουνε τα γεγονότα. Κι εμείς, ανάμεσα σε άλλους, κάπου στο περιθώριο της Ύπαρξης του σήμερα να προσπαθούμε με ταπεινότητα να κρατάμε ζωντανή την φλόγα από τα μάτια των ανθρώπων που χάσαμε από δίπλα μας.

“Τότε οι νεκροί πεθαίνουνε, όταν τους λησμονάνε”

-Κώστας Ουράνης

“Κι ας μην νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα”

-Βασίλης Μάγγος

Με αυτόν τον τρόπο τιμήσαμε τους νεκρούς μας: Κουβαλήσαμε τον εμπρηστικό μηχανισμό για την επίθεσή μας στη Real σαν να κουβαλάμε τα λείψανα των νεκρών του κοινωνικού πολέμου. Δύο χρόνια ακριβώς μετά τον θάνατο-κρατική δολοφονία του Βασίλη Μάγγου κάναμε αυτήν την ενέργεια και το πνεύμα του Βασίλη ήταν μέσα μας να μας χαμογελάει.

Τα ξημερώματα στις 13/07 αφήσαμε εμπρηστικό μηχανισμό μικρής ισχύος στο ισόγειο του κτηρίου εξωτερικά της πόρτας του ρουφιανομέσου Real News – Real Fm. Μετά την εξωτερική καταστροφή της πόρτας, εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο πάνω μέρος του κτηρίου μέσω του αγωγού με αποτέλεσμα την ολοσχερή καταστροφή των εγκαταστάσεων των Real News και Real Fm, όπως επίσης και μιας ναυτιλιακής εταιρείας που βρισκόταν στο ίδιο κτήριο. Η δράση μας ήταν σχεδιασμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να μην κινδυνέψει καμία ανθρώπινη (ή μη) ζωή όπως περαστικού, κατοίκου, ζώου ή εργαζόμενου/εργαζόμενης, όπως και έγινε, παρόλο που ο Μητσοτάκης και τα φερέφωνά του θα προσεύχονταν για το αντίθετο. Συνιστούμε λοιπόν στον κόσμο ψυχραιμία και να μην τρώει ωμά τα ψέματα της κρατικής αφήγησης των γεγονότων γιατί όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω ζούμε σε μια πραγματικότητα ψεύδους. Για την οποιαδήποτε ταλαιπωρία της εργαζόμενης ηχολήπτριας του κτηρίου λόγω της δολοφονικής αμέλειας των αφεντικών της να μην προνοήσουν για εύκολες διαφυγές του κτηρίου επαρκώς, θα ζητήσουμε ένα δημόσιο συγγνώμη από την ίδια αποκλειστικά, λέγοντας απολογιστικά δημόσια και ταπεινά ότι σκοπός μας ήταν να γίνει μια συμβολική επίθεση. Έτσι κι αλλιώς εμείς γνωρίζαμε τις προδιαγραφές της δράσης μας και ότι αυτό δεν θα έβαζε σε ρίσκο κάποιον αθώο άνθρωπο σε ένα τσιμεντένιο κτήριο μπροστά από τη λεωφόρο Κηφισίας στο Μαρούσι. Και ξανατονίζουμε ότι αυτό είναι ένα γεγονός ήδη. Δεν είναι ένα θεωρητικό σενάριο ή μια διαίσθηση στη σφαίρα των πιθανοτήτων. Είναι αστείες οι διαστάσεις και το μέγεθος του ψέματος που δόθηκε γύρω από αυτό το ζήτημα στα καθεστωτικά μέσα, ενδεικτικό ότι η Ελλάδα είναι από τις χώρες που πιάνουν πάτο στην ελευθερία του Τύπου μιας και όλα κατευθύνονται σαν ενημερώσεις από το στόμα-γραμμή της κυβέρνησης. Έτσι κι αλλιώς είμαστε ένα από τα κομμάτια εκείνα της εργατικής τάξης που δίνει τους δικούς της αγώνες δίπλα σε πολλούς άλλους εργαζόμενους και σε καμία περίπτωση δεν θα θέλαμε να βλάψουμε κάποιον ηχολήπτη, παρά μόνο να προκαλέσουμε υλικές ζημιές στο κτήριο με υλικό κόστος για τα αφεντικά τους. Τα κροκοδείλια δάκρυα των φασιστών της ΝΔ για την εργαζόμενη προκάλεσαν την παραπάνω οργή μας με την ωμή υποκρισία τους. Άραγε τους έπιασε ποτέ κάποιος πόνος για τις τόσες εργοδοτικές δολοφονίες που συνέβησαν το τελευταίο διάστημα όπως του ηλεκτρολόγου Χρήστου Ζορμπά στην βιομηχανία ΗΠΕΙΡΟΣ ή την δολοφονία του λιμενεργάτη της COSCO; Υποκρισία, υποκρισία, υποκρισία… αυτό μόνο χαρακτηρίζει την χυδαιότητα των εξουσιαστών. Και για να ξεκαθαρίσει το τοπίο, να απαντήσουμε ότι αν θέλαμε να σκοτώσουμε όπως παρουσιάζει η “4η εξουσία” δηλαδή τα εκτελεστικά όργανα του ψέματος του κράτους, που είναι οι δημοσιογράφοι, θα ερχόμασταν ένα πρωινό με πλήθος εργαζόμενων να βρίσκονται εντός των γραφείων και θα αφήναμε τον μηχανισμό. Αλλά επειδή πολύ απλά δεν είχαμε και δεν έχουμε τέτοιο σκοπό να βάλουμε σε κίνδυνο άσχετους ανθρώπους, προφανώς για όλους τους λόγους του κόσμου δεν το επιλέξαμε.

Βλέπετε, με όλους εσάς εκεί στη ΝΔ μας χωρίζει μια άβυσσος αξιακών προτεραιοτήτων. Εμείς φροντίζουμε για τις παράπλευρες απώλειες ώστε να αποτραπούν, με βάση την ηθική και τον κώδικα της επαναστατικής βίας, δηλαδή να μην θέτεις σε κίνδυνο άτομα που δεν είναι στόχος του αγώνα και της κάθε ενέργειας που επιχειρούμε. Σε αντίθεση με εσάς σε αυτόν τον πόλεμο ενεργούμε διαφορετικά, μιας και είναι ανυπολόγιστο το πλήθος των ζωών (δέντρα, ζώα) που εσείς έχετε αφαιρέσει με τις εκατοντάδες χιλιάδες καμένων στρεμμάτων Γης όταν κάψατε την βόρεια Εύβοια για επενδύσεις ΑΠΕ το 2021 και τώρα που καίτε με τον ίδιο τρόπο ένα χρόνο μετά τη Σάμο, το Ρέθυμνο, τις δασικές περιοχές της Αχαΐας, την Εύβοια, τον Έβρο, την Ηλεία και την Ιτέα κ.α., καταστρέφοντας την ανυπολόγιστης οικολογικής αξίας έκταση αρχέγονου ελαιώνα…και πλέον την Πεντέλη! Να το μάθει και να το καταλάβει όλη η χώρα εδώ και τώρα ότι καίτε τα πάντα για να τα ερημώσετε, να αφανίσετε κάθε ίχνος άγριας ζωής και στη θέση τους να κάνετε αιολικά και άλλες βιομηχανικές ΑΠΕ, να βάλετε σίδερα και μηχανές, εμπορικά και να ενισχύσετε την τουριστική βιομηχανία. Είμαστε στο πλευρό όλων αυτών που πονάνε και αγωνιούν για την άγρια ζωή και τον φυσικό κόσμο!

Με ανάλογο τρόπο έχετε καταδικάσει όλους αυτούς και όλες αυτές που έχετε εκτελέσει τυφλά οδηγώντας τους/τες στις αυτοκτονίες και την εξαθλίωση στα προγράμματα κοινωνικής γενοκτονίας που εφαρμόζετε από την περίοδο του covid19 και μετά στον τομέα της εργασίας (νόμος Χατζηδάκη), όπως και με τα όπλα και το στρατιωτικό υλικό που στείλατε στην Ουκρανία για να σφαγιαστεί κόσμος. Αυτός είναι ο λόγος που επιλέξαμε να επιτεθούμε στο μαγαζάκι που ακούει στο όνομα Real News και στηρίζει την προπαγάνδα των πολιτικών σας. Αυτός είναι ο λόγος που σας επισκεφτήκαμε και στο μαγαζάκι σας, στα τοπικά γραφεία Πεύκης-Λυκόβρυσης για τους λόγους που υποστηρίξαμε στην παρακάτω ανάληψή μας: https://athens.indymedia.org/post/1618836/

Η δράση μας στη Real Group είναι ολόψυχα αφιερωμένη στον αναρχικό απεργό πείνας και σύντροφο Γιάννη Μιχαηλίδη που από τις 23/05 διεκδικεί το αυτονόητο: την αποφυλάκισή του, μιας και πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να αποφυλακιστεί έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής του με βάση τους ίδιους τους νόμους του αστικού κράτους, τους οποίους δεν διστάζουν να κουρελιάσουν κάθε στιγμή τα καθίκια που βρίσκονται στους καλογυαλισμένους θρόνους της Εξουσίας (Εκτελεστικής-Δικαστικής).

Στο σημείο αυτό επειδή θεωρούμε ότι αυτό το κείμενο ενδέχεται να διαβάζεται από ένα ευρύτερο κοινό, κρίνουμε σκόπιμο να συμπεριληφθούν τα κείμενα με τον λόγο του ίδιου του Γιάννη Μιχαηλίδη ώστε να τα διαβάσει όσος περισσότερος κόσμος γίνεται:

Κείμενο έναρξης της απεργίας πείνας: https://athens.indymedia.org/post/1618734/

Κείμενα μέσα από το νοσοκομείο της Λαμίας:

https://athens.indymedia.org/post/1619832/

https://athens.indymedia.org/post/1619899/

Όσον αφορά την απεργία πείνας του Γιάννη Μιχαηλίδη

Πρόκειται για έναν αναρχικό απεργό πείνας για τον οποίο την μη ικανοποίηση του αιτήματος του την εκλαμβάνουμε σίγουρα ως μια προσπάθεια εξόντωσης και δολοφονίας του. Ο σύντροφος πλησιάζει στις 60 μέρες απεργίας πείνας και ήδη σωματικά έχει ταλαιπωρηθεί σε σημείο επικίνδυνο για την ίδια του τη ζωή κάθε λεπτό που περνάει. Η προσπάθεια εξόντωσής του φαίνεται και από το χρονικό της απεργίας: στην 29η ημέρα απεργίας πείνας (20/06) απορρίφθηκε η ήδη 2η αίτηση αποφυλάκισης του Γιάννη και όταν έγινε έφεση ξανα-απορρίφθηκε στις 06/07 από την Εισαγγελία, ενώ η τελική απόφαση αναμένεται από την επιτροπή που θα συνεδριάσει στις 25/07 κι ενώ ο απεργός θα βρίσκεται στην 64η (!!) μέρα απεργίας πείνας. Στην δικιά μας γλώσσα αυτό αποτελεί απόπειρα δολοφονίας, υποβιβασμό της αξιοπρέπειας του συντρόφου μας, ωμή κοροϊδία και βασικά υποτίμηση της νοημοσύνης ενός υποτυπωδώς σκεπτόμενου ανθρώπου. Την ίδια στιγμή ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης βιώνει την αιχμαλωσία του στην απεργία πείνας με τον πλέον απάνθρωπο τρόπο, φρουρούμενος, στερούμενος τακτικά επισκεπτήρια και μη έχοντας πρόσβαση σε ειδήσεις. Αυτό είναι ευθεία επίθεση στην ψυχολογία του για να του χτυπήσουνε το ηθικό. Εμείς από τους δρόμους δίνουμε μια υπόσχεση: Θα μείνουμε ως το τέλος του αγώνα δίπλα σου αδελφέ μας. Με τις καρδιές μας να σφυροκοπούν στον παλμό του Μίσους.

Εδώ να πούμε ότι αν ο Γιάννης Μιχαηλίδης υποστεί βλάβες υγείας κατά τη συνέχεια της απεργίας πείνας του, οι φλόγες μας θα τυλίξουνε σημεία που δεν το περιμένετε. Η πόλη είναι μικρή και εμείς μελετάμε κάθε σημείο της ασφάλτου στο οποίο αφήνετε τα σάλια σας όπως περπατάτε. Σε περίπτωση που ο Γιάννης Μιχαηλίδης πέσει μάρτυρας ως ο πρώτος νεκρός απεργός πείνας στην Ελλάδα αλλά και τα τελευταία 40 χρόνια στην Ευρώπη, η μητρόπολη δεν θα θυμίζει αυτό που είναι τώρα.

Λίγα λόγια για τη Real News και τον χαφιέ Νίκο Χατζηνικολάου

“In girum imus nocte et consumimur igni”

(“Κάνουμε κύκλους στο σκοτάδι και η φωτιά μας καταβροχθίζει”)

-Βιργίλιος/Guy Debord

Διανύουμε την περίοδο της πλήρους σύγχυσης και απονοηματοδότησης κάθε αξίας. Μια περίοδο περιτριγυρισμένη από την βία της επιβίωσης, την βία των μπάτσων, την έμφυλη βία, την βία ενάντια στην φύση και την κυρίαρχη βία απ’όλες: αυτήν της απάθειας που αυτή πραγματικά σκότωσε το πριν, σκοτώνει το σήμερα και το μετά. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για μια περίοδο πολιτισμικής παρακμής. Πολύ πριν τις φωτιές μας, ο δικός μας πόλεμος είναι συνείδησης και αντίληψης. Η ψηφιακή πληροφορία και η ταχύτητα που αυτή τρέχει, η διαρκής ύπαρξη και διάδραση του κοινωνικού συνόλου μέσα από τα social media, ο αλγοριθμικός έλεγχος και η καθοδήγηση των ερεθισμάτων στις οθόνες δημιουργούν μια συνθήκη ασφυκτική. Οι άνθρωποι αλλοιώνονται, γίνονται ένα τίποτα στην αλλοτρίωση και την αφάνεια, στην συναναστροφή μέσα από τους σωλήνες που τόσο πολύ μας πλάσαρε το κράτος μέσα από τις χρονιές της πανδημίας και την τηλε-ζωή του εγκλεισμού, οι άνθρωποι ξεχνάνε μέχρι να καταναλώσουν το επόμενο μεγάλο θέαμα.

Σε έναν τραγικό αφανισμό κάθε ίχνους λογικής, βγήκανε τα μιάσματα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και ολόκληρου του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου να μιλήσουνε για επίθεση στην ελευθερία του Τύπου λασπολογώντας επί της ουσίας τη δράση μας. Προς ενημέρωση οποιουδήποτε/οποιασδήποτε θέλει να το ψάξει στοιχειωδώς, η ελευθερία του Τύπου στη χώρα ήταν από τις χειρότερες παγκοσμίως τόσο επί ΣΥΡΙΖΑ όσο και επί ΝΔ βάσει στοιχείων για την καθοδήγηση του Τύπου από κόμματα της κυβέρνησης και τα αντίστοιχα επιχειρηματικά λόμπι που συνεργάζονται. Πάρτε το χαμπάρι ότι η δημοσιογραφία στην ελληνική επικράτεια δεν είναι αντικειμενική και όποιος/α το πιστεύει αυτό ζει με ψευδαισθήσεις και αναζητεί οάσεις. Με βάση πρόσφατες αποκαλύψεις, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, (πέρα από το ξέπλυμα των δικών της πολιτικών προσώπων που εμπλέκονται στο σκάνδαλο με τη φαρμακευτική Novartis και τη σύμπλευση των δικών της πολιτικών προσώπων με τους παιδοβιαστές), εμπλέκεται και σε σκάνδαλα παρακολουθήσεων πολιτών-δημοσιογράφων ελέγχοντας κινήσεις και πληροφορίες. Δεν είναι επί του παρόντος να επεκταθούμε σε αυτό, τα δεδομένα υπάρχουν στο διαδίκτυο, αλλά δεν θα μπορούσε να μείνει και ασχολίαστο.

Για ποιούς όμως δουλεύει η αστική δημοσιογραφία;

Ένα πράγμα που δεν μπορεί να μείνει επίσης ασχολίαστο είναι το πόσο μεθοδικά φιμώθηκε η απεργία πείνας του Γιάννη Μιχαηλίδη. Επιλέξαμε να συνεισφέρουμε στο να γίνει ακόμα πιο ορατή μαζί με το πλήθος κόσμου που κατέβηκε στους δρόμους στηρίζοντας αυτόν τον αγώνα. Σε μια περίοδο σκανδαλώδους διαφθοράς και αποπροσανατολισμού, όπου το δικαστικό σύμπλεγμα ξεπλένει τον παιδοβιαστή Λιγνάδη, τον βιαστή Φιλιππίδη, τον δολοφόνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου Κορκονέα, τους δολοφόνους της ZackieOh Χορταριά και Δημόπουλο, το κύκλωμα βιαστών της Γεωργίας Μπίκα στη Θεσσαλονίκη που ακούει στο επίθετο “Λεβέντης”, εμείς μένουμε ψυχροί και δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Αυτός είναι ο ρόλος τους. Ναι, αυτή η αστική νεοφιλελεύθερη δημοκρατία και κυβέρνηση τάσσεται στο πλευρό του Λιγνάδη, ενώ εμείς ο κόσμος του αγώνα, της Αναρχίας και της Άμεσης Σύγκρουσης είμαστε στο πλευρό των θυμάτων των παιδοβιαστών. Είναι όλα ξεκάθαρα γιατί αυτό ορίζει ο δικός μας κώδικας. Η Real News λειτουργώντας ως παρακλάδι ενημέρωσης του αστικού κράτους, τάσσεται με την κυβέρνηση, τα σκάνδαλά της, τους παιδοβιαστές, την ίδια στιγμή που ο αγώνας του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη αποκρύπτεται επιμελώς. Ακόμα ωστόσο και να παίζανε τον αγώνα του είμαστε σίγουροι ότι θα ρίχνανε τόνους αντι-αναρχικής λάσπης στο κίνημα αλληλεγγύης που ξεδιπλώθηκε και τον ίδιο τον απεργό. Τα εγκλήματα και οι κανιβαλισμοί των μπάτσων θάβονται. Ο Νίκος Σαμπάνης δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στο Πέραμα και ούτε στο ελάχιστο δεν αποκαλύφθηκε η εγκληματική συμμορία των μπάτσων της ομάδας ΔΙΑΣ που τον εκτέλεσε. Αντιθέτως το βίντεο της δράσης μας αμέσως δόθηκε στον τηλεοπτικό βόθρο ώστε τα σώματά μας να διαπομπευτούν ως κρέατα στη μηχανή της αστικής ενημέρωσης. Αυτό φυσικά δεν γίνεται πρώτη φορά, η Real News πολλαπλές φορές έχει δώσει τα πρόσωπα συντρόφων δημόσια ως “επικηρυγμένων” παίρνοντας γραμμή πάντα από τους μπάτσους. Να χαίρεστε τις αξίες σας. Σας έχουμε μάθει καλά. Και σας χαρτογραφούμε.

Και γιατί η Real News είναι παρακλάδι ενημέρωσης της κυβέρνησης; Μα αρκεί να ρίξει μια ματιά κανείς/καμία στο βιογραφικό του επικεφαλή δημοσιογράφου Νίκου Χατζηνικολάου. Από μαθητής χωμένο κεφάλι στις παρατάξεις της μαθητικής ΝΔ, έπειτα στην ΔΑΠ, την ΟΝΝΕΔ και πάει λέγοντας. Σάρκα από τη σάρκα λοιπόν του μηχανισμού της ΝΔ, γνωρίζουμε ιστορικά τον ρόλο του και ποιόν έχει υπηρετήσει σε αυτήν την χώρα ιδεολογικά, πολιτικά, δημοσιογραφικά με την πένα του. Αυτό για να ξεκαθαρίσουμε ποιοί είναι συνεργάτες όσων δολοφονούν την φύση, την ζωή και την ίδια την κοινωνική βάση. Προκαλούμε τον Νίκο Χατζηνικολάου να βγάλει δημόσια τα στοιχεία για το πόσα χρώσταγε στο ελληνικό δημόσιο η Real τα προηγούμενα χρόνια. Τη στιγμή που αυτός χρώσταγε εκατομμύρια ευρώ, άλλος κόσμος πάσχιζε να εξασφαλίσει τα προς το ζην.

Είναι πραγματικά αμέτρητα τα παραδείγματα κουκουλώματος, αυθαιρεσιών και παραπληροφόρησης από την κεντρική γραμμή των καθεστωτικών μέσων. Γιατί να μιλήσουμε; Για το πως πλασάρουν την ανάπλαση και τον εξευγενισμό ενώ εκτοπίζουν πληθυσμούς και ιδιωτικοποιούν τον δημόσιο χώρο; Για το διαρκές σόου που δίνεται με πάτημα την κατάσταση στο Αιγαίο τη στιγμή που ο πόλεμος ανθίζειτα στην Ευρώπη; Για το πόσο περήφανα δημοσιεύανε χουντικής εμπνεύσεως μέτρα επί των περιόδων της covid19 όπου η υγεία έγινε εργαλείο πολιτικής και μέσο στρατιωτικοποίησης και ελέγχου; Για τις αμέτρητες επαναπροωθήσεις και δολοφονίες κατατρεγμένων αμάχων μικρών παιδιών και ανθρώπων μεταναστ.ρι.ών στο Αιγαίο από το Ελληνικό Λιμενικό όπως και την εξόντωσή τους στα camps; Για την λεηλασία της φύσης και των βουνών παντού στην ύπαιθρο όπου ο μέσος άνθρωπος των πόλεων δεν έχει την παραμικρή ιδέα τη στιγμή μάλιστα που αφαιρούνται τα δικαιώματα για τις αποφάσεις που αφορούν το ξεπούλημα της φύσης από τοπικά όργανα; Γιατί να μιλήσουμε πραγματικά; Έχουν το ΘΡΑΣΟΣ να μιλάνε για ελευθερία του Τύπου αυτοί που ποινικοποίησαν ακόμα και την ίδια την Tέχνη. Αν μπορούσαν θα ποινικοποιούσαν και θα ιδιωτικοποιούσαν τις ίδιες μας τις ανάσες.

Το κράτος εντέχνως αξιοποιεί και βομβαρδίζει τους υπηκόους με μια αλυσίδα από απανωτές κρίσεις. Πατώντας στην πραγματική αποτυχία του συστήματος εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, αναδύονται όλα τα σοκ κρίσεων για το κράτος: Υγειονομική, ενεργειακή, περιβαλλοντική (με σκοπό την έμπνευση πράσινων επενδύσεων), πολεμική και η λίστα θα συνεχίζεται όπως όλα δείχνουν. Από τη μία αυτό είναι μια τακτική συνεχόμενων διαταγών και συνεχόμενης άσκησης ψυχολογικής βίας στα πλήθη και από την άλλη είναι μια μέθοδος σοκ και αποπροσανατολισμού ώστε να περνάνε στη ζούλα με ταχύρρυθμο τρόπο και εύκολα νομοσχέδια-κτήνη, όπως αυτό για την Εργασία και το Περιβάλλον (βλ. ευθεία επίθεση σε περιοχές Natura και αποχαρακτηρισμός εκτάσεων), όπως οι αλλαγές του Ποινικού Κώδικα (που δημιουργούν υποψήφιους για φυλακή σχεδόν όλους τους φτωχούς – η δικαιοσύνη άλλωστε γίνεται όλο και πιο ταξική), όπως το Εκπαιδευτικό (που γεμίζει με μπάτσους και ιδιωτικοποιεί τα πανεπιστήμια), όπως ο τομέας της Υγείας (ολοένα και μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση φορέων και ασφαλίσεων). Παράλληλα το κράτος με τον ρόλο του Σωτήρα που χτίζει για τον εαυτό του δείχνει πόσο βαθιά απαξιώνει τον μέσο άνθρωπο της κοινωνικής βάσης με τα ψίχουλα-κουπόνια που του προσφέρει σε αντάλλαγμα των παραπάνω ‘κρίσεων’ σε τομείς όπως τουρισμός, ρεύμα, καύσιμα. Όταν μιλάμε για πνευματική και πολιτισμική παρακμή, εννοούμε αυτήν ακριβώς την απαξίωση της ύπαρξής μας ως όντα μέσα από ένα σύνολο κοροϊδευτικών μηχανισμών ολιγαρχίας. Την απαξίωση της πνευματικής μας ποιότητας και των σωμάτων μας από ένα κρατικό χέρι που πετάει αυτά τα ψίχουλα όπως οι Ναζί τα ψίχουλα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Εβραίων για να τους αφήσουν να κανιβαλιστούν μεταξύ τους…

Εμπρηστική Αλληλεγγύη και Επίθεση

Μεταφέροντας τη μνήμη, τα λόγια της συντρόφισσας και των εξεγερμένων συντρόφων από τη Χιλή:

“Πρέπει να αλλάξουμε αυτόν τον ειρηνικό, ήρεμο, απλό τρόπο ζωής, χωρίς να υπάρχει τίποτα που να είναι μια καθημερινή ρουτίνα. Πρέπει να είναι ένα κάτι σοκαριστικό για να γίνει ζωή, ένα μόνιμο σοκ. Πρέπει να είναι χαρά και πόνος, πρέπει να είναι οργή και μίσος.”

-Luisa Toledo

“Όταν υπάρχουν πολλοί χωρίς τιμή, πάντα θα υπάρχουν άλλοι που θα κουβαλούν μαζί τους την τιμή των πολλών.”

“Εκείνοι/ες που αποφασίζουν να επαναστατήσουν ενάντια στη μιζέρια που τους εμφυτεύεται από τη γέννησή τους γνωρίζουν μόνο δύο πεπρωμένα: τη φυλακή και το θάνατο, εμείς ψιθυρίζουμε μια τρίτη επιλογή, ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ”

Πραγματοποιήσαμε αυτή την ενέργεια με τα πλέον απλά μέσα που βρίσκονται οπουδήποτε εύκολα, νόμιμα. Αυτό το λέμε και θα το ξαναλέμε για να τονίσουμε το εξής: Δεν υπάρχουν ειδικοί της βίας. Δεν χωράνε στον αναρχικό χώρο ελίτ των γνώσεων. Δεν έχουμε αρχηγούς. Είναι ένας χώρος οριζόντιος με οριζόντια οργάνωση και διάχυση τεχνογνωσίας και αυτό είναι η μαγεία και η ποικιλομορφία του. Δεν υπάρχουν “σοβαροί και ασόβαροι”, δεν υπάρχει μια μεμονωμένη κάστα ανθρώπων που ξέρει να δρα, να ενεργεί και να κινείται. Μπορεί η καθεμία και το καθένα από εμάς, μελετώντας τον εχθρό, την ιστορία και δρώντας στο εδώ και το τώρα να κάνει πράγματα που υπερβαίνουν τα όριά του. Εμείς θεωρούμε ότι αυτό μας αναλογεί ιστορικά σαν αναρχικές/αναρχικούς όπως και σε παλιότερες περιόδους όπως και τώρα και για όσο υπάρχουν κράτος και εξουσιαστές. Τα πράγματα είναι σοβαρά και απαιτούν διαρκή επαγρύπνηση. Το κράτος στρατιωτικοποιείται, ελέγχει, προλαμβάνει και είναι έτοιμο να συμμετάσχει σε έναν πόλεμο που μένει ζωντανός. Σε αυτό το σημείο θέλουμε να πούμε ότι η Εξέγερση είναι ο μόνος δρόμος να σαμποτάρουμε την πολεμική μηχανή ρεαλιστικά ενάντια σε κάθε εθνικισμό, σε κάθε μιλιταρισμό αριστερό ή δεξιό, ενάντια σε κάθε κράτος ελληνικό-ουκρανικό-ρώσικο και ενάντια σε κάθε δολοφονικό συνασπισμό κρατών όπως ΝΑΤΟ-ΕΕ. Αυτό που αναλογεί στο παρόν και στο πάντα είναι η Εξέγερση και η διάχυσή της με όλα τα μέσα ώστε να πέσει το κράτος. Ο δρόμος και η επιλογή του “δεν γνωρίζαμε”, “δεν καταλάβαμε” είναι ο δρόμος της κοινωνικής-ιστορικής κατάστασης συναίνεσης όμοιας με αυτή που επικρατούσε στη Ναζιστική Γερμανία της παρακμής.

Δεν ηρωοποιούμε, ούτε και πρέπει, την πράξη μας και κάθε βίαιη πράξη. Επίσης δεν φετιχοποιούμε κάθε βίαιη πράξη που στέκεται ανάχωμα απέναντι στους καταπιεστές και την εξουσία. Όμως αντιλαμβανόμαστε τον όρο επαναστατική βία ως κάτι που το ορίζουν και το τοποθετούν οι ίδιοι οι δράστες. Είναι θέμα αντίληψης και αυτή η αντίληψη είναι μόνο δημόσια και όχι θέμα κάποιας ελίτ και “εξειδικευμένων επαναστατών”. Η επαναστατική βία είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του ριζοσπαστικού αγώνα για την ενίσχυση του αυτόνομου κώδικα και της αυτόνομης κουλτούρας, μιας νέας κουλτούρας, επαναστατικής, απέναντι στον τωρινό μίζερο τρόπο ζωής και υποκρισίας. Μας επιτρέπει να γίνει σκοπός όλων των ανθρώπων με αγωνία και συνείδηση για ανθρώπινη ζωή και όχι επιβίωση. Μας δίνει τον χώρο να μιλάμε για μια διαρκή εξέγερση και ανατροπή του υπάρχοντος. Ας γίνουμε η ουσία του παρόντος για μια ρηξιακή οπλισμένη επιθυμία των από τα κάτω, για τον εμφύλιο πόλεμο συνειδήσεων και αντίληψης απέναντι στην απάθεια και τις χιλιάδες μορφές καταπίεσης που βιώνει ο καθένας και η καθεμία μας καθημερινά. Για αυτές τις χιλιάδες μορφές έχουμε και από μία πυροδότηση να ξεκινήσουμε. Γιατί αυτός ο κόσμος του ψέματος, του εμπορίου προπαγάνδας και κατασκευής σκέψεων, αρχιρουφιανιάς και βίαιης δημοσιογραφίας μόνο όταν γίνει αποκαΐδια θα μπορέσουμε να πατήσουμε πάνω του για να φυτέψουμε μια αληθινά ανθρώπινη επικοινωνία.

Κάλεσμα σε διεθνιστική καμπάνια δράσεων “Η ΦΥΣΗ ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ” ενάντια στην καταστροφή του φυσικού κόσμου:

Τα τελευταία χρόνια ο φυσικός κόσμος δέχεται μια ολομέτωπη επίθεση από τον ανθρωποκεντρικό πολιτισμό. Τα παραδείγματα είναι πολλά: Αμαζόνιος (2019), Αυστραλία (2020), Σιβηρία (2021), Ελλάδα-Εύβοια (2021), ενώ φέτος παράλληλα με τα όσα συμβαίνουν στην ελληνική επικράτεια μαίνονται ακραίες καταστροφές οικοσυστημάτων σε χώρες όπως Ισπανία, Γαλλία, Μαρόκο, Πορτογαλία κ.α. Στην Ελλάδα αριθμούμε μέσα σε λίγες μέρες πάνω από 70 μέτωπα φωτιάς από αυτούς που θέλουνε να χτίσουν τις αλαζονικές τους επενδύσεις πάνω στα πτώματα της άγριας ζωής. Τελευταίο θλιβερό παράδειγμα αποτελούν και οι μεγάλες πυρκαγιές στον ορεινό όγκο της Πεντέλης που καίνε τις τελευταίες ώρες. Αυτό το εγκληματικό φαινόμενο θεωρούμε ότι πρέπει να σταματήσει από τις δυνάμεις της κοινωνικής βάσης που έχει πραγματικές ευαισθησίες όπως και τα συντρόφια μας διεθνώς. Έτσι καλούμε μια καμπάνια με κωδικό όνομα “Η φύση εκδικείται”.

ΥΓ: Δίνουμε μια στοργική αγκαλιά σε όλα τα συντρόφια σε κάθε πόλη της Ελλάδας που συνεχίζουν να μάχονται. Στήνουμε τα πύρινα μέτωπά μας σαν σινιάλο αλληλεγγύης στους εξεγερμένους και τις εξεγερμένες όλου του πλανήτη, από τη Χιλή ως τη Σρι Λάνκα. Αυτό το σύστημα έχει στόχο να μας σκοτώσει, πρέπει να το ισοπεδώσουμε.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΑΝΤΟΥ, ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΝΟΣ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΟΛΩΝ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ, ΝΤΙΝΟ ΓΙΑΓΤΖΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΗ ΜΑΝΤΖΟΥΡΙΔΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΕ ΕΝΔΕΙΞΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

Χιλιάδες Ήλιοι της Νύχτας

Santiago, Χιλή: Εκρηκτική επίθεση ενάντια στην κατασκευαστική εταιρεία Besalco στο Las Condes + Ανάληψη ευθύνης από το “Grupo de Acción 6 de Julio – Nueva Subversión

Την νύχτα της Τρίτης, 5 Ιουλίου, γύρω στις 23:00, ένας ανώνυμος ποδηλάτης διέσχιζε τους πλούσιους δρόμους του Las Condes για να σταματήσει στην διασταύρωση των οδών Ebro και Encomenderos.

Στο σημείο βρίσκεται το εταιρικό κτίριο της κατασκευαστικής εταιρίας Belasco, ο ανώνυμος ποδηλάτης καταφέρνει να εισχωρήσει ένα μικρό πακέτο μέσα από την περίφραξη για να το αφήσει στο εσωτερικό του κτηρίου. Μετά από μερικά λεπτά, η συσκευή εκρήγνυται, προκαλώντας ζημιές στην πρόσοψη, κυρίως στον πυλώνα, στην πύλη εισόδου και στο τζάμι του κτηρίου.

Η άγνωστη φιγούρα καταφέρνει να συνεχίσει την πορεία της χωρίς κανένα πρόβλημα και χωρίς να εντοπιστεί. Το τυπικό αστυνομικό προσωπικό για αυτά τα γεγονότα φτάνει στο σημείο: GOPE, LABOCAR, OS-9 υπεύθυνα ήδη για την παραδοσιακή Fiscalia Sur, αυτοαποκαλούμενη ειδικός για αυτές τις υποθέσεις.

Από την προοδευτική κυβέρνηση, η υπουργός Εσωτερικών Izkia Siches δήλωσε: «οι έρευνες βρίσκονται σε εξέλιξη, το γνωρίζω και ελπίζουμε ότι θα μπορέσουν να δώσουν γρήγορα λογαριασμό. Πρόκειται για γεγονότα που προφανώς απορρίπτουμε ως κυβέρνηση και ελπίζουμε ότι δεν θα επαναληφθούν στην χώρα μας.»

Από την πλευρά του, ο υφυπουργός Εσωτερικών, Manuel Monsalve, δήλωσε: «Δεν πρέπει να προδικάζουμε αποφάσεις, υπάρχουν οπτικοακουστικές εικόνες του προσώπου που τοποθέτησε τον εκρηκτικό μηχανισμό, όσον αφορά την εταιρεία Besalco”.

Λίγες ώρες αργότερα, η “Grupo de Acción 6 de Julio-Nueva Subversión” ανέλαβε την ευθύνη για την ενέργεια μέσω μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε διάφορα μέσα αντιπληροφόρησης, επισημαίνοντας ως κύριο κίνητρο για την επίθεση την συμμετοχή της εταιρείας Belasco στην ενίσχυση διάφορων φυλακών στην Χιλή, καθώς και ως αναμνηστική χειρονομία στην συντρόφισσα Luisa Toledo, σε αλληλεγγύη με τον σύντροφο Marcelo Villarroel και ενάντια στις καταδίκες της στρατιωτικής δικαιοσύνης.

Πηγή: Noticias de la Guerra Social

Εκρηκτική επίθεση κατά της Besalco S.A., Χιλή

«Πρέπει να αλλάξουμε αυτόν τον ειρηνικό, ήρεμο, απλό τρόπο ζωής, χωρίς να υπάρχει τίποτα που να είναι μια καθημερινή ρουτίνα. Πρέπει να είναι ένα κάτι σοκαριστικό για να γίνει ζωή, ένα μόνιμο σοκ. Πρέπει να είναι χαρά και πόνος, πρέπει να είναι οργή και μίσος.»

Luisa Toledo

Όταν υπάρχουν πολλοί χωρίς τιμή, πάντα θα υπάρχουν άλλοι που θα κουβαλούν μαζί τους την τιμή των πολλών.»

Το βράδυ της Τρίτης, 5 Ιουλίου, μετά τις 11 το βράδυ, επιτεθήκαμε στην εταιρεία Besalco S.A., στην γωνία Ebro και Encomenderos, στην πλούσια συνοικία Las Condes.

Το 2002, ξεκίνησαν οι πρώτες προσφορές για την εφαρμογή του ενισχυτικού συστήματος για φυλακές στην Χιλή, συνολικά 8 φυλακές θα μοιράζονταν μεταξύ των εταιρειών που έκαναν προσφορές για την κατασκευή και την διαχείρισή τους. Η Besalco, μαζί με την Sociedad de Concesiones de Chile και την Sodexo Chile, σχημάτισαν την Ομάδα 1 και ανέλαβαν τις φυλακές Alto Hospicio, La Serena και Rancagua. Η Ομάδα 2 (Sodexo Chile) ανέλαβε την ενίσχυση των φυλακών Concepción και Antofagasta. Τέλος, η Ομάδα 3 (Vinci Construction) διαχειρίζεται τις φυλακές Santiago 1, Valdivia και Puerto Montt.

Το ενισχυτικό σύστημα συνεργάζεται με τις εταιρείες που παρέχουν υπηρεσίες καθαριότητας, διατροφής και υποδομών εντός των φυλακών, ενώ το κράτος, μέσω της Χωροφυλακής, διαχειρίζεται την επιτήρηση των κρατούμενων. Ο υπερπληθυσμός δεν αποτελεί πρόβλημα για αυτούς τους άθλιους, αφού για κάθε επιπλέον κρατούμενο στο ανώτατο όριο που επιβάλλουν οι ίδιες εταιρείες, το κράτος πρέπει να τους αποζημιώνει. Τα έξοδα μειώνονται στο ελάχιστο, ώστε τα κέρδη να είναι μεγαλύτερα, με αποτέλεσμα οι συνθήκες μέσα στις φυλακές να είναι ελλιπείς.

Αυτοί οι επιχειρηματικοί όμιλοι δεν συμμετέχουν μόνο στην επιχείρηση φυλακών στην Χιλή, αλλά με την πάροδο των ετών έχουν υφάνει ένα μονοπώλιο που επεκτείνεται σε όλο τον κόσμο, διαχειριζόμενοι φυλακές σε διάφορες χώρες. Η εξεγερσιακή δράση τους βρίσκεις και καταφέρνει να τους επιτεθεί, γιατί αν περιφρονούμε τους δουλικούς φύλακες της Χωροφυλακής, περιφρονούμε επίσης εκείνους που βρίσκουν μια επιχείρηση στον υπερπληθυσμό, τα βασανιστήρια και τον εξευτελισμό.

Μέσα στην φυλακή Rancagua, που διοικείται από την κακόβουλη εταιρεία στην οποία επιτεθήμα,ε βρίσκονται οι κρατούμενοι Juan Aliste Vega, Marcelo Villarroel, Joaquín García και Francisco Solar, στους οποίους στέλνουμε τους αναρχικούς μας χαιρετισμούς. Χαιρετίζουμε επίσης την συντρόφισσα Mónica Caballero, που απήχθη στην φυλακή San Miguel.

Πριν από ένα χρόνο η συντρόφισσα Luisa Toledo βρήκε τον θάνατο μετά από μια μακρά ζωή μάχης, αντίστασης και αξιοπρέπειας, αφήνοντας στην ιστορία της χιλιάδες μαθήματα, διδάγματα και διευκρινίσεις για την αντιμετώπιση της εξουσίας και του κεφαλαίου. Η Luisa απεχθανόταν τις χλιαρές και γκρίζες θέσεις, υπερασπίστρια των δράσεων του δρόμου, των γειτονιών και των φλεγόμενων δρόμων, γι’ αυτόν τον λόγο, αυτήν την κρύα νύχτα, θυμόμαστε την συντρόφισσα μέσα από την βοή. Κουβαλάμε την δράση στο αίμα ας, το οποίο βράζει για να θυμόμαστε τους νεκρούς μας.

Χαιρετίζουμε τους συντρόφους Γιάννη Μιχαηλίδη, Γεωργία Βούλγαρη και Θάνο Χατζηαγγέλου, που βρίσκονται σε απεργία πείνας στην φυλακή του Κορυδαλλού στην Ελλάδα.

Στους συντρόφους στην Ιταλία, την Λευκορωσία, την Ινδονησία, το Μεξικό, την Γερμανία, το Βέλγιο… ας επεκταθεί ανελέητα η αυτόνομη επίθεση ενάντια στην εξουσία, προς όλες τις κατευθύνσεις.

Ας θυμηθούμε τον weichafe Pablo Marchant που δολοφονήθηκε πριν από ένα χρόνο από τα χέρια της αστυνομίας. Στους συντρόφους μας που σκοτώθηκαν στην μάχη, Mauricio Morales, Sebastián Oversluii, Claudia López, Jony Cariqueo, ζήτω η μνήμη τους.

Σε όλους τους πυρήνες δράσης που επιτέθηκαν το τελευταίο διάστημα, έχετε όλη μας την δύναμη και συνενοχή. Μακάρι η επίθεση να μην ατονήει, μακάρι να δυναμώσει και να βρει τις ευρείες εκφράσεις της καταστροφής της.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον σύντροφο Marcelo Villarroel, που αντιστέκεται στις φυλακές της δημοκρατίας! Μπροστά στην απόρριψη της αποφυλάκισής του, πρέπει να είμαστε στους δρόμους αγωνιζόμενοι για την άμεση απελευθέρωσή του.

Για να πολλαπλασιάσουμε την αυτόνομη δράση!!!

Να δυναμιτίσουμε τις γειτονιές των πλούσιων και ισχυρών!!!

Τίποτα δεν έχει τελειώσει, ο πόλεμος με την εξουσία συνεχίζεται!!!

Grupo de Acción 6 de Julio – Nueva Subversión

Πηγή: https://darknights.noblogs.org/post/2022/07/11/santiago-chile-explosive-attack-against-belasco-construction-company-in-las-condes-claim-by-grupo-de-accion-6-de-julio-nueva-subversion/

Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Σαντιάγο, Χιλή: Εμπρηστική επίθεση σε Macul και Grecia + Ανάληψη ευθύνης από το ” Célula Warriache Matías Catrileo “.

Στις 10 Ιουνίου 2022, το σούρουπο, μια ομάδα κουκουλοφόρων εγκαταλείπει μια από τις υπάρχουσες πανεπιστημιουπόλεις στον τομέα Macul και Grecia για να κόψει το δρόμο, να στήσει οδοφράγματα και να αντιμετωπίσει την αστυνομία με εμπρηστικές βόμβες.

Σε περισσότερες από μερικές περιπτώσεις φέτος υπήρξαν συγκρούσεις σε αυτή τη γωνία καθώς και σε άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα, που χρησιμοποιήθηκαν ως αφορμή για να προπαγανδιστεί ο αγώνας κατά της εξουσίας. Τις περισσότερες φορές αυτές οι αναμετρήσεις δικαιώνονται από φυλλάδια και πανό, σχετικά με κάποια πτυχή του αγώνα συγκεκριμένα. Αυτή τη φορά οι σύντροφοι έστειλαν ένα ανακοινωθέν σε διάφορες σελίδες αντιπληροφόρησης από τον “Πυρήνα Warriache Matias Catrileo” σε έναν ανοιχτό διάλογο με άλλες ομάδες δράσης και αντάρτικου πόλης που υπάρχουν στην περιοχή που κυριαρχείται από το χιλιανό κράτος.

Εμπρηστική δράση

“Εκείνοι/ες που αποφασίζουν να επαναστατήσουν ενάντια στη μιζέρια που τους εμφυτεύεται από τη γέννησή τους γνωρίζουν μόνο δύο πεπρωμένα: τη φυλακή και το θάνατο, εμείς ψιθυρίζουμε μια τρίτη επιλογή, ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ”.

Απέναντι σε αυτή τη νέα αναδιάρθρωση του κράτους-κεφαλαίου με φιλο-πράσινο πρόσωπο, η οποία έρχεται μόνο για να συνεχίσει και να τελειοποιήσει το αστυνομικό-στρατιωτικό-νεοφιλελεύθερο-εκμεταλλευτικό καθεστώς στο οποίο προσπαθούν να μας υποτάξουν με κάθε μέσο, θεωρούμε απαραίτητο να προχωρήσουμε στη συσσώρευση και το συντονισμό επαναστατικών δυνάμεων, οι οποίες, από πολλαπλά αντάρτικα, είναι έτοιμες να ανατρέψουν αυτό το σύστημα δυστυχίας και θανάτου στη ρίζα του.

Αυτή τη φορά, αναπόσπαστες ατομικότητες που θέσαμε ως στόχο να διαστρεβλώσουμε την καθιερωμένη τάξη, αντιμετωπίζοντας άμεσα τα πρωτοπαλίκαρά τους, φωτίζοντας ξαφνικά τις άσχημες μηχανές τους, προκειμένου να συμβάλουμε στον συνεχιζόμενο πόλεμο, προσθέτοντας αυτή την εστία αντιπαράθεσης στο δρόμο με στόχο να εμποδίσουμε τη ροή της παρακμιακής παραγωγικής κανονικότητας του Σαντιάγο, μια Παρασκευή, σε συντονισμό με τις διάφορες διαδηλώσεις και δραστηριότητες που συνέβαιναν εκείνη την περίοδο στην πόλη .

Αυτή η δράση αυτή τη φορά δεν γεννιέται από τον φοιτητικό κόσμο, αλλά βλαστάνει από την αποφασιστικότητα μιας αυτόνομης, αναρχικής, άτυπης και εδαφικής ομάδας που χρησιμοποιεί και παίρνει αυτόν τον ιστορικό τόπο αγώνα (Macul με Grecia) για να δοκιμάσει τις δυνάμεις μας, να δοκιμάσει τα όπλα μας, να εκπαιδεύσει και να θέσει σε εφαρμογή διάφορες τεχνικές και τακτικές μάχης στο δρόμο, προκειμένου να οξύνει όλο και περισσότερο την πρακτική και τον αναρχικό επαναστατικό στόχο.

Ενεργούμε χωρίς την ανάγκη ημερομηνιών ή εορτασμών, μόνο με γνώμονα το πεδίο δράσης μας, τις δυνατότητες και τους στόχους μας, ωστόσο εκμεταλλευόμαστε την ευκαιρία για να δείξουμε αγωνιστική αλληλεγγύη στους φυλακισμένους Marcelo Villaroel, Felipe Ríos, Marius Mason, Mayo, Jalea, Kuyi, στους συλληφθέντες για την επίθεση στην εφημερίδα Clarín στην Αργεντινή, στους φυλακισμένους/ες της εξέγερσης, τους αναρχικούς/ες, τους Mapuche και τους αμετανόητους/ες ανατρεπτικούς/ες όλου του κόσμου.

Αγκαλιάζουμε με συνενοχή τον αναρχικό δευτερεύοντα αγώνα, το weixan που διεξάγεται από τους pu weichafe στο Wallmapu, καθώς και τις διάφορες εκφράσεις αγώνα, επίθεσης και επαναστατικής αντίστασης ενάντια στα κράτη και το κεφάλαιο σε όλη την Abya Yala και σε όλο τον κόσμο.

Με τους Mauricio Morales, Claudia López, Pablo Marchant, Emilia Baucis, Matías Catrileo, Cristian Valdebenito, Santiago Maldonado, Luisa Toledo παρόντες σε κάθε δράση.

Η εδραίωση του αντάρτικου πόλης είναι επικείμενη.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΌΣ ΠΌΛΕΜΟΣ ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΆΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΆΛΑΙΟ!

Célula Warriache Matías Catrileo

Μετάφραση: ΔΟ ΕΗΦ
Πηγή: Dark Nights