El segundo ejemplar del periódico anarconihilista / insurrecionista «Bendita Sea La Llama» ha sido traducido al español.

El segundo ejemplar del periódico anarconihilista / insurrectionista «Bendita Sea La Llama», publicado originalmente en julio de 2024 en griego y inglés, ahora ha sido traducido al español.

Enviamos nuestra más profunda gratitud a lxs compañerxs del medio de comunicación La Zarzamora por ayudarnos a traducir este periódico al español. El enlace de descarga se puede encontrar en la sección publicaciones de su página:

https://lazarzamora.cl/wp-content/uploads/2024/09/Bendita-Sea-La-Llama-Ejemplar-2.pdf

El ejemplar actual incluye informes de acciones directas de los últimos cuatro meses (marzo-junio 2024) de todo el mundo, reivindicaciones de Grecia, Italia, Alemania, Chile y EE.UU., noticias y declaraciones de presxs anarquistas, así como algunos textos con discusiones relacionadas con cuestiones organizativas y estratégicas y consideraciones para la ofensiva anarquista, la contravigilancia y la seguridad, y la crítica (no primitivista) de la civilización.

También hemos agregado una categoría «ESPAÑOL» al menú principal de nuestra página donde se pueden encontrar todas las publicaciones que hacemos en español.

 

The 2nd issue of the anarchist newspaper “Blessed Is The Flame” has been translated in English + call for international collaboration and translation in more languages

The second issue of the insurrectionary / nihilist anarchist newspaper “Blessed Is The Flame”, originally published in 8 July 2024 in Greek, has now been translated in English. By doing so, we hold the ambition that this newspaper can become an international effort, bringing together all the direct action reports, statements and texts of comrades, and news about the struggles of anarchist prisoners that are scattered across the world, divided by language and communication barriers.
We make a call to any willing comrades around the world to assist us in translating the newspaper in other languages as well and diseminate it both digitally and physically; the document was designed to be easily printable as a A5-size booklet. Ideally, we would like to suggest an international collaboration between counter-information projects from all corners of the world, defying the recent repression efforts of various states who want to put an end to the diffusion of the ideas and practices of the anarchy of action.

The link for the PDF file: http://blessed-is-the-flame.espivblogs.net/files/2024/07/Blessed-Is-The-Flame-Issue-2-2.pdf

The current issue includes direct action reports of the last four months (March – June 2024) from around the world, claims of responsibility from Greece, Italy, Germany, Chile and USA, news and statements from anarchist prisoners, as well as some texts with discussions related to organisational and strategic issues and considerations for the anarchist offensive, counter-surveillance and security, and (non-primitivist) critique of civilisation.

If anyone is interested in translating the document and/or creating an international collaboration, you can contact us at blessedistheflame@riseup.net
We can provide the editable source file of the document.
We hope we will soon be able to translate the first issue of the newspaper aswell (Jaunary 2024), covering counter-info for the period of November-December 2023. The link for the first issue in Greek can be found here: http://blessed-is-the-flame.espivblogs.net/files/2024/01/Ευλογημένη-Η-Φλόγα-Τεύχος-1.pdf
The link for the second issue in Greek can be found here: http://blessed-is-the-flame.espivblogs.net/files/2024/07/Ευλογημένη-Η-Φλόγα-Τεύχος-2-2.pdf

A final note: This newspaper is meant to be just a few pages per issue, so that it can be easier to read and cheaper to print. The current issue however is 28 pages long due to the fact that we were absent from the counter-info scene for about half a year and we wanted to cover as much material as possible from the time period that we were missing.

LONG LIVE THE BLACK INTERNATIONAL
FOR THE DIFFUSION OF ANARCHY AND CHAOS

EDITORIAL

After almost half a year of absence, we return with the publication of the second issue of our newspaper, reporting the international insurrectionary actions and the struggles of anarchist prisoners for about the last four months, thus trying to fill a large part of the vacuum left by our absence. Since we are now the only anarchist project in Greece that deals adequately with these issues on the international level and takes care to translate into Greek claims of responsibility, statements and texts of anarchist rebels from all over the world.

We are at the doorstep of a new geopolitical order of things and a new technological and industrial revolution, i.e., in a phase of history where global power relations are changing again, and therefore there is a need to have a bridge of communication between affinities from all latitudes and longitudes, since despite the peculiarities of each place, the enemy remains the same: the system of domination called civilisation.

The hegemony of the West is fading, its sphere of influence shrinks as the power of other states such as Russia and especially China increases. The struggle for technological development is perhaps the only front of this heating cold war that the West can hope to gain some superiority. However, regardless of the winner, the course of the techno-industrial civilisation will be the same; artificial intelligence and the new technologies that promise to further connect the natural with the digital world, such as the internet of things, will continue to grow until they too become an indispensable part of our lives, setting the way for a more inhumane technocratic regime where the governance and the enforcement of order will be guided by data science and algorithms, the surveillance of our lives will become more intrusive and domestication and repression more effective.

Digitilisation, changes in labour relations, the reduction of rights, gentrification, and, in general, the policies that are being followed in recent years, with their main tool being the successive states of emergency that impose on us with the pretext of the memorandums, the refugee issue, covid, etc., are the first steps of this great socio-economic transformation.

But no matter how much the world changes, it remains the same in its core; a world built in the systematic exploitation and oppression of human and non-human beings, alienation and subjugation of individuality, and in the plunder of nature, a reality that is being perpetuated, expanded and is evolving ever since the first cities and the first states began to emerge, in other words since the beginning of civilisation.

No matter how many empires were born and died, no matter how many old religions were replaced by new ones, or how many traditions have changed, how many revolutions have been done, this core remains unchanged. By making this finding, we are released from the toxic feeling of hope and we are no longer satisfied by the illusion of a “better tomorrow” (or a “better yesterday that must become tomorrow” in the case of primitvists). But we do not choose the – unfortunately popular – path to resignation. Repeating the words of the conspiracy of Cells of Fire: “As anarchonihilists we hate both the hand that holds the whip and the back that endures it and passively accepts flagellation without reacting.” Disobedient people have always existed and will always exist in every society, who, armed with negation, dare to take life into their own hands, defying fear, shame and any other psychological or material means that are being used in the name of the false idols of law and morality. Individual rebellion is a natural consequence of life in a society and, anyhow, the cornerstone on which the conditions of mass uprisings are built. Thus, anarchy is not placed somewhere in the vague future, but is immediately experienced here and now with every act of disobedience, defiance and rebellion, acts that are not motivated by a utopian vision but stem from the total negation of the existing. To become wild again, to embrace our individuality, and to attack on the structures, institutions and symbols of power that are permanently attacking our lives, bring life to anarchy as a liberatory process.

Under this perspective, the separation between the means and the end, and the concepts of victory and defeat become meaningless. But in order for our attacks to truly become thorns in the flesh of this monstrosity called civilisation, communication, organisation and coordination at an international level is required. Although the attacks by the Informal Anarchist Federation have been significantly reduced lately, endeavours such as the “Switch Off! The System of Destruction” in the German-speaking parts of Europe show that the informal organisation of affinity groups is still a relevant and effective model of action. This campaign was recently launched by a call of anarchists, autonomists and social revolutionaries for offensive mobilisation against every company, industry and infrastructure is responsible for the destruction of the environment (i.e. all of them). Since then, countless arson attacks and sabotages have disturbed the smooth operation of the capitalist / techno-industrial system and caused damages worth million of euros. This campaign begins to expand to other corners of the Earth, such as the US and Chile (see page 9). Without international counter-information projects this would have not been possible.

Beyond that, something often overlooked, is the need to develop a strategy for our attacks. That is why we include some discussions in this issue around this topic. But it is necessary to know how the world is changing nowadays, as we have mentioned before, so that we can recognise what will the new vulnerabilities of the system be, which of the old vulnerabilities will have been enhanced against attacks, how will the methods of repression against us change, and how our methods of action will need to be changed correspondingly.

We are aware, of course, that the ideas mentioned in this text need more pages to be explained adequately. We refer the interested reader to the publications of our project. Here we summarise these ideas to set a framework around which we hope that this newspaper is read. Already, as we gladly observed, the first issue had some influence on the practical level, and this gives us more courage to continue our project regardless of the pressures of our personal lives.

For anarchy, nihilism and individualism

Έκδοση του δεύτερου τεύχους της αναρχικής εφημερίδας «Ευλογημένη Η Φλόγα»

Εκδόθηκε το δεύτερο τεύχος της εφημερίδας «Ευλογημένη Η Φλόγα» καλύπτοντας την διεθνή και εγχώρια αντιπληρόφόρηση για τις άμεσες δράσεις που έλαβαν χώρα τους τελευταίους τέσσερις περίπου μήνες, επιλεγμένες αναλήψεις ευθύνης από Ελλάδα, Ιταλία, Γερμανία, Χιλή και ΗΠΑ, όπως επίσης και νέα από τους αγώνες των αναρχικών κρατούμενων του εξωτερικού.

Συμπεριλαμβάνονται και διάφορα άρθρα με συζητήσεις και πόρους που κινούνται γύρω από τους εξής άξονες:

  • Ζητήματα στρατηγικής και οργάνωσης της αναρχικής επιθετικής δράσης
  • Αντιπαρακολούθηση και ασφάλεια
  • Κριτική του πολιτισμού

Το αρχείο PDF μπορείτε να το κατεβάσετε από τον ακόλουθο σύνδεσμο:

http://blessed-is-the-flame.espivblogs.net/files/2024/07/Ευλογημένη-Η-Φλόγα-Τεύχος-2-2.pdf

Για όσους το προτιμούν σε έντυπη μορφή, το αρχείο σχεδιάστηκε έτσι ώστε να μπορεί να εκτυπωθεί εύκολα από τον/την καθένα/καθεμία.

Οδηγίες εκτύπωσης: Ζητήστε από ένα έμπιστο φωτοτυπάδικο να σας το εκτυπώσει σε μέγεθος A5 σε μορφή booklet (κατά προτίμηση έγχρωμο). Πρέπει να είναι εκτυπωμένο σε χαρτί A5 για να μπορεί να διαβαστεί.

Εάν ενδιαφέρεστε και για τις υπόλοιπες εκδόσεις μας (ή για τις εκδόσεις που πρόκειται να δημοσιεύσουμε, βλέπε στο οπισθόφυλλο της εφημερίδας), επικοινωνήστε μαζί μας για να τυπώσουμε νέα αντίτυπα.

Το email επικοινωνίας μας είναι: blessedistheflame@riseup.net

Ζητούσε συγγνώμη σε όσους/ες δεν μπορέσαμε να απαντήσουμε έγκαιρα στα μηνύματά τους κατά την διάρκεια της πολύμηνης απουσίας μας.

Σε περίπτωση που δεν ήσασταν ενήμεροι/ες για την έκδοση του πρώτου τεύχους της εφημερίδας μας (Ιανουάριος 2024), το link για το αρχείο PDF είναι το εξής:

http://blessed-is-the-flame.espivblogs.net/files/2024/01/Ευλογημένη-Η-Φλόγα-Τεύχος-1.pdf

Και πάλι οι οδηγίες εκτύπωσης για όποιον/α το θέλει σε έντυπη μορφή είναι οι ίδιες, αλλά στο πρώτο τεύχος δεν είχαμε υπολογίσει σωστά το μέγεθος της γραμματοσειράς του κυρίως κειμένου και φαίνονται κάπως μικρά τα γράμματα το χαρτί. Στο νέο τεύχος αυτό έχει διορθωθεί.

Editorial

Ύστερα από σχεδόν μισό χρόνο απουσίας, επιστρέφουμε με την έκδοση του δεύτερου τεύχους της εφημερίδας μας, παρουσιάζοντας τις διεθνείς εξεγερσιακές δράσεις και τους αγώνες των αναρχικών κρατούμενων των τελευταίων τεσσάρων περίπου μηνών, προσπαθώντας έτσι να καλύψουμε ένα μεγάλο μέρος του κενού που άφησε η απουσία μας, μιας και είμαστε πλέον το μόνο αναρχικό εγχείρημα αντιπληροφόρησης στην Ελλάδα που ασχολείται επαρκώς με αυτά τα θέματα σε διεθνές επίπεδο και που φροντίζει να μεταφράζει στα Ελληνικά αναλήψεις ευθύνης, δηλώσεις και κείμενα αναρχικών αγωνιστών από όλη την υφήλιο.

Βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας νέας γεωπολιτικής τάξης πραγμάτων και μιας νέας τεχνολογικής και βιομηχανικής επανάστασης, δηλαδή σε μία φάση της ιστορίας που οι παγκόσμιες σχέσεις εξουσίας μεταβάλλονται και πάλι, και άρα είναι αναγκαίο να υπάρχει μία γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ συγγενειών από όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη, αφού παρά τις ιδιαιτερότητες του κάθε τόπου, ο εχθρός παραμένει ίδιος: το σύστημα κυριαρχίας που ονομάζεται πολιτισμός.

Η ηγεμονία της Δύσης εξασθενεί, η σφαίρα επιρροής της συρρικνώνεται όσο αυξάνεται η δύναμη άλλων κρατών όπως η Ρωσία και ειδικότερα η Κίνα. Ο αγώνας για την τεχνολογική ανάπτυξη είναι ίσως το μόνο μέτωπο αυτού του θερμαινόμενου ψυχρού πολέμου που μπορεί να ελπίζει η Δύση ότι μπορεί να αποκτήσει κάποια υπεροχή. Ανεξάρτητα όμως από τον νικητή, η πορεία του τεχνοβιομηχανικού πολιτισμού θα είναι ίδια· η τεχνητή νοημοσύνη και οι νέες τεχνολογίες που υπόσχονται να συνδέσουν ακόμη περισσότερο τον φυσικό με τον ψηφιακό κόσμο, όπως το Ίντερνετ των Πραγμάτων, θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται μέχρι να γίνουν και αυτές ένα απαραίτητο στοιχείο των ζωών μας, στρώνοντας τον δρόμο για ένα πιο απάνθρωπο τεχνοκρατικό καθεστώς όπου η διακυβέρνηση και η επιβολή της τάξης θα καθοδηγείται από την επιστήμη δεδομένων και τους αλγόριθμους, η επιτήρηση των ζωών μας θα γίνει πιο παρεμβατική και η εξημέρωση και η καταστολή πιο αποτελεσματικές.

Η ψηφιοποίηση, οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, η περιστολή δικαιωμάτων, ο εξευγενισμός και γενικότερα οι πολιτικές που ακολουθούνται τα τελευταία χρόνια, με κύριο εργαλείο τα αλλεπάλληλα καθεστώτα έκτακτης ανάγκης που μας επιβάλλουν με πρόσχημα τα μνημόνια, το προσφυγικό ζήτημα, τον κορωναϊό και πάει λέγοντας, αποτελούν τα πρώτα βήματα αυτού του μεγάλου κοινωνικο-οικονομικού μετασχηματισμού.

Ασχέτως όμως από το πόσο αλλάζει ο κόσμος, στον πυρήνα του παραμένει ίδιος· ένας κόσμος χτισμένος στην συστηματική εκμετάλλευση και καταπίεση των ανθρώπινων και μη όντων, στην αποξένωση και υποταγή της ατομικότητας, και στην λεηλασία της φύσης, μία πραγματικότητα που διαιωνίζεται, επεκτείνεται και εξελίσσεται από τότε που άρχισαν να δημιουργούνται οι πρώτες πόλεις και τα πρώτα κράτη, με άλλα λόγια από την απαρχή του πολιτισμού.

Όσες αυτοκρατορίες και αν γεννήθηκαν και πέθαναν, όσες παλιές θρησκείες και αν αντικαταστάθηκαν από καινούργιες, όσες παραδόσεις και αν έχουν αλλάξει, όσες επαναστάσεις και αν έχουν γίνει, ο πυρήνας αυτός παραμένει αμετάβλητος. Κάνοντας αυτή την διαπίστωση, απελευθερωνόμαστε από το τοξικό αίσθημα της ελπίδας και δεν μας ικανοποιεί πια η αυταπάτη ενός «καλύτερου αύριο» (ή ενός «καλύτερου χθες που πρέπει να γίνει αύριο» στην περίπτωση των πρωτογονιστών), χωρίς όμως να διαλέγουμε τον – δυστυχώς δημοφιλή – δρόμο της παραίτησης. Επαναλαμβάνοντας τα λόγια της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς: «ως αναρχομηδενιστές μισούμε και το χέρι που κρατά το μαστίγιο και την πλάτη που το υπομένει και που δέχεται παθητικά τα μαστιγώματα χωρίς να αντιδρά». Πάντοτε υπήρχαν και πάντοτε θα υπάρχουν σε κάθε κοινωνία ανυπότακτα άτομα, που οπλισμένα με άρνηση τολμούν να πάρουν την ζωή στα χέρια τους, αψηφώντας τον φόβο, την ντροπή και κάθε άλλο ψυχολογικό και υλικό μέσο που χρησιμοποιούν τα ψεύτικο είδωλα του νόμου και της ηθικής. Η ατομική εξέγερση είναι ένα φυσικό επακόλουθο της ζωής μέσα σε μια κοινωνία και ο θεμέλιος λίθος πάνω στον οποίο ούτως ή άλλως χτίζονται οι συνθήκες των μαζικών εξεγέρσεων. Έτσι, η αναρχία δεν τοποθετείται κάπου στο ασαφές μέλλον, αλλά βιώνεται άμεσα εδώ και τώρα με κάθε πράξη ανυπακοής, περιφρόνησης και εξέγερσης, πράξεις που δεν υποκινούνται από κάποιο ουτοπικό όραμα, αλλά πηγάζουν από την ολική άρνηση του υπάρχοντος. Το να ξαναγίνουμε ανήμεροι, το να αγκαλιάσουμε την ατομικότητά μας, και το να επιτεθούμε στις δομές, τους θεσμούς και τα σύμβολα της εξουσίας που μόνιμα επιτίθεται στις ζωές μας, φέρνουν σε ζωή την αναρχία ως μια απελευθερωτική διαδικασία.

Υπό αυτή την οπτική παύει ο διαχωρισμός μεταξύ μέσων και σκοπού και οι έννοιες της νίκης και της ήττας χάνουν την αξία τους. Όμως για να γίνουν πραγματικά οι επιθέσεις μας αγκάθια στην σάρκα του τερατουργήματος που ονομάζεται πολιτισμός χρειάζεται επικοινωνία, οργάνωση και συντονισμός σε διεθνές επίπεδο. Αν και οι επιθέσεις της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας έχουν ατονίσει σημαντικά τα τελευταία χρόνια, απόπειρες όπως η εκστρατεία “Switch off! The system of destruction” στις Γερμανόφωνες περιοχές της Ευρώπης δείχνουν πως η άτυπη οργάνωση ομάδων συγγένειας εξακολουθεί να είναι ένα επίκαιρο και αποτελεσματικό μοντέλο δράσης. Η συγκεκριμένη εκστρατεία ξεκίνησε πρόσφατα από ένα κάλεσμα αναρχικών, αυτόνομων και κοινωνικών επαναστατ(ρι)ών για επιθετική κινητοποίηση ενάντια σε κάθε εταιρία, βιομηχανία και υποδομή που είναι υπεύθυνη για την καταστροφή του περιβάλλοντος (δηλαδή σε όλες). Έκτοτε, αμέτρητοι εμπρησμοί και σαμποτάζ διαταράσσουν την ομαλή λειτουργία του καπιταλιστικού / τεχνοβιομηχανικού συστήματος και προκαλούν ζημιές εκατομμυρίων ευρώ. Αυτή η εκστρατεία αρχίζει να επεκτείνεται και σε άλλες γωνιές της Γης, όπως οι ΗΠΑ και η Χιλή (βλ. σελ. 9). Χωρίς την διεθνή αντιπληροφόρηση δεν θα ήταν εφικτό κάτι τέτοιο.

Πέρα από αυτά, κάτι που συχνά παραβλέπεται, είναι η αναγκαιότητα ανάπτυξης μιας στρατηγικής για τις επιθέσεις μας. Γι’ αυτό συμπεριλαμβάνουμε στο παρόν τεύχος και ορισμένες συζητήσεις γύρω από αυτό το θέμα. Είναι όμως αναγκαίο και να γνωρίζουμε με ποιους τρόπους αλλάζει ο κόσμος στις μέρες μας, όπως αναφέραμε προηγουμένως, ώστε να μπορούμε να αναγνωρίσουμε ποια θα είναι τα καινούργια τρωτά σημεία του συστήματος, ποια από τα παλιά τρωτά σημεία θα έχουν ενισχυθεί ενάντια σε επιθέσεις, με ποιον τρόπο θα αλλάξουν οι μέθοδοι καταστολής εναντίον μας και με ποιον τρόπο θα χρειαστεί αντίστοιχα να αλλάξουν οι μέθοδοι δράσης που χρησιμοποιούμε.

Έχουμε επίγνωση φυσικά πως οι ιδέες που αναφέρθηκαν σε αυτό το κείμενο χρειάζονται περισσότερες σελίδες για να εξηγηθούν επαρκώς. Παραπέμπουμε τον/ην ενδιαφερόμενο/η αναγνώστη/ρια στις δημοσιεύσεις του εγχειρήματός μας. Εδώ εκθέτουμε συνοπτικά αυτές τις ιδέες για να θέσουμε ένα πλαίσιο γύρω από το οποίο ελπίζουμε να διαβαστεί αυτή η εφημερίδα. Ήδη, όπως με χαρά παρατηρήσαμε, το πρώτο τεύχος έχει ασκήσει μια κάποια επιρροή σε πρακτικό επίπεδο, και αυτό μας δίνει περισσότερο κουράγιο για να συνεχίσουμε το εγχείρημά μας παρά τις πιέσεις των προσωπικών μας ζωών.

Για την αναρχία, τον μηδενισμό και τον ατομικισμό

Ιταλία: Λόγια αλληλεγγύης από τους αναρχικούς κρατούμενους της AS2 Terni ως απάντηση στα λόγια των αναρχικών κρατούμενων, ανατρεπτικών και αγωνιστών από τις φυλακές της Χιλής

«Ο αγώνας σας είναι και δικός μας αγώνας, κάθε χειρονομία ενάντια σε αυτόν τον κόσμο έχει το αποτύπωμά σας… γιατί είμαστε μια αγέλη που δεν ξεχνά ποτέ τους δικούς του και τις δικές του, ανεξάρτητα, από το πού βρισκόμαστε» – Δημόσια επιστολή του Marcelo Villaroel, 14 Σεπτεμβρίου 2019

– Διεθνιστική αλληλεγγύη για το τέλος της ποινής και την ελευθερία του συντρόφου Marcelo Villarroel Sepúlveda, που συνελήφθη στην Αργεντινή το 2008 μετά από σχεδόν 16 χρόνια φυλάκισης. Συμπίπτοντας με την 50ή επέτειο του στρατιωτικού «πραξικοπήματος» του Πινοσέτ στη Χιλή, το οποίο ήθελε και δημιούργησε ο βορειοαμερικανικός ιμπεριαλισμός, όπως κάνει σήμερα στην Ουκρανία, ο σύντροφος καταδικάζεται από τη στρατιωτική δικαιοσύνη της κληρονομιάς του Πινοσέτ. Σήμερα εφαρμόζεται αυτή η νομική εκτροπή, η οποία συνυπάρχει άνετα με τη συναινετική δημοκρατία του χιλιανού κράτους, που σήμερα κυβερνάται από την Αριστερά του Boric. Η δημοκρατία και ο αντιδραστικός φασισμός είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, εργαλεία του ιμπεριαλιστικού κράτους.

– Αλληλεγγύη μπροστά στην έναρξη της δίκης εναντίον των συντρόφων Mónica Caballero και Francisco Solar [η δικαστική ακρόαση, η κύρια φάση της δίκης, ξεκίνησε στις 18 Ιουλίου], η εκδίκηση της κρατικής εξουσίας δεν σταματάει ενάντια σε όσους περνούν στην επίθεση επιτιθέμενοι στο ανέγγιχτο και την ατιμωρησία της.

– Αλληλεγγύη στον σύντροφο Juan Aliste Vega, επίσης καταδικασμένο από τη στρατιωτική δικαιοσύνη του Πινοσέτ, και στον σύντροφο Joaquin Garcia Chancks.

– Αλληλεγγύη για την υποβάθμιση του αναρχικού Alfredo Cospito από το 41 bis. Κατά του 41 bis, έξω όλοι, και για την κατάργηση της ισόβιας κάθειρξης.

– Αλληλεγγύη με τους συντρόφους Anna Beniamino και Alfredo Cospito που καταδικάστηκαν σε πολιτική δίκη με την ασυνήθιστη κατηγορία του άρθρου 285 του ποινικού κώδικα: «σφαγή κατά της ασφάλειας του κράτους», ή κοινώς πολιτική σφαγή, είναι η πρώτη φορά στην Ιταλία που χρησιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο μια σφαγή χωρίς να έχει γίνει σφαγή κατά του εσωτερικού εχθρού. Το άρθρο 285 του ποινικού κώδικα: «σφαγή κατά της ασφάλειας του κράτους», δεν έχει εφαρμοστεί από την δεκαετία του 1970 στις σφαγές που έχουν διαπραχθεί σε αυτή τη χώρα, στην Piazza Fontana, στο σταθμό της Μπολόνια, στην Piazza della Loggia, σφαγές που πραγματοποιήθηκαν από το Ιταλικό κράτος, όπως έγινε και με το «πραξικόπημα» του Πινοσέτ, που θέλησε και δημιούργησε ο βορειοαμερικανικός ιμπεριαλισμός στον αγώνα του να κρατήσει τον κόσμο υπό τον έλεγχό του.

Εδώ στην Ιταλία, τα παλιά εργαλεία της αντεπανάστασης ακονίζονται ξεσκονίζοντας καταλογισμούς και μηχανισμούς που αναπτύχθηκαν από το Βασίλειο της Ιταλίας, όπως τα εγκλήματα «δημόσιας τάξης» που άνοιξαν το δρόμο γι’ αυτό, όπως η «καταστροφή και λεηλασία», με δεκαετίες φυλάκισης για συμμετοχή σε διαδηλώσεις που προκαλούν ταραχές στους δρόμους, ή η «ειδική επιτήρηση», που δεν απαιτεί κακουργήματα για τη φυλάκιση – καθώς και αδικήματα που χρησιμοποιούνται αδιακρίτως, όπως το 414 του ποινικού κώδικα, η υποκίνηση σε διάπραξη εγκλημάτων, που περιλαμβάνει ανατρεπτικές εκτυπώσεις, συγκεντρώσεις, φυλλάδια κ.λπ., και το 280 του ποινικού κώδικα, «τρομοκρατική επίθεση» ή ακριβώς η προαναφερθείσα «πολιτική σφαγή».

Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, αυτό συνδέεται με την παγκόσμια καπιταλιστική ανάπτυξη, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τον προληπτικό πόλεμο κατά των εσωτερικών εχθρών του, ανεξάρτητα από το αν είναι έντεχνα κατασκευασμένος ή όχι. Διαφορετικά, η μηχανή παραμένει χωρίς κρέας για τα ειδικά καθεστώτα και το καθεστώς γενικότερα.

Η έκκληση για έναν συγκεκριμένο αγώνα για την ελευθερία και τον τερματισμό της καταδίκης του Marcelo από τη χιλιανή στρατιωτική δικαιοσύνη και η προσπάθεια να επιστηθεί η προσοχή στις διάφορες παραδειγματικές καταδίκες πολλών συντρόφων, τόσο διεθνώς όσο και τοπικά, που χρησιμοποιούνται ως προειδοποίηση εναντίον όσων αγωνίζονται γενικά, είναι το νήμα που μας συνδέει με τον αγώνα ενάντια στη χιονοστιβάδα των κατασταλτικών μέτρων παγκοσμίως.

Καλούμε λοιπόν σε αλληλεγγύη με τους συντρόφους μας σε όλο τον κόσμο, με μοναδικό όριο τη δημιουργικότητα.

Ας είναι σαφές ότι δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στους θεσμούς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιούμε το μέσο των συγκεκριμένων αιτημάτων για τη βελτίωση των συνθηκών κράτησής μας ή την ελευθερία για κάποιους από εμάς.

Η ριζοσπαστικότητα των αγώνων μας πρέπει να διασφαλίζεται ακόμη και στην περίπτωση μερικών αιτημάτων, όπως η υποβάθμιση του Alfredo, χωρίς να χάνουμε ποτέ από τα μάτια μας τους στόχους που μπορούμε και πρέπει να θέτουμε στους εαυτούς μας με τους κοινωνικούς λόγους των αναρχικών μας δράσεων. Η ριζοσπαστικότητα της δράσης, της προπαγάνδας, της αγωνιστικότητας, και να βάζουμε πάντα πρώτο στη ζυγαριά το αναρχικό ανταγωνιστικό μας ήθος, με τις αντιφάσεις του, και να απορρίπτουμε πλήρως κάθε ελιγμό που προέρχεται από τον τομέα που δεν θεωρούμε ξεκάθαρο για τις αρχές μας. Αυτά είναι μερικά από τα αντισώματα που επιβεβαιώνουν ότι ο αγώνας μας είναι για την καταστροφή της εξουσίας. Για να μην ταυτιστούμε με τον ρεφορμισμό που είναι συμβατός με την εξουσία.
Ενώνουμε δυνάμεις για να υποστηρίξουμε συγκεκριμένα αιτήματα κατά καιρούς, συμπεριλαμβανομένης της ματιάς στην προοπτική και της κριτικής του κρατικο-καπιταλιστικού συστήματος κυριαρχίας. Πιστεύουμε ότι αυτός είναι ένας καλός τρόπος για να ανακαλύψουμε και να ξαναβρούμε τις ικανότητές μας στη σύγκρουση. Δεν πιστεύουμε ότι η φυλακή είναι η καρδιά του αγώνα, οι λόγοι που ως αναρχικοί μας οδήγησαν στη φυλακή.

Είναι απαραίτητο να μην διασκορπιστούν οι ενέργειες που έχουν συγκεντρωθεί με σκληρή δουλειά, συνεχίζοντας τα μονοπάτια που ξεκίνησαν και επεκτείνοντας τους χώρους δράσης. Έχοντας επίγνωση ότι, ασκώντας την αλληλεγγύη ως μέθοδο, ακόμα και για συγκεκριμένους στόχους όπως η απελευθέρωση των συντρόφων μας, αυτοί οι αγώνες μπορούν να μας κάνουν να κάνουμε ποιοτικά άλματα, σπρώχνοντας τους εαυτούς μας πάντα λίγο παραπέρα, βάζοντας πάνω απ’ όλα την ηθική μας. Η απόρριψη οποιουδήποτε συμβιβασμού, όπως έγινε στον αγώνα για τον Alfredo, στον αγώνα της Άννας στο AS2 στη L’ Aquila, για τον Γιάννη στις Ελληνικές φυλακές κ.λπ.

Για να πάμε μερικά βήματα πιο κοντά στην καταστροφή όλων των κελιών.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ MARCELO VILLAROEL!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ MÓNICA CABALLERO ΚΑΙ FRANCISCO SOLAR ΕΝΟΨΕΙ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ!

ΑΛΛΗΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ JUAN ALISTE, JOAQUIN GARCIA ΚΑΙ JUAN FLORES!

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΣΤΕΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΟ SANTIAGO 1 ΚΑΙ ΣΤΟ SAN MIGUEL, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΜΑΠΟΥΤΣΕ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ALFREDO, ANNA, ΠΟΛΑ, ΝΙΚΟ, ΦΩΤΗ, ΣΠΥΡΟ, ΔΗΜΗΤΡΗ, ΘΑΝΟ, TOMAS, TOBY, CLAUDIO, DAYVID, PASKA, DAVIDE, MAURO, STEFANO, RUPERT, ANDREA, GEORGES IBRAHIM ABDALLAH, MUMIA ABU-JAMAL, ERIC KING, RODRIGO LANZA, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥ “BEZMOTIVNY”!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ, ΤΗΝ ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ, ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΤΟΡΙΝΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ NORDIO ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΔΥΟ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ

ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ!

ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ BORIS! ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ!

ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΧΑΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ GABRIEL, ΓΙΑΝΝΗ, IVAN ΚΑΙ GREG!

ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ SEBASTIAN, PUNKY MAURI ΚΑΙ BAU!

Φυλακές Terni AS2:

JUAN SORROCHE ΚΑΙ MARCO MARINO ΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΩΣ ZAC

21/08/2023

Πηγή: Il Rovescio

Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Ιταλία: Ο Alfredo Cospito και η Anna Beniamino έχουν καταδικαστεί σε 23 χρόνια και 17 χρόνια και 9 μήνες αντίστοιχα

Εν αναμονή ενός λεπτομερέστερου κειμένου σχετικά με την ακρόαση, μεταδίδουμε ότι στις 26 Ιουνίου το Εφετείο της Τορίνο καθιέρωσε τη διάρκεια των καταδικών εναντίον των αναρχικών Anna Beniamino και Alfredo Cospito στη δίκη Scripta Manent, καταδικάζοντας τους σε 17 χρόνια και 9 μήνες και 23 χρόνια αντίστοιχα. Η πιθανότητα μιας ποινής ισόβιας κάθειρξης που ζήτησε ο εισαγγελέας του Τορίνο κατά την ακρόαση της προσφυγής της 5ης Δεκεμβρίου 2022 και στη συνέχεια στις τελευταίες ακροάσεις της 19ης και της 26ης Ιουνίου έχει ως εκ τούτου αποκλειστεί οριστικά για το Alfredo (ενώ για την Άννα είχε ζητηθεί καταδίκη 27 ετών και ενός μήνα).

Υπενθυμίζουμε ότι κατά τη διάρκεια της δίκης Scripta Manent – εκτός από τις κατηγορίες για ανατρεπτική συνεργασία με τον σκοπό της τρομοκρατίας ή την ανατροπή της δημοκρατικής τάξης, την επίθεση με τρομοκρατικούς σκοπούς, την εγκληματική υποκίνηση που επιδεινώνεται από τρομοκρατικούς σκοπούς κλπ. Η Anna και ο Alfredo θα ακολουθούσαν, πρώτα σχετικά με τη δράση στην αστική γειτονιά της Crocetta (Τορίνο, 2007) και αργότερα για τη δράση εναντίον των Στρατώνων Καραμπινιέρων Φοιτητών (Fossano, 2006). Με τον επαναπροσδιορισμό, από το Ακυρωτικό Δικαστήριο (6 Ιουλίου 2022), της καταδίκης για σφαγή κατά της δημόσιας ασφάλειας (άρθρο 422 c. p.) σε σφαγή κατά της ασφάλειας του κράτους (άρθρο 285 c. p.), ο σύντροφος κινδύευε με ποινή ισόβιας κάθειρξης λόγω της επικράτησης της επαναλμβανόμενης υποτροπής σε εξασθενητικούς παράγοντες. Ο νόμος για την καθιέρωση της ισόβιας φυλάκισης στη συνέχεια τροποποιήθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο με την ακρόαση στις 18 Απριλίου: δεν ήταν μια «νίκη» του κράτους δικαίου ή «επιστροφή» στις αρχές του Συντάγματος, αλλά το αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε από την απεργία πείνας ενάντια στο 41 bis και την ισόβια φυλάκιση και από το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε μεταξύ Μαΐου 2022 και Απριλίου 2023.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΗΝ ANNA BENIAMINO, ΤΟΝ ALFREDO COSPITO ΚΑΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ!

Πηγή: La Nemesi

Μεταφράστηκε στα Ελληνικά από το Εγχείρημα «Ευλογημένη Η Φλόγα»