Ανταπόκριση στην πυρπόληση ενός λεωφορείου και την επακόλουθη ένοπλη σύγκρουση με τις ειδικές δυνάμεις των carabineros στη μνήμη του Kevin Garrido και σε αλληλεγγύη με τον Alfredo Cospito και τα συντρόφια στην υπόθεση Susaron (Σαντιάγο, Χιλή, 4 Νοεμβρίου 2022)

Σαντιάγο, Χιλή: πυρπόληση λεωφορείου μπροστά από το Ex-pedagógico (UMCE) και ένοπλη σύγκρουση με τις ειδικές δυνάμεις των carabineros για την εικονοκλαστική μνήμη του Kevin Garrido και σε αλληλεγγύη με τον Alfredo Cospito και τα συντρόφια της υπόθεσης Susaron (04/11/2022)

“Μιλάμε για έναν νέο πόλεμο, έναν νέο παρτιζάνικο πόλεμο. Χωρίς μέτωπο ή στολή, χωρίς στρατό ή αποφασιστική μάχη. Ένας πόλεμος στον οποίο οι εστίες αναπτύσσονται μακριά από τις εμπορικές ροές, αν και συνδέονται με αυτές. Μιλάμε για έναν εντελώς λανθάνοντα πόλεμο. Ένας πόλεμος που έχει χρόνο. Ένας πόλεμος θέσεων. Ο οποίος διεξάγεται εκεί που βρισκόμαστε. Στο όνομα κανενός. Στο όνομα της ίδιας της ύπαρξής μας, που δεν έχει όνομα”.
[Tiqqun – Πώς να το κάνετε;]

Σχετικά με τη δράση

Ένα ήσυχο, μποέμικο απόγευμα Παρασκευής στο Ex Pedagógico, ενώ η μάζα των πολιτών/φοιτητών απολάμβανε τη ληθαργική και αλλοτριωμένη νεανική διασκέδαση, έλαβε χώρα μια βίαιη άμεση δράση. Αυτή η δράση αποτελεί μέρος του καλέσματος για τον “μαύρο Νοέμβριο”, με το οποίο ζητάμε ανεπίσημα να τιμηθεί η ζωή και ο θάνατος του συντρόφου Kevin Garrido μέσω της βίαιης, εκτεταμένης και πολύπλευρης επίθεσης.Η δράση ξεκίνησε με την αποχώρησή μας από το μπροστινό μέρος του πανεπιστημίου και τον αποκλεισμό της κυκλοφορίας των οχημάτων στην περιοχή. Στήσαμε ένα οδόφραγμα από λάστιχα και σκουπίδια, το οποίο βάλαμε φωτιά όταν έφτασε ένα λεωφορείο των δημόσιων συγκοινωνιών. Η πρόθεσή μας ήταν να οδηγήσουμε το λεωφορείο οριζόντια στο δρόμο για να εμποδίσουμε όλη την κυκλοφορία, αλλά ο οδηγός του οχήματος μπλόκαρε το λεωφορείο, οπότε προχωρήσαμε στην πυρπόλησή του με εύφλεκτα υγρά στο σημείο όπου είχε σταματήσει.Παρόλο που δεν θέλαμε να βλάψουμε τη μάζα των πολιτών, δεχτήκαμε επανειλημμένα κριτική και αποδοκιμαστήκαμε γι’ αυτή μας την ενέργεια. Δεν δώσαμε δεκάρα και απαντήσαμε λεκτικά στις απελπισμένες προσβολές τους, δίνοντας προσοχή σε κάθε επίθεση που θα μπορούσε να προκύψει από κάθε άτομο-πολίτη-αστυνομικό με πόθο για αστικό ηρωισμό, χέσαμε αυτούς τους ανθρώπους που, βλέποντας ένοπλους συντρόφους, τόλμησαν να τους προσβάλουν, θεωρώντας τους εαυτούς τους – βλακωδώς – ανέγγιχτους και θέτοντας οικειοθελώς σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα μπροστά μας. Μετά από αυτή την ταραγμένη στιγμή, μπήκαμε στην πανεπιστημιούπολη για να περιμένουμε την αστυνομική εμφάνιση και να την υποδεχτούμε με όλη μας τη δύναμη: βροντώδεις ιαχές και μια βροχή από βόμβες μολότοφ έφτασαν στα σώματα των τσιράκων της περιπολίας, οι οποίοι αφελώς καλύφθηκαν στη γωνία της οδού Juan Gómez Millas καθώς τα τεθωρακισμένα αυτοκίνητα διέσχιζαν το δρόμο. Προφανώς δεν περίμεναν ότι ο τρόπος επίθεσής μας θα έθετε σε κίνδυνο τις άθλιες ζωές τους, γεγονός που άφησε μερικούς αστυνομικούς στο έδαφος (πιθανότατα τραυματισμένους από τα πυρά) και προκάλεσε μια σχεδόν άμεση απάντηση: μας πυροβόλησαν με τα υπηρεσιακά τους όπλα και εκτόξευσαν αέρια σε ολόκληρη την περιοχή της πύλης εισόδου. Μετά από αυτή την αντεπίθεση, χρησιμοποιήσαμε και ξεφορτώσαμε όλο τον εξοπλισμό μας και εξαφανιστήκαμε από την περιοχή.Κίνητρα

Η δράση αυτή -όπως ήδη αναφέρθηκε- εντάσσεται στη διεθνή εκστρατεία για έναν Μαύρο Νοέμβριο στη μνήμη του εικονοκλαστικού επαναστάτη Kevin Garrido, τέσσερα χρόνια μετά τη δολοφονία του στη φυλακή του Σαντιάγο 1. Αποτελεί επίσης ένα πλήγμα στα γρανάζια του κεφαλαίου, τα οποία υποβάλλουν όλες τις μορφές ζωής σε ένα λήθαργο κανονικότητας/παθητικότητας, χαρακτηριστικό μιας περιόδου αντεπαναστατικής δράσης που καταλύεται από τους δημοκρατικούς μηχανισμούς μιας σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που έχει εγκαθιδρύσει ένα μεταπολιτευτικό κλίμα.
Απεχθανόμαστε αυτή την πραγματικότητα και δεν έχουμε καμία ελπίδα να τη μεταρρυθμίσουμε, είτε για δημοκρατικούς είτε για “επαναστατικούς” σκοπούς, γι’ αυτό της επιτιθέμεθα. Επιπλέον, η ελπίδα (ακόμη και η “ελπίδα της επανάστασης”) είναι ακριβώς αυτό: ελπίδα. Δεν περιμένουμε. Επιτιθέμεθα… “Όταν η ελπίδα πεθαίνει, αρχίζει η δράση” [Beyond Hope – Derrick Jensen]. Ας περιμένουν όσοι εξακολουθούν να πιστεύουν στην κοινωνική και ανθρώπινη λύτρωση, ενώ τα κοινωνικά τους θεμέλια μεταμφιέζονται σύμφωνα με τις επιταγές της εκάστοτε κυβέρνησης. Δεν πιστεύουμε πλέον. Δεν πιστεύουμε καν στην Κοινωνική Επανάσταση, την οποία οι προφήτες της αναρχίας χρησιμοποιούν για να εξωραΐσουν τη φλυαρία τους και να προβάλουν μια ψεύτικη εικόνα της καταθλιπτικής πραγματικότητας αυτού του κόσμου. Το αρνούμαστε αυτό. “Η ιδέα της “προόδου” αποτελεί κεντρικό στοιχείο του σύγχρονου δυτικού παραδείγματος, στο οποίο κυριαρχεί η υπόθεση ότι ολόκληρος ο κόσμος κινείται προς ένα ολοένα και καλύτερο μέλλον.Η ιδέα του αναπόφευκτου ή της δυνατότητας ενός παγκόσμιου ελευθεριακού μέλλοντος πηγάζει από αυτή την πεποίθηση” [Έρημος – ανώνυμος]. Ας αφήσουμε τους θεωρητικούς μύθους στις αυνανιστικές διασκεδάσεις των ακαδημαϊκών. Δεν ανήκουμε σε καμία επαναστατική παράδοση που υπαγορεύει και επιβάλλει την πρακτική μας εργασία. Η δράση μας είναι η ευχαρίστηση μέσω της καταστροφής. Ζούμε την αναρχία μας σήμερα και όχι σε ένα “επαναστατικό” αύριο.
Ίσως ένα καμένο λεωφορείο, μερικές βόμβες μολότοφ και μερικές σφαίρες δεν θα βάλουν τέλος στην κυριαρχία. Ωστόσο, προτιμούμε να συμβάλουμε αποφασιστικά στην καταστροφή του χωρίς καμία μεσολάβηση. Η ελευθερία μας έγκειται στην επίθεση, διότι μόνο όταν αποτινάξουμε τα δεσμά της ηθικής και της υποτέλειας του κεφαλαίου και αποφασίσουμε να δράσουμε, κερδίζουμε την ελευθερία για την οποία μιλούν τόσο πολύ τα σκονισμένα παλιά βιβλία φιλοσοφίας.

Η αλληλεγγύη δεν μπορεί να είναι μόνο μια γραπτή λέξη. Πρέπει αναπόφευκτα να είναι μια ανελέητη επίθεση

Η επίθεσή μας συμπληρώνει και αγκαλιάζει την αντιεξουσιαστική πεποίθηση όλων των φυλακισμένων του κόσμου. Η Κυριαρχία θέλει να επεκτείνει την τσιμπίδα της με έναν όλο και πιο εξελιγμένο και σχολαστικό τρόπο, αλλά η επιθυμία μας για καταστροφή είναι ισχυρότερη. Η Κυριαρχία θέλει να επεκτείνει την τσιμπίδα της με έναν όλο και πιο εξελιγμένο και σχολαστικό τρόπο, αλλά η επιθυμία μας για καταστροφή είναι ισχυρότερη. Για το λόγο αυτό, χαιρετίζουμε τον αναρχικό σύντροφο Alfredo Cospito, ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας ενάντια στο καθεστώς απομόνωσης και βασανιστηρίων 41 bis από τις 20 Οκτωβρίου 2022. Αναγνωρίζουμε και αγκαλιάζουμε τον Alfredo ως έναν από τους δικούς μας. Η αναγωγιμότητα και η αναρχική του πεποίθηση, που ωθήθηκε στις έσχατες συνέπειες, προκάλεσαν την απομόνωσή του ως εκδικητική απάντηση του ιταλικού κράτους, το οποίο αφελώς πιστεύει ότι με αυτούς τους μηχανισμούς θα μπορέσει να κατευνάσει και να καταπιέσει τις εξεγερτικές επιθυμίες ενός συντρόφου που εξαπέλυσε την εξεγερτική κραυγή του κοινωνικού/αντικοινωνικού πολέμου ακόμη και μέσα από τα τείχη της εξουσίας. Αυτή η επίθεση είναι μια αγκαλιά ενθάρρυνσης για τον Alfredo και για όλους εκείνους που συμμετέχουν στον πόλεμό του χρησιμοποιώντας το σώμα και το μυαλό τους ως όπλα στον αγώνα ενάντια στην απομόνωση και τα βασανιστήρια στις φυλακές (Juan Sorroche, Ivan Alocco, Anna Beniamino και όλοι οι κρατούμενοι και τα άτομα που αλληλοϋποστηρίζονται με τον Alfredo μέσω της δράσης). Ελπίζουμε ότι αυτές οι λέξεις θα ταξιδέψουν στα γεωγραφικά τους πλάτη και θα σπάσουν τους τσιμεντένιους τοίχους που κρατούν τα σώματά τους κλειδωμένα.

Χαιρετίζουμε επίσης όλα τα άτομα και τις ομάδες δράσης που επιτέθηκαν πρόσφατα σε διάφορους στόχους του Κράτους/Κεφαλαίου και σε όλες τις μορφές κυριαρχίας: Nuevas Subversiones Anárquicas – Célula Alex Núñez, Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία (επίθεση στην Oxiquim S.A.)- Fracción Autonómica Cristián Valdebenito – Nueva Subversión (επίθεση στην Sercor S.A. της Grupo Angelini)- Célula Insurreccional por el Maipo – Nueva Subversión (εμπρηστική επίθεση κατά της Empresas Baeza λόγω της ευθύνης της για την καταστροφή του ποταμού Maipo)- Grupo Antiespecista Emilia Bau – Nueva Subversión (εμπρηστική επίθεση κατά της medialuna στη Renca)- Grupo de Acción 6 de julio – Nueva Subversión (εκρηκτική επίθεση κατά της Empresa Besalco S. A. ), Grupo de Respuesta Animal (εμπρηστική επίθεση κατά του Club de Huasos y Rodeo Gil Letelier)- Célula Insurreccional 2 de noviembre (επίθεση με εκρηκτικά κατά του Círculo de Funcionarios de Gendarmería en Retiro), Negra Venganza- Núcleos de Melipulli José Huenante (επίθεση με εκρηκτικά κατά της Comisaría de Carabineros de Fuerzas Especiales)- Células Revolucionarias Mauricio Morales (επίθεση με εκρηκτικά κατά της empresa Fullclean Security). Στέλνουμε επίσης τους θερμούς μας χαιρετισμούς σε όλα εκείνα τα άτομα που, με αποφασιστικότητα και σταθερότητα, συνεχίζουν να καταλαμβάνουν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα εντός της χιλιανής επικράτειας, τόσο στα λύκεια όσο και στα πανεπιστήμια, ως χαρακώματα επίθεσης: Internado Nacional Barros Arana, Instituto Nacional, Manuel Barros Borgoño, Liceo Confederación Suiza, Liceo de Aplicación, Universidad de Santiago de Chile, UMCE (Ex Pedagógico), Universidad de Chile (Campus Juan Gómez Millas), Universidad de Concepción, Universidad Academia de Humanismo Cristiano, μαζί με πολλά άλλα χαρακώματα επίθεσης που έχουν αποσταθεροποιήσει την κανονική εμπορική λειτουργία της σάπιας χιλιανής κοινωνίας. Πρόκειται για έναν συνοπτικό και συνυπεύθυνο απολογισμό των ενεργειών κατά της κυριαρχίας που έσπασαν τα εμπόδια επικοινωνίας των μέσων ενημέρωσης κατά τη διάρκεια του έτους 2022 εντός της επικράτειας που κυριαρχείται από το χιλιανό κράτος. Είναι επίσης μια προειδοποίηση για όσους πιστεύουν ότι η μαύρη τρομοκρατία και η προπαγάνδα έχουν σταματήσει: αυτή είναι μόνο η αρχή.Χαιρετίζουμε και αγκαλιάζουμε επίσης τους συντρόφους που φυλακίστηκαν με την κατηγορία της επίθεσης στην εταιρεία θανάτου ζώων Susaron. Η είδηση της φυλάκισης των συντρόφων ήταν ένας κουβάς κρύο νερό για εμάς, καθώς η δράση μας πραγματοποιήθηκε την ίδια μέρα με τη σύλληψή τους. Παρ’ όλα αυτά, ξεκινήσαμε την επίθεσή μας με τη δύναμη του θυμού που μας προκάλεσε η είδηση αυτή. Αυτός είναι ένας χαιρετισμός ενθάρρυνσης φορτωμένος με μαύρο καπνό για εσάς τους συντρόφους. Ο αντι-ειδωλολατρικός πόλεμος κατά του πολιτισμένου ανθρωποκεντρισμού προχωράει προς την καταστροφή όλων των κλουβιών που κρατούν τους ζωικούς μας αδελφούς και αδελφές, ανθρώπινους και μη.Τέλος, χαιρετίζουμε όλους τους αντιεξουσιαστές συντρόφους που είναι φυλακισμένοι στις βρώμικες φυλακές όλων των εδαφών υπό κυριαρχία: Mónica Caballero, Francisco Solar, Juan Flores, Mawühnko, Tomás, Gabriel Pombo Da Silva, Thanos Xatziagkelou, Juan Aliste, Toby Shone, Felipe Ríos, Marcelo Villarroel, Claudio Lavazza, Giannis Michailidis, Nicola Gai, Pola Roupa, Erick King, Dayvid Ceccarelli, Νίκος Μαζιώτης, Davide Delogu, οι σύντροφοι που ανήκουν στη Negra Venganza (πρόσφατα φυλακισμένοι για την εξέγερση ενάντια στους άθλιους δεσμοφύλακες τον Δεκέμβριο του 2021… συνυπεύθυνοι εναγκαλισμοί της ελευθερίας! ) και, ειδικότερα, τον σύντροφο Joaquín García Chancks, τον ενεργό σύντροφο του Κέβιν, αγκαλιάζουμε την αδάμαστη ύπαρξή σας κατά τη διάρκεια αυτού του μαύρου Νοέμβρη. Αφήνουμε μερικά λόγια από τον σύντροφο Joaquín στη μνήμη του Kevin, λόγια που παρακίνησαν την αδάμαστη συμπεριφορά μας απέναντι στο άχρηστο ξύσιμο των μαζών πολιτών-αστυνομίας:
“Θυμάμαι μια δράση πριν από πολλά χρόνια- ένα κύμα πολιτών μας επιτέθηκε κατά τη διάρκεια ενός οδοφράγματος, ήμασταν λίγοι… Εναλλακτικές λύσεις; Να υποχωρήσουμε και να εγκαταλείψουμε τη δράση ή να τους αντιμετωπίσουμε με βόμβες μολότοφ και να τους αναγκάσουμε να διαφύγουν, αποφασίσαμε την πρώτη επιλογή, με την αντίθεση, μαντέψτε ποιου; Σωστά, ο Κέβιν, που σκόπευε να υπερασπιστεί με νύχια και με δόντια αυτόν τον χώρο, θυμάμαι την αγανάκτησή του και τη δική μας -τη δική μου- επακόλουθη ντροπή- ίσως η λογική να μας έλεγε ότι είχαμε ενεργήσει σωστά, μια αντιπαράθεση υπό αυτές τις συνθήκες θα ήταν σαφώς δυσμενής, αλλά μια σκέψη στοίχειωνε το μυαλό μας όλη εκείνη την ημέρα, μια πικρή γεύση δεν μας άφηνε ήρεμους, ήμασταν ελεύθεροι και ολόκληροι, αλλά είχαμε χάσει αυτή τη μάχη… Τι σήμαινε αυτό; Ότι εμείς, που θέλαμε να επιτεθούμε και να σπάσουμε την κανονικότητα, είχαμε απορροφηθεί από τον εχθρό μας. (…)”
Σε εκείνη την περίπτωση κρύψαμε τους φόβους μας κάτω από τη μάσκα της Λογικής, η πραγματικότητα μας εμπόδισε να ονειρευτούμε, μας οδήγησε στην αδράνεια- ίσως η προσπάθεια να τους αντιμετωπίσουμε δεν ήταν τόσο επικίνδυνη όσο νομίζαμε, ίσως διαιρώντας αυτό το φρικτό θηρίο που είναι οι μάζες να είχαμε πετύχει μια νίκη, μικρή και μερική, αλλά καθοριστική για την αυτοπεποίθησή μας και πολύ σημαντική ως ατομική διαδικασία. Ακόμη και αν, εξαρχής, είχαμε δίκιο, η παθητικότητα εκείνων που δεν αντιμετωπίζουν αυτούς που στέκονται ανάμεσα σε αυτούς και τη δράση τους ή ακόμη και θέτουν σε κίνδυνο την ελευθερία τους, απέχει πολύ από το να ανταποκρίνονται σε ορθολογική ή λογική σκέψη, πώς είναι δυνατόν να επιχειρηματολογήσει κανείς με τον φύλακα ενός αφέντη;
Σε κάθε ηρωική παρόρμηση αυτών των αλτρουιστών πολιτών υπάρχει η ασυνείδητη ιδέα ότι δεν θα υποστούν συνέπειες -είναι τόσο εύκολο να είσαι υπερήρωας-, ότι η δράση θα σταματήσει με την εισβολή τους, ότι δεν θα κινδυνεύσουν επειδή δεν είναι πρωταρχικός στόχος… Ας αποτινάξουμε αυτή την ιδέα από το μυαλό τους! Μια διαφορετική ηθική και αξιοποίηση αγγίζει μόνο εφαπτομενικά αυτό το σημείο- δεν υπάρχει αξιοπρέπεια στο να γυρίσεις το άλλο μάγουλο”. (Δεκέμβριος 2018, ένα μήνα μετά το θάνατο του Κέβιν)

Επεκτείνετε, πολλαπλασιάστε και εξαπλώστε την εξεγερτική επίθεση για την ολική απελευθέρωση των ανθρώπων, των ζώων και της γης. Οπλίζοντας και ποντάροντας στην ποιοτική πρόοδο των δυνάμεών μας. Ενίσχυση των διεθνών χειρονομιών αλληλεγγύης για τον τερματισμό του καθεστώτος απομόνωσης 41 bis. Ας αφήσουμε το νέο αναρχικό αντάρτικο πόλεων να χτυπήσει τα αηδιαστικά πρόσωπα της εξουσίας και να κάνει στάχτη κάθε απομεινάρι αυτού του αυταρχικού κόσμου. Για τη βίαιη και αδυσώπητη άρνηση όλων όσων υπάρχουν και για όσους υποστηρίζουν έναν κόσμο που καταρρέει υπό τον ήχο της προόδου. Για την άγρια, αντικοινωνική αναρχία, προχωράμε προς την άβυσσο της αντιπαράθεσης.

“Δεν θα δώσουμε ούτε λεπτό από τη ζωή μας με την ελπίδα ότι το πλήθος θα ξυπνήσει ξαφνικά! Αν οι καταπιεσμένοι δεν είναι έτοιμοι να σηκώσουν το τσεκούρι, αυτό είναι το πρόβλημα των καταπιεσμένων. (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία/Επαναστατικό Διεθνές Μέτωπο)

Ζήτω η Μαύρη Διεθνής. Είμαστε παντού.
Ο Kevin Garrido παρών! Το καταλυτικό σου φτύσιμο είναι ο κεραυνός του σήμερα.
Κάτω τα κλουβιά της πολιτισμένης κοινωνίας.
Ζωη υγεία, αναρχία, μηδενισμός και ελευθερία.

ΥΓ: Διεκδικούμε αυτή την επίθεση μήνες μετά για να τη θυμόμαστε με το άρωμα του χρόνου που περνάει και για να ξεκινήσουμε μια νέα χρονιά ανατροπής και εκρήξεων. Η ανασκόπηση του πιο πρόσφατου ταξιδιού μας είναι μέρος της ύφανσης των μαύρων νημάτων της άρνησής μας απέναντι σε αυτόν τον κόσμο.

Μερικοί εμπρηστικοί μηχανισμοί

Πηγή: La Nemesi
Πηγή: Δ.Ο. ΕΗΦ

Είτε έχουμε προετοιμαστεί, είτε όχι – Alfredo Cospito (2017)

Alfredo Cospito (2017)

Είτε έχουμε προετοιμαστεί, είτε όχι.

Αυτά τα τρία χρόνια βρέθηκα αντιμέτωπος με επιλογές που με οδήγησαν σε ένα μονοπάτι γεμάτο σταυροδρόμια και διλήμματα.

Σαν να βρίσκομαι σε ναρκοπέδιο, έπρεπε να αποφασίσω προσεκτικά πού να πατήσω, διακυβεύοντας την περηφάνια και τον αυτοσεβασμό μου. Η πρώτη επιλογή που έπρεπε να αντιμετωπίσω ήταν αν έπρεπε να συνεχίσω να συνεισφέρω ή να αφήσω τη φυλακή να με καταπνίξει, περιμένοντας υπομονετικά να βγω έξω. Όσο περιορισμένη κι αν είναι η κατάστασή μου, επέλεξα να συνεχίσω να συνεισφέρω μέσω του γραπτού λόγου. Μόλις πήρα αυτή την απόφαση, αντιμετώπισα ένα άλλο σταυροδρόμι: αν θα περιοριστώοικουμενικάαπό αυτό το «κρίσιμο σημείο» της κατάστασής μου (sic.) ενός δηλαδή «επαναστάτη» κρατουμένουδίνοντας «ευλογίες» προς κάθε κατεύθυνση, επικροτώντας κάθε αναρχική πρακτική, προσέχοντας να μη κάνω εχθρούς ή αν θα χρησιμοποιήσω το όπλο της κριτικής, όλο και πιο σκληρά, προσπαθώντας να αναλύσω κάποια πράγματα και να επιχειρηματολογήσω. Επέλεξα τον ευκολότερο τρόπο (τουλάχιστον για μένα): να εξωθήσω την κριτική μου στα άκρα, με τίμημα την απομόνωση (λιγότερα γράμματα, λιγότερες πληροφορίες, λιγότερη αλληλεγγύη γενικά).

Έχοντας πάντα όμως την επίγνωση ότι υπάρχει μία άβυσσος μεταξύ σκέψης και πράξης.

Οι λέξεις, όσο δυνατές κι αν είναι, φέρουν πάντα κάτι που ακούγεται ψεύτικο, ακόμα κι όταν θέτουν πραγματικούς, συγκεκριμένους κινδύνους, οι οποίοι μπορεί να πραγματοποιηθούν στα χρόνια φυλάκισης για απολογία ή υποκίνηση.

Στο «δικό μου» κελί, οι λέξεις που ακούω πιο προσεκτικά είναι αυτές που ακολουθούν τις πράξεις, αυτές που γίνονται σάρκα και οστά. Είναι ζωντανές, αληθινές και δεν κάνουν λάθος. Διαφέρουν από τη συνεχή φλυαρία στο παρασκήνιο ενός αναρχικού κινήματος αποτραβηγμένο στον εαυτό του, επηρεασμένο από μια ντροπιαστική έλλειψη θάρρους και φαντασίας. Ένα κίνημα που τρέφεται με την εμφάνιση, τη ρητορική και ενίοτε τη δημαγωγία, με τις διαδηλώσεις, τις συνελεύσεις, τις επικοινωνιακές πορείες, τις εκστρατείες ενημέρωσης και το ρίζωμα σε μια περιοχή, ένα συνεχές μπλα μπλα. Δεν χρειάζεται να υποστηρίξετε αναλήψεις ευθύνης, αλλά ξέρετε σίγουρα ότι είναι ειλικρινείς επειδή είναι προϊόντα μιας δράσης, επειδή έχουν γραφτεί από την αληθινή συμμετοχή κάποιου ατόμου στο παιχνίδι, θέτοντας τη ζωή του σε κίνδυνο. Σε αυτούς τους καιρούς της εικονικής πραγματικότητας δεν είναι μικρό πράγμα, και όταν αυτές οι αναλήψεις γίνονται εκστρατείες δράσης, ο θόρυβος του παρασκηνίου, η φλυαρία, σίγουρα εξαφανίζεται και όλα γίνονται πιο σοβαρά, πιο επικίνδυνα, πιο αληθινά.

Οι περισσότεροιες από τους αναρχικούςες εδώ στην Ιταλία σήμερα φαίνεται να επηρεάζονται από μια συλλογικότητα και από μια υπνωτική σύνεση. Μας περιορίζουν χιλιάδες φόβοι: ο φόβος ότι θα θαφτούμε ζωντανοίές σε κάποια φυλακή, φόβος μήπως πεθάνουμε σε μια δράση, φόβος ότι θα μείνουμε μόνοι χωρίς τη συναίνεση των άλλων ή, ότι θα μας παραμερίσουν οι ίδιοι οι σύντροφοί μας. Το να ξεπεράσουμε αυτούς τους φόβους θα μας έκανε πιο συνειδητοποιημένα άτομα. Πολλοί «αγώνες» χτίζονται πάνω σε αυτούς τους φόβους, είναι προϊόν αυτών των φόβων. Ο φόβος μας δηλητηριάζει, οι συμβιβασμοί είναι οι δηλητηριασμένοι καρποί του. Μετά, με ωραία λόγια, ωραίες θεωρίες, ωραίες μακροπρόθεσμες στρατηγικές, φροντίζουν να βάψουν όλα τα σκατά ροζ, ωθώντας μας στη σύνεση, στον πολιτικό «ρεαλισμό». Αλλά, δυστυχώς, ακόμα κι αν είναι βαμμένα ροζ, το σκατά παραμένουν πάντα σκατά. Γιαυτό ακριβώς τα ημίμετρα δεν πρέπει να έχουν νόημα για έναν αναρχικό. Με την πρόοδο της τεχνολογίας (η ένοπλη πτέρυγα του πολιτισμού) ο χρόνος που έχουμε στη διάθεσή μας περιορίζεται. Ο πολιτισμός τρέφεται με τα πάντα και εναντίον όλων. Για τις δημοκρατίες και τις δικτατορίες, την επιστήμη και τη θρησκεία, τις πολιτικές ελευθερίες και την ελεύθερη αγορά, τη συναίνεση και τον καταναγκασμό, τον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό, τα οικολογικά συμβατά εμπορεύματα και τα πυρηνικά εργοστάσιαΧίλιες πτυχές ενός μόνο φαινομένου, αυτό του πολιτισμού, που συγκρατείται με κόλλα φτιαγμένη από μια τεχνολογία όλο και πιο επεμβατική, που καταστρέφει όχι μόνο τον άνθρωπο, αλλά ανατρέπει ολόκληρη τη ζωή σε αυτόν τον πλανήτη. Με ένα τέτοιο διακύβευμα, κάθε ημίμετρο, οποιαδήποτε μη καταστροφική ενέργεια είναι ένα άχρηστο καταπραϋντικό, ένα ασυγχώρητο χάσιμο χρόνου. Δεν χρειάζεται πια να ακούμε τα καλύτερα πνεύματα της «επανάστασης», που βρίσκουν πάντα μια δικαιολογία να αναβάλλουν, να περιπλέκουν τα πράγματα. Όλο και πιο συχνά η πολιτική αναμονής δικαιολογείται με το επιχείρημα του να γίνονται κατανοητές κάποιες πράξεις από τους ανθρώπους και της ανάγκης να είναι ριζωμένοι σε μια περιοχή. Η επιδίωξη της λεγόμενης «αναπαραγωγής» μικρών ενεργειών οδηγεί σε ολοένα και πιο ασήμαντες πρακτικές που καταλήγουν σε παθητική αντίσταση ή εμπόδια, πάντα σύμφωνα με το μέτρο, ποτέ υπερβολικά, αναβάλλοντας τη βίαιη σύγκρουση με το σύστημα για ένα αύριο που δεν θα έρθει ποτέ . Δεν υπάρχει ανάγκη για προσηλυτισμόη υπερβολική σκέψη και ο δισταγμός, μας κάνουν άδειους, ανίκανους.

Οι υπερβολικές πληροφορίες ισοδυναμούν με καμία πληροφορία. Η επιρροή των ακαδημαϊκών, της πολιτικής, του φόβου είναι πολύ έντονη εδώ γύρω. Τι να κάνετε; Αναζητήστε συντρόφους-ισσες (“affinity comrades”), ενθαρρύνοντας τη δράση, τις πραγματικές, ζωντανές δυνάμεις. «Πετάξτε την καρδιά πάνω από το εμπόδιο», χωρίς να λογαριάζετε τις συνέπειες και τις «επαναστατικές» στρατηγικές χωρίς τη σπασμωδική και εμμονική επιδίωξη της συναίνεσης. Υποστηρίξτε θέσεις που θέτουν σε κίνδυνο την ήρεμη ζωή όσων επιδίδονται μόνο στα λόγια ή μόνο στους σχηματισμούς θεωρητικών συνελεύσεων. Δίνουμε στον εαυτό μας τα εργαλεία για να επικοινωνούμε μεταξύ μας, χωρίς εξουσία, χωρίς να γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον προσωπικά, μέσα από λόγια που ακολουθούν τις πράξεις, παρακάμπτοντας τα φερέφωνα, ξεφορτώνοντας οριστικά τους μεσάζοντες της ιδεολογίας και των ειδικών της διαμεσολάβησης. Οι ήδη δοκιμασμένες και αποτελεσματικές εκστρατείες δράσης είναι το μεγαλύτερο αποτέλεσμα αυτής της επικοινωνίας χωρίς εξουσία, μακριά από οποιαδήποτε οργάνωση ή συντονισμό.

Ας βασιστούμε στα πιο παράλογα, στα πιο φυσικά ένστικτά μας: την οργή, το μίσος, την αγάπη, την αδελφοσύνη, την εκδίκηση.

Αφήστε τη θέληση της καταστροφής να μην γίνει ποτέ ξανά δημιουργός. Τίποτα δεν «χρειάζεται» να οικοδομηθεί.

Αφήστε τη δράση να μιλήσει, ευθύς τώρα, αμέσως.

Είτε έχουμε προετοιμαστεί είτε όχι.

Πηγή: The Anarchist Library

Μετάφραση: Το μαύρο ρόδο

Fivizzano, Ιταλία: “Ο καπιταλισμός είναι αδηφάγος, η οργή μας άγρια”. Ανάληψη ευθύνης για την εμπρηστική επίθεση εναντίον τεσσάρων μηχανημάτων CAT, από την Άτυπη Αναρχική Συνωμοσία

Η Άτυπη Αναρχική Συνωμοσία είναι αναρχική και άτυπη, επομένως χωρίς οργανωτικά προγράμματα ή ηγέτες, αποτέλεσμα της ελεύθερης ένωσης ατόμων που κινούνται από τη θέλησή τους και την αμοιβαία αισθητή ανάγκη να χτυπήσουν τους υπεύθυνους για τη δυστυχία.

Τον Νοέμβριο, ένα χρόνο μετά την πυρπόληση δύο οχημάτων στο λατομείο Boccanaglia Alta, η Άτυπη Αναρχική Συνωμοσία γιόρτασε τα γενέθλιά της διπλασιάζοντας την εκδικητική φωτιά. Τέσσερα CAT από το λατομείο Walton στην Castelbaita (Fivizzano – MS) κάηκαν ολοσχερώς.

Δυστυχώς, εκτός από τα γενέθλια, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα για να γιορτάσουμε. Κάθε χρόνο αφαιρούνται τόνοι ορεινών όγκων, με τρομερές συνέπειες για τη φύση σε όλη της την πολυπλοκότητα. Το τίμημα πληρώνουν επίσης οι κάτοικοι που βρίσκονται χωρίς πόσιμο νερό ή με πλημμύρες που θα συνεχίσουν να πλήττουν την περιοχή.

Η εξόρυξη μαρμάρων αποτελεί μέρος του καπιταλιστικού συστήματος εκμετάλλευσης, σε σημείο εξάντλησης κάθε εκατοστού του εδάφους, του νερού, του υπεδάφους και των λεγόμενων πόρων. Η εξορυκτική οικονομία συνδέεται άμεσα με τους πολέμους που από την Υεμένη μέχρι την Ουκρανία παχαίνουν τα αφεντικά. Ο κάθε βιομήχανος είναι υπεύθυνος για την κλιματική αλλαγή, καθώς και για την ύπαρξη συνόρων και για τους χιλιάδες ανθρώπους που σφαγιάζονται στη Μεσόγειο και στις λιμνοθάλασσες υπερασπιζόμενοι τα σύνορα.

Είναι γνωστό ότι τα αφεντικά είναι υποκριτές και γεμίζουν το στόμα τους με απατηλά λόγια. Μεγάλοι λόγοι για ενεργειακή μετάβαση, μείωση εκπομπών και άλλες πράσινες μάσκες βρίσκονται στα χείλη πολιτικών, αφεντικών και ψευτοπεριβαλλοντιστών. Προτείνουν και υπόσχονται ανασυγκρότηση. Πραγματεύονται την καταστροφή αυτού του πλανήτη, του φεγγαριού, του σύμπαντος και των πάντων. Μιλούν πολύ για εναλλακτικές μορφές ενέργειας αλλά ποτέ για εναλλακτικές λύσεις στον καπιταλισμό. Γιατί σύμφωνα με αυτούς, αυτός είναι ο καλύτερος από όλους τους δυνατούς κόσμους. Θυμίζουμε στους εαυτούς μας ότι η εκμετάλλευση και η καταστροφή γίνεται στο πετσί των πολλών για το κέρδος λίγων δειλών.

Πέρυσι οι περιβαλλοντολόγοι έκραξαν σκάνδαλο για τη βία κατά των αφεντικών. Φέτος φωνάζουν για το δικαίωμα στην εργασία. Αυτά τα βλήματα το μόνο που θέλουν είναι να διατηρήσουν τον κόσμο ως έχει. Κάθε συμβιβασμός με τους καταστροφείς της γης είναι συνενοχή. Κάθε ποτάμι, κάθε δάσος και κάθε βουνό στον κόσμο το φωνάζει αυτό.

Αφήνοντας τα αφεντικά να βγάλουν τα κέρδη τους, χάνουμε όλοι (ζώα και άνθρωποι). Χάνουμε φέτες βουνών που θρυμματίζονται και μασιούνται για κατασκευές, καλλυντικά για τις τουαλέτες και τα γιοτ των πλουσίων. Χάνουμε κομμάτια από τη δυνατότητα ενός καλύτερου και όμορφου κόσμου για να ζήσουμε. Είναι ο χειρότερος κόσμος που μπορεί να ζήσει κανείς. Και έτσι με λύπη παραδεχόμαστε ότι η βία που αναπτύσσουμε είναι ακόμα πολύ αδύναμη απάντηση. Συνωμοτούμε και θα συνεχίσουμε να συνωμοτούμε γνωρίζοντας ότι αν ένας βίαιος αγώνας ενάντια στην κοινωνία δεν ανοίξει το παρόν, τότε το μέλλον θα είναι σάπιο και δηλητηριώδες.

Άμεσο κλείσιμο κάθε λατομείου και κάθε βιομηχανίας. Εναντίον της εργασίας και της κοινωνίας καμία ανασυγκρότηση ή αναμονή. Άμεση δράση και κοινωνικός πόλεμος.

Προς αφεντικά και λακέδες: Αυτή τη φορά χτυπάμε τα μέσα που χρησιμοποιείτε για τις βρωμοδουλειές σας, αλλά είμαστε ξεκάθαροι ότι τα χέρια σας είναι αυτά που τα κινούν.

Με αυτή την ενέργεια χαιρετίζουμε όλους τους φυλακισμένους συντρόφους μας. Ιδιαίτερα τον Alfredo, την Anna, τον Juan και τον Ivan.

Άμεσος απεγκλωβισμός του Alfredo από το 41 bis.

Χαιρετίζουμε με χαρά τον αυτόνομο πυρήνα Anna Maria Mantini στη Γερμανία – την Negra Venganza στη Χιλή – την Ταξιαρχία Augusto Masetti FAI/FRI στην Ιταλία.

Εμπρός σύντροφοι!

ΖΉΤΩ Η FAI/FRI.
ΖΉΤΩ Η ΜΑΎΡΗ ΔΙΕΘΝΉΣ!


Άτυπη Αναρχική Συνομωσία

Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Χιλή, Σαντιάγο: Ανάληψη ευθύνης για την εκρηκτική επίθεση στα κεντρικά γραφεία της χημικής βιομηχανίας Oxiquim S.A.

Από αναρχική σκοπιά, επιτεθήκαμε στα κεντρικά γραφεία της χημικής βιομηχανίας Oxiquim S.A., στην περιοχή της Providencia, στο Σαντιάγο της Χιλής.

Ο υψηλής-ισχύος μηχανισμός δεν εξερράγη, λόγω τεχνικού σφάλματος που επιδέχεται επίλυσης, οπότε επιφυλασσόμαστε για περισσότερα.

Η Oxiquim αποτελεί κολοσσό της χημικής βιομηχανίας και άμεσο προμηθευτή των μεγαλύτερων εξαγωγικών εταιρειών της χώρας στους τομείς της δασοκομίας, των εξορύξεων, της αγροτικής βιομηχανίας και της αλιείας.

Η Oxiquim είναι μια εταιρεία με επικεφαλής τον Fernando Barros Tocornal, επιχειρηματίας με υψηλή επιρροή στην πολιτική της Χιλής, ανοιχτά υποστηρικτής του δικτάτορα Pinochet και του τέως προέδρου Sebastián Piñera, και μέλος του συμβουλίου της εταιρείας ζωικής εκμετάλλευσης Agrosuper.

Η Oxiquim είναι άμεσα υπεύθυνη για τη μόλυνση και τον οικολογικό όλεθρο των υδάτων, του εδάφους και των κατοίκων του Quintero-Puchuncaví, και την προστάτευε το Ναυτικό της Χιλής κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων ενάντια στις αποκαλούμενες “ζώνες θυσίας”.

Αυτή είναι μια νέα ενέργεια εκδίκησης ενάντια στους αυτουργούς της λεηλασίας και της καταστροφής της Γης. Είναι μια νέα βίαιη δράση από χέρια αναρχικών που αδιάκοπα συνωμοτούν κι εξεγείρονται. Είναι μια νέα επίθεση δικαιοδοτημένη από την ίδια την ύπαρξη της κυριαρχίας. Είναι μία ακόμη εξεγερσιακή δράση στα πλαίσια του αχαλίνωτου αγώνα για την Ολική Απελευθέρωση.

Ενάντια στο τεχνο-βιομηχανικό σύμπλεγμα που αποσκοπεί στην εκμετάλλευση και την καταδυνάστευση κάθε μορφής ζωής, ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑΣ. Ενάντια στις ψευδαισθήσεις της δημοκρατίας και ενάντια σε όλες τις κυβερνήσεις και σε όσους ευθύνονται για την καταστροφή της Γης, ΠΡΟΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ.

Θέλουμε η είδηση της δράσης αυτής να φτάσει στα μάτια και στα αυτιά των αιχμάλωτων αναρχικών συντρόφων και συντροφισσών, δείχνοντας πως αλληλεγγύη σημαίνει συνέχεια της επίθεσης ενάντια στην εξουσία εντός κι εκτός φυλακών.

Με αδιαπραγμάτευτη συνενοχή, στεκόμαστε στο πλευρό των βίγκαν αναρχο-μηδενιστών που συνελήφθησαν μετά από αντισπισιστική επίθεση στην εταιρεία ζωικής εκμετάλλευσης, Susaron, καθώς και με τους αιχμάλωτους αναρχικούς Joaquín García, Mónica Caballero και Francisco Solar. Χαιρετίζουμε επίσης τους μαθητές λυκείου που φυλακίστηκαν για τις αναρχικές ταραχές σε λύκεια του Σαντιάγο, αλλά και όλες κι όλους όσους αντιστέκονται και αγωνίζονται μέσα απ’ τις φυλακές ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.

Στέλνουμε δύναμη στον Boris, τον Ivan και τους αναρχικούς/ές κρατούμενους/ες στη Γαλλία. Δύναμη στον Eric King και τους αναρχικούς/ές κρατούμενους/ες στις ΗΠΑ. Δύναμη στον Toby Shone στην Αγγλία. Δύναμη στον Gabriel και στους αναρχικούς/ές κρατούμενους/ες στην Ισπανία. Δύναμη στον Γιάννη Μιχαηλίδη και στους αναρχικούς/ές κρατούμενους/ες στην Ελλάδα, στη Ρωσία, στην Τσεχία και σε όλον τον κόσμο.

Δύναμη σε όλες τις αναρχικές και τους αναρχικούς που αναλαμβάνουν δράση.

Η επίθεση αυτή αποτελεί μέρος της διεθνούς καμπάνιας αλληλεγγύης για τον αναρχικό αιχμάλωτο Alfredo Cospito, ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας ενάντια στην απομόνωση που του επέβαλε το ιταλικό κράτος. Alfredo, αυτό είναι για ‘σένα.

Για την αναρχική ανταρσία ενάντια σε κάθε έκφανση της πολιτισμένης κυριαρχίας!

Με όλα τα μέσα αγώνα ενάντια στην εξουσία! Με σύνεση και θάρρος!

Να πολλαπλασιάσουμε τις αναρχικές επιθέσεις ενάντια στην εξουσία!

Νέα Αναρχική Ανατροπή – Πυρήνας Alex Núñez* / Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία (FAI)

(Nuevas Subversiones Anárquicas – Célula Alex Núñez / Federación Anarquista Informal)

* O Alex Núñez ήταν απ’ τους πρώτους ανθρώπους που δολοφόνησαν οι μπάτσοι κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Οκτώβρη του 2019 στη Χιλή.

Πηγή: La Nemesi

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Αφίσα για την εκκενωμένη κατάληψη 111

Αφίσα για την εκκενωμένη κατάληψη 111 που θα κολληθεί τις επόμενες μέρες στους δρόμους. Παρακάτω ακολουθεί το κείμενο της κατάληψης και συντρόφων.

Τα ξημερώματα της Παρασκευής 22 Ιούλη πάνοπλες δυνάμεις καταστολής εισέβαλαν στην κατάληψη 111 και κατόπιν την εκκένωσαν και την σφράγισαν με θωρακισμένη πόρτα, της οποίας τα μέτρα φαίνεται ότι είχαν παρθεί εκ των προτέρων. Κατέσχεσαν υλικό και σε συνεργασία με τα πάντα πρόθυμα καθεστωτικά προσπάθησαν να δημιουργήσουν εντυπώσεις, εκτός των άλλων, με κοφτερά κουζινομάχαιρα και μπίρες.

Το τι είναι εν τέλει μια κατάληψη έχει αποτελέσει αντικείμενο εσωτερικής ενασχόλησης από την αρχή της ιστορίας τους. Είναι τα ντουβάρια; είναι οι σχέσεις; όλα περιπλέκονται και μεταβάλλονται στο διάβα του δρεπανιού της ιστορίας. Όλα, όμως, εξυψώνονται σε άστρα ολόφωτα που δείχνουνε το δρόμο του αγώνα για ελευθερία και ζωή. Τόσο απλά. Τα ντουβάρια αυτά σταθερά και αμετακίνητα μέχρι πρότινος στεγάσανε σχέσεις δυνατές μεν, μα πολύπλοκες δε και ρευστές στη φύση τους. Το παράδοξο της Αργούς καταδεικνύει την αντίφαση αυτής της ουσιοκρατικής αντίληψης της αποκομμένης και αυθύπαρκτης/ακίνητης φύσης των άβιων όντων συνδέοντας τα με την ιστορική θέση τους και την αντίληψη των έμβιων που τα παρατηρούν και συνάμα αποτελούν ζωοδόχες ενέργειες για αυτά. Θέτοντας τα σε διαλεκτική σχέση με τον περιβάλλοντα κόσμο. Οι καταλήψεις, άρα, είναι αξιακά εξίσου τα ντουβάρια τους εξίσου η ιστορία τους, ο σταθερός και ο παροδικός τους κόσμος. Ένας, ίσως, από τους σημαντικότερους ρόλους που επιτελούν πέρα από την παραγωγή δημόσιου λόγου, τις κάθε είδους και έντασης παρεμβάσεις, τις εκδηλώσεις είναι το ακόνισμα των συνειδήσεων. Η κατάληψη μας, το μεγάλο μας σπίτι, σίγουρα αν και έχει υστερήσει σε πολλά, αν κάτι ήταν, ήταν ΄΄μήτρα΄΄ ταγμένων ατσάλινων συνειδήσεων που με λόγο και πράξη έδωσαν και δίνουν σταθερά από το μετερίζι τους στον αγώνα για την ελευθερία. Φιλοξένησε ανθρώπινα και μη ζώα, υλικό και αρχείο ανθούς στο δέντρο του αγώνα για την απελευθέρωση της φύσης, γης, ζώων, ανθρώπων. Η έντεκα δεν ήταν ούτε σιωπή, ούτε καταιγίδα. Η έντεκα ήταν απλά ένα κομμάτι της ευρύτερης σιωπής πριν την καταιγίδα που πήραμε όρκο πως θα έρθει. Μια σελίδα στους τόμους της κινηματικής ιστορίας, ένα αγκάθι, ένας ακόμη κρότος στη σιγή της αποξένωσης. ‘’ποτέ μη λες πως έχασες κάτι, καλύτερα να λες πως το επέστρεψες’’. Όχι στα κρατικά κατακάθια, ούτε στη λήθη αλλά στο αναπόφευκτο τέλος των όντων. Η γνώση αυτή σε εμάς τους μη ιδιοκτήτες, τους ιθαγενείς των πόλεων που πάντα ζούσαμε προσπαθώντας να μην εγκλωβίσουμε δεν μας τρομάζει. Δε μας τρομάζουν ούτε τα συντρίμμια ούτε η απώλεια. Δε βολευόμαστε, όμως, με τίποτα λιγότερο από τα πάντα.

Η πραγματικότητα είναι πως από σήμερα τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο. Όλα αυτά τα χρόνια μέσα στην κατάληψη δεθήκαμε, χτίσαμε σχέσεις, δράσαμε. Καταπιαστήκαμε με πληθώρα θεματικών, μιλήσαμε και πράξαμε για να πιάσουμε το άπιαστο. Προσπαθήσαμε να είμαστε εκεί, δίπλα στους αιχμαλώτους του κοινωνικού πολέμου, στα μη ανθρώπινα ζώα, ενάντια σε φασιστικά, εθνικιστικά και κρατικά αφηγήματα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που απειληθήκαμε από ενδεχόμενα εκκένωσης, διακοπές ρεύματος και νερού, επιθέσεις φασιστών και κάθε φορά προσπαθούσαμε να ανασυνταχθούμε και να προχωρήσουμε έχοντας πάντα ως βασικό συνδετικό κρίκο τις κοινές μας αρνήσεις, επιθυμίες και τις δομημένες συντροφικές σχέσεις. Παρόλο, λοιπόν, που τίποτα δεν θα είναι το ίδιο, εμείς είμαστε ακόμη εδώ. Η βαθειά αυτή απώλεια δεν είναι αρκετή ούτε να μας σταματήσει ούτε να μας μουδιάσει. Συνεχίζουμε να υπάρχουμε γιατί οι καταλήψεις πάντα ήταν και θα είναι κάτι παραπάνω από τα ντουβάρια μέσα στα οποία ζήσαμε και ζυμωθήκαμε.

Υ.Γ. Δηλώνουμε την απερίφραστη αλληλεγγύη μας στον έγκλειστο σύντροφο Γ. Μιχαηλίδη ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23 Μάη. Δύναμη και σε όσους έγκλειστους προχώρησαν και οι ίδιοι σε απεργία πείνας ως ένδειξη αλληλεγγύης.

Υ.Γ. Το αλεξίσφαιρο που βρήκατε, κρατήστε το. Ελπίζουμε μια μέρα να το χρειαστείτε.

ΣΤΕΚΙΑ, ΟΡΜΗΤΗΡΙΑ, ΓΙΑΦΚΕΣ, ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΚΑΙ ΣΗΨΗΣ

ΠΟΛΥΜΟΡΦΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΛΥΣΣΑ ΓΙΑ ΖΩΗ, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΓΗ

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙΑ ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΣΑΣ ΓΥΡΙΖΟΥΝ, ΓΥΡΙΖΟΥΝ, ΓΥΡΙΖΟΥΝ…

Κατάληψη 111 και συντρόφια

ΑΦΙΣΑ

Πηγή: Athens Indy