Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες γέρνουν όλο και πιο κοντά στην πλήρη κατάρρευση και ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος διαφαίνεται στον ορίζοντα, ένα ερώτημα καίει με αυξανόμενη ένταση στα μυαλά των Αναρχικών παντού : τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω να καταστραφούν τα πράγματα;
Από την εποχή της ακμής των αρχών του 1900, ο ηθικός και κοινωνικός ιστός της βίαιης Αμερικής δεν έχει βρεθεί τόσο κοντά στο σημείο καμπής, τα μυαλά ενός ολόκληρου πληθυσμού τόσο κοντά στο να βράσουν. Ζούμε σε μια μοναδική εποχή, σε μια μεταβατική θέση – οι Ριζοσπάστες κάθε είδους εγκαταλείπουν γρήγορα τις προ πολλού νεκρές τακτικές της Αριστεράς Διαμαρτυρίας υπέρ της μαχητικής δραστηριότητας, φτάνοντας στο σημείο να σχηματίζουν ένοπλες ομάδες. Το κράτος όχι μόνο το γνωρίζει αυτό, αλλά και το περιμένει, κάτι που λέει αρκετά τρομερό για το τι μας περιμένει, λαμβάνοντας υπόψη τη μαζική συγκέντρωση στρατιωτικών μονάδων για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Τα πράγματα είναι άσχημα, πραγματικά άσχημα, και οι άνθρωποι παντού αισθάνονται την ανάγκη να κάνουν κάτι. Το γεγονός είναι ότι η βία ΔΟΥΛΕΥΕΙ και οι άνθρωποι αρχίζουν να το συνειδητοποιούν αυτό.
Ο ριζοσπαστισμός έχει εδώ και καιρό χτυπηθεί από τις ηλίθιες πεποιθήσεις που διαιωνίζονται από το Δημοκρατικό Κόμμα. Με την προδοσία του Μπέρνι οι άνθρωποι αρχίζουν να αναζητούν εναλλακτικές λύσεις. Υπάρχει μια φαγούρα στο χέρι των απανταχού Αριστερών, ένα βαρύ σπυρί που ζητάει να σπάσει. Γίνεται λόγος για «πραγματική επανάσταση» και για το τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό. Είναι ένα ερώτημα του οποίου η ώρα έχει έρθει. Η θρησκευτική πίστη στη μη βία, που μας έχουν χώσει παθητικο-επιθετικά στο λαιμό μας, δηλώνει ότι ένα άτομο πρέπει να επιτρέψει σε μια οντότητα με την οποία βρίσκεται σε αντιπαράθεση να δει το κακό στους δικούς του/της τρόπους και να αλλάξει οικειοθελώς, επειδή απ’ ό, τι φαίνεται οι άνθρωποι αλλάζουν τα συστήματα πεποιθήσεων όπως τα υγρά ατμού. Αυτό, ως δια μαγείας, θα εξαπλωθεί με κάποιο τρόπο σε όλη την κοινωνία και θα δημιουργήσει μόνιμη αλλαγή. Φυσικά όλα αυτά είναι ψέματα. Αυτή η ανόητη αντίληψη εμπιστεύεται εξαιρετικά την ανθρώπινη συνείδηση και υποθέτει ότι οι άνθρωποι αποφασίζουν ορθολογικά για την πορεία των πράξεών τους και έχει αποδείξει ότι είναι χρεοκοπημένη. Αν το δόγμα της «συνειδητής επιλογής» ήταν αληθινό, ολόκληρος ο τομέας της διαφήμισης δεν θα υπήρχε. Αν ένα άτομο είχε εξαρχής λειτουργική συνείδηση, θα συμμετείχε πράγματι σε δραστηριότητες που απειλούν και καταστρέφουν διάφορες μορφές ζωής σε αυτόν τον πλανήτη, θα υποστήριζε ένα κράτος που εξάγει πόλεμο και θάνατο σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο; Ολόκληρο το σύστημα εξαρτάται από τους ανθρώπους που ΔΕΝ ενεργούν ορθολογικά και δεν αναλογίζονται ηθικά τις ίδιες αυτές πράξεις. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι αστυνομικοί και οι στρατιώτες κοιμούνται σαν μωρά.
Άλλες παρατάξεις, κυρίως στην Αριστερά, θέλουν να περιμένουμε κάποια Μεγάλη Επανάσταση, αποδεχόμενοι τη ζωή μας ως εργαλεία σε κάποιο διαλεκτικό έργο, αναγκασμένοι να δεχόμαστε σιωπηλά το ένα χτύπημα μετά το άλλο μέχρι να επιτευχθεί αρκετή κρίσιμη μάζα μέχρι….ναι, βασικά κανείς δεν φαίνεται να ξέρει. Ο Σερφίνσκι στο Ευλογημένη η Φλόγα σημειώνει ότι σχεδόν κάθε στρατόπεδο συγκέντρωσης που διοικούσαν οι Ναζί είχε οργανωμένη αντίσταση, κάποια μάλιστα με όπλα. Χιλιάδες κρατούμενοι συμμετείχαν σε αυτές τις οργανώσεις σχεδιάζοντας ενεργά τη στιγμή που θα έβαζαν τέλος στην εκτεταμένη σφαγή και θα απελευθερώνονταν. Το πρόβλημα ήταν ότι το σχέδιο δεν καρποφόρησε ποτέ, οι καιροί δεν ήταν ποτέ αρκετά κατάλληλοι, τα πράγματα δεν ήταν ποτέ αρκετά έτοιμα. Τα πτώματα συνέχιζαν να συσσωρεύονται με την ίδια ταχύτητα που ξεσπούσε κάθε νέα ανείπωτη φρίκη, όμως οι ιεραρχικοί ηγέτες παρέμεναν ακλόνητοι περιμένοντας τον ιδανικό καιρό. Ακόμα και οι κοινωνικές διαμαρτυρίες όπως οι καλύτεροι μισθοί, η κοινωνική ασφάλιση, τα περισσότερα δικαιώματα, αν και σίγουρα αξιοθαύμαστες, είναι κινητοποιήσεις με ημερομηνία λήξης που οδηγούν πίσω στην παθητικότητα. Το μόνο πράγμα που μαθαίνουμε περιμένοντας είναι να περιμένουμε.
Οι άνθρωποι θέλουν να δράσουν, θέλουν να κάνουν κάτι. Τα πλήθη των ανήσυχων είναι γεμάτα με κάτουρο και ξύδι που ψάχνουν για στόχο. Τα χέρια είναι πρόθυμα με ένα μόνο ερώτημα να απομένει: με ποιους στο διάολο θα το κάνουν;
Είναι ένα ερώτημα που έχω θέσει στον εαυτό μου, και ένα που με οδήγησε να στείλω μήνυμα στους αξιόλογους φίλους του Insurrection News, ένα σημείο συγκέντρωσης «ειδήσεων, αντιπληροφόρησης και υποκίνησης από την παγκόσμια πρώτη γραμμή της αντικαπιταλιστικής εξέγερσης και του κοινωνικού πολέμου». Όπως το είδα, υπήρχαν μερικές ομάδες εκεί έξω, αλλά δύσκολα θα βρείτε κάποια καλύτερη από την περιβόητη Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία, μια σκιώδη «τρομοκρατική» ομάδα, περισσότερο γνωστή με το ιταλικό ακρωνύμιο FAI, την ίδια της οποίας τις «ομάδες θανάτου» κάλυψα για το Disinfo:
«[Η] FAI/FRI κατέστησε σαφές ότι δεν πρόκειται για μια συλλογή μαθητών γυμνασίου με περαστικό ενδιαφέρον για τον Μπακούνιν. Πρόκειται για σκληροπυρηνική Προπαγάνδα της Πράξης.” “Η φωτιά, η επίθεση, η απειλή εναντίον οποιουδήποτε εκπροσώπου της εκκλησίας και της εξουσίας είναι απολύτως δικαιολογημένη”, σημείωσαν οι Αναρχικοί, “Έχουμε τα όπλα και την προθυμία μας να τους επιτεθούμε. Οι μέρες του γλεντιού τους έχουν τελειώσει».
Η FAI/FRI είναι ίσως η μόνη αναρχική συλλογικότητα στον πλανήτη που μπορεί να υποστηρίξει αυτόν τον ισχυρισμό, έχοντας εξαπολύσει εμπρηστικές επιθέσεις εναντίον πύργων κινητής τηλεφωνίας στη Ρωσία καθώς και εναντίον τραπεζών της Χιλής, σαμποτάροντας σιδηροδρομικές γραμμές του Μπρίστολ, ακόμη και πυροβολώντας την επιγονατίδα του επικεφαλής μιας ιταλικής εταιρείας πυρηνικής μηχανικής.
Αυτοί οι τύποι και τύπισσες δεν παίζουν και δεν ενδιαφέρονται να «επηρεάσουν την επιχειρηματολογία» ή να «ηθικολογήσουν τις νίκες».
Μασκοφόροι αναρχικοί που φέρνουν το φόβο στην καρδιά της αστικής τάξης; Μείνε ήρεμη παλλόμενη καρδιά μου! Λοιπόν, πού μπορεί κανείς να εγγραφεί;
Η σύντομη απάντηση: δεν μπορείτε.
Η μακρά απάντηση είναι πολύ πιο περίπλοκη.
«Η FAI δεν έχει πραγματικά μέλη, είναι μια άτυπη οργάνωση», εξηγεί το Insurrection News. Παρόλο που μπορεί να μην έχει γραφεία, βαθμούς ή επίσημες δομές, αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος δεν θα μπορούσε να γίνει μέλος της. «Ένα άτομο είναι μέλος της FAI μόνο όταν πραγματοποιεί μια δράση υπό το όνομα της FAI. Είναι περισσότερο μια ιδέα παρά κάποιο είδος πραγματικής οργάνωσης».
Ο Alfredo Cospito, ο φυλακισμένος Αναρχικός που καταδικάστηκε για μια δράση της FAI-FRI (γονατίζοντας εκείνο το στέλεχος της εταιρείας πυρηνικής ενέργειας) αναπτύσσει και υπογραμμίζει την αποτελεσματικότητα αυτής της «άτυπης» οργάνωσης σε μια επιστολή από τη φυλακή:
«Δεν θα κουραστώ ποτέ να το επαναλαμβάνω, κατά τη γνώμη μου, η άτυπη ομοσπονδία πρέπει να «περιορίζεται» στο να είναι ένα απλό μέσο που ακόμη και σύντροφοι σαν εμένα, εντελώς ξένοι προς οποιαδήποτε οργάνωση, μπορούν να χρησιμοποιήσουν, δίνοντας στον εαυτό τους τη δυνατότητα να σχετιστούν με άλλα άτομα ή πυρήνες διασκορπισμένους σε όλο τον κόσμο. Η FAI-FRI είναι ένα όπλο πολέμου και όσο πιο απλή είναι η δομή της, όσο πιο στοιχειώδης είναι η δυναμική της, τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι. Η μείωση της πολυπλοκότητάς του αυξάνει την αποτελεσματικότητά του…..
Αντί να περιμένουν να δοθούν εντολές, η FAI λειτουργεί ως εφίστιος φανός για άτομα ή ομάδες που θα υψώσουν γενναία τη δική τους μαύρη σημαία του Αναρχισμού – δεν υπάρχει ηγέτης για να συλληφθεί, ούτε πληροφοριοδότες για να πληρωθούν, επειδή οι πυρήνες δεν έρχονται σε επαφή μεταξύ τους.
Τόσο ο συντονισμός όσο και η συνέλευση είναι εκτεθειμένα στην καταστολή, όλοι γνωρίζουν όλους τους άλλους, είναι σαν χάρτινος πύργος, αν πέσει ο ένας πέφτουν όλοι οι άλλοι. Η FAI, με έναν πολύ απλό και φυσικό τρόπο μέσα από τη συλλογική εμπειρία δεκάδων ομάδων διάσπαρτων σε όλο τον κόσμο, χωρίς καν να το καταλάβει, αντικατέστησε αυτές τις δύο παλιές μεθοδολογίες με επαναστατικές εκστρατείες που δεν χρειάζονται προθεσμίες ή αμοιβαία γνώση, μόνο οι πράξεις μιλούν. Δεν υπάρχει ανάγκη συντονισμού όταν αρκεί η επικοινωνία της αρχής μιας εκστρατείας με διεκδικήσεις, κομμάτια γραπτού λόγου που ακολουθούν τις δράσεις και ανοιχτές συζητήσεις μεταξύ διαφορετικών εντάσεων (εξεγερσιακών, ατομικιστών, μηδενιστών, κοινωνικών και αντικοινωνικών αναρχικών) δημιουργώντας έτσι νέες διαδρομές που δεν χαρακτηρίζονται ποτέ από ομοιομορφία, ιδεολογία, πολιτική. Όσον αφορά τη συνέλευση, αυτός είναι ένας τρόπος να πολιτικοποιηθούν και να γίνουν ιδεολογικές οι απλές και φυσικές σχέσεις συγγένειας, φιλίας, αγάπης, αδελφοσύνης,που έχει μέσα της κάθε ομάδα της FAI-FRI και οι οποίες αφορούν την πιο προσωπική τους ζωή και μόνο τη στιγμή της δράσης διαπλέκονται με την ύπαρξη της άτυπης ομοσπονδίας…
Η άτυπη ομοσπονδία ακολουθεί την πολεμική της τροχιά, η οποία μέσα στα όρια της δύναμής της θέλει μόνο να καταστρέψει και να μην οικοδομήσει τίποτα. Μια απρόβλεπτη τροχιά, η οποία δεν είναι ποτέ ιδεολογική, ποτέ πολιτική, ποτέ εποικοδομητική και η οποία μερικές φορές τέμνεται με εκείνη του «πραγματικού κινήματος». Δύο τροχιές με τελείως διαφορετικούς στόχους, η πρώτη το αναρχικό κίνημα, μαχητικό, βίαιο, επαναστατικό με τις συνελεύσεις και τις ειδικές οργανώσεις του και η δεύτερη η FAI-FRI, ένα απλό μέσο, στοιχειώδες, βασικό, άτυπο για να κάνει πόλεμο, να χτυπάει, μετά να εξαφανίζεται, να επικοινωνεί χωρίς ποτέ να γίνεται ορατό. Οι δύο τροχιές πρέπει να διατηρηθούν χωριστά η μία από την άλλη, καθώς θα εκμηδένιζαν η μία την άλλη αν συναντιόντουσαν.
Πάνω απ’ όλα ένα πράγμα πρέπει να είναι ξεκάθαρο, ο καθένας είναι μέρος της FAI-FRI μόνο τη στιγμή της δράσης, μετά ο καθένας επιστρέφει στη ζωή του ως αναρχικός, μηδενιστής, ατομικιστής, στα δικά του σχέδια και τις εξεγερτικές ή επαναστατικές του προοπτικές με όλα τα παρελκόμενά τους όπως συνελεύσεις, συντονισμοί, πυρήνες συνάφειας, καταλήψεις, κομμούνες, αγώνες στην περιοχή και ούτω καθεξής.
Η FAI-FRI (τουλάχιστον έτσι την βλέπω εγώ) δεν είναι ένα κόμμα ή ένα κίνημα και ακόμη λιγότερο μια οργάνωση, αλλά ένα μέσο για την ενίσχυση μεμονωμένων ομάδων συνάφειας ή μεμονωμένων ατόμων δράσης μέσω διεθνών εκστρατειών που ενώνουν τις δυνάμεις μας χωρίς συντονισμό, χωρίς να παραδίδουν πολύτιμη ελευθερία.
Ένα μέσο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από κάθε αναρχικό που επιδιώκει την καταστροφή στο εδώ και τώρα. Δεν είναι ένα τέλειο μέσο, πολλά πράγματα θα μπορούσαν να βελτιωθούν ξεκινώντας από τις διεθνείς εκστρατείες, οι οποίες, νομίζω, δεν έχουν αξιοποιηθεί ποτέ στο έπακρο. Φανταστείτε τη συγκέντρωση δυνάμεων σε στόχους του ίδιου είδους, σε διεθνή κλίμακα…».
Ισχυρά λόγια και μεγάλες αξιώσεις. Αλλά λειτουργεί αυτό;
Άλλες οργανώσεις, όπως το Μέτωπο Απελευθέρωσης της Γης και η αδελφή του οργάνωση, το Μέτωπο Απελευθέρωσης των Ζώων, έχουν χρησιμοποιήσει παρόμοιες άτυπες, κυψελοειδείς δομές με καταστροφικά αποτελέσματα, προκαλώντας ζημιές αξίας εκατομμυρίων δολαρίων και όλα αυτά χωρίς ούτε μία σύλληψη από το 1997 έως το 2000, σημειώνοντας σε ένα FAQ:
«Αυτή η δομή των πυρήνων ήταν εξαιρετικά αποτελεσματική στη διασφάλιση της συνέχισης της οργάνωσης με ελάχιστες συλλήψεις. Οι διωκτικές αρχές, ιδίως στη Βόρεια Αμερική, είναι εκπαιδευμένες να αναγνωρίζουν και να αντιμετωπίζουν οργανώσεις που έχουν έναν ηγέτη, μια ιεραρχία και ένα κεντρικό αρχηγείο. Το ELF δεν περιέχει τίποτα από αυτά. Λόγω των αυτόνομων και υπόγειων πτυχών των πυρήνων του ELF, μια διείσδυση σε έναν πυρήνα δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι θα σταματήσει ολόκληρο το κίνημα. Εάν ένα άτομο ή ακόμη και ένας ολόκληρος πυρήνας συλληφθεί από τις αρχές, άλλα άτομα και πυρήνες θα είναι ελεύθερα να συνεχίσουν το έργο τους καθώς λειτουργούν ανεξάρτητα και ανώνυμα ο ένας από τον άλλο. Η δομή των πυρήνων είναι ένα είδος τακτικής αντάρτικου που εφαρμόζεται με επιτυχία από διάφορα κινήματα σε όλο τον κόσμο εδώ και αιώνες. Μπορεί να είναι μια επιτυχημένη τακτική όταν χρησιμοποιείται σωστά εναντίον μιας μεγαλύτερης στρατιωτικής δύναμης.
Το ELF δεν έχει κάποιο είδος φυσικού καταλόγου μελών ή συναντήσεων που μπορείτε να παρακολουθήσετε για να συμμετάσχετε. Θυμηθείτε, το ELF δεν περιστρέφεται γύρω από μια φυσική βάση ή μια κλασικά σχεδιασμένη δομή, αλλά αντίθετα γύρω από μια ιδεολογία. Εάν πιστεύετε στην ιδεολογία του ELF και ακολουθείτε ένα συγκεκριμένο σύνολο ευρέως δημοσιευμένων κατευθυντήριων γραμμών, μπορείτε να διεξάγετε δράσεις και να γίνετε μέλος του ELF.
Τα άτομα που ενδιαφέρονται να δραστηριοποιηθούν… πρέπει να ακολουθήσουν τις παραπάνω κατευθυντήριες γραμμές και να δημιουργήσουν το δικό τους στενό ανώνυμο πυρήνα που αποτελείται από αξιόπιστους και ειλικρινείς ανθρώπους. Να θυμάστε ότι το ELF και κάθε πυρήνας μέσα σε αυτό είναι ανώνυμοι όχι μόνο μεταξύ τους αλλά και για το ευρύ κοινό. Έτσι δεν υπάρχει ρεαλιστική πιθανότητα να δραστηριοποιηθεί κάποιος σε έναν ήδη υπάρχοντα πυρήνα. Πάρτε πρωτοβουλία, δημιουργήστε το δικό σας πυρήνα και κάντε αυτό που πρέπει να γίνει!»
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η FAI ήταν διαβόητα επιτυχημένη. 180 επιθέσεις με φωτιές και βομβιστικές επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν από μία μόνο ομάδα με την ονομασία «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς», γεμίζοντας τους υπηρέτες του κράτους με περισσότερο φόβο από ό,τι θα μπορούσε να έχει οποιαδήποτε «κατοχή». Οι επιθέσεις προσανατολίζονται γύρω από πτυχές της κοινωνίας σε συγκεκριμένες εκστρατείες και όχι σε συντεταγμένες με βάση την τοποθεσία, επιτρέποντας στα μέλη να χτυπήσουν με οποιονδήποτε τρόπο θεωρούν εφικτό. Ένα κάλεσμα για εκδίκηση στο όνομα των πεσόντων αναρχικών που ονομάστηκε «Μαύρος Δεκέμβρης» απέφερε τουλάχιστον 63 επιτυχημένες δράσεις σε ένα μήνα σε πολλές ηπείρους. Λέει ένα άλλο κείμενο της FAI: «Χρησιμοποιώντας συγκεκριμένες εκστρατείες ως στρατηγική (για παράδειγμα ενάντια στο σύστημα φυλακών ή στη λεηλασία της γης και των ζώων) μπορούμε εύκολα να προκαλέσουμε βραχυκύκλωμα στην κανονική λειτουργία της κοινωνίας. Για παράδειγμα, μια εκστρατεία κατά των φυλακών που θα περιλαμβάνει αφίσες και φυλλάδια κατά των φυλακών, σαμποτάζ και εμπρησμούς κατά των εταιρειών που χτίζουν φυλακές ή/και πλουτίζουν με τη διαχείρισή τους, επιστολές σε φυλακισμένους αναρχικούς, επιθέσεις σε δεσμοφύλακες και διοικητές φυλακών, εκρηκτικές επιθέσεις σε δικαστές σε αλληλεγγύη με αναρχικούς κρατούμενους, θα ήταν αναμφισβήτητα μια ισχυρή εκστρατεία που θα προκαλούσε ρωγμές στους τοίχους των φυλακών. Αυτού του είδους οι κινητοποιήσεις μπορούν να χτυπήσουν το καθεστώς της φυλακής και να δημιουργήσουν απρόβλεπτες καταστάσεις μέσα στη φυλακή, ακόμα και να βοηθήσουν τους συντρόφους που θέλουν να αποδράσουν».
Οι επιθέσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν από άτομα ή πυρήνες συντρόφων, που απορρίπτουν την ιδέα οποιουδήποτε συγκεντρωτικού μοντέλου και επιλέγουν να ξεκινήσουν από τη βάση ατομικών πρωτοβουλιών που θέλουν να συλλογικοποιηθούν. Όπως το έθεσε μια ομάδα: «Στις ομαδικές συναντήσεις, κάθε σύντροφος είχε την ευκαιρία να προτείνει ένα σχέδιο επίθεσης, ανοίγοντας έτσι μια συζήτηση για το σχεδιασμό, το χρονοδιάγραμμα, την πολιτική ανάλυση και τα επιχειρησιακά προβλήματα που δημιουργεί η τοποθεσία ενός συγκεκριμένου στόχου. Κατά τη διάρκεια αυτών των συζητήσεων, δεν υπήρχε καμία εγγύηση ότι θα καταλήγαμε σε συμφωνία. Τα αντίθετα επιχειρήματα μερικές φορές εξελίσσονταν σε μια ισχυρή διαλεκτική, ιδίως όσον αφορά τη στρατηγική και την ιεράρχηση του χρονισμού, και αρκετά συχνά υπήρχαν περισσότερες από μία προτάσεις, οπότε έπρεπε στη συνέχεια να επιλέξουμε ποια θα επιλέγαμε και ποια θα κρατούσαμε στην «αποθήκη» για να βελτιωθεί στο μέλλον».
Από εκεί και πέρα, υπογράφηκε ένας αριθμός ανακοινώσεων από ομάδες (Μηδενιστική Φράξια, Κομάντο Ανάσα του Τρόμου, Τερροριστική Αντάρτικη Μονάδα) που προέκυψαν από κάθε ξεχωριστή πρωτοβουλία, μια έξυπνη μέθοδος που αφήνει τους αστυνομικούς να μαντεύουν και να κυνηγούν αδιέξοδα. Μετά την επίτευξη συμφωνίας, είτε ως ολόκληρη συλλογικότητα είτε ως ξεχωριστή πρωτοβουλία, σχεδιάζεται συνήθως η επίθεση. Κάθε μέλος συνεισφέρει – οι πληροφορίες συλλέγονται από εφημερίδες, περιοδικά και το Διαδίκτυο – η περιοχή όπου θα γινόταν η δράση αναγνωρίζεται και χαρτογραφείται – η προσέγγιση και η αποχώρηση από τον στόχο σχεδιάζεται (αποφεύγοντας κάμερες και αστυνομικά σημεία ελέγχου), συμπεριλαμβανομένων εναλλακτικών διαδρομών σε περίπτωση που συνέβαινε κάτι απρόβλεπτο, και φυσικά έχοντας κατά νου το ενδεχόμενο μιας σύγκρουσης με τα γουρούνια. Υπήρχαν επίσης ομάδες υποστήριξης, «κρησφύγετα», τρόποι για να ζητήσετε βοήθεια κ.λπ.
Insurrectionary Anarchism https://www.youtube.com/watch?v=5dySnjapIbM
Φυσικά, η FAI δεν είναι απλώς οτιδήποτε και τα πάντα. Η FAI είναι μηδενιστές, ατομικιστές και εξεγερσιακοί του υψηλότερου διαμετρήματος. Το να προσθέσει κανείς τη φωνή του σε μια τέτοια χορωδία σημαίνει ότι γνωρίζει καλά τα τραγούδια της καταστροφής που τραγουδούν και τις θεωρίες που κρύβονται πίσω από αυτά. Το παραπάνω βίντεο κάνει καλή δουλειά για να σας δώσει μια γρήγορη εισαγωγή στο τι ακριβώς είναι ο Επαναστατικός Αναρχισμός. Να είστε σίγουροι όμως ότι ζουν για την πραγματική δράση τους, όχι για θεωρητικές τοποθετήσεις. Μια παιδική επαφή με τον εμπρησμό έχει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα από ένα πτυχίο διαλεκτικής.
Πριν από 110 χρόνια, οι ηγέτες του κόσμου κοιμόντουσαν ανήσυχοι σε φτερωτά κρεβάτια, με εφιάλτες αναρχικών που κρατούσαν βόμβες να τους κυνηγούν από την πρώτη σελίδα της πρωινής εφημερίδας μέχρι τα σύνορα της χώρας των ονείρων και παντού ενδιάμεσα. Ήταν μια εποχή όπου κανένα αξίωμα δεν ήταν πολύ ισχυρό και καμία ζωή δεν ήταν πολύ ευγενής για να αφαιρεθεί τόσο αδίστακτα όσο αδίστακτα αντιμετώπιζαν οι ηγέτες τους ανθρώπους. Οι ιστορίες τόλμης και περιπέτειας ήταν τόσο συνηθισμένες όσο και οι συγκεκριμένες νίκες που παρήγαγαν στις ζωές εκείνων που είχαν το θάρρος να τις επιδιώξουν. Ήταν μια εποχή τόσο ανήσυχη, τόσο φλεγόμενη από θειάφι, που ήταν αρκετή για να κρατήσει τον Αναρχισμό στο χάρτη, ακόμη και με έναν αιώνα πικρών ηττών μπροστά του.
Αυτές οι ίδιες συνθήκες είναι και πάλι εδώ. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τις νίκες.
Μετάφραση: ΔΟ ΕΗΦ
Πήγη: Traces of Fire
