Χιλή: «Αντιμέτωπος με μια συγκαλλυμένη ισόβια κάθειρξη, η δράξη πάντα αξίζει.» Ανακοίνωση του Francisco Solar.

Περιμέναμε κάτι άλλο από την εξουσία; Αν και η ποινή των 86 ετών φυλάκισης προκάλεσε έκπληξη και κάποια ανησυχία, η εξουσία ενήργησε ανάλογα. Τιμώρησε τις βίαιες δράσεις εναντίον των υπερασπιστών και των εκρποσώπων της, το θράσος της ανοιχτής εξέγερσης που έπληξε τους χώρους της που πίστευε ότι ήταν απόρθητοι και επίσηε την κατηγορηματική και ξεκάθαρη δικαίωση των εν λόγων επιθέσεων, αποδεικνύοντας ότι αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που ενυπάρχει στην διάδοση των ιδεών και των πράξεων..

Το κράτος ενήργησε ως αυτό που είναι και αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει.

Προχώρησε όπως έχει κάνει ιστορικά όταν του επιτέθηκαν ευθέως, όταν ένιωσε πραγματικά την απειλή να βλέπει την ύπαρξή του σε κίνδυνο και όταν, ακόμη περισσότερο, δεν βρήκε υποταγή ή μετάνοια.

Μαζί με το να επιδιώκει να με θάψει ισόβια σε αυτό το μέρος, αυτή η απόφαση αποτελεί ξεκάθαρα ένα τρομακτικό σινιάλο για όλους τους αναρχικούς χώρους και άτομα που τοποθετούνται ανοιχτά σε μάχη στο βαθμό που στοχεύει να τερματίσει τις επιθετικές πρακτικές που αρνούνται να εξαφανιστούν και που έχουν αποδείξει το μέγεθος και τις  δυνατότητές τους στην εξέγερση του Οκτώβρη. Είναι, εν ολίγοις, ένα πλήγμα στον αναρχισμό της δράσης στο σύνολό του που αντανακλά την απειλή που θέτει για την Εξουσία, η οποία, αν και μπορεί να ακούγεται παράδοξο, δείχνει ότι η εξεγερτική πορεία εκπληρώνει μέρος των σκοπών της. Το γεγονός ότι μας διώκουν, ότι πριν από χρόνια δημιούργησαν μια εξειδικευμένη αντιαναρχική ομάδα που τώρα αναπαρήγαγαν για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος και ότι μας επιβάλλουν ποινές 86 ετών, είναι ενδείξεις ότι ο δρόμος της δράσης ανησυχεί, και αυτούς που ανησυχεί είναι τους ισχυρούς.

Η επιμονή και, κατά καιρούς, η εντατικοποίηση των αναρχικών δράσεων οδήγησε σε μια σθεναρή καταδίκη που έχει σαφώς απο-κινητοποιητική πρόθεση και αίσθηση πολιτικής εκδίκησης.

Ωστόσο, είναι αναμφισβήτητο ότι το τελευταίο διάστημα δεν σημειώθηκε πρόοδος στην άναρχη επίθεση, παρουσιάζοντας μάλλον στασιμότητα έως και παρακμή στην ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό των παραβατικών πρακτικών. Νομίζω ότι αυτό οφείλεται σε πολλαπλές πτυχές, συμπεριλαμβανομένης της κατασταλτικής μεταβλητής καθώς και σε ένα αποτέλεσμα μετά την εξέγερση που, προφανώς, έχει οδηγήσει σε απο-κινητοποίηση σε διάφορα περιβάλλοντα και άτομα. Προχωρώντας βαθύτερα σε αυτό το θέμα, νομίζω ότι αξίζει μια πιο ολοκληρωμένη ανάλυση, κάτι που δεν είναι το ζητούμενο.

Και αν με ρωτήσετε αν άξιζε τον κόπο. Απαντώ όχι μόνο ότι άξιζε τον κόπο, αλλά ότι αξίζει και ότι αναμφισβήτητα θα αξίζει τον κόπο. Το να πάρεις την ατομική απόφαση να επαναστατήσεις, να εκδικηθείς και να λήξεις, έστω και για λίγο, την ατιμωρησία των ισχυρών είναι μια από τις πιο όμορφες στιγμές που μπορείς να βιώσεις. Το να συνδέεις τον λόγο με την πράξη, προχωρώντας πέρα από την απλή συνθηματολογία κενής περιεχομένου, ισχυροποιεί και δίνει νόημα σε μια ατομική και συλλογική θέση σύγκρουσης. Το να μεταφέρεις ιδέες στην σφαίρα του εφικτού είναι πάντα απαραίτητο και σημαντικό εάν κάποιος αποφασίσει ελεύθερα να αντιμετωπίσει την εξουσία, ακόμα κι αν του κοστίσει δεκαετίες εγκλεισμού ή ακόμη και τη ζωή του. Η δράση πάντα αξίζει τον κόπο.

Αυτή η συγκαλυμμένη ισόβια κάθειρξη, μια ποινή που είναι από τις υψηλότερες σε διεθνές επίπεδο εναντίον ενός αναρχικού, προφανώς έχει σκοπό να ειρηνεύσει, ωστόσο εναπόκειται σε εμάς αν αυτό το σινιάλο εκπληρώσει τον στόχο του. Είναι στη θέλησή μας και στην απόφασή μας να κάνουμε αυτές τις καταδίκες να χάσουν τελείως το νόημά τους και μάλιστα να αποτελέσουν έναν ακόμη λόγο επίθεσης, όπως ακριβώς δήλωσε η «Ομάδα Δράσης 6 Ιουλίου – Νέα Ανατροπή» μετά την πρόσφατη εκρηκτική επίθεση σε υποκατάστημα τράπεζας.

Εδώ μέσα, κατανοώντας, όπως τόνισα πριν από μερικά χρόνια, ότι οι αναρχικοί στη φυλακή είναι ενεργοί σύντροφοι που είναι προσωρινά έγκλειστοι, σε αντίθεση και αποφεύγοντας την περιοριστική κατηγοριοποίηση της φιγούρας του «κρατουμένου», σκοπεύω να συνεχίσω να συμβάλλω στις διαφορετικές πρωτοβουλίες αναρχικής μάχης. Να επιμείνουμε στον διαρκή αγώνα για την ακύρωση των ποινών της στρατιωτικής δικαιοσύνης και την εκστρατεία για την απελευθέρωση του συντρόφου Marcelo Villarroel, την ελευθερία των αναρχικών και ανατρεπτικών κρατουμένων και την καταστροφή της κοινωνίας-φυλακής.

Αναρχικοί και ανατρεπτικοί κρατούμενοι στους δρόμους!

Να σπάσουν οι φυλακές!

Ζήτω η αναρχία!

Francisco Solar Dominguez

Φυλακή La Gonzalina – Rancagua.

Δεκέμβριος 2023

Πηγή: Informativo Anarquista

Μετάφραση: Ευλογημένη Η Φλόγα

Χιλή: Λόγια από τους Aldo και Lucas Hernández ένα χρόνο μετά την σύλληψή τους

Όσοι αποφασίζουν να επαναστατήσουν ενάντια στη δυστυχία που εμφυτεύεται από τη γέννηση γνωρίζουν μόνο δύο προορισμούς: τη φυλακή και τον θάνατο, ψιθυρίζουμε μια τρίτη επιλογή, την ΕΠΙΘΕΣΗ.
Αναρχική ομάδα ανταρτών πόλης – ΜΑΥΡΗ ΕΚΔΙΚΗΣΗ
Τα ξημερώματα της 22ας Δεκεμβρίου 2022, σε επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε στη μητροπολιτική περιοχή και το Valparaíso, έγινε έφοδος σε διάφορα ακίνητα, με αποτέλεσμα 4 συλληφθέντες. Η εντολή από το γραφείο του νότιου εισαγγελέα ήταν να βρεθεί και να συλληφθεί ο αναρχικός σύντροφος Aldo Hernández, ο οποίος κατηγορείται ότι ήταν ο φερόμενος ως δράστης της επίθεσης στη διεύθυνση εθνικής χωροφυλακής τον Δεκέμβριο του 2021.
Σε αυτές τις επιδρομές, συνελήφθη και ο αναρχικός σύντροφος Lucas Hernández. Και οι δύο τελούν υπό προληπτική κράτηση. Ο Λούκας βρίσκεται στη φυλακή Σαντιάγο 1, ενώ ο Άλντο έχει μεταφερθεί από την ημέρα της σύλληψής του στη φυλακή La Gonzalina στη Rancagua.
Μετά από ένα χρόνο από αυτή τη κίνηση της εξουσίας, που κρατά αιχμάλωτους τους συντρόφους μας, ενώ η έρευνα συνεχίζεται, καλούμε να επεκτείνουμε και να προπαγανδίσουμε χειρονομίες αλληλεγγύης, να κάνουμε ορατή την κατάσταση και την πολιτική τους θέση μπροστά σε αυτόν τον εγκλεισμό.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι απαραίτητο να τοποθετηθούμε σε μια ενεργητική πρακτική αλληλεγγύης, σε χειρονομίες που επιστρέφουν την αγάπη και την αφοσίωση που άφησαν οι σύντροφοί μας πίσω από τα κάγκελα σε κάθε επιθετική ενέργεια. Ας δείξουμε στους εισαγγελείς, τους χωροφύλακες και τους αστυνομικούς ότι οι σύντροφοί μας δεν είναι μόνοι, ότι αν τους χτυπήσουν θα απαντήσουμε, ότι αν μας χρειαστούν θα είμαστε εκεί. Γιατί η φυλακή δεν σταματά τις διαδικασίες, πόσο μάλλον την προώθηση αναρχικών ιδεών και πρακτικών.
Δεν περιμένουμε και δεν ζητάμε τίποτα από την εξουσία, πόσο μάλλον από τη δικαιοσύνη.
Είμαστε δηλωμένοι εχθροί τους αφού ασπαζόμαστε αναρχικές ιδέες και πρακτικές. Η δράση ως αδιαμφισβήτητη αγκαλιά σε όσους έχουν δεχτεί επιθέσεις από τον κρατικό μηχανισμό και τους ισχυρούς.
Είθε να πολλαπλασιαστούν οι χειρονομίες αλληλεγγύης και οι συνένοχοι. Μέχρι να πέσουν όλα.
Για την επέκταση της αναρχικής δράσης, φωτιά στη φυλακή.
Μια συνένοχη και υποστηρικτική αγκαλιά για τον αναρχικό σύντροφο Francisco Solar, ο οποίος αντιμετωπίζει εκτεταμένη και παραδειγματική καταδίκη από το κράτος και τους υποστηρικτές του.
Ο Άλντο και ο Λούκας στο δρόμο τώρα.

Χιλή: Οδοφράγματα και συγκρούσεις στο Liceo Manuel Barros Borgoño 10 χρόνια μετά τον θάνατο του Sebastián Oversluij

Κατά την διάρκεια αυτών των ημερών, φοιτητές με κουκούλες έστησαν οδοφράγματα και προκλήθηκαν συγκρούσεις κατά της παρουσίας καραμπινιέρων (COP), τραυματίζοντας έναν στην πλάτη, με αποτέλεσμα ελαφρά εγκαύματα. Στην μνήμη του νεαρού Angry, ο οποίος στις 11 Δεκεμβρίου 2013 δολοφονήθηκε κατά την διάρκεια απαλλοτρίωσης τράπεζας στο Pudahuel.

Μερικά ντοκουμέντα παρακάτω:

 

Πηγή: Informativo Anarquista

Μετάφραση: Ευλογημένη Η Φλόγα

Χιλή: Λόγια του ανατρεπτικού συντρόφου Marcelo Villarroel Sepúlveda

Στις 16 Δεκεμβρίου 2009, με απέλασαν από την Αργεντινή μετά από 21 μήνες εγκλεισμού σε διαφορετικές μονάδες της επαρχίας Neuquén για να παραμείνω στη διάθεση του κράτους της Χιλής και από τότε έχουν περάσει ήδη 14 χρόνια.

Το 2014 καταδικάστηκα σε 14 χρόνια για δύο ληστείες τραπεζών. Καταδικάστηκα ότι, αυστηρά μιλώντας, συμμορφώνομαι πλήρως, από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς κανένα όφελος και ότι αυτό ολοκληρώνεται σήμερα, 16 Δεκεμβρίου 2023 και όμως το κράτος με κρατάει πίσω από τα κάγκελα.

Σύμφωνα με τους χωροφύλακες, πρέπει να εκτίσω άλλα 12 χρόνια φυλάκισης μέχρι το 2036 για να μπορέσω να κάνω αίτηση για κάποιο ενδοσωφρονιστικό επίδομα. Σύμφωνα με τις αναδρομικές τροποποιήσεις στον παράνομο νόμο της Χιλής, το 2056 καταδικάζονται οριστικά οι καταδίκες μου, όλες για γεγονότα που συνέβησαν πριν από περισσότερα από 30 χρόνια.

Μια τρέλα αριθμών και ετών τυπική της στρατιωτικής δικαιοσύνης του Πινοσέτ, ντροπιαστικά σε ισχύ και που υποστηρίζεται ακόμα από πρόσφατες αποφάσεις του εφετείου της Rancagua, του Σαντιάγο, του Ανωτάτου Δικαστηρίου και του Συνταγματικού Δικαστηρίου αυτής της αμνησιακής χώρας που κυβερνάται σήμερα από το κομμουνιστικό κόμμα, το Frede Amplio και όλα τα προοδευτικά και σοσιαλδημοκρατικά αποβράσματα πάντα στην υπηρεσία των συμφερόντων του μεγάλου θεού του κεφαλαίου.

Σε αυτό το πλαίσιο, πριν από λίγες μέρες, η Monica και ο Francisco, αναρχικοί σύντροφοι της δράσης που έλαβαν όλη την εκδίκηση του κράτους, καταδικάστηκαν από τη δημοκρατική ιεροεξέταση του κεφαλαίου, ιδιαίτερα ο Francisco που του επιβλήθηκαν 86 χρόνια φυλάκισης από την κυριαρχία, έχοντας γίνει πλέον ο επαναστάτης κρατούμενος των Χιλιανών φυλακών με την υψηλότερη ποινή, και για τον οποίο πρέπει να ξέρουμε πως να τον συντροφεύουμε με καθημερινές δράσεις χωρίς παύσεις αφού ο δρόμος προφανώς θα είναι μεγαλύτερος. Πάντα από συνενοχική συγγένεια και ποτέ από θυματοποίηση!!

Από την άλλη πλευρά, την ίδια εβδομάδα, στην κατειλημμένη Wallmapu, το ρατσιστικό σύστημα δικαιοσύνης της Χιλής βρήκε ένοχο για τον θάνατο του γουρουνιού Nain τον Μαπούτσε Luis Tranamil Nahuel που αυτές τις μέρες ετοιμάζεται να λάβει βαριά ποινή όπως και ο Μαπούτσε Nelson Queupil που αντιμετωπίζει μια επικείμενη ποινή, και οι δύο ακολουθώντας τον δρόμο του weichan* βρίσκονται στις φυλακές της Χιλής, με υψωμένες γροθιές, βιώνουν την επέλαση της κρατικής επιθετικής επιχείρησης κατάληψης [των περιοχών των Μαπούτσε].

Ο νομικός εμετός της εξουσίας έγινε αισθητός αυτόν τον Δεκέμβριο στα εδάφη που κατέχει το κράτος της Χιλής. Οι αναρχικοί και οι Μαπούτσε είναι αποδέκτες κρατικής εκδίκησης επειδή δεν σκύβουν το κεφάλι και αγωνίζονται, για να διατηρήσουν μια, πάντα αξιοπρεπή και διαρκή, ενεργή αντίσταση. Με αποφασιστικότητα και αίμα, με πολλά χρόνια εγκλεισμού και πικρές στιγμές, με πολύπλοκους καιρούς, αλλά πάνω απ’ όλα, με έναν ισχυρό δεσμό αγάπης μεταξύ πολλών που δεν υποχωρούν, που δεν φοβούνται και δεν αποθαρρύνονται, ούτε συγχωρούν ούτε συμβιβάζονται.

Ανεξάρτητα από το ποιος διοικεί το κράτος, δεν έχουμε δεχτεί κάτι περισσότερο από συνεχή καταστολή μαζί με μόνιμη σκλήρυνση του νομικού πλαισίου από το 1990 έως σήμερα στο δημοκρατικό πλαίσιο του οποίου καυχιούνται όσοι το συντηρούν, το υπερασπίζονται και το δικαιώνουν.

Σε αυτές τις γραμμές, είναι τώρα δυνατό να αναγνωρίσουμε ξεκάθαρες αναλαμπές ενός εξαιρετικά διεφθαρμένου πολιτικού-νομικού-αστυνομικού-σωφρονιστικού συστήματος, πραγματικές συμμορίες που διανέμουν χώρους και μερίδια εξουσίας χωρίς σεβασμό σε οτιδήποτε άλλο εκτός από το χρήμα και στα οποία όσοι από εμάς τα πολεμάμε είμαστε αποδέκτες μιας μόνιμης επίθεσης που μας περιορίζει στις φυλακές τους, σαν αληθινούς όμηρους της εκδίκησής τους. Τα «δικαιώματα» δεν έχουν πλέον σημασία στην τρέχουσα κοινωνική σας τάξη. Αυτό που έχει σημασία είναι η επιβολή του κράτους δικαίου. Ένας νόμος πάντα στην αιώνια υπηρεσία της εξουσίας που έγινε για να μας θάψει στη φυλακή.

Το «τι είναι νόμιμο» δεν έχει πλέον σημασία, αυτό που έχει σημασία είναι ότι είναι η εξουσία και μπορούν να σε καταδικάσουν για οτιδήποτε και μπορούν να σε απαγάγουν, για όσα χρόνια παραμένουν μέσα σε ένα σωφρονιστικό νομικό πλαίσιο που βγαίνει όλο και περισσότερο έξω από τη δική τους νομιμότητα την οποία λένε ότι υπερασπίζονται.

Υπάρχουν αναπόφευκτες προκλήσεις που δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να αναβάλλουμε. Προχωρώντας προς την ενίσχυση ενός αντισωφρονιστικού μετώπου με σαφήνεια, που μας επιτρέπει να διατηρήσουμε μια συνενοχική αλληλεγγύη, να θάψουμε την θυματοποίηση του κράτους πρόνοιας, να δημιουργήσουμε δεσμούς από συγκρούσεις και όχι από την προσωρινή απόγνωση του εγκλεισμού, συνεπάγεται την ανάληψη μιας θέσης που τείνει να είναι μια μόνιμη συνεισφορά στον αντιστασιακό αγώνα για την ολοκληρωτική καταστροφή της κοινωνίας-φυλακής.

Έχουμε συντρόφους στη φυλακή για δεκαετίες και θα συνεχίσουν να παραμένουν ως αναπόφευκτο ίχνος της σύγκρουσης. Η κυριαρχία χρησιμοποιεί τα όργανα καταστολής, ελέγχου και τιμωρίας του με το δικαιολογητικό κίνητρο της «ασφάλειας» και από εκεί οι νέες πραγματικότητες εγκληματικότητας και παρανομίας που αναπτύσσονται και εκδηλώνονται προφανώς στην επικράτεια χρησιμοποιούνται ως τέλεια δικαιολογία για τη χρήση όλων των πολεμικών παιχνιδιών και πολιτικών νομικών εργαλείων που τους δικαιολογούν. Για το λόγο αυτό, πρέπει να ενισχύσουμε τους πραγματικούς αγώνες αρθρώνοντας ενεργά δίκτυα που μας επιτρέπουν να διατηρήσουμε τη μεγάλη πορεία για την έξοδο στο δρόμο όλων των ομοϊδεατών μας συντρόφων που είναι φυλακισμένοι στις φυλακές του κόσμου, καταπολεμώντας ξεκάθαρα το κράτος, τη φυλακή και το κεφάλαιο.

Ενισχύοντας τον ανατρεπτικό και αντιεξουσιαστικό αντισωφρονιστικό διεθνισμό, χτίζουμε γέφυρες ανάμεσα στις θάλασσες και τα σύνορα που μας χωρίζουν για να συναντηθούμε μεταξύ αδελφών και φίλων από διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη, αναδημιουργώντας τον αγώνα, γνωρίζοντας ο ένας τον άλλον από την ένταση της δράσης έτσι ώστε τα ονόματα και οι ζωντανές ιστορίες όσων αντιστέκονται στις φυλακές να ακούγονται και να μοιράζονται ως απαραίτητη ζύμωση για να προχωρήσουμε στον αγώνα για την καταστροφή του υπάρχοντος.

Μια συνενοχική αγκαλιά για όσους επέστρεψαν στους δρόμους φέτος μετά από πολύ καιρό σε κλουβιά: Gabriel Pombo da Silva, Tomas Meyer Falk, Πώλα Ρούπα και Eric King.

Χαιρετισμός αδελφικού σεβασμού για τον Tony Chavero, κρατούμενο στο Lucha στην Extremera-Μαδρίτη που θα πραγματοποιήσει απεργία πείνας σε αλληλεγγύη με τον αγώνα μας για την ακύρωση των ποινών της στρατιωτικής δικαιοσύνης του Πινοσέτ, μεταξύ 16 και 24 Οκτωβρίου σε μια εκδήλωση διεθνιστικής συνενοχής.

Χαιρετισμός αγώνα και αντίστασης στον Alfredo Cóspito, την Anna Beniamino, τον Juan Sorroche και όλους τους συντρόφους στις ιταλικές φυλακές. Αγαπούνται και υποστηρίζονται από τον παγκόσμιο νότο!!

Στους αντιεξουσιαστές επαναστάτες όλων των τάσεων που αντιστέκονται στις Ελληνικές, Τουρκικές, Ρωσικές, Λευκορωσικές, Γιάνκικες, Γαλλικές, Ινδονησιακές φυλακές και οπουδήποτε βρίσκουν τον πιο ειλικρινή μου σεβασμό και τις ευχές μου για ταχεία ανάκαμψη καθώς και την απαραίτητη ενθάρρυνση και ώθηση για να συνεχίσουν πάντα με σηκωμένη γροθιά.

Μια πολεμική κραυγή για να σπάσει η σιωπή μέχρι την τελευταία άκρη του κόσμου για όλους τους νεκρούς στην ηρωική Παλαιστινιακή αντίσταση ενάντια στον γενοκτονικό Σιωνισμό του κράτους του Ισραήλ!!

Χαιρετίζω όλους τους αναρχικούς, ανατρεπτικούς και Μαπούτσε κρατούμενους στις φυλακές της Χιλής που με αξιοπρέπεια και από πλήρη αυτονομία κρατούν τη φλόγα του weichan και της εξέγερσης αναμμένη και υψωμένη στις καθημερινές ανώνυμες αντιστάσεις που σφυρηλατούν τα πνεύματα που καλούνται για μάχη σε περιόδους που ο αγώνας για την γη, την ζωή και το κεφάλαιο γίνονται πιο επείγων και αναγκαίος από ποτέ.

Μια αναπόφευκτη έκκληση για ενίσχυση του συγκεκριμένου αγώνα για την ακύρωση των ποινών της στρατιωτικής δικαιοσύνης του Πινοσέτ στην περίπτωσή μου μου συνεχίζει να είναι η προτεραιότητα σε μια καθημερινή συλλογική πορεία. Διαδώστε, αναταράξτε, συγκαλέστε, οργανώστε… Η επίμονη διατήρηση της απαίτησης για την άμεση έξοδό μου στο δρόμο είναι ένας στόχος προτεραιότητας στον οποίο υπάρχουν πολλές θελήσεις σε διάφορα μέρη που σήμερα πρέπει να ξέρουμε πώς να διατυπώσουμε για να προχωρήσουμε στην πραγματική υλοποίηση αυτής της πολυαναμενόμενης στιγμής.

Στη μνήμη του AM Bonanno, τον οποίο γνώρισα τη δεκαετία του ’90 μέσα από τα διαυγή λόγια του που, ως εκρήξεις στο κέντρο της κυριαρχίας, συνεχίζουν να συνεισφέρουν μέχρι και σήμερα «επειδή θέλουμε να καταστρέψουμε την καπιταλιστική τάξη της παγκόσμιας πραγματικότητας που, χάρη στην ψηφιακή αναδιάρθρωση, έχει γίνει τεχνολογικά χρήσιμη μόνο για τους διαχειριστές της ταξικής κυριαρχίας. Γιατί είμαστε υπέρ της άμεσης και καταστροφικής επίθεσης εναντίον συγκεκριμένων δομών, ατόμων και οργανώσεων του κεφαλαίου και του κράτους».

10 χρόνια μετά τον θάνατο στη μάχη του «Pelao Angry», Sebastián Obversluij Seguel.

Μνήμη, αντίσταση, ανατροπή!!

Μαχητική νεολαία: μόνιμη εξέγερση!!

Μέχρι να καταστρέψουμε το τελευταίο προπύργιο της κοινωνίας των φυλακών!!

Αναρχικοί, ανατρεπτικοί και φυλακισμένοι Μαπούτσε έξω από τις φυλακές τώρα!!

Για την ακύρωση των ποινών της στρατιωτικής δικαιοσύνης του Πινοσέτ τώρα!!

Amulepe taiñ weichan!!

Όσο υπάρχει μιζέρια θα υπάρχει αντίσταση!!

Marcelo Villarroel Sepúlveda

Σωφρονιστική εταιρία La Gonzalina

Rancagua, περιοχή κατειλημμένη από το Χιλιανό κράτος

Μέσα Δεκεμβρίου 2023

*Σημείωση από την Δ.Ο. ΕΗΦ: Weichan είναι μία αντιστασιακή πρακτική και φιλοσοφία των Μαπούτσε

Πηγή: Contra Info

Μετάφραση: Ευλογημένη Η Φλόγα

Σαντιάγο, Χιλή: Απόπειρα εκρηκτικής επίθεσης στο εταιρικό κτήριο της Scotiabank

Η επιτυχημένη επίθεση είναι η πιο αναμενόμενη κατάσταση, επειδή μας αρέσει να πηγαίνουν τα πράγματα σύμφωνα με το σχέδιο και οι αναλήψεις μας να προηγούνται από τον ήχο μιας έκρηξης. Ωστόσο, το να πετύχουμε κάτι σωστά φέρνει πάντα μαζί του την κατάσταση της αστοχίας, η οποία μερφικές φορές είναι υπερβολικά σαφής ή άλλες φορές περνά σχεδόν απαρατήρητη – «δεν επιλέχθηκε η σωστή ώρα», «δεν αλλάχτηκε η εμφάνιση σε ένα μέρος χωρίς κάμερες», «δεν ακολουθήθηκε η σωστή διαδρομή», «δεν επιβεβαιώθηκε η λειτουργία του ρολογιού», κλπ. δηλώσεις που υποκινούνται από ένα αντιληπτό λάθος, κάθε μία από τις οποίες είναι στοιχειώδης με το δικό της επίπεδο επιρροής για την επιχείρηση στο σύνολό της και οι οποίες δεν περιορίζονται στο αν η συσκευή λειτούργησε ή όχι. Ο στόχος μπορεί να εξερράγη, τι ικανοποίηση – αλλά όλες οι ευστοχίες και οι αστοχίες πίσω από αυτήν την δράση, πως υπολογίζονται, πως μοιάζουν, τι εξηγούν για την ίδια την δράση;

Όταν κάποιος σφάλλει, το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί, εκτός από την φυλάκιση και τον θάνατο, είναι να θολωθεί από την ιδέα της επιτυχίας, η οποία εν τέλει μεταφράζεται ως απογοήτευση για το ότι «δεν γνωρίζει πως να κάνει κάτι». Έχει ειπωθεί με κάθε δυνατό τρόπο από πολλούς συντρόφους ότι δεν υπάρχει κάποια μυστική συνταγή για την εξεγερσιακή δράση. Η υπερανάλυση τεχνικών και συνθηκών προκειμένου να βρεθεί η τελειότητά τους, καταλήγει να εξουδετερώνει την απόπειρα δράσης. Κάποιες διανοητικές προσπάθειες καθίστανται άχρηστες, επειδή στερούνται της άμεσης εμπειρίας, της έντασης που βιώνεται την στιγμή. Το ιδναικό πεδίο μελέτης για την επιχειρησιακή θεωρία είναι το πεδίο δράσης, υφασμένο στο παρελθόν και το μέλλον από τις ανατρεπτικές αντάρτικες εμπειρίες. Οι υποθέσεις, η μελέτη και η θετική συζήτηση της πραγματικότητας των λαθών μας θα μας βοηθήσει να λειτουργήσουμε ως καταλύτης για μια καλύτερη διαχείριση των μεταβλητών για την επόμενη περιπέτεια.

Συμμεριζόμαστε τις απόψεις των Αναρχικών Ταξιαρχιών Luis Ramirez Olaechea ότι «το να αποτύχει μια επίθεση είναι μέρος των πολλών πιθανοτήτων που προκύπτουν στην γενναιότητα του δρόμου, όταν πιστεύουμε ότι όλα πάνε καλά, εκπλαγόμαστε που κάτι ξεφεύγει από αυτό που έχει κανονιστεί και σχεδιαστεί». Επίσης, από την Συνωμοσία για την Ανήμερη Εικονοκλασία – Πυρήνας Kevin Garrido ότι «το να αναγάγουμε τις αντισυστημικές δράσεις στο αποτέλεσμά τους (είτε είναι αυτό επιτυχές είτε όχι), είναι χαρακτηριστικό ενός εξοδιστικού παραδείγματους που θα μας οδηγούσε, αναπόφευκτα, σε μια μιλιταριστική κατανόηση της αντισυστηματικής πρακτικής».

Σχετικά με τον στόχο

Πραγματοποιήσαμε επιδρομή στην κύρια οικονομική περιοχή της χώρας. Επιτεθήκαμε στο Sanhattan, όπου ο θρίαμβος του κεφαλαίου και της φιγούρας ανοίγουν την όρεξη για χρυσό με πλήρη αυτοπεποίθηση.

Οι μεγάλοι ουρανοξύστες του συγκροτήματος Sanhattan συγκεντρώνουν σημαντικούς οικονομικούς ομίλους, όπως ο όμιλος Angelini, η Bethia (της οικογένειας Solari), η Cencosud (της οικογένειας Paulmann), η Quiñenco (της οικογένειας Luksic), τα εταιρικά κτήρια της SOFOFA (Βιομηχανικός Πύργος), το Παγκόσμιο Εμπορικό Κέντρο του Σαντιάγο, το Titanium La Portada, το Constanera Center, η CCU, λίγα μέτρα από την πρεσβεία των ΗΠΑ, μεταξύ άλλων. Επιπλέον, το Sanhattan χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι τα περισσότερα από τα κτίριά του αποτελούν χώρους συνεδριάσεων για ιδιοκτήτες τραπεζών, ορυχείων, κατασκευαστικών εταιριών, υδροηλεκτρικών εργοστασίων, πετρελαίου, δικηγορικών γραφίων, ιδιωτικών υπηρεσιών σφαλείας, κ.λπ. Είναι το μέρος όπου διαχειρίζονται οι τρόποι με τους οποίους ζει και πεθαίνει ο κόσμος, όπου η πολιτική θανάτου έχει λόγο ύπαρξης, όπου οι καπιταλιστικές και αυταρχικές προσδοκίες ενισχύουν ένα σημαντικό μέρος των υπερεθνικών παρεμβατικών δυνάμεών τους.

Μέσα σε αυτή τη μεγάλη κεντρικότητα μια σειρά από οντότητες έχουν ήδη δεχθεί επιθέσεις, αποδεικνύοντας μέχρι στιγμής ότι κανένα σύστημα τεχνολογιών ασφαλείας ή τεχνικές ερευνητικές εξελίξεις της αστυνομίας δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν το ενδεχόμενο να γίνουν ευάλωτες στην αναρχική επίθεση, αποτελώντας αυτή τη φορά τον στόχο μιας επίθεσης σε ένα κτίριο της Scotiabank.

Τι μπορούμε να πούμε που δεν έχει ειπωθεί για να δικαιολογήσουμε την επίθεση σε μια τράπεζα; Ίσως, ότι είναι το μέρος όπου οι ισχυροί συνεχίζουν να αυξάνουν τα θησαυροφυλάκιά τους – ίσως, ότι είναι η παγίδα για την υπερχρέωση και τη διάδοση της δυστυχίας προς τους φτωχότερους – ίσως, ότι εκεί μας δίνεται η ευκαιρία να τους απαλλοτριώσουμε και να χρηματοδοτήσουμε τον αγώνα μας. Ίσως, τίποτα από τα παραπάνω. Υπάρχουν πάρα πολλές δικαιολογίες, δεν υπάρχουν αρκετές δράσεις.

Η χειρονομία αυτή γίνεται εις μνήμην του Sebastián Oversluij, ο οποίος δολοφονήθηκε πριν από 10 χρόνια σε μια απόπειρα απαλλοτρίωσης της Banco Estado στο Pudahuel. Οι εμπειρίες της ζωής του συνέβαλαν σε μια πολύμορφη αντίληψη ανταγωνιστικών πρακτικών: ζωγραφική, συγγραφή, τραγούδι, πορείες, γδαρσίματα, επιθέσεις, απαλλοτριώσεις… γνωρίζοντας την ελευθερία με μια καρδιά γεμάτη θυμό, για να μετατρέψει σε σκόνη αυτούς που μας την στερούν. Angry, τίποτα δεν έχει διευθετηθεί!

Αλληλεγγύη με τους Marcelo Villaroel, Juan Aliste, Joaquín García, Aldo Hernández, Lucas Hernández, Ru, Tortu, Ita and Panda. Αλληλεγγύη με την Mónica Caballero και τον Francisco Solar, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε 12 και 86 χρόνια αντίστοιχα, ποινές με τις οποίες οι αρχές προσπαθούν να εκφοβίσουν τις ιδέες και την θέληση όσων παίρνουν θέση ενάντια σε ένα υπερεξουσιαστικό σύστημα μέσω βίαιης επαναστατικής δράσης. Η είδηση της καταδίκης τους μας γεμίζει με κίνητρα για να συνεχίσουμε τις επιθέσεις, και από αυτές να σπάσουμε τα τείχη που τους περικλύουν.

Αποφασισμένοι να καταπολεμήσουμε τα προσχήματα της αδράνειας και της παθητικότητας, οπλισμένοι με τα καλύτερα εργαλεία μας για την υλοποίηση ενός αντεξουσιαστικού απελευθερωτικού σχεδίου, συνεχίζουμε στα μονοπάτια που προπαγανδίζει η Νέα Ανατροπή, η οποία, χωρίς να είναι οργάνωση ή αυτοσκοπός, είναι ένα άτυπο και διάχυτο δίκτυο που σχηματίζεται από ομάδες συγγένειας στο ιστορικό πλαίσιο των αστικών αντάρτικων αγώνων.

Για τους φυγάδες στους δρόμους του κόσμου,

Για αυτούς που δεν λύγισαν και δεν θα λυγίσουν την αδάμαστη καρδιά και την σιδερένια θέλησή τους,

Για τους Mauricio Morales, Sebastian Oversluij και Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Για τον Alfredo María Bonanno, η εξεγερσιακή μέθοδος δεν σταματά και δεν θα μπορέσουν να μας σταματήσουν!

Είμαστε ακόμη εδώ, προσπαθώντας να κάνουμε την αναρχία να ζήσει!

Ομάδα Δράσης 6 Ιούλη – Νέα Ανατροπή

Πηγή: Informativo Anarquista

Μετάφραση: Ευλογημένη Η Φλόγα