Θα πληρώσετε ακριβά, θα πληρώσετε για τα πάντα!

Με την απόφαση της 24ης Φεβρουαρίου, οι άνδρες και οι γυναίκες της εξουσίας κατέστησαν οριστικά σαφή τη βούλησή τους να καταδικάσουν τον Αλφρέντο σε θάνατο: στην πραγματικότητα, οι ερμινισμένοι υποτακτικοί εκτέλεσαν υποτακτικά τη βούληση των κυβερνητικών αξιωματούχων και απέρριψαν την αίτηση υποβιβασμού. «Σύντομα θα πεθάνω, ελπίζω κάποιος μετά από μένα να συνεχίσει τον αγώνα», αυτά ήταν τα λόγια του Alfredo, που διέρρευσαν από το κρεβάτι του νοσοκομείου. Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί. Του το χρωστάμε για το παράδειγμα, την ηθική ανωτερότητα και την ικανότητα να μην λυγίζει στο να εκφράζεται ως επαναστάτης αναρχικός. Το οφείλουμε στους πολλούς επαναστάτες συντρόφους και συντρόφισσες που είναι θαμμένοι στις φυλακές σε κάθε κράτος του κόσμου και δεν σκύβουν το κεφάλι και τιμωρούνται για τη συνέπεια των πράξεων και των πεποιθήσεών τους. Το χρωστάμε στους εαυτούς μας γιατί με ένα συγκεχυμένο, ατελέσφορο, τσαλακωμένο τρόπο, καταφέραμε ως αναρχικό κίνημα να μαζευτούμε γύρω από έναν σύντροφό μας και να εκφράσουμε εκείνο το φάσμα πρακτικών που άνοιξε την αχτίδα της υπενθύμισης ότι η αναρχία δεν είναι ένα ωραίο πολιτισμικό και ηθικό όνειρο αλλά μπορεί να είναι, να ξαναγίνει, η δράση της επίθεσης στο παρόν και στη θέληση των καταπιεσμένων που γίνεται πράξη και λόγος στην αμφισβήτηση των καταπιεστών και των αλαζονικών τους θελήσεων. Αλλά αυτή τη στιγμή νομίζουμε επίσης ότι το οφείλουμε σε κάποιον άλλο: το οφείλουμε στους δημοσιογράφους, στους πολιτικούς, στους δικαστές που μέσα στην κυνική τους αλλαζονεία χάρηκαν με περιφρονητική και αιματηρή αγαλλίαση στην είδηση ότι ο Αλφρέντο θα πεθάνει. Γι’ αυτούς πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα, ώστε η οργή μας, το μίσος μας, η περιφρόνησή μας να τους γίνει μάθημα ταπεινότητας. Μετατρέψτε το σφίξιμο δονιτών σε ένα άγριο χαμόγελο που δεν έχει καμία σχέση με το συναινετικό χαμόγελο δύο αναρχικών που συναντιούνται. Υψώστε τις τσιριχτές μικρές φωνές σας σε μια ικανοποιημένη χορωδία επειδή νομίζετε ότι μπορείτε να σκοτώσετε έναν επαναστάτη και να μείνετε ατιμώρητοι. Βυθίστε τα χέρια σας φορτωμένα με το αίμα των καταπιεσμένων στα λάφυρα του κοινωνικού πλούτου που τους κλέψατε. Αλλά κρατήστε τα μάτια σας ερμητικά κλειστά για να μην μπορέσω να διακρίνω τη σαπίλα της ψυχής σας. Κρατήστε τα μάτια σας καλά κλειστά γιατί θα δείτε, σε λίγο ίσως, την οργή μας να αυξάνεται. Κρατήστε τα μάτια σας κλειστά γιατί θα φοβηθείτε τον αγώνα μας που θα συνεχιστεί.

[Δημοσιεύθηκε στο “Bezmotivny,” Διεθνιστικό Αναρχικό Δεκαπενθήμερο, Έτος ΙΙΙ, Αριθμός 5, 6 Μαρτίου, 2023 | Αναδημοσιεύθηκε online στο La Nemesi, στο Dark Nights και στο Ευλογημένη Η Φλόγα]

Μπουένος Άιρες, Αργεντινή: Ανάληψη ευθύνης για εμπρηστική επίθεση σε αυτοκίνητο της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας της Αργεντινής

Εξεγερσιακή αλληλεγγύη με τον Alfredo.

Η ανατροπή μπορεί να κοιμάται, αλλά δεν θα εξαφανιστεί ποτέ!

Την πρώτη εβδομάδα του Φλεβάρη κατά την διάρκεια της νύχτας βάλαμε φωτιά σε ένα αυτοκίνητο που ανήκε στην αστυνομική ταξιαρχία του κεντρικού τμήματος της PFA. Είχαμε μια λίστα με τις πινακίδες κυκλοφορίας τους. Αυτή η «μονάδα» στάθμευε πάντα στην Urquiza και στη λεωφόρο Belgrano. Αυτή η ενέργεια είναι μια επιστροφή στο δρόμο της επίθεσης.

Δεν είναι αλληλεγγύη. Είναι η επίθεση για εκείνους που είναι κλειδωμένοι, νεκροί και παράνομοι. Κάτω το 41 bis. Δύναμη και αδελφοσύνη με τον Alfredo.

Δύναμη και αδελφοσύνη με τους μαχητές κρατούμενους μακράς και βραχείας ποινής.

Δική μας είναι η αποφασιστικότητα, αν όχι τώρα, πότε;!!!!!. Δική μας είναι η αποφασιστικότητα.

Ομάδα ανατρεπτικού παραληρήματος. Περιστασιακά εμπρηστική.

Πηγή: Contra Info

Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Ανταπόκριση στην πυρπόληση ενός λεωφορείου και την επακόλουθη ένοπλη σύγκρουση με τις ειδικές δυνάμεις των carabineros στη μνήμη του Kevin Garrido και σε αλληλεγγύη με τον Alfredo Cospito και τα συντρόφια στην υπόθεση Susaron (Σαντιάγο, Χιλή, 4 Νοεμβρίου 2022)

Σαντιάγο, Χιλή: πυρπόληση λεωφορείου μπροστά από το Ex-pedagógico (UMCE) και ένοπλη σύγκρουση με τις ειδικές δυνάμεις των carabineros για την εικονοκλαστική μνήμη του Kevin Garrido και σε αλληλεγγύη με τον Alfredo Cospito και τα συντρόφια της υπόθεσης Susaron (04/11/2022)

“Μιλάμε για έναν νέο πόλεμο, έναν νέο παρτιζάνικο πόλεμο. Χωρίς μέτωπο ή στολή, χωρίς στρατό ή αποφασιστική μάχη. Ένας πόλεμος στον οποίο οι εστίες αναπτύσσονται μακριά από τις εμπορικές ροές, αν και συνδέονται με αυτές. Μιλάμε για έναν εντελώς λανθάνοντα πόλεμο. Ένας πόλεμος που έχει χρόνο. Ένας πόλεμος θέσεων. Ο οποίος διεξάγεται εκεί που βρισκόμαστε. Στο όνομα κανενός. Στο όνομα της ίδιας της ύπαρξής μας, που δεν έχει όνομα”.
[Tiqqun – Πώς να το κάνετε;]

Σχετικά με τη δράση

Ένα ήσυχο, μποέμικο απόγευμα Παρασκευής στο Ex Pedagógico, ενώ η μάζα των πολιτών/φοιτητών απολάμβανε τη ληθαργική και αλλοτριωμένη νεανική διασκέδαση, έλαβε χώρα μια βίαιη άμεση δράση. Αυτή η δράση αποτελεί μέρος του καλέσματος για τον “μαύρο Νοέμβριο”, με το οποίο ζητάμε ανεπίσημα να τιμηθεί η ζωή και ο θάνατος του συντρόφου Kevin Garrido μέσω της βίαιης, εκτεταμένης και πολύπλευρης επίθεσης.Η δράση ξεκίνησε με την αποχώρησή μας από το μπροστινό μέρος του πανεπιστημίου και τον αποκλεισμό της κυκλοφορίας των οχημάτων στην περιοχή. Στήσαμε ένα οδόφραγμα από λάστιχα και σκουπίδια, το οποίο βάλαμε φωτιά όταν έφτασε ένα λεωφορείο των δημόσιων συγκοινωνιών. Η πρόθεσή μας ήταν να οδηγήσουμε το λεωφορείο οριζόντια στο δρόμο για να εμποδίσουμε όλη την κυκλοφορία, αλλά ο οδηγός του οχήματος μπλόκαρε το λεωφορείο, οπότε προχωρήσαμε στην πυρπόλησή του με εύφλεκτα υγρά στο σημείο όπου είχε σταματήσει.Παρόλο που δεν θέλαμε να βλάψουμε τη μάζα των πολιτών, δεχτήκαμε επανειλημμένα κριτική και αποδοκιμαστήκαμε γι’ αυτή μας την ενέργεια. Δεν δώσαμε δεκάρα και απαντήσαμε λεκτικά στις απελπισμένες προσβολές τους, δίνοντας προσοχή σε κάθε επίθεση που θα μπορούσε να προκύψει από κάθε άτομο-πολίτη-αστυνομικό με πόθο για αστικό ηρωισμό, χέσαμε αυτούς τους ανθρώπους που, βλέποντας ένοπλους συντρόφους, τόλμησαν να τους προσβάλουν, θεωρώντας τους εαυτούς τους – βλακωδώς – ανέγγιχτους και θέτοντας οικειοθελώς σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα μπροστά μας. Μετά από αυτή την ταραγμένη στιγμή, μπήκαμε στην πανεπιστημιούπολη για να περιμένουμε την αστυνομική εμφάνιση και να την υποδεχτούμε με όλη μας τη δύναμη: βροντώδεις ιαχές και μια βροχή από βόμβες μολότοφ έφτασαν στα σώματα των τσιράκων της περιπολίας, οι οποίοι αφελώς καλύφθηκαν στη γωνία της οδού Juan Gómez Millas καθώς τα τεθωρακισμένα αυτοκίνητα διέσχιζαν το δρόμο. Προφανώς δεν περίμεναν ότι ο τρόπος επίθεσής μας θα έθετε σε κίνδυνο τις άθλιες ζωές τους, γεγονός που άφησε μερικούς αστυνομικούς στο έδαφος (πιθανότατα τραυματισμένους από τα πυρά) και προκάλεσε μια σχεδόν άμεση απάντηση: μας πυροβόλησαν με τα υπηρεσιακά τους όπλα και εκτόξευσαν αέρια σε ολόκληρη την περιοχή της πύλης εισόδου. Μετά από αυτή την αντεπίθεση, χρησιμοποιήσαμε και ξεφορτώσαμε όλο τον εξοπλισμό μας και εξαφανιστήκαμε από την περιοχή.Κίνητρα

Η δράση αυτή -όπως ήδη αναφέρθηκε- εντάσσεται στη διεθνή εκστρατεία για έναν Μαύρο Νοέμβριο στη μνήμη του εικονοκλαστικού επαναστάτη Kevin Garrido, τέσσερα χρόνια μετά τη δολοφονία του στη φυλακή του Σαντιάγο 1. Αποτελεί επίσης ένα πλήγμα στα γρανάζια του κεφαλαίου, τα οποία υποβάλλουν όλες τις μορφές ζωής σε ένα λήθαργο κανονικότητας/παθητικότητας, χαρακτηριστικό μιας περιόδου αντεπαναστατικής δράσης που καταλύεται από τους δημοκρατικούς μηχανισμούς μιας σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που έχει εγκαθιδρύσει ένα μεταπολιτευτικό κλίμα.
Απεχθανόμαστε αυτή την πραγματικότητα και δεν έχουμε καμία ελπίδα να τη μεταρρυθμίσουμε, είτε για δημοκρατικούς είτε για “επαναστατικούς” σκοπούς, γι’ αυτό της επιτιθέμεθα. Επιπλέον, η ελπίδα (ακόμη και η “ελπίδα της επανάστασης”) είναι ακριβώς αυτό: ελπίδα. Δεν περιμένουμε. Επιτιθέμεθα… “Όταν η ελπίδα πεθαίνει, αρχίζει η δράση” [Beyond Hope – Derrick Jensen]. Ας περιμένουν όσοι εξακολουθούν να πιστεύουν στην κοινωνική και ανθρώπινη λύτρωση, ενώ τα κοινωνικά τους θεμέλια μεταμφιέζονται σύμφωνα με τις επιταγές της εκάστοτε κυβέρνησης. Δεν πιστεύουμε πλέον. Δεν πιστεύουμε καν στην Κοινωνική Επανάσταση, την οποία οι προφήτες της αναρχίας χρησιμοποιούν για να εξωραΐσουν τη φλυαρία τους και να προβάλουν μια ψεύτικη εικόνα της καταθλιπτικής πραγματικότητας αυτού του κόσμου. Το αρνούμαστε αυτό. “Η ιδέα της “προόδου” αποτελεί κεντρικό στοιχείο του σύγχρονου δυτικού παραδείγματος, στο οποίο κυριαρχεί η υπόθεση ότι ολόκληρος ο κόσμος κινείται προς ένα ολοένα και καλύτερο μέλλον.Η ιδέα του αναπόφευκτου ή της δυνατότητας ενός παγκόσμιου ελευθεριακού μέλλοντος πηγάζει από αυτή την πεποίθηση” [Έρημος – ανώνυμος]. Ας αφήσουμε τους θεωρητικούς μύθους στις αυνανιστικές διασκεδάσεις των ακαδημαϊκών. Δεν ανήκουμε σε καμία επαναστατική παράδοση που υπαγορεύει και επιβάλλει την πρακτική μας εργασία. Η δράση μας είναι η ευχαρίστηση μέσω της καταστροφής. Ζούμε την αναρχία μας σήμερα και όχι σε ένα “επαναστατικό” αύριο.
Ίσως ένα καμένο λεωφορείο, μερικές βόμβες μολότοφ και μερικές σφαίρες δεν θα βάλουν τέλος στην κυριαρχία. Ωστόσο, προτιμούμε να συμβάλουμε αποφασιστικά στην καταστροφή του χωρίς καμία μεσολάβηση. Η ελευθερία μας έγκειται στην επίθεση, διότι μόνο όταν αποτινάξουμε τα δεσμά της ηθικής και της υποτέλειας του κεφαλαίου και αποφασίσουμε να δράσουμε, κερδίζουμε την ελευθερία για την οποία μιλούν τόσο πολύ τα σκονισμένα παλιά βιβλία φιλοσοφίας.

Η αλληλεγγύη δεν μπορεί να είναι μόνο μια γραπτή λέξη. Πρέπει αναπόφευκτα να είναι μια ανελέητη επίθεση

Η επίθεσή μας συμπληρώνει και αγκαλιάζει την αντιεξουσιαστική πεποίθηση όλων των φυλακισμένων του κόσμου. Η Κυριαρχία θέλει να επεκτείνει την τσιμπίδα της με έναν όλο και πιο εξελιγμένο και σχολαστικό τρόπο, αλλά η επιθυμία μας για καταστροφή είναι ισχυρότερη. Η Κυριαρχία θέλει να επεκτείνει την τσιμπίδα της με έναν όλο και πιο εξελιγμένο και σχολαστικό τρόπο, αλλά η επιθυμία μας για καταστροφή είναι ισχυρότερη. Για το λόγο αυτό, χαιρετίζουμε τον αναρχικό σύντροφο Alfredo Cospito, ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας ενάντια στο καθεστώς απομόνωσης και βασανιστηρίων 41 bis από τις 20 Οκτωβρίου 2022. Αναγνωρίζουμε και αγκαλιάζουμε τον Alfredo ως έναν από τους δικούς μας. Η αναγωγιμότητα και η αναρχική του πεποίθηση, που ωθήθηκε στις έσχατες συνέπειες, προκάλεσαν την απομόνωσή του ως εκδικητική απάντηση του ιταλικού κράτους, το οποίο αφελώς πιστεύει ότι με αυτούς τους μηχανισμούς θα μπορέσει να κατευνάσει και να καταπιέσει τις εξεγερτικές επιθυμίες ενός συντρόφου που εξαπέλυσε την εξεγερτική κραυγή του κοινωνικού/αντικοινωνικού πολέμου ακόμη και μέσα από τα τείχη της εξουσίας. Αυτή η επίθεση είναι μια αγκαλιά ενθάρρυνσης για τον Alfredo και για όλους εκείνους που συμμετέχουν στον πόλεμό του χρησιμοποιώντας το σώμα και το μυαλό τους ως όπλα στον αγώνα ενάντια στην απομόνωση και τα βασανιστήρια στις φυλακές (Juan Sorroche, Ivan Alocco, Anna Beniamino και όλοι οι κρατούμενοι και τα άτομα που αλληλοϋποστηρίζονται με τον Alfredo μέσω της δράσης). Ελπίζουμε ότι αυτές οι λέξεις θα ταξιδέψουν στα γεωγραφικά τους πλάτη και θα σπάσουν τους τσιμεντένιους τοίχους που κρατούν τα σώματά τους κλειδωμένα.

Χαιρετίζουμε επίσης όλα τα άτομα και τις ομάδες δράσης που επιτέθηκαν πρόσφατα σε διάφορους στόχους του Κράτους/Κεφαλαίου και σε όλες τις μορφές κυριαρχίας: Nuevas Subversiones Anárquicas – Célula Alex Núñez, Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία (επίθεση στην Oxiquim S.A.)- Fracción Autonómica Cristián Valdebenito – Nueva Subversión (επίθεση στην Sercor S.A. της Grupo Angelini)- Célula Insurreccional por el Maipo – Nueva Subversión (εμπρηστική επίθεση κατά της Empresas Baeza λόγω της ευθύνης της για την καταστροφή του ποταμού Maipo)- Grupo Antiespecista Emilia Bau – Nueva Subversión (εμπρηστική επίθεση κατά της medialuna στη Renca)- Grupo de Acción 6 de julio – Nueva Subversión (εκρηκτική επίθεση κατά της Empresa Besalco S. A. ), Grupo de Respuesta Animal (εμπρηστική επίθεση κατά του Club de Huasos y Rodeo Gil Letelier)- Célula Insurreccional 2 de noviembre (επίθεση με εκρηκτικά κατά του Círculo de Funcionarios de Gendarmería en Retiro), Negra Venganza- Núcleos de Melipulli José Huenante (επίθεση με εκρηκτικά κατά της Comisaría de Carabineros de Fuerzas Especiales)- Células Revolucionarias Mauricio Morales (επίθεση με εκρηκτικά κατά της empresa Fullclean Security). Στέλνουμε επίσης τους θερμούς μας χαιρετισμούς σε όλα εκείνα τα άτομα που, με αποφασιστικότητα και σταθερότητα, συνεχίζουν να καταλαμβάνουν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα εντός της χιλιανής επικράτειας, τόσο στα λύκεια όσο και στα πανεπιστήμια, ως χαρακώματα επίθεσης: Internado Nacional Barros Arana, Instituto Nacional, Manuel Barros Borgoño, Liceo Confederación Suiza, Liceo de Aplicación, Universidad de Santiago de Chile, UMCE (Ex Pedagógico), Universidad de Chile (Campus Juan Gómez Millas), Universidad de Concepción, Universidad Academia de Humanismo Cristiano, μαζί με πολλά άλλα χαρακώματα επίθεσης που έχουν αποσταθεροποιήσει την κανονική εμπορική λειτουργία της σάπιας χιλιανής κοινωνίας. Πρόκειται για έναν συνοπτικό και συνυπεύθυνο απολογισμό των ενεργειών κατά της κυριαρχίας που έσπασαν τα εμπόδια επικοινωνίας των μέσων ενημέρωσης κατά τη διάρκεια του έτους 2022 εντός της επικράτειας που κυριαρχείται από το χιλιανό κράτος. Είναι επίσης μια προειδοποίηση για όσους πιστεύουν ότι η μαύρη τρομοκρατία και η προπαγάνδα έχουν σταματήσει: αυτή είναι μόνο η αρχή.Χαιρετίζουμε και αγκαλιάζουμε επίσης τους συντρόφους που φυλακίστηκαν με την κατηγορία της επίθεσης στην εταιρεία θανάτου ζώων Susaron. Η είδηση της φυλάκισης των συντρόφων ήταν ένας κουβάς κρύο νερό για εμάς, καθώς η δράση μας πραγματοποιήθηκε την ίδια μέρα με τη σύλληψή τους. Παρ’ όλα αυτά, ξεκινήσαμε την επίθεσή μας με τη δύναμη του θυμού που μας προκάλεσε η είδηση αυτή. Αυτός είναι ένας χαιρετισμός ενθάρρυνσης φορτωμένος με μαύρο καπνό για εσάς τους συντρόφους. Ο αντι-ειδωλολατρικός πόλεμος κατά του πολιτισμένου ανθρωποκεντρισμού προχωράει προς την καταστροφή όλων των κλουβιών που κρατούν τους ζωικούς μας αδελφούς και αδελφές, ανθρώπινους και μη.Τέλος, χαιρετίζουμε όλους τους αντιεξουσιαστές συντρόφους που είναι φυλακισμένοι στις βρώμικες φυλακές όλων των εδαφών υπό κυριαρχία: Mónica Caballero, Francisco Solar, Juan Flores, Mawühnko, Tomás, Gabriel Pombo Da Silva, Thanos Xatziagkelou, Juan Aliste, Toby Shone, Felipe Ríos, Marcelo Villarroel, Claudio Lavazza, Giannis Michailidis, Nicola Gai, Pola Roupa, Erick King, Dayvid Ceccarelli, Νίκος Μαζιώτης, Davide Delogu, οι σύντροφοι που ανήκουν στη Negra Venganza (πρόσφατα φυλακισμένοι για την εξέγερση ενάντια στους άθλιους δεσμοφύλακες τον Δεκέμβριο του 2021… συνυπεύθυνοι εναγκαλισμοί της ελευθερίας! ) και, ειδικότερα, τον σύντροφο Joaquín García Chancks, τον ενεργό σύντροφο του Κέβιν, αγκαλιάζουμε την αδάμαστη ύπαρξή σας κατά τη διάρκεια αυτού του μαύρου Νοέμβρη. Αφήνουμε μερικά λόγια από τον σύντροφο Joaquín στη μνήμη του Kevin, λόγια που παρακίνησαν την αδάμαστη συμπεριφορά μας απέναντι στο άχρηστο ξύσιμο των μαζών πολιτών-αστυνομίας:
“Θυμάμαι μια δράση πριν από πολλά χρόνια- ένα κύμα πολιτών μας επιτέθηκε κατά τη διάρκεια ενός οδοφράγματος, ήμασταν λίγοι… Εναλλακτικές λύσεις; Να υποχωρήσουμε και να εγκαταλείψουμε τη δράση ή να τους αντιμετωπίσουμε με βόμβες μολότοφ και να τους αναγκάσουμε να διαφύγουν, αποφασίσαμε την πρώτη επιλογή, με την αντίθεση, μαντέψτε ποιου; Σωστά, ο Κέβιν, που σκόπευε να υπερασπιστεί με νύχια και με δόντια αυτόν τον χώρο, θυμάμαι την αγανάκτησή του και τη δική μας -τη δική μου- επακόλουθη ντροπή- ίσως η λογική να μας έλεγε ότι είχαμε ενεργήσει σωστά, μια αντιπαράθεση υπό αυτές τις συνθήκες θα ήταν σαφώς δυσμενής, αλλά μια σκέψη στοίχειωνε το μυαλό μας όλη εκείνη την ημέρα, μια πικρή γεύση δεν μας άφηνε ήρεμους, ήμασταν ελεύθεροι και ολόκληροι, αλλά είχαμε χάσει αυτή τη μάχη… Τι σήμαινε αυτό; Ότι εμείς, που θέλαμε να επιτεθούμε και να σπάσουμε την κανονικότητα, είχαμε απορροφηθεί από τον εχθρό μας. (…)”
Σε εκείνη την περίπτωση κρύψαμε τους φόβους μας κάτω από τη μάσκα της Λογικής, η πραγματικότητα μας εμπόδισε να ονειρευτούμε, μας οδήγησε στην αδράνεια- ίσως η προσπάθεια να τους αντιμετωπίσουμε δεν ήταν τόσο επικίνδυνη όσο νομίζαμε, ίσως διαιρώντας αυτό το φρικτό θηρίο που είναι οι μάζες να είχαμε πετύχει μια νίκη, μικρή και μερική, αλλά καθοριστική για την αυτοπεποίθησή μας και πολύ σημαντική ως ατομική διαδικασία. Ακόμη και αν, εξαρχής, είχαμε δίκιο, η παθητικότητα εκείνων που δεν αντιμετωπίζουν αυτούς που στέκονται ανάμεσα σε αυτούς και τη δράση τους ή ακόμη και θέτουν σε κίνδυνο την ελευθερία τους, απέχει πολύ από το να ανταποκρίνονται σε ορθολογική ή λογική σκέψη, πώς είναι δυνατόν να επιχειρηματολογήσει κανείς με τον φύλακα ενός αφέντη;
Σε κάθε ηρωική παρόρμηση αυτών των αλτρουιστών πολιτών υπάρχει η ασυνείδητη ιδέα ότι δεν θα υποστούν συνέπειες -είναι τόσο εύκολο να είσαι υπερήρωας-, ότι η δράση θα σταματήσει με την εισβολή τους, ότι δεν θα κινδυνεύσουν επειδή δεν είναι πρωταρχικός στόχος… Ας αποτινάξουμε αυτή την ιδέα από το μυαλό τους! Μια διαφορετική ηθική και αξιοποίηση αγγίζει μόνο εφαπτομενικά αυτό το σημείο- δεν υπάρχει αξιοπρέπεια στο να γυρίσεις το άλλο μάγουλο”. (Δεκέμβριος 2018, ένα μήνα μετά το θάνατο του Κέβιν)

Επεκτείνετε, πολλαπλασιάστε και εξαπλώστε την εξεγερτική επίθεση για την ολική απελευθέρωση των ανθρώπων, των ζώων και της γης. Οπλίζοντας και ποντάροντας στην ποιοτική πρόοδο των δυνάμεών μας. Ενίσχυση των διεθνών χειρονομιών αλληλεγγύης για τον τερματισμό του καθεστώτος απομόνωσης 41 bis. Ας αφήσουμε το νέο αναρχικό αντάρτικο πόλεων να χτυπήσει τα αηδιαστικά πρόσωπα της εξουσίας και να κάνει στάχτη κάθε απομεινάρι αυτού του αυταρχικού κόσμου. Για τη βίαιη και αδυσώπητη άρνηση όλων όσων υπάρχουν και για όσους υποστηρίζουν έναν κόσμο που καταρρέει υπό τον ήχο της προόδου. Για την άγρια, αντικοινωνική αναρχία, προχωράμε προς την άβυσσο της αντιπαράθεσης.

“Δεν θα δώσουμε ούτε λεπτό από τη ζωή μας με την ελπίδα ότι το πλήθος θα ξυπνήσει ξαφνικά! Αν οι καταπιεσμένοι δεν είναι έτοιμοι να σηκώσουν το τσεκούρι, αυτό είναι το πρόβλημα των καταπιεσμένων. (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία/Επαναστατικό Διεθνές Μέτωπο)

Ζήτω η Μαύρη Διεθνής. Είμαστε παντού.
Ο Kevin Garrido παρών! Το καταλυτικό σου φτύσιμο είναι ο κεραυνός του σήμερα.
Κάτω τα κλουβιά της πολιτισμένης κοινωνίας.
Ζωη υγεία, αναρχία, μηδενισμός και ελευθερία.

ΥΓ: Διεκδικούμε αυτή την επίθεση μήνες μετά για να τη θυμόμαστε με το άρωμα του χρόνου που περνάει και για να ξεκινήσουμε μια νέα χρονιά ανατροπής και εκρήξεων. Η ανασκόπηση του πιο πρόσφατου ταξιδιού μας είναι μέρος της ύφανσης των μαύρων νημάτων της άρνησής μας απέναντι σε αυτόν τον κόσμο.

Μερικοί εμπρηστικοί μηχανισμοί

Πηγή: La Nemesi
Πηγή: Δ.Ο. ΕΗΦ

Γαλλία, Grand Est: Επίθεση σε πυρηνικές υποδομές ως ένδειξη αλληλεγγύης στον Alfredo Cospito

Τον Μάιο του τρέχοντος έτους, ο αναρχικός κρατούμενος Alfredo Cospito μεταφέρθηκε στο καθεστώς απομόνωσης 41 bis. Η μέθοδος βασανισμού της στέρησης των αισθήσεων έχει ως στόχο να σπάσει το επαναστατικό του πνεύμα και να τον φιμώσει. Προκειμένου να επιτύχει την άρση των όρων απομόνωσής του, ο σύντροφός μας ξεκίνησε απεργία πείνας μέχρι τέλους στις 20 Οκτωβρίου. Την 1η Δεκεμμβρίου – την 42η ημέρα της απεργίας πείνας – η επανεξέταση των συνθηκών κράτησης αποφάσισε την συνέχιση της διαδικασίας βασανιστηρίων. Αν το Ιταλικό φασιστικό κράτος επιμείνει στην πρακτική της απομόνωσης, ο Alfredo μπορεί να μην δει το τέλος του τρέχοντος έτους. Αλλά ο θάνατός του δεν θα είναι αυτοκτονία: θα είναι δολοφονία από βασανιστήρια μιας εκδικητικής πολιτικής δικαιοσύνης.

Ας αποτρέψουμε αυτήν την δολοφονία. Η πιο παθιασμένη μορφή επαναστατικής αλληλεγγύης είναι η συνέχιση των αγώνων για τους οποίους οι πυξίδες μας βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα. Σε αυτό το πνεύμα, την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου, κατά την διάρκεια μιας νυχτερινής δράσης σαμποτάζ, πήγαμε σε έναν πυλώνα της γραμμής YT Fessenheim-Παρίσι και ξεβιδώσαμε τις βίδες. Ο πουλώνας στέκεται ακόμη, αλλά η στατική του είναι σαφώς υποβαθμισμένη. Ας αφήσουμε τον επαναστατικό μας θυμό να δράσει σε συμμαχία με την φύση, και ας αφήσουμε μια χειμωνιάτικη καταιγίδα να κάνει τα υπόλοιπα!

Ο Alfredo ήταν πάντα σε θέση να συνδέει το ζήτημα της κοινωνικής επανάστασης με αυτό της οικολογίας και, μέσω των λόγων και των πράξεών του, να συνδέει την οικοκτονική λεηλασία του πλανήτη μας με την αγώνα ενάντια στις κυρίαρχες δυνάμεις, την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Στην δήλωσή του σχετικά με τον πυροβολισμό στο γόντατο του Ιταλού αφεντικού της πυρηνικής βιομηχανίας Roberto Adinolfi (Ansaldo Nucleare) και αργότερα σε διάφορες δηλώσεις της διαδικασίας στην υπόθεση Scripta Manent, περιέγραψε την ανάγκη να εδραιωθεί μια επαναστατική προοπτική στο αντιπυρηνικό κίνημα. Σε μια πολύτιμη συμβολή στην συζήτηση, μίλησε επίσης το 2018 για τον αγώνα ενάντια στο σχέδιο της CIGÉO για την ταφή πυρηνικών αποβλήτων στο γαλλικό χωριό Bure στον ποταμό Meuse. Αναφερόμενος στην ιδέα της πολυμορφίας των τακτικών που εφαρμόζονται εκεί, προτείνει την εντατικοποίηση των μορφών αγώνα που επιλέγονται. Αυτή είναι μία από τις συνεισφορές που χρησιμοποιήθηκαν αργότερα για να δικαιολογήσουν την αυστηροποίηση των συνθηκών κράτησής του.

Ως εκ τούτου, θα θέλαμε να υιοθετήσουμε αυτήν την ιδέα και να την συνεχίσουμε ακολουθώντας το νήμα της άτυπης οργάνωσης και της μόνιμης επίθεσης σε όλες τις κυρίαρχες υποδομές που, κατά την γνώμη μας, μας έχουν ήδη βάλει σε κλουβιά ισόβεια. Και αυτό χωρίς να αποστασιοποιούμαστε από στρατηγικές που επηρεάζουν την φυσική ακεραιότητα ανθρώπων που μπαίνουν στο στόχαστρο όπως ο Roberto Adinofli: όχι με κάποιο έγγραφο στρατηγικής με κενά λόγια και πομπώδεις επαναστατικές φράσεις, αλλά με την πρακτική εφαρμογή της άμεσης δράσης.

Η γραμμή ηλεκτροδότησης στην οποία επιτεθήκαμε δεν επιλέχθηκε τυχαία. Είναι ακριβώς η γραμμή των 400.000 βολτ που θα τροφοδοτεί στο μέλλον με ηλεκτρική ενέργεια το άχρηστο και αντιπαραγωγικό βιομηχανικό έργο CIGÉO. Την ίδια στιγμή, κοντά στην περιοχή του Cigéo, ο δημόσιος φορέας εκμετάλλευσης του δικτύου RTE σχεδιάσει να κατασκευάσει έναν σταθμό μετασχηματισμού σε μια έκταση μεγέθους 20 γηπέδων ποδοσφαίρου, για να μπορέσει να ικανοποιήσει την δίψα του πηρνικού τέρατος για ενέργεια. Η Διακήρυξη Κοινοφελούς Χαρακτήρα του φετινού καλοκαιριού δημιουργεί όλες τις νομικές προϋποθέσεις για την απαλλοτρίωση της γης που είναι απαραίτητη για τον σκοπό αυτό.

Η μορφή δράσης που επιλέξαμε ενέχει σημαντικούς κινδύνους. Ως εκ τούτου, σύντομα θα βγάλουμε ένα νέο ανακοινωθέν με ορισμένες τεχνικές ενδείξεις για να είναι όσο το δυνατόν πιο ασφαλής η πραγματοποποίηση αυτής της δράσης.

Για όλους τους φυλακισμένους που αγωνίζονται!

Η αλληλεγγύη είναι επίθεση!

Οργή, διάχυση και ταραχές

Υπηρεσία Αποσύνδεσης Πυλώνων Παντός Είδους

Πηγή: Γαλλικό Indymedia

Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Είτε έχουμε προετοιμαστεί, είτε όχι – Alfredo Cospito (2017)

Alfredo Cospito (2017)

Είτε έχουμε προετοιμαστεί, είτε όχι.

Αυτά τα τρία χρόνια βρέθηκα αντιμέτωπος με επιλογές που με οδήγησαν σε ένα μονοπάτι γεμάτο σταυροδρόμια και διλήμματα.

Σαν να βρίσκομαι σε ναρκοπέδιο, έπρεπε να αποφασίσω προσεκτικά πού να πατήσω, διακυβεύοντας την περηφάνια και τον αυτοσεβασμό μου. Η πρώτη επιλογή που έπρεπε να αντιμετωπίσω ήταν αν έπρεπε να συνεχίσω να συνεισφέρω ή να αφήσω τη φυλακή να με καταπνίξει, περιμένοντας υπομονετικά να βγω έξω. Όσο περιορισμένη κι αν είναι η κατάστασή μου, επέλεξα να συνεχίσω να συνεισφέρω μέσω του γραπτού λόγου. Μόλις πήρα αυτή την απόφαση, αντιμετώπισα ένα άλλο σταυροδρόμι: αν θα περιοριστώοικουμενικάαπό αυτό το «κρίσιμο σημείο» της κατάστασής μου (sic.) ενός δηλαδή «επαναστάτη» κρατουμένουδίνοντας «ευλογίες» προς κάθε κατεύθυνση, επικροτώντας κάθε αναρχική πρακτική, προσέχοντας να μη κάνω εχθρούς ή αν θα χρησιμοποιήσω το όπλο της κριτικής, όλο και πιο σκληρά, προσπαθώντας να αναλύσω κάποια πράγματα και να επιχειρηματολογήσω. Επέλεξα τον ευκολότερο τρόπο (τουλάχιστον για μένα): να εξωθήσω την κριτική μου στα άκρα, με τίμημα την απομόνωση (λιγότερα γράμματα, λιγότερες πληροφορίες, λιγότερη αλληλεγγύη γενικά).

Έχοντας πάντα όμως την επίγνωση ότι υπάρχει μία άβυσσος μεταξύ σκέψης και πράξης.

Οι λέξεις, όσο δυνατές κι αν είναι, φέρουν πάντα κάτι που ακούγεται ψεύτικο, ακόμα κι όταν θέτουν πραγματικούς, συγκεκριμένους κινδύνους, οι οποίοι μπορεί να πραγματοποιηθούν στα χρόνια φυλάκισης για απολογία ή υποκίνηση.

Στο «δικό μου» κελί, οι λέξεις που ακούω πιο προσεκτικά είναι αυτές που ακολουθούν τις πράξεις, αυτές που γίνονται σάρκα και οστά. Είναι ζωντανές, αληθινές και δεν κάνουν λάθος. Διαφέρουν από τη συνεχή φλυαρία στο παρασκήνιο ενός αναρχικού κινήματος αποτραβηγμένο στον εαυτό του, επηρεασμένο από μια ντροπιαστική έλλειψη θάρρους και φαντασίας. Ένα κίνημα που τρέφεται με την εμφάνιση, τη ρητορική και ενίοτε τη δημαγωγία, με τις διαδηλώσεις, τις συνελεύσεις, τις επικοινωνιακές πορείες, τις εκστρατείες ενημέρωσης και το ρίζωμα σε μια περιοχή, ένα συνεχές μπλα μπλα. Δεν χρειάζεται να υποστηρίξετε αναλήψεις ευθύνης, αλλά ξέρετε σίγουρα ότι είναι ειλικρινείς επειδή είναι προϊόντα μιας δράσης, επειδή έχουν γραφτεί από την αληθινή συμμετοχή κάποιου ατόμου στο παιχνίδι, θέτοντας τη ζωή του σε κίνδυνο. Σε αυτούς τους καιρούς της εικονικής πραγματικότητας δεν είναι μικρό πράγμα, και όταν αυτές οι αναλήψεις γίνονται εκστρατείες δράσης, ο θόρυβος του παρασκηνίου, η φλυαρία, σίγουρα εξαφανίζεται και όλα γίνονται πιο σοβαρά, πιο επικίνδυνα, πιο αληθινά.

Οι περισσότεροιες από τους αναρχικούςες εδώ στην Ιταλία σήμερα φαίνεται να επηρεάζονται από μια συλλογικότητα και από μια υπνωτική σύνεση. Μας περιορίζουν χιλιάδες φόβοι: ο φόβος ότι θα θαφτούμε ζωντανοίές σε κάποια φυλακή, φόβος μήπως πεθάνουμε σε μια δράση, φόβος ότι θα μείνουμε μόνοι χωρίς τη συναίνεση των άλλων ή, ότι θα μας παραμερίσουν οι ίδιοι οι σύντροφοί μας. Το να ξεπεράσουμε αυτούς τους φόβους θα μας έκανε πιο συνειδητοποιημένα άτομα. Πολλοί «αγώνες» χτίζονται πάνω σε αυτούς τους φόβους, είναι προϊόν αυτών των φόβων. Ο φόβος μας δηλητηριάζει, οι συμβιβασμοί είναι οι δηλητηριασμένοι καρποί του. Μετά, με ωραία λόγια, ωραίες θεωρίες, ωραίες μακροπρόθεσμες στρατηγικές, φροντίζουν να βάψουν όλα τα σκατά ροζ, ωθώντας μας στη σύνεση, στον πολιτικό «ρεαλισμό». Αλλά, δυστυχώς, ακόμα κι αν είναι βαμμένα ροζ, το σκατά παραμένουν πάντα σκατά. Γιαυτό ακριβώς τα ημίμετρα δεν πρέπει να έχουν νόημα για έναν αναρχικό. Με την πρόοδο της τεχνολογίας (η ένοπλη πτέρυγα του πολιτισμού) ο χρόνος που έχουμε στη διάθεσή μας περιορίζεται. Ο πολιτισμός τρέφεται με τα πάντα και εναντίον όλων. Για τις δημοκρατίες και τις δικτατορίες, την επιστήμη και τη θρησκεία, τις πολιτικές ελευθερίες και την ελεύθερη αγορά, τη συναίνεση και τον καταναγκασμό, τον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό, τα οικολογικά συμβατά εμπορεύματα και τα πυρηνικά εργοστάσιαΧίλιες πτυχές ενός μόνο φαινομένου, αυτό του πολιτισμού, που συγκρατείται με κόλλα φτιαγμένη από μια τεχνολογία όλο και πιο επεμβατική, που καταστρέφει όχι μόνο τον άνθρωπο, αλλά ανατρέπει ολόκληρη τη ζωή σε αυτόν τον πλανήτη. Με ένα τέτοιο διακύβευμα, κάθε ημίμετρο, οποιαδήποτε μη καταστροφική ενέργεια είναι ένα άχρηστο καταπραϋντικό, ένα ασυγχώρητο χάσιμο χρόνου. Δεν χρειάζεται πια να ακούμε τα καλύτερα πνεύματα της «επανάστασης», που βρίσκουν πάντα μια δικαιολογία να αναβάλλουν, να περιπλέκουν τα πράγματα. Όλο και πιο συχνά η πολιτική αναμονής δικαιολογείται με το επιχείρημα του να γίνονται κατανοητές κάποιες πράξεις από τους ανθρώπους και της ανάγκης να είναι ριζωμένοι σε μια περιοχή. Η επιδίωξη της λεγόμενης «αναπαραγωγής» μικρών ενεργειών οδηγεί σε ολοένα και πιο ασήμαντες πρακτικές που καταλήγουν σε παθητική αντίσταση ή εμπόδια, πάντα σύμφωνα με το μέτρο, ποτέ υπερβολικά, αναβάλλοντας τη βίαιη σύγκρουση με το σύστημα για ένα αύριο που δεν θα έρθει ποτέ . Δεν υπάρχει ανάγκη για προσηλυτισμόη υπερβολική σκέψη και ο δισταγμός, μας κάνουν άδειους, ανίκανους.

Οι υπερβολικές πληροφορίες ισοδυναμούν με καμία πληροφορία. Η επιρροή των ακαδημαϊκών, της πολιτικής, του φόβου είναι πολύ έντονη εδώ γύρω. Τι να κάνετε; Αναζητήστε συντρόφους-ισσες (“affinity comrades”), ενθαρρύνοντας τη δράση, τις πραγματικές, ζωντανές δυνάμεις. «Πετάξτε την καρδιά πάνω από το εμπόδιο», χωρίς να λογαριάζετε τις συνέπειες και τις «επαναστατικές» στρατηγικές χωρίς τη σπασμωδική και εμμονική επιδίωξη της συναίνεσης. Υποστηρίξτε θέσεις που θέτουν σε κίνδυνο την ήρεμη ζωή όσων επιδίδονται μόνο στα λόγια ή μόνο στους σχηματισμούς θεωρητικών συνελεύσεων. Δίνουμε στον εαυτό μας τα εργαλεία για να επικοινωνούμε μεταξύ μας, χωρίς εξουσία, χωρίς να γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον προσωπικά, μέσα από λόγια που ακολουθούν τις πράξεις, παρακάμπτοντας τα φερέφωνα, ξεφορτώνοντας οριστικά τους μεσάζοντες της ιδεολογίας και των ειδικών της διαμεσολάβησης. Οι ήδη δοκιμασμένες και αποτελεσματικές εκστρατείες δράσης είναι το μεγαλύτερο αποτέλεσμα αυτής της επικοινωνίας χωρίς εξουσία, μακριά από οποιαδήποτε οργάνωση ή συντονισμό.

Ας βασιστούμε στα πιο παράλογα, στα πιο φυσικά ένστικτά μας: την οργή, το μίσος, την αγάπη, την αδελφοσύνη, την εκδίκηση.

Αφήστε τη θέληση της καταστροφής να μην γίνει ποτέ ξανά δημιουργός. Τίποτα δεν «χρειάζεται» να οικοδομηθεί.

Αφήστε τη δράση να μιλήσει, ευθύς τώρα, αμέσως.

Είτε έχουμε προετοιμαστεί είτε όχι.

Πηγή: The Anarchist Library

Μετάφραση: Το μαύρο ρόδο