Το σύστημα της Κοινωνικής Πίστωσης – Η νέα ολοκληρωτική διαχείριση με τεχνολογικό κλειδί και ο πειραματισμός της Κοινωνικής Πίστωσης ξεκίνησε στην Ιταλία

ΤΟ ΣΎΣΤΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΠΊΣΤΩΣΗΣ

“Η πιο αποτελεσματική δύναμη είναι αυτή που δεν φαίνεται. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την αναγωγή του υποκειμένου σε ένα απλό οικονομικό “ζώο laborans” και την αποσυγκεντρωτικοποίηση και αποπολιτικοποίηση της κοινωνίας, τείνει προς την κατασκευή ενός πλαισίου στο οποίο οι κανόνες και αυτοί που τους αποφασίζουν δύσκολα μπορούν να αμφισβητηθούν.”

“Η αποπολιτικοποίηση και η οικονομική επιτυχία είναι τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία για την ειρήνευση της κοινωνίας και τη διατήρηση του ελέγχου της, και το σύστημα κοινωνικής πίστωσης κινείται προς αυτή την κατεύθυνση”.

Από το 2013 η Rongcheng, κινεζική πόλη στην επαρχία Shandong, άρχισε να πειραματίζεται με το σύστημα “κοινωνικής πίστωσης”, αλλά ο στόχος είναι να επεκταθεί σε όλη τη χώρα μέχρι το 2023.

Στη Rongcheng, σε κάθε πολίτη αντιστοιχούν 1.000 αρχικοί πόντοι και κάθε πόντος αντιστοιχεί σε ένα συγκεκριμένο γράμμα: Το γράμμα “Α” (που αντιστοιχεί σε 1.000 βαθμούς) είναι η βασική βαθμολογία και συνεπάγεται πρόσβαση σε ορισμένα οφέλη, όπως προνομιακή βοήθεια στην απασχόληση και προτεραιότητα στην εγγραφή στο σχολείο. Μπορεί κανείς να επιδιώξει να αυξήσει τη βαθμολογία του με συμπεριφορές που θεωρούνται από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα ως “ενάρετες”: πληρωμή φόρων και λογαριασμών στην ώρα τους, πραγματοποίηση συγκεκριμένων αγορών, ανταλλαγή και διάδοση των ιδεών του κόμματος κ.λπ. ένας μακρύς κατάλογος συμπεριφορών με βάση τον οποίο κρίνεται η “αξιοπιστία” και η “ενάρετη συμπεριφορά” των πολιτών. Φυσικά, το να καταγγέλλει κανείς ανθρώπους των οποίων οι συμπεριφορές κρίνονται ανάρμοστες οδηγεί σε αύξηση της βαθμολογίας του. Τα οφέλη για το υψηλότερο επίπεδο (ΑΑΑ, προσβάσιμο σε όσους έχουν πάνω από 1.050 βαθμούς) περιλαμβάνουν: υψηλότερη συνταξιοδοτική ασφάλιση, επιδοτήσεις για τις δημόσιες συγκοινωνίες, δυνατότητα υποβολής αίτησης για άτοκα δάνεια, δυνατότητα ενοικίασης οχημάτων χωρίς να χρειάζεται να κατατεθεί εγγύηση, απαίτηση λιγότερων εγγράφων για την έκδοση ταξιδιωτικής βίζας κ.λπ.

Η βαθμολογία ενός ατόμου γίνεται επίσης ένα σύμβολο κύρους που μπορεί να εμφανίζεται στο διαδίκτυο, όπως ήδη συμβαίνει στον ιστότοπο Baihe, ο οποίος επιτρέπει ήδη στους χρήστες του να δημοσιεύουν τη βαθμολογία τους. Από την άλλη πλευρά, όσοι βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση και ως εκ τούτου πληρώνουν καθυστερημένα τους λογαριασμούς, το ενοίκιο ή τους φόρους τους, αναπόφευκτα θα τους αφαιρούνται βαθμοί- το ίδιο ισχύει και για όσους δεν περνούν σε μια διάβαση πεζών, πετούν χαρτιά στο έδαφος, εκφράζουν πολιτικές απόψεις που δεν είναι σύμφωνες με το κόμμα κ.λπ. Ο κατάλογος των συμπεριφορών που θεωρούνται “ανήθικες” είναι πολύ μακρύς.

Εάν η βαθμολογία κάποιου πέσει κάτω από 600 βαθμούς, μπαίνει στη “μαύρη λίστα” και χαρακτηρίζεται ως “D”, γεγονός που οδηγεί σε πραγματικές τιμωρίες. Σε περίπτωση που αυτό συμβεί στους γονείς, τα παιδιά τους θα αποκλείονται από τα σχολεία που θεωρούνται τα καλύτερα της περιοχής. Άλλες τιμωρίες περιλαμβάνουν: την υποβολή σε επαναλαμβανόμενες επιθεωρήσεις, τη μη δυνατότητα αγοράς αεροπορικών εισιτηρίων για να φύγουν από τη χώρα, την απαγόρευση διαμονής σε ορισμένες περιοχές της πόλης, τη δημοσιοποίηση των προσωπικών στοιχείων του ατόμου, την απαγόρευση να γίνει κάποιος δημόσιος υπάλληλος, και επειδή οι εταιρείες μπορούν να γνωρίζουν ποιος βρίσκεται σε αυτή τη “μαύρη λίστα”, η εύρεση οποιασδήποτε εργασίας γίνεται πιο δύσκολη, διευκολύνοντας την εκμετάλλευση όσων βρίσκονται σε αυτή τη λίστα. Σαν να μην έφτανε αυτό, τα πρόσωπά τους προβάλλονται σε γιγαντοοθόνες σε εμπορικά κέντρα και άλλους δημόσιους χώρους, σε ένα είδος σύγχρονου στηθαίου, και ο ήχος κλήσης των κινητών τους τηλεφώνων αλλάζει ώστε να ακούγεται σαν σειρήνα, καθιστώντας τους αναγνωρίσιμους και κρίσιμους από οποιονδήποτε. Το κινεζικό σύστημα κοινωνικής πίστωσης δεν περιορίζεται στην ανάλυση της συμπεριφοράς ενός ατόμου. Στην πραγματικότητα, η βαθμολογία ενός ατόμου υποτίθεται ότι επηρεάζεται επίσης από τη συμπεριφορά των πιο κοντινών του ανθρώπων: το να βγαίνει κανείς ραντεβού ή να έχει σχέση με άτομα που βρίσκονται στη “μαύρη λίστα”, δηλαδή με άτομα που δεν σέβονται τους νόμους ή που επικρίνουν το κόμμα, έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της βαθμολογίας του.

Η ΝΈΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΉ ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ ΣΕ ΈΝΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΌ ΚΛΕΙΔΊ

Αυτό το πειραματικό εργαλείο, που πλασάρεται ως ένας τρόπος για να αυξηθεί το επίπεδο της ηθικής ακεραιότητας των πολιτών, είναι στην πραγματικότητα ένας τρόπος καταγραφής, αξιολόγησης και ελέγχου των ανθρώπων με βάση την υπακοή, την οικονομική, κοινωνική και νομική αξιοπιστία.Αυτό γίνεται με τη χρήση άπειρων δεδομένων (Big Data) που συλλέγονται από τράπεζες, εφαρμογές, αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και φυσικά μέσω των διαφόρων “ψαχτών”, οι οποίοι, προκειμένου να αυξήσουν τη βαθμολογία τους, μπορούν να αναφέρουν τη συμπεριφορά άλλων πολιτών. Το μοντέλο αυτό ωθεί προς μια τυποποιημένη ζωή και καταστρέφει τις κοινωνικές σχέσεις προς όφελος ενός πλήρως ψηφιοποιημένου και αυθαίρετου συστήματος, το οποίο στοχεύει να καταστήσει τους πολίτες πλήρως ομογενοποιημένους και υποταγμένους σε ένα απάνθρωπο μοντέλο κοινωνίας, στο οποίο οι αλγόριθμοι θα καθορίζουν αν ένα άτομο αξίζει να είναι μέλος της ή όχι. Ένα σύστημα που βασίζεται στην κοινωνική συμπεριφορά των ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένου του πολιτικού προσανατολισμού και οποιασδήποτε καθημερινής δραστηριότητας, δεν είναι ουδέτερο, αλλά επηρεάζει μαζικά όσους ζουν υπό συνεχή αξιολόγηση. Η επιβράβευση όσων συγκεντρώνουν υψηλότερη βαθμολογία και ο στιγματισμός όσων συγκεντρώνουν χαμηλότερη, είναι η επικαιροποιημένη εκδοχή του περίφημου συνθήματος “διαίρει και βασίλευε”, τα μέλη του οποίου έχουν ως μοναδική αξία να σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους και τη δική τους κατάσταση και θεωρούν το άτομο που βρίσκεται σε κατάσταση φτώχειας ως τεμπέλη, που δεν προσπαθεί αρκετά ώστε να είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για την κατάστασή του, με άλλα λόγια, ως κατώτερο άτομο. Το σύστημα κοινωνικής πίστωσης είναι ένα εργαλείο για τον εντοπισμό και την εκ των προτέρων αξιολόγηση των ανθρώπων. Μια νέα μορφή ολοκληρωτισμού που λειτουργεί σε οικείο και ψυχολογικό επίπεδο στα μεμονωμένα υποκείμενα, τροποποιώντας τις αξίες τους, και που σταδιακά, μέσω της προπαγάνδας, κατασκευάζει νέα καθολικά μοντέλα συμπεριφοράς, αλλάζοντας βαθιά τον τρόπο που σχετιζόμαστε με τους άλλους και την ίδια την αίσθηση της κοινότητας. Το δυνατό σημείο αυτής της νέας μορφής διαχείρισης και καταστολής είναι ότι γίνεται αντιληπτό ότι φέρνει οφέλη για την κοινότητα, ενώ στην πραγματικότητα βασίζεται στις διακρίσεις και την τυποποίηση της σκέψης, στην εκμηδένιση της κοινωνικής συγκρουσιακότητας, και η οποία ωθεί τα άτομα σε συνεχή ανταγωνισμό με τον εαυτό τους και σε αναγκαστική ομογενοποίηση.

ΤΟ ΠΕΊΡΑΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΩΣΗΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΊΑ

Η Δύση δεν εξαιρείται από τη χρήση παρόμοιων συστημάτων, και πρόσφατα, ακόμη και η Ιταλία άρχισε να πειραματίζεται με την κοινωνική πίστωση σε ορισμένους δήμους, τώρα σε εθελοντική βάση, αλλά στο μέλλον θα αποτελέσει αναπόσπαστο μέρος του αναδυόμενου κοινωνικού μοντέλου.

Η πόλη Fidenza, στην Emilia Romagna, ενεργοποίησε μια κάρτα μορίων για τους ενοικιαστές κοινωνικών κατοικιών, προκειμένου να αξιολογείται η συμπεριφορά κάθε οικογένειας και να αποφασίζεται αν αξίζει ή όχι να διαμένουν εκεί.

Οι ενοικιαστές υποχρεούνται να τηρούν έναν μακρύ κατάλογο κανόνων που μπορεί να αυξήσει ή να μειώσει τους αρχικούς 50 πόντους που αντιστοιχούν σε κάθε νοικοκυριό. Οι σχέσεις με τους γείτονες θα τεθούν σε δοκιμασία, καθώς η αναφορά συμπεριφοράς που θεωρείται ανάρμοστη θα αυξήσει τη βαθμολογία κάποιου.

Όσοι καταγγέλλονται θα υποβάλλονται σε επιθεώρηση του διαμερίσματός τους από υπαλλήλους για να εξακριβωθεί η αλήθεια των ισχυρισμών. Ένα απλό φυτό στο κεφαλόσκαλο που ενοχλεί λόγω ποτίσματος ή που βρίσκεται στο δρόμο θα κοστίζει στον ενοικιαστή 20 πόντους.
Ακόμα και η διατήρηση της ψησταριάς στο μπαλκόνι ή η φιλοξενία ατόμων εκτός σπιτιού χωρίς ενημέρωση του δήμου θα έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια 10 βαθμών στην πρώτη περίπτωση και 25 βαθμών και την καταβολή προστίμου στη δεύτερη.
Η απώλεια βαθμών είναι εξαιρετικά εύκολη και αν η βαθμολογία πέσει στο μηδέν
το δικαίωμα στέγασης παύει να ισχύει και αναγκάζεστε να εγκαταλείψετε το σπίτι σας.
Αντίθετα, η ανάκτηση των βαθμών είναι δύσκολη, καθώς θα λαμβάνετε 5 επιπλέον βαθμούς κάθε 3 χρόνια μόνο εάν έχετε συμπεριφερθεί ως “υπόδειγμα ενοικιαστή” και έναν βαθμό εάν συμμετέχετε σε ορισμένου τύπου πρωτοβουλίες ή εάν επισκευάσετε μια ζημιά. Πώς θα είναι δυνατόν να έχει κανείς “ανθρώπινες” σχέσεις με τους γείτονές του σε ένα σύστημα που επιβραβεύει τους πληροφοριοδότες; Πώς μπορείς να οικοδομήσεις σχέσεις σε ένα πλαίσιο όπου οι γύρω σου θα επωφεληθούν
αν αναφέρετε συμπεριφορές που θεωρούνται ανάρμοστες;

Στην Μπολόνια και τη Ρώμη ξεκίνησε ένα έργο με την ονομασία “Citizen Wallet”, δηλαδή “μια πλατφόρμα επιβράβευσης” που δίνει κίνητρα για “ενάρετη” συμπεριφορά.

Πρόκειται για ένα ηλεκτρονικό πορτοφόλι στο οποίο μπορείτε να συγκεντρώσετε πόντους αν απορρίπτετε σωστά τα απορρίμματα, αν προτιμάτε τα “πράσινα” από τα παραδοσιακά μέσα μεταφοράς, αν δεν σας επιβάλλονται πρόστιμα κ.λπ. Αυτοί οι πόντοι θα επιτρέπουν εκπτώσεις στις δημόσιες συγκοινωνίες, στα τέλη απορριμμάτων και στις πολιτιστικές δραστηριότητες. Προκειμένου να αξιολογηθεί ο βαθμός επιμέλειας ενός πολίτη, ο δήμος ή όποιος άλλος θα χρειαστεί πρόσβαση σε μια ολόκληρη σειρά προσωπικών δεδομένων και θα το κάνει μέσω ψηφιακών πλατφορμών, τσιπ στις σακούλες απορριμμάτων (RFID) και εφαρμογών εντοπισμού. Το όλο θέμα, όπως η κοινωνική πίστωση στην Κίνα, πλασάρεται ως ένας τρόπος για να δοθούν κίνητρα στους πολίτες να έχουν “ενάρετη συμπεριφορά με στόχο τη βελτίωση της περιβαλλοντικής, κοινωνικής και οικονομικής βιωσιμότητας της πόλης”.

ΒΡΙΣΚΌΜΑΣΤΕ ΜΌΛΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΉ ΑΥΤΟΎ ΤΟΥ ΠΕΙΡΆΜΑΤΟΣ, ΤΟ ΟΠΟΊΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΌΝ ΕΊΝΑΙ ΣΕ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΉ ΒΆΣΗ, ΑΛΛΆ ΧΆΡΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΆΣΕΙΣ ΈΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΆΓΚΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΗΡΥΧΘΟΎΝ, ΤΟ ΜΟΝΤΈΛΟ ΑΥΤΌ ΘΑ ΕΠΕΚΤΑΘΕΊ ΚΑΙ ΘΑ ΕΔΡΑΙΩΘΕΊ ΜΌΝΙΜΑ ΠΑΝΤΟΎ. ΤΟ ΕΊΔΑΜΕ ΉΔΗ ΑΥΤΌ ΜΕ ΤΟ “GREEN PASS”, ΤΟ ΟΠΟΊΟ, ΑΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΈΝΩΣ ΕΊΧΕ ΠΕΡΆΣΕΙ ΩΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΌ ΜΈΣΟ ΛΌΓΩ “ΈΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΆΓΚΗΣ”, ΈΧΕΙ ΓΊΝΕΙ ΠΛΈΟΝ ΜΌΝΙΜΟ ΜΈΣΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΌΤΗΤΑΣ. ΑΥΤΌ ΤΟ ΜΈΣΟ ΔΙΑΚΡΊΣΕΩΝ, ΌΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΝΕΖΙΚΌ ΣΎΣΤΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΠΊΣΤΩΣΗΣ, ΈΧΕΙ ΧΩΡΊΣΕΙ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΌ ΣΕ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ ΠΡΏΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΊΑΣ, ΟΙ ΟΠΟΊΟΙ ΑΞΊΖΟΥΝ ΠΡΌΣΒΑΣΗ ΣΕ ΟΡΙΣΜΈΝΟΥΣ ΧΏΡΟΥΣ ΕΠΕΙΔΉ ΘΕΩΡΟΎΝΤΑΙ “ΕΝΆΡΕΤΟΙ”, ΚΑΙ ΣΕ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ ΔΕΎΤΕΡΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΊΑΣ, ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΊΟΥΣ ΈΧΕΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΊ Η ΠΡΌΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΌΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΠΡΌΣΒΑΣΗ ΣΧΕΔΌΝ ΠΑΝΤΟΎ ΕΠΕΙΔΉ ΔΕΝ ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΊΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΊΑΡΧΗ ΣΚΈΨΗ, ΑΝΟΊΓΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΡΌΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΝΤΈΛΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΠΊΣΤΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΊΑ.

Πηγή: DarkNights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Αναίρεση Scripta Manent: μερικές σκέψεις και διευκρινήσεις

Αυτό το γραπτό πηγάζει από την ανάγκη να εξηγήσουμε στους συντρόφους τι θα συμβεί μετά την απόφαση του ακυρωτικού δικαστηρίου για την δίκη της επιχείρισης Scripta Manent που εκδόθηκε στις 6 Ιουλίου.

Ξεκινώντας με τις πιο σοβαρές καταδικαστικές αποφάσεις, το δικαστήριο επανεκτίμησε την επίθεση με εκρηκτικά κατά της σχολής των καραμπινιέρων στο Fossano (Cuneo) στις 2 Ιουνίου 2006 την ευθύνη της οποίας ανέλαβε η Rivolta Anonima e Tremenda / Federazione Anarchica Informale, ως «πολιτική σφαγή» (άρθρο 285 του ποινικού κώδικα), παραπέμποντας την υπόθεση πίσω στο Εφετείο του Τορίνο για υποτιμητικό επανυπολογισμό της ποινής με κίνδυνο ισόβιας κάθειρξης για τους συντρόφους Alfredo Cospito και Anna Beniamino.

Επιπλέον, όλες οι άλλες καταδικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν στο Εφετείο επικυρώθηκαν με ποινές που κυμαίνονταν από 2 χρόνια και 6 μήνες έως 1 χρόνο και 6 μήνες για 11 συντρόφους και αθωωτικές αποφάσεις για τους υπόλοιπους κατηγορούμενους.

Οι καταδικαστικές και αθωωτικές αποφάσεις είναι πλέον τελεσίδικες.

Η ανάγκη να γράψω αυτές τις δύο γραμμές οφείλεται στο ότι έχω συνειδητοποιήσει πως πολλοί σύντροφοι δεν έχουν σαφή κατανόηση της κατάστασης στην οποία βρίσκονται κάποιοι από εμάς που έχουμε καταδικαστεί στην Scripta Manent.

Αυτό έχει συμβεί επίσης και κυρίως λόγω δικού μας σφάλματος, ως «ελεύθεροι» κατηγορούμενοι, επειδή δεν εξηγήσαμε αμέσως τις καταδικαστικές αποφάσεις και το τι θα αντιμετωπίσουν κάποιοι από εμάς το επόμενο διάστημα. Επιπλέον, υπήρχε η φήμη ότι κανείς μας δεν θα χρειαστεί να εκτίσει την ποινή του λόγω αναστολής ή υφ’ όρων αποφυλάκισης.

Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν ισχύει: Εγώ και άλλοι δύο σύντροφοι θα πρέπει προς το παρόν να εκτίσουμε τις ποινές μας στην φυλακή.

Όσο για εμένα, στις 19 Ιουλίου κοινοποιήθηκε στο γραφείο του δικηγόρου μου ποινή 2 ετών και 6 μηνών με έναν μήνα αναστολή. Αυτό σημαίνει ότι λαμβάνοντας υπόψη ότι τον Αύγουστο τα δικαστήρια είναι κλειστά λόγω διακοπών και ότι είναι ο μήνας της αναστολής της ποινής, περίπου στα μέσα Σεπτεμβρίου θα πρέπει να αρχίσω να εκτίω την ποινή μου στην φυλακή.

Οπότε δεν υπάρχει αναστολή.

Κατά τα λοιπά έχω αρκετή γνώση για την καταστολή στην Ιταλία ώστε να μην εκπλαγώ από την ποινή, εκτός από την εφιαλτική κατάσταση του Αλφρέντο και της Άννας, όπου είναι προφανής η πρόθεση τους κράτους να τους καταθάψει.
Είχαν περάσει χρόνια που, με την σειρά τους, οι δικαστικοί προσπαθούσαν μάταια να καταδικάσουν επιτέλους όσους ενδιαφέρονταν για την αντιπληροφόρηση. Η «πριμαντόνα» Roberto Sparagna το κατάφερε.

Ποιος αν όχι αυτός!!!

Ένας δικαστικός, ο «ξεχασιάρης του Τορίνο», που κατάφερε χάρη στις φιλίες που έχει κάνει στους διαδρόμους του δικαστηρίου να στείλει πολλούς από εμάς στο εφετείο και στην συνέχεια στο ακυρωτικό δικαστήριο.
Αναφέρομαι στο γεγονός ότι όσοι αθωώθηκαν σε πρώτο βαθμό δεν έπρεπε καν να φτάσουν στον δεύτερο βαθμό, επειδή ο εισαγγελέας είχε υποβάλει αίτημα μια εβδομάδα μετά την προθεσμία – επομένως, «βάσει νόμου», το αίτημα έπρεπε να είχε παραγραφεί και να απορριφθεί από τον δικαστή.

Αλλά τίποτα… οι φιλικοί δικαστές έκαναν τα στραβά μάτια και έδωσαν το φορεματάκι στον Γυμνό Βασιλιά.

Από εκείνη την στιγμή ήταν ξεκάθαρο ότι οι καταδικαστικές αποφάσεις είχαν ήδη εκδοθεί.

Δύο επιπλέον γεγονότα έκαναν τα υπόλοιπα: η μετάθεση του Alfredo στο 41 bis το βράδυ πριν την καταδίκη, και το βραβείο «Falcone και Borsellino» που έλαβε ο Roberto μια εβδομάδα νωρίτερα χάρη στην σπασμωδική και εμετική εκστρατεία του εκλιπαρώντας για αλληλεγγύη δεξιά και αριστερά επειδή αυτοαποκαλούνταν ο πιο συνοδευόμενος δικαστής στην Ιταλία.

Ο Roberto Sparagna και αυτοί οι τέσσερις συνεργοί από την Libera (τμήμα του Piedmont) με αποκάλεσαν «μαφιόζο» επειδή τους είχα αποκαλέσει στον πρώτο βαθμό με το πραγματικό τους όνομα: καθάρματα.

Μα οι μαφιόζοι δεν ήταν εκείνοι που μέσω φιλιών «κανόνιζαν» δίκες; Ουπς…
Έτσι για πρώτη φορά η καταδίκη της αντιπληροφόρησης στην Ιταλία γίνεται αναιρετική, αφού το έγκλημα της «ανατρεπτικής προπαγάνδας» είχε πεταχτεί στα σκουπίδια πριν από μερικά χρόνια.

Το μόνο που είχε να κάνει ο Sparagna ήταν να μετατρέψει όλο το θέμα με μια νέα ονομασία: «υποκίνηση σε διάπραξη εγκλημάτων με σκοπό την τρομοκρατία», πρακτικά σαν να λέμε δηλαδή «ανατρεπτική προπαγάνδα με σκοπό την τρομοκρατία.»

Μόνο το Pec που επιβεβαιώνει την ημερομηνία της αίτησης έφεσης δεν μπορούσε να βρεθεί στον υπολογιστή του, για όλα τα άλλα αποδείχθηκε δεινός ακροβάτης.
Κατά τα άλλα, αν μπορούσα να γυρίσω πίσω, θα τα έκανα όλα με τον ίδιο τρόπο ξανά.

Θα ξανα έκανα το RadioAzione, θα ξανα έγραφα κάθε κείμενο στον ιστότοπο και θα ξανα έγραφα κάθε λέξη που ειπώθηκε στο ραδιόφωνο.

Το RadioAzione δεν έχει ενοχλήσει μόνο το κράτος, αλλά και ένα συγκεκριμένο είδος αναρχικού κινήματος, οπότε το γεγονός ότι αποφεύχθηκε να γίνει αναφορά αυτά τα δύο χρόνια στις ανακοινώσεις και τα γραπτά τους, το καταλαβαίνω και θα ήμουν ευτυχής να παραμείνει έτσι από την στιγμή που θα αρχίσω να εκτίω την ποινή μου. Είμαι άθεος, δεν έχω ανάγκη από οίκτο και συλλυπητήρια.

Παρεμπιπτόντως, γιατί να ασχοληθεί κανείς με ένα άτομο που δημιουργούσε τον δικό του «αναρχισμό στο μικρό του δωματιάκι με πολύ χαλασμένο αέρα;»

Έτσι, από τον Σεπτέμβριο και μετά, «δεν θα χρειαστώ λουλούδια, ευχαριστώ!»
Θα αντιμετωπίσω αυτό το κοντινό μέλλον χωρίς να κάνω ούτε μισό χιλιοστό πίσω, αλλά πάνω απ’ όλα με την σκέψη και την καρδιά μου να πηγαίνει καθημερινά στον Αλφρέντο και την Άννα: έναν αδερφό και μια αδερφή, αλλά πάνω απ’ όλα αναρχικοί μου σύντροφοι!

Για την αναρχία, για την εξέγερση!

Gioacchino Somma

Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ
Πηγή: DarkNights

Χιλή : “Δύο χρόνια μετά τη φυλάκισή μας”. Τα λόγια της Μόνικα και του Φρανσίσκο από τη φυλακή

Πάντα βάζαμε ως προτεραιότητα να μην εχουμε μεσολαβητές για την επικοινωνία μας και κανενας/καμία να μην μιλάει για εμας. Ιδικά αυτές τις μέρες που κλείνουμε δυο χρόνια απο τη στιγμή που αυτοί που έχουν την εξουσία μας έκλεισαν σε αυτους τους τσιμεντολιθους, που ονομάζονται φυλακές.

Αυτό το δεύτερο ετος φυλάκισης, θα φέρει μαζί του το τέλος της ανακριτικής περιόδου της δικαστικής μας διαδικασίας.Θα λήξει δηλαδή η περίοδος που η δίωξη και οι δεκάδες ενάγοντες θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν πληροφορίες εναντίον μας. Το κλείσιμο αυτης της έρευνας θα ανοίξει μια ενδιάμεση προδικαστική διαδικασία.

Η δικαστική έρευνα εναντίον μας έχει χρησιμοποιήσει όλους τους πορους της και η αστυνομία έχει καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να μην αφήσει τίποτα στην τυχη. Προσπαθούν να μας δώσουν μία παραδειγματική τιμωρία για να τρομάξει οποιονδήποτε/οποιαδηποτε επιδοκιμάζει την πρακτική της πολιτικής βίας, ειδικά όσον αφορά την τοποθέτηση και μεταφορά εκρηκτικών μηχανισμων. Επισης, για τους ισχυρούς δεν είμαστε άγνωστοι ,έχουμε βρεθεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου σε περισσότερες από μία περιπτώσεις και έχουμε καταστήσει σαφή την αναρχική μας θέση σε όλες αυτές. Η τρέχουσα δικαστική μας κατάσταση είναι στενά συνδεδεμένη με τις προηγούμενες δικαστηκές διαδικασίες μας.

Κάνουμε αυτοκριτική για τα λάθη μας στις πράξεις μας,κάθε ένα από αυτά είναι κομμάτι της εμπειρίας και της μάθησής μας, η οποία ελπίζουμε να είναι χρήσιμη και για τους άλλους. Έχουμε μπροστά μας πολλούς αγώνες εναντια στην κυριαρχία, μια ιστορική διαδρομή που αλλάζει μέσα από κάθε σύγκρουση.

Εδώ και πολλά χρόνια έχουμε αποφασίσει να ταξιδέψουμε στα μονοπάτια άρνησης της αναρχιας,κατανοώντας την ως μια συνεχή ένταση που στην εποικοδομητική/καταστροφική διαλεκτική της δεν τίθεται ως απόλυτη αλήθεια ή ως τόπος άφιξης.

Ο τρόπος ζωής μας δεν διαχωρίζεται από την τεράστια επιθυμία μας να θέλουμε να ζήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο σύμφωνα με τις ιδέες μας, και το αποδεχόμαστε αυτό με όλες τις αντιφάσεις που αυτό συνεπάγεται, καθώς και τις συνέπειές του.

Σε αυτές τις επιστολές μας ενδιαφέρει και πάλι να εξυμνήσουμε και να ενθαρρύνουμε την επίθεση ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας. Υποστηρίζουμε με έμφαση ότι αντιλαμβανόμαστε τις πράξεις εκδίκησης και σαμποτάζ ως επιτακτική ανάγκη, ο πολλαπλασιασμός και η διάδοση των οποίων αναμφισβήτητα ενισχύει τους αναρχικούς χώρους και τις θέσεις μάχης. Πιστεύουμε ότι το στοίχημα πρέπει απαραίτητα να πάει για την εξειδίκευση της σύγκρουσης, για την εγκατάλειψη των χώρων άνεσης για να διευρυνθούν οι προοπτικές και να χτυπήσουμε εκεί που πονάει περισσότερο.

Υπό αυτή την έννοια, χαιρετίζουμε κάθε εκρηκτική δράση που πραγματοποιήθηκε τους τελευταίους μήνες, η οποία αναμφίβολα συμβάλλει και ενισχύει το αναρχικό αντάρτικο πόλης.

Κάθε επίθεση στην εξουσία από μια αντιεξουσιαστική προοπτική έχει αξία για εμάς.

Η ημερομηνία της δίκης μας πλησιάζει, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πιθανότητες να περάσουμε μεγάλο χρονικό διάστημα στις κρατικές φυλακές, είμαστε προετοιμασμένοι γι’ αυτό χάρη στην αδελφική υποστήριξη αμέτρητων συντρόφων που, με κάθε χειρονομία, καταφέρνουν να φωτίζουν τη νύχτα.

Σε αυτα τα χρονια εγκλεισμού έχουμε λαβει μέρος στην ομάδα «Presxs anarquistas y subversivos» <>, δίνοντας βάση στην απελευθέρωση του συντρόφου Marcelo Villarroel, τον οποίο κρατούν αιχμάλωτο σε καταδίκη στρατιωτικής δίωξης που διαιωνίζουν τον εγκλεισμό του. Το να επιτύχουμε την απελευθέρωση του Marcelo θα ειναι ειλικρινά ενας θριαμβος, που θα μας δυναμώσει και θα ωφελήσει όλους τους αιχμαλώτους αυτου του κοινωνικού πολέμου.Το κάλεσμα είναι να πολλαπλασιάσουμε τις δράσεις και τις χειρονομίες επαναστατικής αλληλεγγύης που θα επιτρέψουν στο σύντροφό μας να βγει ξανά στους δρόμους.

Για εμάς, ο αγώνας ενάντια στην κυριαρχία δεν έχει τελειώσει, έχει απλώς αλλάξει μορφή.

Mónica Caballero
Φυλακή de San Miguel
Francisco Solar
Ιουλιος 2022
Φυλακή La Gonzalina-Rancagua

Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ
Πηγή: Publicacion Refractario

Ιταλία: Mια ενημέρωση και μερικές σκέψεις για την Επιχείρηση Sibilla και το 41 bis εναντίον του αναρχικού Alfredo Cospito

Στις 22 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε στο Κακουργιοδικείο της Ρώμης ακρόαση σχετικά με τα προληπτικά μέτρα που διατάχθηκαν για την κατασταλτική επιχείρηση Sibilla. Η ακρόαση προέκυψε από έφεση της εισαγγελέως Manuela Comodi κατά της διάταξης του αναθεωρητικού δικαστηρίου της Περούτζια, που στις 16 Δεκεμβρίου είχε οδηγήσει στην ακύρωση των προληπτικών μέτρων που είχαν ληφθεί στις 11 Νοεμβρίου στο πλαίσιο της κατασταλτικής επιχείρησης. Το Ακυρωτικό Δικαστήριο, παρά την γνωμοδότηση της Γενικής Εισαγγελίας (η οποία είχε ζητήσει την απόρριψη της έφεσης της εισαγγελέως της Περούτζια), έκανε δεκτό το αίτημα της Comodi, ακυρώνοντας την διάταξη του αναθεωρητικού δικαστηρίου και διατάσσοντας νέα ακροαματική διαδικασία. Τα προληπτικά μέτρα δεν είναι αποτελεσματικά και θα διαταχθεί νέα ακρόαση για την επανεξέτασή τους τους επόμενους μήνες στο δικαστήριο της Περούτζια.

Θα θέλαμε να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία αυτής της είδησης για να αναλύσουμε τους λόγους που οδήγησαν σε αυτήν την καταστολή, προσθέτοντας κάποιες δικές μας εκτιμήσεις που απορρέουν κυρίως από την πρόσφατη εντολή μεταφοράς του συντρόφου Alfredo Cospito σε καθεστώς κράτησης 41 bis.
Τον Σεπτέμβριο του 2021, μετά από πολυετείς έρευνες που διεξήχθησαν από τις διοικήσεις της Ειδικής Επιχειρησιακής Ομάδας των Καραμπινιέρων στο Μιλάνο και την Περούτζια, ζητήθηκαν από την εισαγγελία της Περούτζια οκτώ συλλήψεις αναρχικών συντρόφων. Η εντολή αυτή απορρίφθηκε εν μέρει και υποβαθμίστηκε από τον δικαστή για προκαταρκτικές έρευνες. Ταυτόχρονα με αυτό το αίτημα σύλληψης, διατάχθηκε τρίμηνη εντολή λογοκρισίας για την αλληλογραφία του συντρόφου Alfredo Cospito, η οποία στην συνέχεια ανανεώθηκε αρκετές φορές.

Έτσι, στις 11 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες έρευνες από την ROS των Καραμπινιέρων, κοινοποιήθηκε η έρευνα Sibilla που αφορούσε περίπου 15 συντρόφους, και επιβλήθηκαν έξι προληπτικά μέτρα σε σχέση με την κατηγορία υποκίνησης σε διάπραξη εγκλήματος με επιβαρυντικό παράγοντα τον σκοπό της τρομοκρατίας: ένα ένταλμα σύλληψης στην φυλακή για τον Alfredo Cospito (που τότε ήταν ήδη φυλακισμένος στην φυλακή της Terni), η σύλληψη του συντρόφου Michele Fabiani, ο οποίος τέθηκε σε ολικό κατ’ οίκον περιορισμό, και τέλος, η υποχρέωση παραμονής στον δήμο κατοικίας από κοινού με την υποχρέωση υπογραφής τρεις ημέρες την εβδομάδα για τέσσερα συντρόφια. Την ίδια ημέρα της επιχείρησης, δύο ιστότοποι (roundrobin.info και malacoda.noblogs) τέθηκαν επίσης σε μπλακάουτ, καθιστώτας τις διαδικτυακές τους διευθύνσεις μη ανιχνεύσιμες, και επί του παρόντος εξακολουθούν να μην είναι προσβάσιμοι στην ιταλική επικράτεια μέσω συμβατικών προγραμμάτων περιήγησης (λόγω τεχνικών περιορισμών, οι δυνάμεις καταστολής ήταν σε θέση να διατάξουν το μπλακάουτ μόνο στην Ιταλία, δεδομένου ότι δεν ήταν δυνατόν να εξαλείψουν πλήρως τους εν λόγω ιστότοπους). Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, μετά από λίγο περισσότερο από έναν μήνα, τα προληπτικά μέτρα ακυρώθηκαν όλα από το αναθεωρητικό δικαστήριο.

Οι κύριες κατηγορίες κατά των συντρόφων είναι ότι συγκρότησαν ή συμμετείχαν σε ανατρεπτική συνεργασία με σκοπό την τρομοκρατία και την υπονόμευση της δημοκρατικής τάξης (270 bis c.p.) και ηθική αυτουργία σε διάπραξη εγκλήματος (414 c.p.) με επιβαρυντικό παράγοντα τον σκοπό της τρομοκρατίας, σε σχέση με την έκδοση, δημοσίευση και διανομή της αναρχικής εφημερίδας “Vertiolo” ή, όσον αφορά ορισμένους από τους υπόπτους, για την αναφορά ορισμένων άρθρων από τις συγκεκαλυμμένες ιστοσελίδες (συγκεκριμένα το «Ποια διεθνής;», μία συνέντευξη του Alfredo Cospito που δημοσιεύθηκε σε τρία μέρη στην εφημερίδα). Εκτός από αυτές τις κατηγορίες, υπάρχουν επιπλέον κατηγορίες για υποκίνηση και άλλα μικρότερα αδικήματα, που και πάλι επιβαρύνονται από τον σκοπό της τρομοκρατίας (που ενυπάρχει στην δημοσίευση άρθρων και συνεισφορών στις ιστοσελίδες, καθώς και για ορισμένα φυλλάδια και αμέτρητες επιτοίχιες επιγραφές στο Σπολέτο). Τέλος, ένα συντρόφι κατηγορείται για φθορά σε σχέση με μια ενέργεια που έλαβε χώρα στο Φολίνιο εναντίον ορισμένων μηχανημάτων των ιταλικών ταχυδρομείων κατά την διάρκεια της απεργίας πείνας φυλακισμένων συντρόφων τον Μάιο-Ιούνιο του 2019 για το κλείσιμο του τμήματος A2 της φυλακής L’ Aquila. Η έρευνα της Sibilla από την εισαγγελία της Περούτζια – που αρχικά επικεντρώθηκε περισσότερο στο Circolaccio Anarchico στο Σπολέτο – «κληρονόμησε» αργότερα, μετά από προτροπή της Εθνικής Διεύθυνσης Καταπολέμησης της Μαφίας και της Τρομοκρατίας, μια προηγούμενη και πιο εκτεταμένη έρευνα για 270 bis και 414 c.p. από την εισαγγελία του Μιλάνου που ξεκίνησε το 2016, με τη ευφάνταση ονομασία “Vetriolo” και είχε ως στόχο της παρακολούθηση συντρόφων στο Μιλάνο, την Γένοβα, το Μπέργκαμο και το Σπολέτο. Στο πλαίσιο αυτής της έρευνας, η ROS, αναζητώντας ομοιότητες, αντιστοιχίες ή λεξιλογικές και εννοιολογικές συμπτώσεις, είχε αναλάβει το έργο να συγκρίνει ένα μεγάλο μέρος των άρθρων που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα με τα κείμενα ανάληψης ευθύνης μιας σειράς εμπρηστικών και εκρηκτικών επιθέσεων που έλαβαν χώρα στην Ιταλία (και μία στην Ελλάδα).

Μεταξύ των στόχων της Επιχείρησης Sibilla ήταν να στοχοποιηθεί η εφημερίδα, να κατασχεθούν όλα τα αντίτυπα που βρέθηκαν από τις δυνάμεις καταστολής κατά την διάρκεια των ερευνών, και κυρίως να σκληρύνει όσο το δυνατόν περισσότερο την συνθήκη φυλάκισης του συντρόφου Alfredo Cospito. Στις 5 Μαΐου, μετά από μήνες λογοκρισίας της αλληλογραφίας του και μετά την κατασταλτική επιχείρηση, ο σύντροφος διατάχθηκε να μεταφερθεί σε καθεστώς 41 bis. Η πρόθεση, απροκάλυπτη και δηλωμένη, είναι να φιμωθεί η συμβολή του, εμποδίζοντάς τον να δημοσιεύει άρθρα και παρεμβάσεις, επιχειρώντας να τον θάψουν στο πιο βασανιστικό καθεστώς κράτησης στις ιταλικές φυλακές. Ακόμη περισσότερο υπό το φως των κατασταλτικών προθέσεων – που δεν είναι αποτέλεσμα κανενός είδους «εξαιρετισμού», αλλά έκφραση της δημοκρατίας στην ιδιότυπη μετάβασή της σε μια νέα μορφή αυταρχικής στροφής – επαναλαμβάνουμε ότι δεν θα αποτύχουμε ποτέ στην αλληλεγγύη μας προς τον Alfredo και όλα τα φυλακισμένα συντρόφια. Ιδιαίτερα θα θέλαμε να στείλουμε μια αδελφική αγκαλιά με στροφή όχι μόνο στον Alfredo αλλά και στον Gianluca, σύντροφο που βρίσκεται υπό έρευνα στην Sibilla και επί του παρόντος σε πλήρη κατ’ οίκον περιορισμό μετά από μια κατασταλτική επιχείρηση (έρευνα Diamante, 16 Μαρτίου) από την εισαγγελία της Γένοβας.

Η αλληλεγγύη – ως βασικό συναίσθημα που αναδύεται μέσα από την συνειδητοποίηση του βαθύτατου μοιράσματος της αναρχικής ιδέας – δεν αρκεί ωστόσο. Μπροστά στην μεταγωγή του Alfredo Cospito στο 41 bis, και υπό το φως της κατασταλτικής αυστηροποίησης που συνεχίζεται εδώ και χρόνια, είναι απαραίτητο να τεθούν τα θέμελια για μια διαφορετική αλληλεγγύη, μια χειροπιαστή διεθνής επαναστατική αλληλεγγύη που, πέρα από κάθε «ειδίκευση» ενάντια στις φυλακές, τονίζει, βάζοντάς τους στην πράξη, τους λόγους για τον αγώνα μας και τον σκοπό του: την καταστροφή του κράτους, του κεφαλαίου, κάθε εξουσίας. Για τους λόγους αυτούς καλούμε σε στήριξη όλων των αναρχικών και επαναστατικών πρωτοβουλιών που θα τεθούν σε εφαρμογή ενάντια στο 41 bis και την μεταφορά του συντρόφου σε αυτό το καθεστώς κράτησης.

Από την πλευρά μας, παραμένει σταθερή μας πρόθεση να επιμείνουμε στην αναρχική προπαγάνδα. Αυτά τα κατασταλτικά γεγονότα λαμβάνουν χώρα σε ένα ιστορικό πλαίσιο όπου ο καπιταλισμός μας σέρνει προς την πιθανότητα ενός νέου γενικευμένου πολέμου, όπου το κόστος ζωής λιμοκτονεί και εξαθλιώνει εκατομμύρια προλετάριων, όπου η περιβαλλοντική κρίση έχει εξαπολυθεί με την ερημοποίηση και τις ξηρασίες που πλήττουν όλο και πιο έντονα ακόμα και τα δικά μας γεωγραφικά πλάτη, και μετά από δύο χρόνια υγειονομικής κρίσης που έχει κλειδώσει τους εργαζόμενους μέσα και τους εκβιάζει με τα green pass, ενώ οι εταιρείες συνεχίζουν να κάνουν την δουλειά τους. Μπροστά σε όλα αυτά, όχι μόνο θέλουμε να επαναλάβουμε ότι δεν θα αφήσουμε το στόμα μας κλειστό, αλλά και ότι δεν θα επιτρέψουμε στην καταστολή να μετατοπίσει όλες μας τις δυνάμεις στην απλή άμυνα απέναντι στις κρατικές επιθέσεις.

Το να επιμείνουμε στις πρακτικές μας σημαίνει πρωτίστως να συνεχίσουμε να τοποθετούμε τον αναρχισμό ως την μόνη ιστορική δύναμη απτής και καταστροφικής αντίστασης ενάντια στην καταστροφή προς την οποία μας σέρνουν τα αφεντικά και οι εξουσιαστές.

Σε αυτό το πνεύμα καλούμε όλους να συμμετάσχουν στην διήμερη εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στο Σπολέτο στις 26 και 27 Ιουνίου. Την Κυριακή 26 Ιουνίου, μαζί με κάποια συντρόφια συντάκτες του αναρχικού δεκαπενθήμερου “Bezmotivny”, θα συζητήσουμε για τον πόλεμο στην Ουκρανία από μια αδιάλλακτα διεθνιστική άποψη, δηλαδή ενάντια σε κάθε κράτος, εξικώντας από το δικό μας, για την ηττοπάθεια, για την ήττα του ΝΑΤΟ. Την Δευτέρα 27 του μηνός, σε συνδυασμό με την απόφαση παύσης της δίκης του Scripta Manet, θα συζητήσουμε για την αντι-αναρχική καταστολή των τελευταίων χρόνων. Θα υπάρχει επιπλέον χρόνος για συζήτηση και οργάνωση για την κινητοποίηση ενάντια στην απόφαση μεταφοράς του Alfredo στο 41 bis. Οι συζητήσεις θα πραγματοποιηθούν στις 5 μ.μ. στο Circolaccio Anarchico στο Σπολέτο, Viale della republica 1/A.

Κάποιοι αναρχικοί που βρίσκονται υπό έρευνα
23 Ιουνίου, 2022

Μετάφραση: ΔΟ ΕΗΦ
Πηγή: Dark Nights

Χιλή: 13 χρόνια μετά την πτώση στη μάχη του συντρόφου Mauricio Morales.

Στις 22 Μαΐου 2009 ο αναρχικός σύντροφος Mauricio Morales πεθαίνει μετά την τυχαία πυροδότηση του εκρηκτικού μηχανισμού που μετέφερε στη Σχολή Χωροφυλακής. Ένας σύντροφος διέφυγε και η αστυνομία εξαπέλυσε κατασταλτικό κυνήγι εναντίον του κύκλου του, επιδιώκοντας να βάλει τέλος στις σχεδόν εκατό εκρηκτικές επιθέσεις που διαπράττουν αντιεξουσιαστικές ομάδες.
Η ανάμνηση και η μνήμη του Mauri ενώνεται με εκείνη των υπόλοιπων αναρχικών που σκοτώθηκαν στον αγώνα και την αντιπαράθεση με το κράτος, με αυτόν τον τρόπο κάθε χρόνο ο Μάης μετατρέπεται σε νέα ερεθίσματα για την όξυνση της αντιπαράθεσης με την εξουσία και την ενδυνάμωση της κοινότητας της άρνησης.

Ένας άλλος Μάιος, μια άλλη 22η, πάλι οι αναμνήσεις, πάλι η μνήμη σε επίθεση… είναι ήδη αδύνατο να φυλακιστεί η μνήμη του σε όσους τον γνώριζαν ή ήταν κοντά του, η μνήμη του έχει τις μορφές και τα συνθήματα εκείνων που τον φέρνουν στο παρόν σε κάθε συνωμοσία, χωρίς ηγέτες ή εκπροσώπους, δεν υπάρχουν επίσημες φωνές. Η εξεγερσιακή μνήμη μπορεί απλά να βρίσκεται παντού.

Η 22α Μαΐου είναι η στιγμή να μιλήσουμε για μια επιθετική αλληλεγγύη κατά των φυλακών, είναι μια από τις ευκαιρίες όπου βλέπουμε την υλοποίηση του κοινωνικού πολέμου, όπου καταστρέφουμε τις καρικατούρες που περικλείουν τους συντρόφους μόνο σε κάποιες πράξεις, όπου δοκιμάζουμε τους εαυτούς μας στις αξιώσεις να δώσουμε έναν εικονοκλαστικό χαρακτήρα στη μνήμη καταστρέφοντας κάθε πιθανό βωμό.

Με αιώνια αγάπη για τον Mauri, αιώνιο μίσος για τους εχθρούς της ελευθερίας: Ας διαδώσουμε την αναπόσπαστη μνήμη στη μάχη!

Επιθετική αλληλεγγύη για τους αιχμαλώτους του κοινωνικού πολέμου!

Μαύρη μνήμη για τον αναρχικό της πράξης Mauricio Morales!

Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: ΔΟ ΕΗΦ